ταραΝΑΚΟΥνήματα για την αλαζονεία που μας έφτασε εδώ

Η άνοιξη μπήκε ημερολογιακά αλλά η θερμοκρασία κινείται σε χαμηλά για την εποχή επίπεδα.

Όπως και η διάθεση πολλών σε αυτή τη χώρα.

Είναι μονίμως απογοητευμένοι, προβληματισμένοι, απελπισμένοι.

Με το δίκιο μας αφού δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει στην υπέροχη χώρα των θαυμάτων που οραματίζεται ο Τζέφρυ.

Όπως η Αλίκη που διάβασα σε ένα μπλογκ που επί 15 χρόνια ήταν η αιτία που μια τεχνική εταιρεία έκανε τρελούς τζίρους και στο τέλος όταν μπήκε μέσα, την έδιωξαν.

Δεν τους ένοιαξε αν ήταν αυτή που τους είχε φέρει τα τρελά λεφτά.

Τώρα δεν έχουν και για να μην κόψουν αυτοί τις σπατάλες τους, κόβουν το μεροκάματο της υπαλλήλου τους.

Πάγια εργοδοτική λογική αυτή.

Όπως και στην Θράκη λένε πολλές φορές οι βιομήχανοι ότι έχουν δυσκολίες γι αυτό και απολύουν κόσμο.

Όταν έπαιρναν τις επιδοτήσεις και μετά την έκαναν προς Βαλκάνια ή γειτονικές χώρες με χαμηλά μεροκάματα καλά ήταν;

Έλεος πια με τον εμπαιγμό μέσα στα μούτρα!

Και στο κάτω κάτω δεν θα υπήρχαν φτωχοί αν όλοι οι πλούσιοι και η μεσαία τάξη κοίταζαν προς τα κάτω αδελφέ.

Η αλαζονεία αυτών των κοινωνικών στρωμάτων είναι που έφερε εδώ την ελληνική κοινωνία.

Και αυτήν την κρίση όμως για άλλη μια φορά θα την πληρώσει ο οικονομικά αδύναμος.

Οι άλλοι μια ζωή στον αφρό είναι.