Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Ο Νοέμβρης των Εισοδίων της Θεοτόκου, των πολλών εορτών, της παλιάς επαναστατικότητας

Αφήνουμε τον Οκτώβρη και βαδίζουμε προς το Νοέμβρη (έτσι πάει πάντα), τον τελευταίο μήνα του φθινοπώρου. Δόξα τω Θεώ μέχρι στιγμής ο καιρός ήταν αρκετά καλός, φωτεινός, ηλιόλουστος, ζεστός. Αυτό μας γλίτωσε από τα έξοδα θέρμανσης και βοήθησε τη διάθεση μας που είναι αρκετά βυθισμένη στη μουντίλα λόγω της γενικότερης κατάστασης στη χώρα μας. Όσοι κλείνουν τα μάτια να μη βλέπουν τη μαυρίλα των γύρω, για να ζούνε καλά, σίγουρα θα έρθει μέσα στα μούτρα τους η ζοφερή πραγματικότητα.




Ο Νοέμβριος είναι ο αγαπημένος μου μήνας, αφού έχει τις περισσότερες θρησκευτικές εορτές με κορυφαία τα Εισόδια της Θεοτόκου στις 21. Ας δούμε τις υπόλοιπες εορτές:
1: Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού και Οσίου Δαυίδ εν Ευβοίας
3: Ανακομιδή Λειψάνων Αγίου Γεωργίου
8: Σύναξη Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ 
9: Αγίου Νεκταρίου
10: Αγίου Αρσενίου Καππαδόκη
11: Αγίου Μηνά
12: Αγίου Ιωάννου Ελεήμονος
13: Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
14: Αγίου Φιλίππου και Αγίου Γρηγορίου Παλαμά
16: Ματθαίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού
25: Αγίας Αικατερίνης
26: Αγίου Στυλιανού
30: Αποστόλου Ανδρέα
Στις 15 του μηνός ξεκινά η νηστεία των Χριστουγέννων και από τέλη του μήνα ξεκινά και η γιορτινή διακόσμηση στην αγορά αλλά και σε σπίτια.
Στις 17 είναι η επέτειος εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Δεν ξέρω πλέον τι να σημαίνει για τη γενιά που εξεγέρθηκε και μετά πολλοί εκπρόσωποι της βολεύτηκαν και μας εξουσίασαν με τον δικτατορικό τρόπο... Για τους υπόλοιπους ακόμη δε σημαίνει κάτι όπως φαίνεται στην πράξη. Οι επαναστάσεις μπήκαν στα μουσεία. Δεν έκανε η γενιά μας τα δικά της πολυτεχνεία... Είτε είναι στο εξωτερικό είτε παρακαλά για μεροκάματα ή νυχτοκάματα του τρόμου.
Κατά τα άλλα, όπως κάνω κάθε φορά, ανεβάζω τραγούδια και σας τα αφιερώνω. Αυτή τη φορά όχι μόνο ελληνικά.

Καλό μήνα με υγεία, αγάπη και υπομονή. Πού θα πάει θα γυρίσεις και για εμάς παλιοζωή…

Λειτουργία Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου

ΗΜΕΡΑ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
ΤΜΗΜΑ



Δευτέρα

4
Παθολογικό
Τρίτη
5
Παιδιατρικό
Πέμπτη
7
Δερματολογικό - Ορθοπεδικό



Δευτέρα
11
Παθολογικό - Γαστρεντερολογικό
Τρίτη
12
Παιδιατρικό - Νευρολογικό

Πέμπτη
14
Καρδιολογικό



Δευτέρα
18
Παθολογικό
Τρίτη
19
Παιδιατρικό
Πέμπτη
21
Παθολογικό - Ορθοπεδικό



Δευτέρα
25

Γεν. Ιατρική
Τρίτη
26
Παιδιατρικό
Πέμπτη
28
Καρδιολογικό


ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Κάθε Πέμπτη από 15:00 έως 17:00Ω, θα λειτουργεί και το Τμήμα Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης με Κοινωνικές Λειτουργούς και μια Ψυχολόγο, για ενηλίκους και παιδιά.

Θεμελίωση Ναού Αγίου Πολυκάρπου, στη μνήμη του Αρχιμανδρίτη που μας άφησε νωρίς

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ξάνθης και Περιθεωρίου κ.κ. Παντελεήμων θεμελίωσε την Τετάρτη 30 Οκτωβρίου ε.έ. τον Ιερό Ναό του Αγίου Πολυκάρπου, που βρίσκεται στον περίβολο του Κέντρου Ανοικτής Φροντίδας Ηλικιωμένων της Ιεράς Μητρόπολης, στο Σιρόκο Ξάνθης.
Ο Ιερός Ναός αφιερώνεται στον Άγιο Πολύκαρπο Επίσκοπο Σμύρνης, εις μνήμην του μακαριστού Αρχιμανδρίτου Πολυκάρπου Δημητριάδη, Ιεροκήρυκος της Ιεράς Μητροπόλεώς μας.



Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης ο Σεβασμιώτατος ετίμησε τη μητέρα του εκλιπόντος Αρχιμανδρίτου και δωρήτρια του Ναού κυρία Αγνή Δημητριάδου με την ανώτατη διάκριση της Ιεράς Μητροπόλεως, τον Χρυσό Σταυρό του Αγίου Θεοφάνους Περιθεωρίου, για τη συνδρομή της στο φιλανθρωπικό έργο της Ιεράς Μητροπόλεως.
Στην εκδήλωση παρέστησαν οι αρχές του τόπου, ο Κλήρος και πλήθος πιστών.

