ταραΝΑΚΟΥνήματα για τη σχέση μας(;) με το Θεό

Όλα έχουν σχέση με τη σχέση μας με το Θεό.

Αυτό είναι το νόημα του βιβλίου: «Όταν ο Θεός πεθαίνει» που διαβάζω.

Πρόκειται για μια συζήτηση της Μάρως Βαμβουνάκη με τον Αλέξανδρο Κατσιάρα.

Είναι κρίσιμα ερωτήματα που έχουμε όλοι και απαντώνται με έναν ξεχωριστό τρόπο.

Όταν ο Θεός απουσιάζει από τη ζωή μας πώς είναι δυνατόν να Τον κατηγορούμε;

Γιατί να Τον αμφισβητούμε, αφού δεν κάνουμε προσπάθεια να Τον γνωρίσουμε;

Παραπονιόμαστε για τα άσχημα της ζωής μας και φοβόμαστε ή δεν θέλουμε να κάνουμε άλμα προς την Αλήθεια της Ζωής;

Όλοι είμαστε μέλη της Εκκλησίας και κεφαλή είναι ο Ιησούς Χριστός.

Ποιον δεν θέλουμε όταν τα βάζουμε με την Εκκλησία;

Έχει αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του για το ποιο λιθαράκι έχει βάλει και ποια συμμετοχή έχει στην Εκκλησία;

Χωρίς να πατήσουμε το πόδι μας στον Ιερό Ναό ή απόντες από τα Μυστήρια γιατί φωνάζουμε;

Στην Εκκλησία πάμε για το Χριστό και για τους συνανθρώπους μας.

Είμαι πολύ μικρή, ανάξια και ακατάλληλη για να γράφω τούτα εδώ αλλά όταν τασσόμαστε κατά της Εκκλησίας ας σκεφτούμε όλα τα παραπάνω ως αφετηρία.

Συγχωρήστε με αλλά θέλω τον χριστιανό ορθόδοξο έξ- υπνο.

Είμαστε όλοι συμμέτοχοι σε ότι και αν συμβαίνει.

Με την συνεχή παρουσία και την εκκωφαντική απουσία μας.