Έρχονται εκλογές: Με δυσκολίες ξεκινάει το νέο έτος. Εμείς έχουμε αλλού το βλέμμα μας

Πάμε τελικά σε εκλογές στις 25 Γενάρη. Η αλήθεια είναι ότι πριν την πρώτη ψηφοφορία έλεγα πως δεν θα οδηγηθούμε στις κάλπες, με τις σκέψεις πως η κυβέρνηση θα μπορεί να πείσει τους βουλευτές, επειδή έχουν αναλάβει οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος να φέρουν εις πέρας -όπως λένε- την δύσκολη ευθύνη που ανέλαβαν για να μας βγάλουν από τα μνημόνια και να μας φέρουν την ανάπτυξη. Γι’ αυτό είναι σίγουρος ο κ. Σαμαράς πως θα κερδίσει τις εκλογές και πάλι. Ο κ. Βενιζέλος ζορίζεται γιατί ο ΓΑΠ που μας έβαλε στο ΔΝΤ θέλει να ιδρύσει κόμμα. Προφανώς θα το ονομάσει ΣΟΚ και για τους εμφανείς λόγους, αλλά και γιατί είναι το άλλο μισό του ΠΑ-ΣΟΚ.

Κατά τα άλλα σε έναν μήνα, θα πρέπει να αποφασίσουμε ποιον θέλουμε στην εξουσία. Ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται σίγουρος πως θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός, λέγοντας σιβυλλικά πως «το 2015 θα είναι μια καλή χρονιά». Βέβαια η χώρα δεν είναι μια επταήμερη εκδρομή και αυτό το λέω γιατί στα μαθητικά του χρόνια ήταν στο δεκαπενταμελές συμβούλιο. Άρα ξέρει πού θα μπλέξει; Ή τα έχει συμφωνήσει με τις ξένες δυνάμεις; Γιατί δεν μπορείς να πας κόντρα στα θηρία. Αυτό βλέπουμε μέχρι στιγμής. Ήδη άρχισαν τα ξένα ΜΜΕ να τρομοκρατούν με τους τίτλους τους. Το CNN έβαλε τίτλο: «Ετοιμάζεται ελληνικό δράμα». Ξεχνώντας οι προφανώς άσχετοι συνάδελφοι μου πως στο δράμα έχει λύτρωση ή και απομηχανή θεό.

Σε αυτόν τον τόπο μπορούν να μας καταλογίσουν τα τέρατα: Αδιαφάνεια, διαφθορά, σκάνδαλα, κατασπατάληση χρήματος, αλόγιστη χρήση δανείων, αναξιοκρατία και ότι άλλο άσχημο υπάρχει. Αλλά στην Ελλάδα πολλοί απλοί άνθρωποι έχουνε διάθεση μετάνοιας. Και δεν εννοώ μόνο τους μοναχούς και τους ιερείς. Όλους τους ανθρώπους που βάζουν στην προσευχή τους, τους πάντες.

Ο Έλληνας που πιστεύει και τηρεί τις εντολές του Θεού όσο υπάρχει, θα έχουμε ελπίδα. Ακόμη και όταν βλέπουμε όλα να σβήνουν. Γιατί το βλέμμα μας είναι στραμμένο στο Θεό. Αυτόν ξέρουμε όσο μπορούμε και αντέχουμε (γιατί μόνο οι καθαροί στην καρδιά, μπορούν να δούνε το πρόσωπο Του) και Αυτόν οφείλουμε να εμπιστευόμαστε.

Μακάρι ο Θεός να φωτίζει τους πολιτικούς μας και εμάς όλους να σκεφτούμε πριν ψηφίσουμε, ποιος θα μας κάνει λιγότερη ζημιά. (Είπα να προσευχηθούμε, δεν τον ξέρω). Και επειδή στενή είναι η πύλη του Παραδείσου, μπορεί να οδηγηθούμε σε δύσκολους δρόμους, όμως θα ζητάμε τη Βασιλεία Του. (Δεν εννοώ του Κοκού αλλά του Θεού). Γιατί σε αυτή θα ακουμπήσουμε αιώνια…

«Γιατί όλα τα γυρνάς στο Θεό;» Με ρωτάνε τα ανίψια μου και ενδεχομένως να σκέφτεστε και εσείς. Άρχισα με τα πολιτικά και το γύρισα στην πίστη. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Είναι το οξυγόνο μου, η σκέψη μου προς τα πάνω. «Με το Σταυρό δεν πάμε μπροστά, πάμε ψηλά», που λέει και ένα σύνθημα. Είναι για μένα μεγάλη δύναμη να σκέφτομαι πως ο Θεός μας προστατεύει, μας φυλάει, μας καθοδηγεί. Αρκεί να Του το ζητήσουμε.

Επομένως και αναταραχές να έχουμε τη νέα χρονιά, ξέρουμε εμείς πως ότι και να γίνει, πρόσκαιρο και ψεύτικο θα ναι. Εμείς έχουμε άλλη πολιτεία. Δεν είμαστε μόνο για τα γήινα. Από εδώ ξεκινάμε και αλλού καταλήγουμε. Εκεί που μετράει μόνο η Κρίση του Θεού, που θα επικεντρωθεί στην αλληλεγγύη μας. Γιατί θα μας πει για γυμνούς που ντύσαμε, για αρρώστους που επισκεφθήκαμε, για φυλακισμένους που επισκεφθήκαμε, για πεινασμένους που χορτάσαμε, για διψασμένους που ξεδιψάσαμε. Και όλα αυτά που οφείλουμε να κάνουμε ο ένας στον άλλο. Μπορεί ο Κύριος να θέλει να μας οδηγήσει στα δύσκολα, για να προχωρήσουμε επιτέλους στο μεγάλο βήμα: Να βγούμε από τον τεράστιο εγωισμό μας και να αφιερωθούμε ο ένας στον άλλο.

Όπως σήμερα που άκουσα μια διασωθείσα του ιταλικού πλοίου που πήρε φωτιά και κινδύνεψαν πάνω από 400 άνθρωποι και τελικά είχαμε 5 νεκρούς: «Αγκαλιάσαμε ο ένας τον άλλο για να ζεσταθούμε». Τι όμορφο από αυτό μέσα στην κόλαση! Δυστυχώς όμως άκουσα και από μια άλλη διασωθείσα πως άλλοι έσπρωχναν και έδερναν συνεπιβάτες για να σωθούν. Αυτοί οι τελευταίοι είχαν ήδη κόλαση μέσα τους, ενώ οι πρώτοι βρήκαν τον παράδεισο με την αγκαλιά τους. Δόξα τω Θεώ!!! Εύχομαι ο Άγιος Νικόλαος να τους σώζει όλους όσους είναι στις θάλασσες. Θεωρώ πως είναι από τα πιο φρικτά συμβάντα να καίγεσαι μέσα στη θάλασσα. Οι άνθρωποι αυτοί να βρούνε τη γαλήνη στην ψυχή τους…

Σε όλες και όλους εύχομαι το 2015 να είναι ένα έτος που θα ενισχύσει τη σχέση μας με το Θεό. Θα μας κάνει ανθρώπους που θα αναπαύεται σε εμάς ο συνάνθρωπος. Όπως μερικές μοναχές και μερικούς μοναχούς που συναντάμε σε μοναστήρια που με τη συμπεριφορά τους μας κάνουν να νιώθουμε παραδεισένια που θέλουμε να χωρέσουμε όλους στην καρδιά μας και μαζί όλοι να αγαπιόμαστε με το Θεό!

Την αγάπη μου!