Μετά την τοποθέτηση του θεμελίου λίθου ο Σεβασμιώτατος παρέθεσε λιτή δεξίωση σε αίθουσα του Κέντρου Ανοικτής Φροντίδας Ηλικιωμένων.







Προβληματισμοί προς Δόξαν Θεού

Σαν άνθρωπος δεν φημίζομαι για την υπομονή μου, αν και έχει τύχει να διαψευστώ πολλές φορές και σε ιδιαίτερα δύσκολες στιγμές. Ζωής και θανάτου θα έλεγα. Η δύναμη ήταν του Θεού και τότε θυμήθηκα πως αισθανόμουν έντονα την παρουσία Του. Είτε διαβάζοντας το ψαλτήρι, είτε πηγαίνοντας σε παρακλήσεις και αγρυπνίες, είτε οδηγώντας και ακούγοντας μουσική, είτε πηγαίνοντας τα ανήψια μου στο σχολείο τους, (στο νηπιαγωγείο όταν πήγαιναν), είτε απολαμβάνοντας την Κυριακή από τη στιγμή που πάμε εκκλησία και μέχρι αργά το βράδυ.
Πρόσφατα μια ψυχή μου έλεγε τα όσα δύσκολα περνάει και μου είπε: «Δεν θέλω να αγιάσω, θέλω να ζήσω». Και εκεί κατάλαβα πως όντως ο δρόμος προς την αγιότητα είναι δύσκολος και έχει συνδεθεί με καθημερινή θυσία. Ποιος αντέχει να το κάνει;
Οι μέρες μας είναι εξαιρετικά δύσκολες αλλά ζώντας με τον ορθόδοξο τρόπο μπορούμε να ελαφρύνουμε το βαρύ φορτίο μας. Πώς όμως θα γίνει αυτό όταν βλέπουμε μόνο την άσχημη πλευρά του νομίσματος; Δεν έχουμε μέριμνα στο Θεό, ούτε εμπιστοσύνη στο θέλημα Του. Νιώθουμε πως βαδίζουμε μόνοι μας, στα τυφλά ή στα σωστά οι έχοντες αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση (μεγάλη αυταπάτη). Γιατί δεν μάθαμε να έχουμε οδηγό μας Αυτόν.
Έχουμε εμπιστοσύνη μόνο στις δυνάμεις μας. Εμείς μια προσπάθεια κάνουμε. Ο Θεός τελειοποιεί το έργο, είτε μεγάλο, είτε μικρό. Αυτός τα κάνει όλα. Αυτός τα επιτρέπει όλα. Μας θέλει όμως συνεργούς. Ζητώντας και μόνο το έλεος Του και δείχνοντας πως θέλουμε την βοήθεια Του όλα γίνονται πιο όμορφα. Δόξα τω Θεώ! Ναι πιστεύω στα θαύματα και τα έχω δει αλλά είδα και όταν δεν έγιναν.
Σαφώς και απογοητεύτηκα και έχω και πίκρες μέσα μου αλλά οι απαντήσεις έρχονται από το μέλλον και όχι από το παρελθόν. Και Εκείνος ξέρει να τα κάνει καλύτερα. Αλλά εμείς οι χωματένιοι σκεφτόμαστε εγωιστικά, μικρόψυχα και δεν έχουμε υπομονή. Θέλουμε να γίνεται μόνο το δικό μας. Έτσι. Δίχως να εξηγήσουμε γιατί. Για να ικανοποιούμαστε, αλλά μετά πάλι δεν γίνεται ούτε και αυτό. Γιατί δεν ξέρουμε τι θέλουμε στην τελική.
Όσοι λένε ότι ξέρουν τι θέλουν από τη ζωή είναι πολύ γελασμένοι. Γιατί αν αποφεύγεις αυτό που δεν θέλεις εγκλωβίζεσαι σε αυτό που θέλεις. Το διάβασα σε ένα ωραίο βιβλίο της αδελφής Μαγδαληνής από τη Μονή Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ της Αγγλίας, όπου ήταν ηγούμενος ο Γέροντας Σωφρόνιος που έγραψε το βίο του Αγίου Σιλουανού.

Πολλοί προβληματισμοί, ας έχουν το φωτεινό άγγιγμα του Κυρίου στις καρδιές μας. Για τη δική Του Δόξα έγραψα και αυτές τις γραμμές. 

