Αδελφοί μου
αγαπητοί,
Γιορτάζουμε
την λαμπροφόρο Ανάσταση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Και
προξενεί εντύπωση το γεγονός ότι σήμερα στην πασχαλινή Θεία Λειτουργία η
Εκκλησία στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο προβάλλει το
γεγονός της σαρκώσεως του Λόγου. Ακούσαμε ότι «ο Λόγος σαρξ εγένετο και
εσκήνωσε εν ημίν».
Ο
Λόγος σαρκώθηκε γιατί η ανθρώπινη φύση ήταν θνητή. «Για να δεχθεί τον θάνατον
προσέλαβε το σώμα» θα πει ο Μέγας Αθανάσιος, για να διαπεράσει και να
υπερνικήσει τη θνητότητα και την φθορά, για να κληροδοτήσει στον άνθρωπο την
πληρότητα της ζωής.
Διάβαση
σημαίνει η λέξη Πάσχα, πέρασμα από το θάνατο στη ζωή.
Η
Ανάσταση δεν είναι οπτική ψευδαίσθηση ή φαντασιόπληκτο ονειροπόλημα, δεν είναι
νοητική αφαίρεση, είναι χειροπιαστά συγκεκριμένη, αλλά υπέρλογη πραγματικότητα.
Είναι η αποτύπωση του μυστηρίου της «ογδόης ημέρας», της πραγματικότητας των
εσχάτων.
Το
σώμα του αναστημένου Χριστού είναι η ανθρώπινη φύση ελεύθερη από κάθε
περιορισμό και ανάγκη, είναι ένα θεανθρώπινο σώμα με σάρκα και οστά, που όμως
δεν αντλεί τη ζωή από τις βιολογικές λειτουργίες, αλλά υποστασιάζεται στην προσωπική σχέση με τον Θεό, που αυτή και
μόνη το συνιστά και το ζωοποιεί.
Η
Ανάσταση διδάσκει στον πιστό ότι η φύση που αντλεί την ύπαρξή της από τον Θεό
δεν πεθαίνει.
Καταδικάσαμε
τον Θεό εμείς οι άνθρωποι σε θάνατο και ο Θεός με την Ανάστασή Του μας
«καταδικάζει» στην αθανασία.
Θελήσαμε να κάνουμε το Θεό θνητό και Εκείνος
με την έγερσή Του μας κατέστησε αθανάτους.
Ένας μάρτυρας
της Αναστάσεως, ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος γράφει: «Γιατί ονομάζεις τον Θεό δίκαιο;
Που βλέπεις την δικαιοσύνη Του; Αντί της ανταποδόσεώς του της δικαίας, ανάσταση
ανταποδίδει στους αμαρτωλούς και αντί των σωμάτων που καταπάτησαν το Νόμο Του,
με δόξα αφθαρσίας μας ενδύει. Μην αποκαλείς το Θεό δίκαιο λοιπόν, γιατί η
δικαιοσύνη Του δεν αναγνωρίζεται στα δικά μας πράγματα. Να λες ότι είναι ΑΓΑΘΟΣ
για τους πονηρούς και ασεβείς, αυτό να λες ότι είναι ο Θεός».
Η Ανάσταση του Χριστού γίνεται το χαρισματικό
δαχτυλίδι του αρραβώνος μας με την αιωνιότητα, την ογδόη ημέρα. Στο
Ευχαριστιακό Τραπέζι, τη Θεία Λειτουργία, η Ορθοδοξία γιορτάζει πάντα το Πάσχα:
«Αεί Πάσχα δυνάμεθα επιτελείν» λέγει ο Άγιος Χρυσόστομος, γιατί ολόκληρη η ζωή
του πιστού «είναι μια γιορτή και ένα Πάσχα», δηλαδή μια μετάβαση από τα ορώμενα
στα νοούμενα, από τα γήινα στα ουράνια.
Για τον εγωκεντρικό, λογοκράτη και ορθολογιστή
άνθρωπο «παρά φύσιν φαίνεται η των νεκρών ανάστασις», σ’ εμένα όμως και στην
αλήθεια, γράφει ο Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός δεν είναι παρά φύσιν αλλά υπέρ
φύσιν πραγματικότητα, πάνω από την ανθρώπινη λογική.
Χριστός
Ανέστη. Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους Αιώνας. Αμήν.
Διάπυρος προς τον Αναστάντα Κύριον ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου