1η του Μάη σήμερα, του έτους 2013. Στην
Ελλάδα του μνημονίου, του ΔΝΤ, της Τρόϊκας, της πτώχευσης παντός είδους, της ανεργίας.
Σήμερα οι εργάτες και οι εργαζόμενοι γιορτάζουν άραγε τι; Παλαιότερα βγαίναμε στους
δρόμους για αυξήσεις. Τώρα για μια δουλειά. Του ποδαριού, του ξεροκόμματου, της
μπάτσας και της κοροϊδίας. Ναι γιατί το 40% των εργαζομένων είναι ανασφάλιστοι.
Άραγε γιατί οι εργοδότες έχουν σοβαρά προβλήματα και δεν μπορούν να δίνουν
ένσημα και κατά συνέπεια υγειονομική περίθαλψη στους εργαζόμενους ή γιατί
θέλουν να κάνουν τις καβάντζες τους; Αν γίνεται το δεύτερο στηρίζουν τον πλούτο
τους στην αδικία άρα δεν θα πάει μακριά.
Προχθές στα λόγια που ακούσαμε στην Ακολουθία του
Νυμφίου ήταν και αυτά του Ευαγγελίου κατά Ματθαίου: «Φαρισαίε τυφλέ, κατάστησε
καθαρόν πρώτον αυτόν που υπάρχει εντός του ποτηρίου και του πινακίου (βάλε
δηλαδή εις αυτά ποτά και τροφές που προέρχονται από τον ιδρώτα του προσώπου σου
και όχι από αρπαγή και αδικία) διά να καταστεί και το εξωτερικό μέρος αυτών
καθαρόν». Και αυτά τα λέει ο ίδιος ο Χριστός.
Τώρα η αδικία έγινε σημαία. Η απληστία επίσης. Και
αναρωτιόμαστε για την κατάντια μας. Γιατί όποιος κερδίζει δεν τα μοιράζεται. Τα
βάζει στην μπάντα για να έχει αυτός και τα παιδιά του. Δεν τα δίνει σε αυτόν
που έχει ανάγκη. Γι’ αυτό και κάποια στιγμή γίνονται καπνός.
Το ακούσαμε και αυτό προχθές στην ίδια Ακολουθία: «Όσοι
λάβετε από το Θεό το τάλαντο (δηλαδή οποιοδήποτε χάρισμα) αυξήσατε το ώστε να
διπλασιαστεί (να καλλιεργήσετε το χάρισμα τελείως) με τη βοήθεια και συνέργεια
του Χριστού, ο οποίος σας το έδωσε.
…Εμπρός πιστοί ας καλλιεργήσουμε εξ αγάπης προς τον
Κύριον με προθυμία τα χαρίσματα που ελάβαμε (από Εκείνον) διότι Αυτός μοιράζει
εις του δούλους Του τον πλούτο των χαρισμάτων Του, και καθείς ας προσπαθήσουμε
να πολλαπλασιάσουμε και να αυξήσουμε τα δώρα που μας χάρισε.
Ο εις ας μεταδώσει σοφία (εκδηλούμενη) με πράξεις
ενάρετες, ο άλλος δε ας προσφέρει υπηρεσίες λαμπρές στο κοινωνικό σύνολο,
εκείνος δε που γνώρισε τη χριστιανική πίστη, ας την μεταδίδει, διά της διδασκαλίας
του θείου λόγου, εις τον εν αγνοία ευρισκόμενοι και άλλος ας σκορπίζει τον
πλούτο του, τον υλικό, εις τους πτωχούς. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ότι χάρισμα
λάβαμε, ως δάνειο από το Θεό, ας το αυξήσουμε, διά να αξιωθούμε, επειδή
φανήκαμε άξιοι εμπιστοσύνης διαχειριστές των θείων χαρισμάτων, να απολαύσουμε
τη χαρά που δίνει ο Κυρίαρχος Θεός. Ναι αυτή τη χαρά αξίωσε μας να απολαύσουμε,
Χριστέ ο Θεός, ως φιλάνθρωπος που είσαι».
Εδώ τώρα ισχύει το άλλο: «Τα
δικά μας δικά μας. Και τα δικά σας πάλι δικά μας». Ναι ρε γιατί να μοιραστεί ο πλούτος; Τον έχουν
λίγοι και τον τρώνε. Και άσε τους άλλους να πεινάνε. Λες και αυτή η ζωή θα
διαρκέσει για πάντα. Δόξα τω Θεώ που στη Βασιλεία των Ουρανών θα χορτάσουν και
θα ξεδιψάσουν οι αδικημένοι τούτου του κόσμου. Και επειδή πλησιάζει η Ανάσταση ας
το δούμε έτσι.
Δεν μπορώ να το δω διαφορετικά. Γιατί πίσω από έναν
Γολγοθά κρύβεται αυτή η πολυπόθητη Ανάσταση. Αυτό το μήνυμα της ελπίδας. Και
αυτό το συναίσθημα της χαρμολύπης θα γίνει μόνο χαρά.
Καλή Ανάσταση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου