Στην αίθουσα εκδηλώσεων του 2ου Δημοτικού Σχολείου
Σιάτιστας πραγματοποιήθηκε η εορταστική εκδήλωση, για την εθνική εορτή της 25ης
Μαρτίου 1821 από τα κατηχητικά της Ενορίας του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας με την
ευλογία του προϊσταμένου της Ενορίας π. Βασιλείου Λ. Βασιλείου.
Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης
κ. κ. Παύλος, με πολύ ενθουσιασμό και ικανοποίηση, απευθύνθηκε στα παιδιά και
τα ευχαρίστησε για την όμορφη γιορτή τους. Συμφώνησε, επίσης, ότι ήταν πάρα
πολύ όμορφη ευκαιρία να γιορτάσει φέτος η ενορία τους την επέτειο της εθνικής
επαναστάσεως του ’21, τιμώντας τον εθνεγέρτη, Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό.
Ο Σεβασμιότατος μετά το πέρας της εκδήλωσης,
απευθυνόμενος στα παιδιά αλλά και σε όλους τους παρισταμένους, παίρνοντας
αφορμή από το θέμα της εορτής, μεταξύ άλλων ανέφερε και τα εξής για τον Άγιο
Κοσμά:
«…Ο Άγιος Κοσμάς 20 χρόνια περπατούσε αδιακόπως, δε
σταματούσε ούτε για να ξεκουραστεί. Το ίδιο έτος που τελείωνε η περιοδεία του,
το ίδιο έτος άρχιζε και η επόμενη. Και είναι επίσης σημαντικό, από την
Κωνσταντινούπολη ξεκινούσε, εκεί κατέληγε. Διότι ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ήταν
ένας άνθρωπος με βαθύ εκκλησιαστικό φρόνημα. Ήξερε με πιο τρόπο, το έργο που
μπορεί να φαίνεται καλό, θα είναι και ευλογημένο και γι’ αυτό ακριβώς έκανε
όλες αυτές τις περιοδείες, για να καταλήγει εκεί. Τέσσερα χρόνια η πρώτη περιοδεία,
ένδεκα η δεύτερη, τέσσερα η τρίτη και η τελευταία, όπου η μαρτυρία του
σφραγίστηκε με το μαρτύριο του αίματός του.
1100 σχολεία έφτιαξε ο Άγιος. 200 και λίγο παραπάνω
ήταν τα μέσα σχολεία όπως θα λέγαμε σήμερα και τα 10 που ακούσατε ήταν τα
ανώτερα. Και όπως ακούσαμε πάρα πολύ όμορφα, δεν έφτιαξε μόνο το κτίριο αλλά τα
επάνδρωσε και ενδιαφερόταν για τη λειτουργία τους και όταν ξαναπερνούσε, τους
ρωτούσε, τι κάνουνε, γιατί είχε καταλάβει την αξία της παιδείας. Μιας παιδείας,
όμως, που μιλάει πραγματικά για τα τίμια και τα ουσιώδη της ζωής. Ένα σχολείο,
που ήθελε να διδάσκει τους μαθητές, την πίστη τους, την πατρίδα τους, την
ιστορία τους, τη γλώσσα τους.
Ένα λόγο θέλω να πω στα παιδιά, που μας παρουσίασαν
όλη αυτή τη γιορτή. Λοιπόν, παιδιά μου καλά, ακούοντας τον Άγιο Κοσμά τον
Αιτωλό, θα σταματήσετε να γράφετε γκρίκλις στο facebook; Γιατί, αυτή τη γλώσσα
που τότε τη μόλυναν με τις ξένες γλώσσες, το κάνουμε και εμείς σήμερα. Και ίσως
σήμερα χρειαζόμαστε καινούργιους Κοσμάδες, που θα διατρέξουν μια χώρα που είναι
σκλαβωμένη. Γιατί, άμα έχετε την αυταπάτη ότι είμαστε ελεύθεροι, είστε
γελασμένοι. Είμαστε τόσο ελεύθεροι, όσο με τους τούρκους τότε. Έχουμε αφεντικά,
είχαμε τότε, έχουμε και σήμερα, και δεν το καταλαβαίνουμε.