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Εκδήλωση για τον ευλογημένο καρπό της ελιάς

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης & Παράδοσης, το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Βιστωνίδας, το Μουσείο Ελιάς & Λαδιού Άνω Γατζέας Πηλίου και το Μουσικό Σχολείο Ξάνθης σας καλούν στην εκδήλωση με θέμα «Ελιά, ο ευλογημένος καρπός» το Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013, στις 8:00 μμ. στον Πολιτιστικό Πολυχώρο Καπναποθήκης «Π», Καπνεργατών 9, Ξάνθη.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
· Παρουσίαση Μουσείου Ελιάς & Λαδιού Άνω Γατζέας Πηλίου, Δρ. Αθηνά
Αργυροπούλου
· Οικολογικές καλλιέργειες ελιάς, Νίκος Γερμαντζίδης
· Έκθεση χαρακτικής της Nora Adamo με τίτλο «Ελιές»
· Παρουσίαση του Ημερολογίου 2014, με έργα της καλλιτέχνιδας, Κωνσταντίνος
Μοράρος
· Μουσικό πρόγραμμα με τους
Γιώργο Φραντζολά, φωνητικά - κιθάρα
Αντώνη Μουσαδέ, φωνητικά - κιθάρα
Χάρη Ξυλά, σαξόφωνο

Διάρκεια έκθεσης: 2 Νοεμβρίου έως 12 Νοεμβρίου
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα - Παρασκευή ώρες 10:00-20:30 & Σάββατο: 11:00 –
15:00
Χορηγοί:
· MAD PRODUCTION
· Οινοποιεία Καρασίμου, Γανόχωρα Πιερίας
· Ζαχαροπλαστείο «Καζάνι»

· Ταβέρνα «Δρομάκι»

