Εμπιστευτική και δωρεάν βοήθεια στο κοινωνικό ιατρείο

Από το Facebook της Μαρίας Νικολάου, δημοσιογράφου

Έξω έβρεχε, σταγόνες απαλές, αλλά κρύες, έπεφταν χωρίς να βιάζονται να βρεθούν στο έδαφος. Όπως δεν βιαζόταν και η γυναίκα που την έβλεπα να μπαίνει με βήμα συρτό, αβέβαιο, στο ίδιο κτίριο, στο Πολύκεντρο, πριν από εμένα. «Στον 3ο κι εσείς;» με ρωτά, «Ναι, αλλά θα πάω από τις σκάλες» της απαντώ. Είναι οι στιγμές των τύψεων σκέφτομαι, η έλλειψη άσκησης πάντοτε με οδηγεί να επιλέγω τις σκάλες και πάντα να «κόβομαι» λίγο μετά σ’ αυτό το δικό μου crash test. Όταν ανέβηκα τελικά στον 3ο την ξαναβρήκα μπροστά μου. Η αλήθεια είναι ότι κοντοστάθηκα στο άνοιγμα της πόρτας και αφού βεβαιώθηκα ότι η συνομιλία της με την γιατρό τελείωσε, τότε μπήκα. Η φωνή της μόλις που ακουγόταν, το καλωσόρισμα της γιατρού, «καλώς την δημοσιογράφο», μάλλον την αιφνιδίασε και ακόμη κι αυτό το ψιθύρισμα της φωνής της σταμάτησε για λίγο να ακούγεται . Ήμουν στο κοινωνικό ιατρείο που άρχισε να λειτουργεί με πρωτοβουλία του Παραρτήματος Ροδόπης της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρίας και είχα μπροστά μου μια γυναίκα που μόνο στα όνειρά της μπορεί να μην νιώθει ηττημένη. Άνεργη, Ανασφάλιστη, Άρρωστη. Αυτά τα 3 «Α» κανένας οίκος αξιολόγησης δεν τα μετρά. Την ακούω να παραδέχεται ότι δυσκολεύεται να ανταπεξέλθει στη θεραπεία. Αισθάνεται άγχος, εγκατάλειψη, απελπισία. Αναζητά καιρό τώρα μια βοήθεια εμπιστευτική και δωρεάν και την βρήκε στο κοινωνικό ιατρείο. Πρόσβαση σ’ αυτό θα έχουν οι ανασφάλιστοι συμπολίτες μας, μάλιστα, ακόμη και η φαρμακευτική τους αγωγή θα καλύπτεται από φάρμακα τα οποία θα προσφέρουν οι πολίτες εθελοντικά, από αυτά δηλαδή που όλοι έχουμε στο σπίτι μας, χωρίς να τα έχουμε πια ανάγκη.

Η αξιοπρέπεια κατά τη διάρκεια μιας ασθένειας είναι υψίστης σημασίας. Η ανάγκη για ανακούφιση και φροντίδα είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Συχνά η ανακούφιση του πόνου,, ειδικά στους ανασφάλιστους, στους φτωχούς, στους άνεργους, πέφτει στις «χαραμάδες» του συστήματος, στις λογιστικές προσεγγίσεις των διοικητών, στην αδιαφορία των επαγγελματιών ιατρών, συχνά των «φτασμένων», στην κώφωση της κοινωνίας και στους εθισμένους στην καλοπέραση πολίτες. Να, όμως, που αυτή η προσπάθεια του Παραρτήματος Ροδόπης της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρίας δείχνει τον άλλο δρόμο. Μια βοήθεια εμπιστευτική και δωρεάν για ανθρώπους που ενδιαφέρονται για το πώς θα βρουν ιατρικές υπηρεσίες χωρίς να πληρώσουν, συμπολίτες μας που αδυνατούν όχι μόνο να πληρώσουν ιδιώτες γιατρούς, αλλά ακόμη και αυτά τα 5 ευρώ στα γραφεία κίνησης του νοσοκομείου. Το Κοινωνικό Ιατρείο στελεχώνεται από ειδικούς γιατρούς, ευχής έργον θα ήταν να ανταποκριθούν κι άλλοι, κι άλλοι, κι άλλοι στο κάλεσμα των εμπνευστών αυτής της όμορφης προσπάθειας που αποδεικνύει ότι, ακόμη κι όταν η απόγνωση είναι πανταχού παρούσα, με την κοινωνία στα πρόθυρα ή εντός νευρικής κρίσης, το δικαίωμα ασθενών στην αξιοπρέπεια εξακολουθεί να είναι αυτονόητο.