Από την άλλη πλευρά, κοιτάξτε τη σοφία του
Πατροκοσμά, για να καταλάβετε ότι, κάποιοι που υψώνουν φανατικές φωνές, είναι
έξω από το πνεύμα του. Δε δίστασε να προσκυνήσει τους τούρκους, γιατί τον
ένοιαζε το καλό του γένους. Δεν τον ένοιαζε να γίνει ψευτοήρωας αλλά
διδάσκαλος, γιατί ήξερε ότι, αν το γένος δεν ετοιμαστεί, δεν θα μπορέσει να
σταθεί στα πόδια του. Και από την άλλη πλευρά, όταν ήρθε η ώρα του, δε φοβήθηκε
ο Άγιος το θάνατο, ήταν προ πολλού έτοιμος γι’ αυτόν.
…Ο Άγιος Κοσμάς δεν απευθύνθηκε σε κανέναν Υπουργό,
σε κανέναν Πασά, προκειμένου να κρατήσει την αργία της Κυριακής στους
χριστιανούς.
Απευθύνθηκε και τους είπε αυτά, που ακούσατε
προηγουμένως να τους λέει, και εκείνοι που άλλαξαν τα παζάρια, δεν ήταν οι
Πασάδες, αλλά οι Χριστιανοί που σταμάτησαν να πηγαίνουν στα παζάρια.
Εμείς περιμένουμε, ίσως, από μια πολιτεία, που δεν
ξέρω πόσο ελεύθερη είναι. Το ερώτημα είναι, εμείς θα αποφασίσουμε να μην
ψωνίζουμε την Κυριακή; Εμείς θα αποφασίσουμε να κρατάμε κλειστά τα μαγαζιά μας
την Κυριακή; Εμείς θα αποφασίσουμε με το δικό μας τρόπο και τη στάση να
αλλάξουμε αυτά, που κάποιοι νομοθετούν; Έτσι επαναστατούν οι άνθρωποι. Αλλιώς,
είμαστε βολεμένοι. Αλλιώς, ήρθαμε απόψε, είδαμε μία ωραία γιορτή, πού μπορούμε
όντως να ευχαριστήσουμε και να συγχαρούμε όσους εργάστηκαν γι αυτήν, όλα τα
παιδιά που έλαβαν μέρος. Η ευχή μου είναι, αυτά τα λόγια που είπαν, να περάσουν
από το μυαλό τους στην καρδιά.
Ακόμα ένα ερώτημα είναι, από όλα αυτά τα παιδιά που
είναι εδώ, θα νοιώσουν κάποια απόψε την κλήση να ακολουθήσουν τα ίχνη του
Πατροκοσμά; ή θα αιχμαλωτιστούν στα επίγεια και στα εγκόσμια, προκειμένου να
βολευτούμε και εντάξει να πορευόμαστε κάπως μετρημένα στη ζωή μας; Η αληθινή
ζωή χρειάζεται επαναστάτες. Επαναστάτες, πρώτα στη συνείδηση. Γιατί όταν η
συνείδηση υπνώττει, τότε είμαστε νεροκουβαλητές και όχι επαναστάτες. Όταν,
όμως, η συνείδηση είναι ξύπνια, τότε, πάρα πολύ καλά το κατάλαβε ο τούρκος ότι,
πίσω από αυτό το πρόσωπο και την ηρεμία κρύβετε φωτιά. Και κρυβόταν φωτιά,
αλλιώς δε θα περπατούσε 20 χρόνια διαρκώς, για να γυρίσει όλο το σκλάβο γένος
της εποχής εκείνης…»