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

29η Οκτωβρίου: Ημέρα Αγνοουμένων της Κύπρου

Γράφει η Ελένη Χατζηγεωργίου, Εκτοπισθείσα από Κ. Ζώδια

















Σήμερα 29 Οκτωβρίου είναι η ημέρα μνήμης των 1619 αγνοουμένων της τουρκικής εισβολής στο νησί της Κύπρου μας τον Ιούλιο και Αύγουστο 1974. Η  ημέρα  μνήμης καθιερώθηκε με ψήφισμα της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας τον Απρίλιο 2010.
Η σκέψη μας σήμερα είναι στους 1619 αγνοούμενους από τους οποίους δυστυχώς πολύ λίγων ταυτοποιήθηκαν τα οστά με την μέθοδο DNA και έχουν γίνει οι κηδείες τους, έστω κι αν μέσα στα κασελάκια τις περισσότερες φορές υπάρχουν απλά 2- 3 οστά από τον αγνοούμενο.
Έχουν ταυτοποιηθεί μέχρι σήμερα τα οστά 336 αγνοουμένων. Η πιθανότητα οι αγνοούμενοι να είναι νεκροί δυστυχώς υπερισχύει σήμερα λαμβάνοντας υπόψη και τα 39 χρόνια που έχουν περάσει αλλά και το γεγονός, ότι όσοι συνελήφθησαν και δεν καταγράφηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη ή τον Ερυθρό Σταυρό εκτελέστηκαν από τις ορδές του Αττίλα και ετάφησαν για να μην τους βρουν.  Μια τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση είναι κι αυτή της 17χρονης Αντρούλας Χριστοδούλου από τον Ταύρο Αμμοχώστου. Είναι γνωστό ότι οι αιμοβόροι Τούρκοι εισβολείς είχαν σκοπό και εντολές άνωθεν να σκοτώνουν και να βιάζουν για να αφελληνίσουν ότι καταλάμβαναν, όχι ότι δεν το ήθελαν ή δεν την έχουν στο είναι τους την βαρβαρότητα, αλλά είχαν ειδικές εντολές. 
21 Αυγούστου 1974 τη νύχτα  Τούρκοι στρατιώτες φτάνουν στο σπίτι της κυρά-Ελένης της μάνας της Ανδρούλας με ανήθικους και βάρβαρους σκοπούς για τα κορίτσια της. Η μάνα σαν Κέρβερος στέκει στην πόρτα της, και καταφέρνει με τις φωνές και την αντίσταση της να τρέψει σε φυγή τους άνανδρους Αττίλες.  Δυστυχώς όμως την επομένη το πρωί οι Τούρκοι στρατιώτες ξαναήλθαν στο χωριό τους. Τρεις απ’ αυτούς παραβίασαν την πόρτα του σπιτιού κι άρχισαν να γαζώνουν με τα αυτόματα τους το ανώγι που ήταν η οικογένεια.  Καταφέρνουν να ακινητοποιήσουν την μάνα και ξεχωρίζουν τα τρία μεγαλύτερα κορίτσια, τα οποία απελπισμένα προσπάθησαν να πιαστούν από την μάνα τους.   Κτύπησαν την μεγάλη με το υποκόπανο του όπλου, η μικρή έβαλε τα κλάματα και την Αντρούλα που ήταν στην αγκαλιά της μάνας της, την τράβηξαν με την βία και την  έριξαν κάτω.  Η Αντρούλα άρχισε να φωνάζει:  «Τούτον το πράγμα δεν το δέχομαι, τούτον το πράγμα δεν το μπορώ, προτιμώ να πεθάνω· μάνα μου, αδερφές μου, βοηθάτε με», πάλευε με την ψυχή του το μικρό 17χρονο κορίτσι, τόσο πολύ, που οι Αττίλες που δεν μπορούσαν να την δαμάσουν την πυροβόλησαν με τρείς σφαίρες στον κρόταφο.
Δεν έφτανε το φονικό που έκαναν οι βάρβαροι, φοβούμενοι μην την ανακαλύψουν οι άντρες των Ηνωμένων Εθνών, γιατί ήδη ένα πιτσιρίκι είχε προλάβει να το σκάσει και τρέχοντας ειδοποίησε τους κυανόκρανους,  πήραν το νεκρό νεανικό σώμα της Ανδρούλας και το έθαψαν σε άγνωστο μέχρι σήμερα τόπο.
Η κυρά Ελένη η τραγική μάνα της Αντρούλας έφυγε απ’ αυτή τη ζωή, με το παράπονο στα χείλη ότι δεν αξιώθηκε να ανάψει ένα καντηλάκι, ένα κερί στον τάφο του κοριτσιού της. Τ’ αδέλφια της Αντρούλας όμως ελπίζουν ακόμη ότι κάποια μέρα θα περισυλλέξουν τα τιμημένα οστά της αδελφής τους και θα τα θάψουν, και αν δεν μπορέσουν θα τα θάψουν οι μικρές Αντρούλες που γέμισαν τα σπιτικά όλων τους.
Οι μάνες της Κύπρου αγαπητοί μου συμπολίτες και συμπολίτισσες κρατάνε πάντα το δάκρυ τους στην άκρη των βλεφάρων τους, γιατί τα χέρια τους πρέπει να κρατούν γερά τις φωτογραφίες των αγνοούμενων παιδιών τους, γιατί πρέπει να τα βρουν, κι αν δεν το καταφέρουν αυτές υπάρχουν πάντα τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους, οι γυναίκες των αγνοούμενων, που κι αυτές συνεχίζουν να κρατούν τις φωτογραφίες και να τους περιμένουν. Όπως μας είπε πρόσφατα και η αγαπητή μου Αφροδίτη Σεργενάκη που ο σύζυγος της ο Ρόδιος Γιώργος Σεργενάκης αγνοείται από το 1974, τον περιμένει ακόμη κι αυτή και τα παιδιά της. Περιμένουν να γυρίσει το νέο παλικάρι που πήγε να καταταγεί εθελοντής στην εθνοφρουρά όταν άρχισε η εισβολή, για να πολεμήσει για την πατρίδα της αγαπητής του συζύγου, για να προστατέψει από τους Τούρκους εισβολείς τον ακρογωνιαίο λίθο του ελληνισμού.
Σ’ αυτούς τους ανθρώπους το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να τους θυμόμαστε και να ζητάμε συνεχώς την διακρίβωση της τύχης τους. Και τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης εδώ στην Ελλάδα μας ας ασχοληθούν λίγο μ’ αυτό το θέμα, είναι θέμα πάνω απ’ όλα ανθρωπιστικό, ας μην προβάλουν  μόνο ότι πουλάει. Οι δε πολιτικοί μας στην Κύπρο που δέχθηκαν μέχρι και να φύγουν οι ιατροδικαστές από τις εκταφές, όπως απαίτησε η Τουρκία μόνο και μόνο για να μην υπάρχουν μαρτυρίες για τον τρόπο που σκότωσαν τους συλληφθέντες αγνοούμενους, ας επιμένουν πιο πολύ μαζί με τους Ελλαδίτες πολιτικούς στους διεθνείς οργανισμούς και στους ισχυρούς της γης, για να πιεστεί πιο πολύ η Τουρκία, να επιταχυνθεί ο ρυθμός των ανασκαφών στην Κύπρο, αλλά και να φανερώσει που έθαψε κι αυτούς που σκότωσε ή πέθαναν στις τουρκικές φυλακές, κι αν υπάρχουν ακόμη έστω ελάχιστοι φυλακισμένοι ας τους παραδώσει. Επιτέλους ο ανθρώπινος πόνος δεν ξεχωρίζει ούτε χρώματα, ούτε φυλές.
Θα κλείσω αυτό το προσευχητάρι ψυχής για τους αγνοούμενους μας μ’ ένα ποίημα που έγραψε ο υποστράτηγος  ε.α. Πάτσαλος Κωνσταντίνος  για την μάνα του αγνοούμενου. Το οποίο μπορεί κάποιος να το αναζητήσει και στο διαδίκτυο και να το ακούσει από τον ίδιο τον ποιητή στην ιστοσελίδα: http://www.youtube.com/watch?v=7rlTqTitF1Q (Προεπισκόπηση)
  
Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥ

Στα μαύρα, στα ολόμαυρα, τ' αγνοουμένου η μάνα
γονατιστή προσεύχεται στη Παναγιά και λέει :

- Κυρά του Κύκκου, Δέσποινα, Κυρά Χαριτωμένη
άκου τζαι εμέν τον πόνο μου λυπήθου με τζαι πε μου
πεσ' μου να ξέρω Δέσποινα που βρίσκεται ο γιος μου.

Να μάθω, αν εν ζωντανός μεσ' της Τουρτσιάς τα μέρη
να κλάψω και να λυπηθώ να μεν γιορτολο'ι'σω
να μείνω στα ολόμαυρα παντοτεινά ντυμένη.

Κι αν μάθω πως τον σκότωσαν να πράξω καθώς πρέπει.
Ν' άψω καντήλαν του Χριστού προζύμιν να γυρέψω
τζιαί να ζυμώσω πρόσφορα και πίτταν να πλουμίσω
και κόλλυφα την Κυριακήν  στην εκκλησιάν να φέρω
την Κυριακήν πολούτουρκα μνημόσυνον να κάμω.

