Ψυχής δρόμοι για έναν άνθρωπο μόνο και μπερδεμένο που ψάχνει...

Γράφει η Νάντια Νάκου

Μέσα στους δρόμους της Ψυχής περιπλανήθηκε ο μόνος και μπερδεμένος άνθρωπος που ψάχνει. Έτσι θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τη χθεσινή εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο ίδρυμα θρακικής τέχνης και παράδοσης στο Π των καπναποθηκών από το Τμήμα «Σπουδή στην Ορθόδοξη» που διδάσκει ο Αρχιμανδρίτης π. Σωφρόνιος Γκουτζίνης ο οποίος μίλησε για το βιβλίο του π. Βασίλειου Θερμού «Άνθρωπος μόνος και μπερδεμένος ψάχνει» αλλά και για το περιοδικό «Ψυχής Δρόμοι» που έχει εκδώσει δύο τεύχη και το τρίτο αναμένεται το Μάιο.

Ο π. Σωφρόνιος αναφέρθηκε στο βιβλίο τονίζοντας ορισμένα θέματα που τονίζονται σε αυτό:

Υγιής και νοσηρή σχέση

Υγιής σχέση: Αυτή που σε εμπνέει να αγαπήσεις τον άλλο περισσότερο. Αυξάνεται η αγαπητική ικανότητα. Άλλοι ακτινοβολούν σε μια σχέση και άλλοι τους φαίνονται όλα γκρίζα μαύρα και σκοτεινά.

Νοσηρότητα: Μόνο όταν οι σχέσεις αναφέρονται αυτοαναφορικά. Παράδειγμα διαδικτύου από εργαλείο γίνεται μοναδικός τρόπος να οικοδομούνται σχέσεις.

Πένθος απώλειας προσώπου:

Δεν πενθούμε μόνο το πρόσωπο αλλά και τη σχέση που είχαμε μαζί του. Υπάρχει αντίδραση απέναντι στο πένθος που κάποιος θέλει να θάψει αυτήν την κατάσταση να μην πενθήσει. Και μια άλλη αντίδραση να σε ακολουθεί ο άλλος στις υπόλοιπες σχέσεις, προσπαθώντας να τον αναστήσεις.

Σχέση με έναν πνευματικό:

Μερικοί πηγαίνουν και του ζητάνε να τους καταστρέψει. Έχουν άγχος απέναντι στην ελευθερία. Να αντέχουμε αυτό το άγχος και σε αυτό μας βοηθάει να καταστήσουμε προσωπική τη σχέση μας με το Χριστό…

Στην Ανάσταση δεν γιορτάζουμε ένα στιγμιαίο γεγονός αλλά κάτι που γίνεται διαρκώς γιατί κατεβαίνει στον Άδη της ψυχής μας. Ο Χριστός είναι μέσα στον Άδη και τα έχει δει όλα πριν τα δούμε εμείς. Μας αγαπάει γιατί έχει δει τον Άδη μέσα μας.

Αόρατες υποσυνείδητες σχέσεις στην βρεφική και παιδική μας ηλικία:

Κάποιες σχέσεις που έχουμε με τους γονείς μας, ακόμη και με τους παππούδες και τις γιαγιάδες.

Το κεφάλαιο για τον έρωτα θα μπορούσε να μοιράζεται ως φυλλάδιο αυτόνομα, σημείωσε ο π. Σωφρόνιος και μίλησε για τα όσα γράφει ο π. Βασίλειος: Η σχέση που δοκιμάζονται όλες οι προηγούμενες σχέσεις. Εξαρτάται από τις προηγούμενες σχέσεις. Έρωτας είναι εκεί που υπάρχει ένα κενό και συναντώνται δύο πρόσωπα και δημιουργούν. Στον έρωτα εκφράζεται και η ελευθερία. Ο υγιής έρωτας αποδεσμεύει μεγάλα αποθέματα ελευθερίας.

Τρεις μορφές ερωτικών σχέσεων:

Ανακλητική επιλογή συντρόφου: Σύντροφος που μοιάζει σε κάποιον γονιό

Ναρκισσιστική επιλογή

Σαδομαζοχιστικός τρόπος επιλογής

Ομολογία μιας αποτυχίας: Ως Εκκλησία έχουμε αποτύχει ώστε να καταστήσουμε το γάμο ως έναν ύπαιθρο αγάπης του Θεού. Η νέα γενιά αρνείται να δεσμευτεί και φοβάται το γάμο γιατί δεν είδε μια πειστική διαφήμιση του γάμου στις προηγούμενες γενιές.

Υπερσεξουαλικότητα: Η αγάπη είναι το αντίδοτο στην ασυγκράτηση υπερσεξουαλικότητα.

Η σχέση μας με το Θεό: Δεν εξασφαλίζεται η υγιής θρησκευτικότητα μέσα από την ομολογία. Δεν κατέχουμε την αλήθεια. Η πνευματική ωριμότητα ως ταύτιση της ομολογιακής μας ταυτότητας με την ψυχολογική αλήθεια. Να μην υπάρξει διαίρεση και αντινομία.

Εξαρτητική σχέση με το Θεό.

Ναρκισιστική σχέση με το Θεό.

