ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: «Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ»

Μετὰ τὴν τελεσίδικη ἀπόφαση τοῦ μεγάλου Κριτοῦ, οἱ ἄνθρωποι χωρίζονται καὶ κατευθύνονται οἱ μὲν στὴν ἄβυσσο, «εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον», οἱ δὲ στὸ φῶς τοῦ οὐρανοῦ. Γιατὶ ὅμως χωρίσθηκαν ἔτσι; Ποιό ἦταν τό κριτήριο τοῦ διαχωρισμοῦ; Ἡ μόρφωση ἄραγε; Τὰ χρήματα; Τὰ ἀξιώματα; Καὶ στὰ δύο μέρη ὑπάρχουν σπουδασμενοι καὶ ἀγράμματοι, ἀξιωματοῦχοι, ἄσημοι, ἀμόρφωτοι καὶ σοφοί. Μήπως ἡ ὑγεία, ἡ ὀμορφιά, ἡ δύναμη, ἡ καταγωγή, ἡ ἐθνικότητα. Τίποτε ἀπ’ ὅλα αὐτά. Μόνο γιὰ μᾶς ἔχουν σπουδαιότητα τέτοιες διακρίσεις. Γιὰ τὸ μεγάλο Κριτὴ αὐτὰ δὲν ἔχουν ἀπολύτως καμμιὰ σημασία. Μέτρο κρίσεως στέκει ἡ ἔμπρακτη ἀγάπη. Αὐτὸς εἶναι ὁ κώδικας βάσει τοῦ ὁποίου θὰ δικάσει ὁ μεγάλος Δικαστὴς «τὴν ἡμέραν ἐκείνην τὴν φοβερὰν» τῆς κρίσεως. Διότι ἁπλούστατα ἡ ἀγάπη εἶναι τὸ Ἄλφα καὶ τὸ Ὠμέγα τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ. Αὐτὴ ἡ ἀγάπη δὲν σχετίζεται μὲ ἐκπληκτικὰ κατορθώματα καὶ θεωρίες.

Ἀναφέρεται σὲ πράγματα ἁπλά, καθημερινά, ποὺ ὅλοι μποροῦν νὰ ἐφαρμόσουν, παντοῦ καὶ πάντοτε. Σ’ ὁποιεσδήποτε συνθῆκες ζωῆς κι’ ἂν βρίσκονται, ὁποιοδήποτε ἐπάγγελμα, ἡλικία, μόρφωση, ἀπασχόληση κι ἂν ἔχουν. Ποιὸς θὰ μπορέσει ἐκείνη τὴν ὥρα νὰ δικαιολογηθεῖ ὅτι δὲν εἶχε τὰ μέσα νὰ δείξει ἀγάπη; Ὁ Κύριος δὲ στηρίζει τὴν ἀπόφασή του σὲ μεγάλες δωρεὲς καὶ ἐπιτεύγματα. Δὲν τοὺς λέγει, σᾶς καταδικάζω, διότι ἤμουν ἄρρωστος καὶ δὲν μὲ γιατρέψατε, ἤμουν στὴ φυλακὴ καὶ δὲν μὲ ἀπελευθερώσατε. Ἀλλὰ «ἐπείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με...». Γι’ αὐτὰ τὰ μικρά, ποὺ περνοῦσαν ἀπὸ τὸ χέρι σας καὶ δὲν τὰ ἐκάματε, γι’ αὐτὰ σᾶς καταδικάζω. Ἕνα πιάτο φαγητό, ἕνα ποτήρι νερό, μιὰ ἐπίσκεψη, εἶναι πράγματα ποὺ εὔκολα προσφέρονται.

Προσοχή  λοιπόν, μὴν ξεγελᾶμε τὸν ἑαυτό μας. Μὴ νομίζουμε ὅτι γιὰ τὴν ἐκδήλωση τῆς ἀγάπης χρειάζονται πλούτη καὶ δύναμη. Κι ὁ πιὸ φτωχός, κι ὁ πιὸ ἀδύνατος, κι ὁ πιὸ ταπεινός, ἔχει χίλιες δυὸ μικροευκαιρίες νὰ προσφέρει ἀγάπη.

Ἡ ζωὴ εἶναι ἀκόμα μπροστά μας∙ δὲν ξέρουμε γιὰ πόσα χρόνια, γιὰ πόσες μέρες. «Ἕως ἐστὶ καιρός», γιὰ νὰ θυμηθοῦμε τὰ λόγια τοῦ ἁγίου Γρηγορίου Θεολόγου, «Χριστὸν ἐπισκεψώμεθα, Χριστὸν θεραπεύσωμεν, Χριστὸν θρέψωμεν, Χριστὸν ἐνδύσωμεν, Χριστὸν συναγάγωμεν, Χριστὸν τιμήσωμεν», ἀποκαλύπτοντάς Τον κάτω ἀπὸ τὴν ταπεινὴ ἐμφάνιση τοῦ κάθε θλιμμένου καὶ ταλαιπωρημένου. Ὁ πόνος μᾶς κυκλώνει. Ἂς τὸν κυκλώσουμε μὲ τὴν ἀγάπη μας.                                                             Εκ της ιερας μητροπολεως