Να ευλογήσει ο παπάς να ψάλλουν οι ψαλτάδες
κι ‘άμα τελείωσ'  η ψαλμουδκιά και τον ονοματήσει
πα' στο πεζούλιν να ανεβώ στον κόσμο να φωνάξω.

"Ελάτε ελάτε χωριανοί θέλω να σας κεράσω
τον γιον μου τον επάντρεψα κεραστικόν του πάρτε.
Τον γιον μου τον άρμασα με μιαν αρχοντοπούλαν
την κόρην της Ελευθεριάς και παει αργόν ταξίδιν"

Κι ύστερα,  ύστερα Παναγία μου τίποτες πια δεν θέλω
μόνον, μόνο  το Χάρον στείλε μου να πάρει την ψυχήν μου
να πάω, να πάω να βρω τον γιόκκαν μου
να αναπαυτώ,  να' πνάσω .
ΠΑΤΣΑΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ε. Α.

Το πολύτιμο ρόδι με τις ευεργετικές ιδιότητες

Γράφει η Σουζάνα Ριζγκάλα, διαιτολόγος-διατροφολόγος



















Ρόδι βρίσκουμε πολύ εύκολα στην αγορά ή σε κάποιες αυλές διάφορων σπιτιών της γειτονιάς. Το ότι το βρίσκουμε εύκολα, όποτε θέλουμε και σε χαμηλή τιμή δεν θα πρέπει να μειώσει την αξία του, γιατί είναι ένας θησαυρός για την υγεία μας.
Σχεδόν όλοι ξέρουμε και έχουμε ακούσει για τις αντιοξειδωτικές ιδιότητες του πράσινου τσαγιού, αλλά και του κόκκινου κρασιού. Τι θα λέγατε αν μαθαίνατε ότι  η συγκέντρωση των αντιοξειδωτικών ουσιών στο ρόδι είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή στο πράσινο τσάι και στο κόκκινο κρασί;
Το ρόδι είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικές ουσίες όπως πολυφαινόλες, τανίνες, ελλαγικό οξύ και ανθοκυανίνες. Αυτές οι ουσίες προφέρουν προστασία  από τις ελεύθερες ρίζες και μειώνουν τα επίπεδα της χοληστερόλης έτσι βοηθούν στην πρόληψη έναντι των καρδιοαγγειακών παθήσεων και διάφορων μορφών καρκίνου. Επίσης έχουν ευεργετικές για την ομορφιά μας αντιγηραντικές ιδιότητες.
Το ρόδι είναι πλούσιο σε βιταμίνες C,Ε,Α, φυλλικό οξύ αλλά σε κάλιο, χαλκό και μαγγάνιο. Η μεγάλη περιεκτικότητα του σε βιταμίνη C επιδρά θετικά στο ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού μας, κάνοντάς τον να αντιστέκεται εύκολα στην αντιμετώπιση των διάφορων ασθενειών. Είναι καλή πηγή φυτικών ινών ταυτόχρονα είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες αφού τα 100γρ ρόδι μας δίνουν 64 θερμίδες.

Έτσι εκτός από το να στολίζουμε το σπίτι μας με διάφορα διακοσμητικά ρόδια ,είναι καλό να στολίζουμε το τραπέζι μας με όμορφα και νοστιμότατα ρόδια και αυτά με την σειρά τους θα στολίσουν το σώμα σας με υγεία και ομορφιά!

Παρουσίαση μουσικού άλμπουμ "Μνημοσύνης απόσταγμα"

Την Παρασκευή 1η Νοεμβρίου 2013, στις 19:30, ο Σύλλογος Εβριτών Ν. Ξάνθης, το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης και η Περιφέρεια Αν. Μακεδονίας-Θράκης/Περιφερειακή Ενότητα Ξάνθης, παρουσιάζουν το μουσικό άλμπουμ «Μνημοσύνης απόσταγμα»

Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα μελέτη του κοινωνικοπολιτιστικού περιβάλλοντος για το πως διαμορφώθηκαν οι μουσικοί ρυθμοί και οι μελωδίες της Θράκης, καθώς και μελέτες έρευνας πάνω στις επιδράσεις και  στις παρεμβάσεις που υπέστησαν τον 20ο αιώνα τα μουσικά ακούσματα των ντόπιων κατοίκων της σημερινής  Δυτικής Θράκης.
Τα αποτελέσματα αυτής της δράσης μας μαζί με γλωσσολογικά, ιστορικά
και λαογραφικά στοιχεία,  εμπεριέχονται στο μουσικό άλμπουμ «Μνημοσύνης απόσταγμα» και τεκμηριώνονται με ένα υπέροχο δίσκο από δεκαέξι τραγούδια, που μας αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές του πλούτου και της ποικιλίας της μουσικής των ντόπιων κατοίκων της Δυτικής Θράκης.