Δυσλειτουργία με αυτή τη σχέση. Αυτό φαίνεται στο έργο της προσευχής. Δεν έχουν πρόβλημα με το Θεό αλλά με τον εαυτό τους. Σταματούν σύντομα στην προσευχή, γιατί δεν αντέχουν να δούνε τον εαυτό τους.

Ποιότητα θρησκευτικότητας και όχι ποσότητα.

Η περίπτωση ανθρώπων που λένε ότι δεν πηγαίνουν στην Εκκλησία αλλά έχουν έλεος και συγχώρεση: Δεν λένε το πιστεύω ενώ βρίσκονται κοντά στην εικόνα της Αλήθειας του Θεού.

Να ευγνωμονούμε το Θεό. Να τηρούμε τις εντολές του Θεού από ευγνωμοσύνη. Έτσι οδηγούμαστε σε έναν πραγματικό έρωτα και όχι στην πειθαρχία.

Σχολιασμός Δεκεμβριανών γεγονότων 2008: Εάν είχαμε πολιτικούς που μιλούσαν αλήθεια και εκκλησιαστικούς ηγέτες που νοιάζονταν το λαό περισσότερο, δεν θα είχαμε βίαια φαινόμενα και ας πληρωνόταν η νέα γενιά με 300  ευρώ. Οι καταστροφές γίνονται εξαιτίας της υποκρισίας.

Λόγια του π. Βασίλειου Θερμού στην εκδήλωση:

Ευλογήθηκα να γνωρίσω ανθρώπους και ιδέες μέσα από το θεολογικό και ψυχολογικό χώρο…Προσπάθησα στη ζωή μου να μην υποκύψω σε μονομέρειες και ενθουσιασμούς. Μόνο το ένα δηλαδή ή μόνο το άλλο. Δεν μπορούν να σταθούν οι μονομέρειες. Δεν μπορούν να υπηρετήσουν τις ανάγκες και τον άνθρωπο. Η θεολογία και η πίστη μας μυούν στις απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα πώς έγινε ο άνθρωπος, ποιος τον Δημιούργησε, πού αποβλέπει το τέλος. Υπάρχει μια ζωή και ένας ψυχισμός που ξετυλίγονται. Προσπαθώ να έχω μια διπλή ματιά.

Στην Αγία Γραφή για να οριστεί ο Χριστός ως Πρόσωπο περιγράφεται μέσα από τις σχέσεις Του με τον κόσμο. Δημιούργησε, φρόντισε, έγινε ο ίδιος άνθρωπος. Η σχέση του Θεού με τον κόσμο. Αυτά φανερώνουν ότι είναι Πρόσωπο.

Αόρατες υποσυνείδητες σχέσεις: Οι σχέσεις που διατηρούμε με τις εσωτερικές αναπαραστάσεις των άλλων ανθρώπων. (Κάνουμε σχέσεις με όσα έχουμε στο μυαλό μας για κάποιον. Όσο πιο κοντά είναι στην αναπαράσταση η σχέση τόσο πιο υγιής είναι). Οι αναπαραστάσεις που έχουμε μέσα μας για τον άλλο δεν συμπίπτουν με την πραγματική εικόνα. Με την ψυχολογία μπορεί να αποκαλυφθούν. Φανερώνονται σε στιγμές έντασης και σύγκρουσης. Η σχέση μιας μάνας με παιδί που της κάνει αυστηρή κριτική της θυμίζει τη σχέση με τη μητέρα της που την υποτιμούσε. Αυτό είναι το κλειδί για να αντιληφθούμε γιατί οι άνθρωποι έχουμε προβλήματα στις σχέσεις μας μεταξύ μας αλλά και με το Θεό. Δεν εκφράζουν έναν Θεό όπως μας τον δίδαξε η Παράδοση της Εκκλησίας.

Περιοδικό Ψυχής Δρόμοι

Δεν υπήρχε στα ελληνικά. Πώς η θρησκευτικότητα συναντάει την ψυχολογία. Είναι εξαμηνιαίο: Μάιος και Νοέμβριος. Έχουν εκδοθεί δύο τεύχη. Περιέχει άρθρα ορισμένα από αυτά είναι επιστημονικά.Το παραπάνω από το μισό είναι προσιτό στο κοινό. Περιέχει βιβλιοκριτικές, λογοτεχνικά και βιωματικά άρθρα. Πραγματικές περιπτώσεις ανθρώπων που σχολιάζουν ένας ψυχοθεραπευτής και ένας πνευματικός.

1000 τεύχη και εκατομμύρια βιβλίων να βγούνε ποτέ δεν θα κατανοήσουμε τον άνθρωπο. Είναι κατ εικόνα και καθ ομοίωσιν άλλου Μυστηρίου.

Όσο περισσότερο προσεγγίζουμε αυτό το Μυστήριο τόσο περισσότερο ευγνωμονούμε το Θεό και υπηρετούμε τη ζωή του άλλου με σεβασμό και αγάπη. Ώστε η πορεία του ανθρώπου να δικαιωθεί ως προς τον Αγιασμό. Στο Θεό αναπαύονται όλες οι αγάπες του ανθρώπου, όλες οι σχέσεις του.