Είτε στη δίνη είτε στην λύση καλείται να βαδίσει η Ελλάδα
ενόψει των επόμενων κρίσιμων ημερών. Πραγματικά δεν αντέχω να βλέπω ειδήσεις
γιατί νιώθω το ίδιο συναίσθημα όταν παρακολουθώ θρίλερ και θέλω είτε να κλείσω
τα μάτια μου είτε να τρέξω στο γρήγορο την κρίσιμη σκηνή.
Με κάνει να ελπίζω ότι τη Δευτέρα η ορθόδοξη εκκλησία μας εορτάζει
το Άγιο Πνεύμα που εύχομαι να μας σκεπάσει όλους και να μας φωτίσει ότι και να
γίνει στη χώρα μας. Μόνο στο Θεό ήλπιζα, ελπίζω και εύχομαι να ελπίζω.
Όσοι ψάχνετε κάτι πολύ φιλοσοφημένο και φωτισμένο σε γκουρού,
συμβουλάτορες θετικής σκέψης ή life
coaches (νέο
επάγγελμα που σημαίνει καθοδηγητής) δεν θα το βρείτε, αλλά ανοίξτε βιβλία Αγίων
της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Σήμερα διάβασα ένα άρθρο για τους Τρεις Ιεράρχες του π.
Άνθιμου στο περιοδικό Διακονία της Μητρόπολης Ξάνθης και είδα πως οι Άγιοι τα
έχουν απαντήσει όλα τα κρίσιμα ερωτήματα με τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος. Από
εκεί δανείζομαι τα αποσπάσματα από τις ομιλίες των Αγίων.
«Στην ομιλία του «Περί πλεονεξίας» ο Μέγας Βασίλειος προτρέπει
σε φιλανθρωπία λέγοντας πως αν έπαιρνε ο καθένας ότι του χρειαζόταν για την
ικανοποίηση της ανάγκης του κι άφηνε σε όποιον είχε ανάγκη ότι ήταν γι’ αυτόν
περισσό, κανένας δε θα ήταν πλούσιος, κανένας δεν θα ήταν φτωχός».
Ο ίδιος Άγιος στην ομιλία του με τίτλο: «Προς τους πλουτούντας»
αναφερόμενος στην κατοχή ιδιοκτησίας, καυτηριάζει όχι τον ίδιο τον πλούτο, αλλά
την άδικη και εγωιστική κατοχή του: «Το να έχεις –λέει- πέραν της ανάγκης
σημαίνει να στερείς από φτωχούς, ήτοι να κλέβεις».
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος γράφει στο ποίημα του «Κατά
πλουτούντων» και το εξής: «Ακόμα κι αν μοιράσει κάποιος ολόκληρη την περιουσία
του, ακόμη κι αν μαζί με την περιουσία του παραδώσει και τον εαυτό του, πάλι
δεν έκανε τίποτα σπουδαίο. Γιατί ότι κι αν δώσει ο άνθρωπος, ακόμα και τον ίδιο
του τον εαυτό, τα παίρνει πίσω από Εκείνον. Όσα και αν Του δώσει, εκείνα που θα
του γυρίσει πίσω θα είναι περισσότερα. Και βέβαια δεν πρόκειται να δώσει τίποτα
δικό του, αφού πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν έστι καταβαίνον».
Όσο για το λόγο που επιτρέπει ο Θεός σε άλλους να έχουν πολλά
και άλλοι να έχουν λίγα ο Μέγας Βασίλειος εξηγεί: «Οπωσδήποτε και συ για να
λάβεις μισθό αρετής και πιστής διαχειρίσεως κι εκείνος για να τιμηθεί με τα
μεγάλα βραβεία της υπομονής».
Ο Κύριος ψάχνει πάντα τρόπους για να μας σώσει μέχρι και αυτούς
που εμείς δεν τους κάνουμε για ελεημοσύνη, όπως την ιστορία με τον φουρνάρη που
δεν ήθελε να δίνει και μάλωνε τη γυναίκα του για τις δωρεές της και είδε ένα
όνειρο πως ο Θεός όταν ήταν να τον κρίνει Άγγελοι βρήκαν ως ελαφρυντικό μια φραντζόλα
που είχε πετάξει στο κεφάλι κάποιου ζητιάνου και επειδή αυτός χόρτασε ευχήθηκε
γι’ αυτόν. Και έτσι ο φούρναρης ξύπνησε και ζήτησε από τη σύζυγο του να
συνεχίσει να κάνει αγαθοεργίες και ο ίδιος άλλαξε τρόπο σκέψης και ζωής
(μετανόησε).
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος χαρακτηρίζει την ελεημοσύνη «λύτρωση
της ψυχής» και λέει πως είναι αυτή που τελικά στη Θεία Δίκη θα αναστηθεί και θα
μας προστατέψει.
Όσο για αυτούς που δεν έχουν έστω και ελάχιστα ο Άγιος
Γρηγόριος προτρέπει: «Δάκρυσε» για να καταδείξει τελικά ότι για τη λύση των
όποιων προβλημάτων προκύπτουν, απαιτείται πρωτίστως η ειλικρινής διάθεση του
ανθρώπου να τη βρει.
Ακόμη και αν ισχύσουν τα χειρότερα σενάρια περί χρεωκοπίας,
πτώχευσης, κλεισίματος τραπεζών, κουρέματος καταθέσεων να θυμόμαστε αυτά τα λόγια των
Αγίων Τριών Ιεραρχών. Ίσως είναι η ευκαιρία μας να γίνουμε Αγάπη όπως είναι ο Θεός.
Ήρθαμε από την Αγάπη του Θεού, γίναμε εξαιτίας της Αγάπης των γονιών μας,
μεγαλώσαμε με την Αγάπη του Θεού και όσων ανθρώπων στάθηκαν στο δρόμο μας και
στην τελευταία μας κατοικία θα προσμένουμε την Αγάπη Του και το Έλεος Του και
θα μας συνοδεύσουν και θα προσεύχονται για εμάς άνθρωποι που μας αγαπούν.
Δόξα σοι Κύριε. Γεννηθήτω το θέλημα Σου.