Την  θαυμάσια αυτή πρώτη ύλη, εργαλείο για τη μελέτη της νεοθρακικής
λαογραφικής πραγματικότητας υπογράφουν :

  • Η Πηνελόπη Καμπάκη Βουγιουκλή - αναπληρώτρια καθηγήτρια γλωσσολογίας στο τμήμα Ελληνικής φιλολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης,
  • Ο Δημήτρης Βραχιόλογλου - Εκπαιδευτικός, και διακεκριμένος Ερευνητής - Μελετητής της Λαϊκής Παράδοσης της Θράκης,
  •  Ο Αθανάσιος Γουρίδης πολιτικός Μηχανικός και αρχαιολόγος διδάκτωρ του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

και οι καλλιτέχνες που δούλεψαν για τη δημιουργία του άλμπουμ.:

Τραγούδι: Νίκος Ζαπάρτας, Βαγγέλης Κατσουλίδης, Δημήτρης Μπουζαμάνης
Βιολί: Νίκος Ζαπάρτας
Γκάιντα: Γιώργος Μπεζηριαννίδης
Καβάλι: Νίκος Παπαδημητρίου
Κλαρίνο: Κωσταντίνος Βασιλειάδης, Κώστας Δεδούσης, Γιώργος Ζαχαρίου
Τουμπερλέκι: Δημήτρης Μπουζαμάνης
Λαούτο: Κατερίνα Κώστα, Κωσταντίνος Παπαδημητρίου, Δημήτρης Σίντος
Νταούλι: Δημήτρης Μπουζαμάνης, Αλέξανδρος Ριζόπουλος
Ούτι: Βαγγέλης Κατσουλίδης
Φλογέρα: Γιώργος Ζαχαρίου

Η εκδήλωση θα έχει μουσικό ύφος, και θα πραγματοποιηθεί στον πολιτιστικό πολυχώρο της Καπναποθήκης «Π», του Ιδρύματος  Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης στην οδό Καπνεργατών 9, στην Ξάνθη.

Η είσοδος για το κοινό θα είναι ΕΛΕΥΘΕΡΗ


Δεν θέλω να επιβιώσω, θέλω να βιώσω

Η ζωή τι είναι; Τι είναι ο άνθρωπος; Φιλοσοφίες που ενδεχομένως λόγω των αυξημένων υποχρεώσεων για την επιβίωση τις ξεχνάμε. Και όμως οφείλουμε να ζούμε την κάθε μας στιγμή λες και είναι η τελευταία. Παλιά απέφευγα να το σκεφτώ αλλά πλέον καταλαβαίνω πως έτσι αυξάνεται η ποιότητα της ζωής μας. Ρουφώντας την κάθε στιγμή μας ως κάτι πολύτιμο που δεν πρόκειται να το ξαναέχουμε.
Τώρα που γράφω ο ήλιος είναι πολύ δυνατός και έχω ανοίξει διάπλατα τις κουρτίνες για να μπαίνει το φως του μέσα στο σπίτι. Είναι 29 Οκτώβρη και ο καιρός επιμένει να είναι καλός. Δόξα τω Θεώ! Είναι δυνατόν να μη χαρώ αυτήν την ευλογία του Θεού που θέλει να μας δείχνει με αυτόν τον τρόπο ότι θέλει να μας ζεσταίνει το δεύτερο μήνα του φθινοπώρου τόσο πολύ, αποφεύγοντας μέχρι στιγμής να ανάψουμε τη σόμπα μας. Αν και μένουμε στη βόρεια Ελλάδα…
Βεβαίως υπάρχουν και στιγμές που εστιάζω στα αρνητικά και σε όσα μου λείπουν και τότε η ζωή γίνεται κόλαση. Δεν μπορώ να ηρεμήσω, δεν με χωράει ο τόπος. Αντί να αναδείξω το όποιο θετικό, μένω σε αυτό που με χαλάει και παίρνει σβάρνα τα πάντα. Αυτό ίσως να σημαίνει ότι δεν ενθουσιάζομαι από τα όσα έχω ή δεν τα δίνω την αξία που έχουν, ή δεν θέλω να τα αναδείξω έτσι  ώστε να βελτιώσω την καθημερινότητα μου.
Επειδή από μικρή μου άρεσε το θέατρο ήθελα τα πάντα να έχουν μια δόση μαγείας. Ήθελα να εξιδανικεύω, να ωραιοποιώ την καθημερινότητα για να την περνάω λουκούμι. Κάτι που έχασα, όσο μεγάλωνα και αυτό μάλλον με ενοχλεί. Γιατί ο ρεαλισμός είναι κυνικός. Η εστίαση στα τετριμμένα και όχι στα απλά που έχουν το μεγαλείο είναι ανυπόφορη.
Ένας περίπατος μέσα στο βουνό, ένα ωραίο δείπνο, μια ενδιαφέρουσα κουβέντα που περιέχει και εξομολογήσεις, αστεία και ιστορίες με συντροφιές που γουστάρουμε, δραστηριότητες που μας αρέσουν και δεν κοστίζουν, είναι μερικά από τα όσα πρόχειρα σκέφτηκα τώρα. Υπάρχουν άλλες τόσες στιγμές, σκηνές, εικόνες με γεύσεις, μυρωδιές, ανάσες, ματιές, αγγίγματα που δίνουν νόημα στη ζωή μας. Και αυτό είναι που μετράει: να μπορούμε να χαιρόμαστε με τα πάντα. Ακόμη και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, γιατί τις μοιράζομαι μαζί σας, που δεν με ξέρετε ούτε σας ξέρω, απλώς διαλέξαμε να επικοινωνούμε με αυτόν τον τρόπο.
Η ζωή είναι μικρή, είναι αλλού, τα έχει με άλλον, εν τάφω. Τόσες εκφράσεις που τις λέμε κατά καιρούς ανάλογα με το τι περνάμε. Η ζωή είναι αυτή που μας προσφέρθηκε ως δώρο Θεού. Η ημερομηνία γέννησης μας θα είναι σημαντική αναλόγως με τη μετάνοια μας που θα πει αλλαγή τρόπου ζωής. Άραγε ποιος έχει τα κότσια να διεκδικεί την κάθε μέρα και να την κάνει ευάρεστη στον εαυτό του, στο συνάνθρωπο και στο Θεό ταυτόχρονα;

