ταραΝΑΚΟΥνήματα για την MATRIX Ελλάδα

Πάει να μας αποχαιρετίσει το καλοκαιράκι.

Δόξα τω Θεώ, φέτος ήταν παρατεταμένο.

Τι θα γίνει όμως όταν αρχίσουν τα κρύα;

Μπρρρρρρ.

Δεν θέλω να το σκέφτομαι.

Το πετρέλαιο δεν λέει φέτος να το καίμε.

Έχει γίνει είδος πολυτελείας.

Το κλίμα που κυριαρχεί γενικώς στη χώρα μου θυμίζει:

Την επόμενη μέρα από ένα γερό ξενύχτι σε μπουζούκια.

Το κεφάλι βουίζει, το στομάχι ανακατεύεται και δεν ξέρω πού βρίσκομαι, θέλω να κοιμάμαι διαρκώς για να ξεχνάω την πραγματικότητα.

Την ταινία Matrix που τα πάντα είναι στη σφαίρα της εικονικής πραγματικότητας.

Είμαστε στην Ελλάδα που ποτέ δεν σκεφτήκαμε.

Άσχετα βέβαια αν κάναμε τα πάντα για να την φτάσουμε σ αυτό το χάλι.

Και αναφέρομαι κυρίως σε όσους κάναμε ένοχη ανοχή με τα όσα βλέπαμε.

Αν και χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω πάντα έγραφα τα κακώς κείμενα.

Και τι κατάλαβες; Άνεργη είσαι. Θα μου έλεγε η μάνα μου…

Ευτυχώς είχα και τη φωνή του μπαμπά μου.

«Κάνε εσύ το καθήκον σου. Κάνε το καλό και ρίξε το στο γιαλό».

Για να λέμε και την αλήθεια η πλειοψηφία των Ελληνίδων μανάδων αυτό θέλουν.

Το παιδί τους να κάνει τα πάντα για να φτάσει στην επιτυχία.

Ας πούμε εμένα μου έλεγε πάντα να δουλέψω στο δημόσιο.

Τώρα που μεγάλωσα καταλαβαίνω τι εννοούσε.

Αλλά να που έφτασε καιρός που και το δημόσιο δεν είναι η σίγουρη φωλίτσα μας.

Τα πάντα ρει.

Πραγματικά δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει την επόμενη στιγμή.

Η Άννα Διαμαντοπούλου δήλωσε ότι για τη σωτηρία της χώρας θα συνεργαζόταν και με το διάβολο.

Την υπόθεση δεν την κατάλαβα.

Η συνεργασία τώρα δηλαδή είναι με το Θεό;

Κυρία Γυναίκα Αράχνη από τα Σέρβια Κοζάνης (μην ξεχνάς από πού είσαι, όλοι από κάποιο χωριό καταγόμαστε) η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ είναι δηλαδή ευάρεστη στο Θεό;

Εμείς πάλι στηρίζουμε όλες μας τις ελπίδες στην Αλήθεια, τη Ζωή, το Φως.

Το Χριστό μας.

Ποιος θα είναι ο Νικητής;

Φυσικά ο δικός μας.