ταραΝΑΚΟΥνήματα για την αγάπη των Αφρικανών στην ορθοδοξία και την Ελλάδα

Δεν θα γκρινιάξω ούτε θα τα χώσω για την μικρή συμμετοχή στην απεργία στην Ξάνθη.

Όσο δεν αντιδρούμε θα παθαίνουμε τα χειρότερα.

Ευτυχώς στην Αθήνα είχαμε μεγάλη συμμετοχή τουλάχιστον

Πιστεύω ότι τα αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης δεν έχουν φτάσει ακόμη στο πετσί μας.

Όταν τα νιώσουμε, θα βγούμε έξω, χωρίς δεύτερη σκέψη.

Έβλεπα τις φωτογραφίες που πρόβαλλε στην Ξάνθη ο Μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής και άκουσα τις συγκλονιστικές μαρτυρίες του.

Εκεί ο κόσμος πεινάει αλλά έχει τόσο μεγάλη αγάπη για το Χριστό!!!

Διαβάστε τη συνέντευξη σήμερα για να καταλάβετε τι σας λέω.

Πιστεύω για όλους τους Έλληνες που περνούμε δύσκολα θα πάρουμε δύναμη μαθαίνοντας ότι οι Αφρικανοί που εμείς τους λυπόμαστε για την άσχημη ζωή που έχουν, είναι πολύ ευτυχισμένοι:

όταν τραγουδάνε Δόξα σοι ο Θεός,

όταν προσεύχονται,

όταν ψάλλουν βυζαντινούς ύμνους,

όταν διανύουν 10 χλμ για να πάνε στο σχολείο και άλλα τόσα για να γυρίσουν,

όταν περπατάνε 250 χλμ για να πάνε να βαφτιστούν χριστιανοί ορθόδοξοι και ξανά πίσω στο δρόμο της επιστροφής,

όταν μαθαίνουν αρχαία και νέα ελληνικά,

όταν τιμούν τον Έλληνα πιλότο που χάθηκε και οι γονείς του έκαναν δωρεά με την αποζημίωση ένα σχολείο στη μνήμη του.

Και άλλα τόσα πολλά…

Διάβασα σήμερα απέξω από Εκκλησία που έγραψαν με σπρέι: «Ο κόσμος δεν κερδίζεται με την προσευχή» και δίπλα «Εκκλησία Α.Ε.»

Δεν χρειάζεται να κερδίσεις τον κόσμο.

Σημασία έχει να σώσεις την ψυχή σου.

Το ρήμα κερδίζω παραπέμπει σε Α.Ε.

Άρα ποιος τελικά σκέφτεται με οικονομικούς όρους;