Με πίστη και με χρώματα

Στα πλαίσια του νέου κατηχητικού έτους 2013-2014, ο Ιερός Ναός Αγίου Ελευθερίου Ξάνθης προσκαλεί τα παιδιά της Ξάνθης από 4 έως και 10 ετών στη νέα παιδική δημιουργική συντροφιά στην οδό Αγίου Ελευθερίου 36 (στο χώρο του ναού). Ιδιαίτερα τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, μπορούν να συνοδεύονται από ένα μέλος της οικογένειάς τους. Η πρώτη συνάντηση γνωριμίας με τα παιδιά και τους γονείς, θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 30 Οκτωβρίου, στις 6 το απόγευμα.

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Από το "ΟΧΙ" του '40 στο "Ναι σε όλα" του σήμερα


Αυτό το «Ναι σε όλα» αντηχεί ακόμη στα αυτιά μου. Σε μια Ελλάδα επί δικτατορίας Μεταξά πριν από 73 χρόνια ακούστηκε το βροντερό «ΟΧΙ» στον εχθρό. Άραγε εάν ξέρανε αυτοί οι αγωνιστές πως θα σκύβαμε το κεφάλι και θα δεχόμασταν τα πάντα θα θυσιάζονταν; Με λυπεί που σκέφτομαι πως οι νεοέλληνες δεν μοιάζουμε με τους προγόνους μας. Οι εκπρόσωποι μας στο κοινοβούλιο είναι οι καλύτεροι που θα μπορούσαμε να εκλέξουμε. Γιατί πολύ απλά είναι ο καθρέφτης της ελληνικής κοινωνίας. Δεν μπορούμε να πετάξουμε τις ευθύνες από πάνω μας. Έχουμε ο καθένας και από μια ευθύνη που πρέπει να την αναλάβουμε και οφείλουμε να βελτιωθούμε.
Οι υποχωρήσεις της Ελλάδος σε πολύ βασικά ζητήματα που κερδήθηκαν με αγώνες, θυσίες χρόνων όπως είναι το δικαίωμα στην εργασία και οι συνθήκες σε αυτήν. Δεχόμαστε αβάσταχτους φόρους, χαράτσια δίχως το κράτος να νοιάζεται για τον οικονομικά αδύναμο παρά μόνο για τον πλούσιο. Η υγεία και η παιδεία πλέον αναζητούνται με τα όσα τραγικά λάθη γίνονται και μόνο πλέον το φιλότιμο των εργαζομένων μπορεί να κρατάει το οικοδόμημα που καταρρέει.
Όταν ήμουν μικρή ήθελα να κάνω παρέλαση γιατί ένιωθα περήφανη για το σθένος των προγόνων. Ήθελα να τους τιμήσω με αυτόν τον τρόπο. Άραγε τα παιδιά που παρελαύνουν τα τελευταία τρία χρόνια κάνοντας τη σύγκριση με τις εποχές εκείνες και τη σύγχρονη, φυσικό είναι να ονειρεύονται την καφετέρια αμέσως μετά, να απολαμβάνουν την αργία και να νομίζουν πως περπατάνε πάνω σε πασαρέλες φορώντας κοντές φούστες και κάνοντας στα μαλλιά τους περίτεχνα χτενίσματα.
Μας ενδιαφέρει άραγε εμάς τους ενήλικες για το ποια εικόνα δίνουμε στα παιδιά; Σε αυτά που βλέπουν το παρόν να μην υφίσταται και το μέλλον τους να προδιαγράφεται δυσοίωνο; Μπορεί να μην ξέρει μια πλειοψηφία τι γιορτάζουμε σήμερα ή να γνωρίζει λίγα και βασικά. Να μην ενδιαφέρεται να μάθει την ουσία των γεγονότων γιατί δεν θέλει να έχει σκελετούς στη ντουλάπα αλλά να βλέπει ζωντανά παραδείγματα στο τώρα. Δεν θέλει να βλέπει μια κοινωνία που είναι πεθαμένη.
Το «ΟΧΙ» ποιος το λέει σήμερα πλέον; Όλοι λέμε «ΝΑΙ σε όλα» γι’ αυτό και αυτή η χώρα έχει παραδοθεί στον κάθε κατακτητή, στην ασυδοσία, στη διαπλοκή, στην παρακμή, στην ψευτιά, στην προδοσία. Σίγουρα τα κόκαλα των Ελλήνων τα ιερά θα τρίζουν. Αν και θα προτιμούσα οι ψυχές τους να μην είχαν την αντίληψη να βλέπουν την Ελλάδα του 2013. Γιατί όσα έχτισαν με αίμα τα γκρεμίσαμε σε μια μέρα στο Καστελόριζο και ακολούθησαν και άλλες στη Βουλή των Ελλήνων και ποτέ κανείς δεν μπόρεσε να αντιδράσει αληθινά. Γιατί συνήθισε να λέει «Ναι σε όλα».

