Σήμερα παραθέτω αποσπάσματα άρθρου του Χρήστου Γιανναρά στις
8 Μαΐου στην Καθημερινή για τον Αντώνη Σαμαρά που με βρίσκουν σύμφωνη.
«Ο κ. Αντώνης Σαμαράς βρίσκεται στην κρίσιμη στιγμή, είναι
συγκυριακά ο ευνοημένος της Ιστορίας. Και δεν το αντιλαμβάνεται. Είναι ο μόνος
που μπορεί να λειτουργήσει σαν καταλύτης για την ανατροπή και τον ριζικό
μετασχηματισμό του πολιτικού σκηνικού. Αλλά δεν το καταλαβαίνει, του γυαλίζει ο
ρόλος του κομπάρσου, η αρχηγία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
… Πώς θα μπορούσε ο κ. Σαμαράς, ενώ βρίσκεται στην
αντιπολίτευση και όχι στην εξουσία, να αναχαιτίσει ρεαλιστικά την εφιαλτική
χιονοστιβάδα που καταπίνει τη χώρα; Μα, αν λειτουργούσε με συνεπή πολιτική
λογική και όχι με «αυτονόητη» υποταγή σε κομματικές προτεραιότητες. Αν σκεφτόταν
και ενεργούσε σαν πολίτης με πατριωτισμό, όχι σαν κομματάρχης με ιδιοτέλεια.
…Είναι νόμος αδήριτος που, ευτυχώς, διέπει την Iστορία:
φτάνει κάποια στιγμή που η εμφάνιση και μόνο της αλήθειας, κάνει την ψευτιά να
αυτοδιαλύεται. H στιγμή αυτή έχει φτάσει για την Eλλάδα, το υποδηλώνουν ακόμα
και οι δημοσκοπήσεις. Aλλά δεν το καταλαβαίνει ο κ. Σαμαράς- προσπερνάει
ανυποψίαστος.
… Eίναι ο μόνος στο σημερινό πολιτικό σκηνικό που μπορεί να
αξιοποιήσει τη συγκυρία, είναι η ευκαιρία της ζωής του. Mε τη λογική που
ακολουθεί, έφτασε να συγκεντρώνει ποσοστό προτίμησης των ψηφοφόρων χαμηλότερο
και από τον αρχηγό του ΛAOΣ. Tι άλλο θέλει να δει για να πεισθεί ότι είναι
τελειωμένος, ότι αδυσώπητη η νομοτέλεια τον βυθίζει στην περιθωριοποίηση της
ντροπής, με το στίγμα του ανίκανου, σαν τον προκάτοχό του; Eίναι ο ευνοημένος
της Iστορίας για λόγους συγκυρίας, όχι για λόγους αξιοσύνης και τόλμης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου