Η δύσκολη συγκυρία που περνούμε: Η μεγάλη μας ευκαιρία να ζήσουμε πραγματικά

Δύσκολες και πρωτόγνωρες καταστάσεις ζει η Ελλάδα μας τα τελευταία 24ωρα αλλά πιστέψτε με δεν έχω χάσει στιγμή την ελπίδα μου που δεν την βασίζω ούτε σε καταθέσεις ούτε σε καμιά υλική ασφάλεια. Παρά μόνο στην πίστη μου στο Θεό. Ποτέ δεν εμπιστεύτηκα κανέναν άνθρωπο για να με σώσει από αδιέξοδα. Πήγαινα μπροστά στο εικονοστάσι και ζητούσα αυτό που ήθελα. Δεν είμαι η μοναδική και σίγουρα είμαι πολύ αμαρτωλή. Όμως το δικό μου λιμάνι είναι αυτή η ελπίδα που μου τη μετέδωσε ο Θεός όταν φύσηξε πάνω μου και μου έδωσε πνοή.
Θα ήθελα να σας μεταδώσω αυτή την αδιάψευστη σιγουριά που έχω ότι ο Θεός και η Πρόνοια Του δεν θα μας αφήσουν. Μας πλήρωσε με το αίμα Του και ποτέ δεν μας εγκαταλείπει. Είναι η μοναδική μας Αλήθεια, Ζωή, Οδός, Σωτηρία.
Σήμερα ξημέρωσε μια όμορφη μέρα έστω και ο καιρός θυμίζει αρχές φθινοπώρου και εμείς κοντεύουμε Ιούλιο. Είναι μια μεγάλη γιορτή σήμερα. Των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Ο πρώτος αρνήθηκε το Χριστό τρεις φορές. αλλά το μετάνιωσε πικρά και δεν διάλεξε το δρόμο της απελπισίας. Έχει τα κλειδιά του Παραδείσου και είναι από τους πρωτοκορυφαίους Αποστόλους. Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος ήταν διώκτης των χριστιανών. Και όμως μετά από την Αποκάλυψη του Θεού στη ζωή Του, έγινε ο Απόστολος της Αγάπης. Ο αγαπημένος μας Παύλος που ήρθε και μετέδωσε με τα κηρύγματα του, τις επιστολές του και τις προσωπικές του επαφές την πίστη στο λαό μας.
Σήμερα γιορτάζουμε όσοι είμαστε αρνητές και διώκτες, αλλά ζητούμε το έλεος του Θεού. Γιατί αναγνωρίζουμε την φθαρτή φύση μας, τα λάθη μας, τις επιπολαιότητες μας, τις αστοχίες μας και ότι ο Θεός είναι εκεί και θα μας σώσει. Μόνο Αυτός μπορεί. Κανείς άλλος. Ούτε εγχώριος ούτε ξένος πολιτικός. Είναι άνθρωποι σαν και εμάς με αδυναμίες και κατώτεροι από τον Πατέρα μας.
Ας είναι κλειστές οι τράπεζες. Να ναι ανοιχτές οι καρδιές μας. Τα μάτια μας και τα αυτιά μας για το συνάνθρωπο. Μόνο όταν τα ματάκια μας τρέχουν σαν βρυσούλες, αναγνωρίζοντας πως από αγάπη ήρθαμε και από αγάπη ζούμε και αισθανόμαστε, μπορούμε να δούμε καθαρά. Θα περάσουν όλα. Θα το δείτε. Είναι μια μπόρα αυτή που ξέσπασε και ας διαρκέσει λίγο περισσότερο. Είναι μια σταγόνα μπροστά στον απέραντο ωκεανό της αιωνιότητας.
Πριν από εμάς πέρασαν πολύ πιο δύσκολα χρόνια και μετά από εμάς ενδεχομένως να συμβεί το ίδιο. Κάτι που απεύχομαι. Όμως ο άνθρωπος δεν παύει να αγωνίζεται, να κοιτάζει πως όλα ξεπερνιούνται, αρκεί να είμαστε μαζί και ενωμένοι. Τίποτα δεν έχουμε να χωρίσουμε. Ας δούμε τη ζωή μας με ένα μάτι που ποτέ ίσως δεν το τολμήσαμε. Όλα είναι εφήμερα, παροδικά και εμείς ζούμε ένα ταξίδι. Στη φουρτούνα ας γελάσουμε και ας ζητήσουμε -αν φοβηθούμε- από το Χριστό να μας βοηθήσει να περπατήσουμε μαζί πάνω στα κύματα. Τα θαύματα είναι για όλους. Και αν δεν γίνουν θα ναι για να ωριμάσουμε πνευματικά, για να ζητήσουμε να έχουμε μια προσωπική σχέση με τον Δημιουργό μας. Να βρούμε όσα χάσαμε ή όσα ποτέ δεν αναζητήσαμε.
Αυτή η δύσκολη συγκυρία είναι η ευκαιρία μας να ζήσουμε πραγματικά. Πείτε με τρελή όμως γι' αυτό είμαι χαρούμενη. Γιατί η Ορθοδοξία είναι μια ακροβασία. Περπατάμε πάνω σε ένα σκοινί και ξέρουμε πως αν πέσουμε, πάντα θα ναι το δίχτυ ασφαλείας της Αγάπης του Θεού.
"Μην απελπίζεσαι. Έχει ο Θεός. Εκεί που δεν το περιμένεις σου στέλνει κάτι που δεν το περιμένεις. Αρκεί να Τον πιστεύεις και να Τον αγαπάς. Εκείνος μας αγαπά όπως ο κάθε πατέρας τα παιδιά του". Άγιος Πορφύριος