Εύχομαι του χρόνου να γιορτάσουμε την επέτειο του «ΟΧΙ» λέγοντας πολλά «ΟΧΙ» σε όσους μας καταδυναστεύουν και μας σκλαβώνουν. Ακόμη και αν πρόκειται για τον ίδιο μας κακό εαυτό. Άλλωστε από εμάς πρώτα ξεκινάμε. Έτσι θα αλλάξει ο κόσμος. Η αλληλεγγύη θα φέρει τα «ΟΧΙ» αλλά μάλλον ούτε αυτή τη μάθαμε ουσιαστικά. Έχουμε καιρό μπροστά μας…

Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

Κρούσματα ευλογιάς στην Περιφέρεια ΑΜΘ

Σχετικά με την εξέλιξη της Ευλογιάς στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, η Δνση Κτηνιατρικής της ΠΑΜΘ θα ήθελε να ενημερώσει τους κτηνοτρόφους της περιοχής μας για τα εξής:
•           τα κρούσματα Ευλογιάς των προβάτων στο Βόρειο Έβρο έχουν πολλαπλασιαστεί,
•           επιβεβαιώθηκαν κρούσματα στο Νότιο Έβρο και έχουμε υπόνοια για νέα
•           Επιβεβαιώθηκαν νέα κρούσματα και στην Π.Ε Ξάνθης,
Απ’ όλα τα παραπάνω γίνεται κατανοητό λοιπόν ότι  η επιδημία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη
Με αφορμή επίσης το γεγονός ότι η Τουρκία επιτρέπει εκ νέου τις εισαγωγές αιγοπροβάτων και προϊόντων τους από την Ελλάδα(εξαιρούνται  βέβαια οι περιοχές με κρούσματα Ευλογιάς των προβάτων) και με την προϋπόθεση ότι τα ζώα θα μεταφερθούν στην Τουρκία ακτοπλοϊκώς, παρατηρείται το φαινόμενο Τούρκοι έμποροι να περιφέρονται σε αιγοπροβατοτροφικές εκμεταλλεύσεις των Περιφερειακών μας Ενοτήτων,  χωρίς καμία έγκριση των Κτηνιατρικών Αρχών,  σε αναζήτηση ζώων και προϊόντων προς εξαγωγή .
Η περιφορά των εμπόρων στις εκμεταλλεύσεις προβάτων και αιγών, κατά παράβαση όλων των περιοριστικών μέτρων που έχουν θεσπιστεί με τις αποφάσεις των Προϊσταμένων των ΔΑΟΚ , συνιστά τεράστιο κίνδυνο για μια ανεξέλεγκτη και άνευ προηγουμένου διασπορά της Ευλογιάς των προβάτων στα κοπάδια της Περιφέρειας ή ακόμα και άλλων περιοχών, με καταστροφικές συνέπειες για το κτηνοτροφικό κεφάλαιο  και την οικονομία της ΠΑΜΘ αλλά και της χώρας  γενικότερα.

Ως εκ τούτου οι  κτηνοτρόφοι αλλά και όλοι εμπλεκόμενοι πρέπει  να έχουν υπόψη τους τα εξής:
•           Απαγορεύεται η εξαγωγή ζώντων ζώων , ζωοτροφών, υλικών και κάθε μέσου που θα μπορούσε να μεταφέρει τον ιό της Ευλογιάς
•           ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΡΗΤΑ  ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΩΝ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ  κάθε επίσκεψη σε εκτροφές αιγοπροβάτων εμπόρων(από Τουρκία ή Ελλάδα) ή προσώπων που δεν έχουν καμία σχέση με την εκτροφή
•           Εξακολουθούν να ισχύουν και να εφαρμόζονται όλα τα περιοριστικά μέτρα, που θεσπίστηκαν με αφορμή της εκδήλωσης της επιζωοτίας και που εν δυνάμει μπορούν να μεταφέρουν την νόσο, μέχρι να εκδοθεί απόφαση κατάργησή τους από τις Αρμόδιες Κτηνιατρικές  Αρχές
•           Τα αιγοπρόβατα στις ζώνες προστασίας  πρέπει να παραμείνουν κλειστά μέσα στις σταβλικές εγκαταστάσεις μέχρι νεωτέρας 
•           Σε περίπτωση που διαπιστωθούν ανάλογες παραβάσεις, στους παραβάτες  θα επιβάλλονται  διοικητικές  κυρώσεις(υψηλότατα χρηματικά πρόστιμα) καθώς και ποινικές  διώξεις σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 285 του Ποινικού Κώδικα, από το οποίο προβλέπεται ποινή φυλάκισης από 6 μήνες έως και 3 χρόνια 

Σαν Δ/νση Κτηνιατρικής της Περιφέρειας πιστεύουμε όμως πως τα κατασταλτικά μέτρα(διώξεις και πρόστιμα) είναι   τα τελευταία που πρέπει να χρησιμοποιούμε και πως  η  συνεργασία μεταξύ κτηνοτρόφων και Κτηνιατρικών υπηρεσιών της ΠΑΜΘ, είναι το κλειδί για την αντιμετώπιση και εκρίζωση της νόσου και την προστασία του ζωικού κεφαλαίου και της οικονομίας του τόπου.