Μήνυμα Μητροπολίτη Ξάνθης κ.κ. Παντελεήμονος: "Έχουμε ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά τον Ευαγγελισμό"

Ἡ λειτουργικὴ παράδοση καὶ ἡ ὀρθόδοξη πνευματικότητα τοποθετοῦν σὲ ἰδιαίτερη θέση τὴν ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου. Καὶ εἶναι ἀλήθεια ὅτι οἱ θεομητορικὲς ἑορτὲς πλουτίζουν τὴ λειτουργική μας ζωή, γιατί ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ πάντοτε ἀτενίζει μὲ ἰδιαίτερη ἀγάπη καὶ σεβασμὸ τὴ μεσίτρια τοῦ οὐρανοῦ.

Ἡ ἀναφορὰ λοιπὸν στὴν Παρθένο Μαρία ὑπενθυμίζει τὴ χαρὰ τῆς λυτρώσεως τοῦ ἀνθρώπου, γιατί ἐκείνη ὑπηρέτησε πιστὰ τὸ μυστήριο τῆς σωτηρίας μας.

Ἡ Μητέρα τοῦ Χριστοῦ ἀποκαλύπτεται στοὺς πιστοὺς ὡς ἡ κατ' ἐξοχὴν μάρτυς τοῦ γεγονότος ὅτι ὁ Θεὸς προσὲλαβε πραγματικά τήν ἀνθρώπινη φύση καί ἄνοιξε τόν δρόμο τῆς σωτηρίας, γεγονὸς ποὺ σημαίνει τὴν ἔλευση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Μέσα στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, στὴν πίστη καὶ τὴ δογματική της διδασκαλία ὁ Εὐαγγελισμὸς εἶναι τῆς «σωτηρίας ἡμῶν τὸ κεφάλαιον καὶ τοῦ ἀπ’ αἰῶνος μυστηρίου ἡ φανέρωσις» Ὁ Ἀρχάγγελος ἀνακοινώνει καὶ εὐαγγελίζεται τὴ θεία βουλή, ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ γίνεται Υἱός τῆς Παρθένου καί Υἱός τοῦ ἀνθρώπου καί ἡ Παρθένος ἀνταποκρὶνεται στὴ θεία κλήση μὲ ταπείνωση καὶ πίστη. «Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου- γένοιτο μοὶ κατὰ τό ρῆμά σου». Ἡ ὑπακοὴ τῆς Παναγίας ἀντισταθμίζει τὴν ἀνυπακοὴ τῆς Εὔας. Μ' αὐτὴ τὴν ἔννοια ἡ Παρθένος εἶναι ἡ δεύτερη Εὔα καὶ ὁ Υἱὸς της ὁ δεύτερος Ἀδάμ.

«Διὰ τῆς Εὔας ὁ θάνατος, διὰ τῆς Μαρίας ἡ Ζωή», κηρύττει ὁ ὅσιος Ἱερώνυμος. Αὐτὴ ἡ ὑπακοὴ καὶ χαρούμενη ἀποδοχὴ τοῦ λυτρωτικοῦ σκοποῦ τοῦ Θεοῦ -ποὺ τόσο ὡραῖα ἐκφράζεται στὸ «μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον»- ἦταν μιὰ πράξη ἐλευθερίας καί ἐμπιστοσύνης.

Ἡ 25^η Μαρτίου εἶναι ὅμως γιά τό Γένος μας διπλή γιορτή, ὁ Εὐαγγελισμός τοῦ κόσμου καί ὁ Εὐαγγελισμός τοῦ Γένους.  Πεντακόσια χρόνια ἔμεινε ὁ λαός μας κάτω ἀπό τόν ζυγό.  Ὑπέφερε, πόνεσε, ἄντεξε καί μεγαλούργησε, γιατί εἶχε μιά σταθερή πίστη καί ἐμπιστοσύνη στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ.  Σήμερα βρισκόμαστε σέ μιά ἄλλου εἴδους κατοχή, μιά κατοχή πού δημιούργησε ἡ κρίση ἀξιῶν.  Τίς τελευταῖες δεκαετίες στήν πατρίδα μας ξεπεράσαμε τό μέτρο τῆς ζωῆς, ἀμφισβητήσαμε ἀξίες, ὁράματα, ἰδανικά κλειστήκαμε ἐγωιστικά στόν ἐαυτό μας, γίναμε φιλόζωοι.  Σήμερα περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη φορά ἔχουμε ἀνάγκη τόν Εὐαγγελισμό, τοῦ καλοῦ μηνύματος, τοῦ μηνύματος τῆς ἐλπίδος γιά νά ἀναστηλώσουμε τήν ἐλπίδα μας, νά ἀναστηλώσουμε τήν πατρίδα μας, τῆς τό χρωστοῦμε, ὅπως τό χρωστοῦμε καί σέ κεῖνους πού θυσίασαν τήν ζωή τους γιά νά εἴμαστε ἐμεῖς ἐλεύθεροι.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