ταραΝΑΚΟΥνήματα για την Αμαλία Λαλαζήση!!!

Καλή σας ημέρα και καλό μήνα.

Μπήκε ο Δεκέμβρης, ο πρώτος μήνας του χειμώνα.

Φέτος θα είναι πολύ βαρύς και δεν ξέρουμε τι μας περιμένει τα άλλα χρόνια.

Αυτό που με προβληματίζει είναι τι θα απογίνουν όσοι δεν έχουν χρήματα για θέρμανση και για φαγητό. Τα κυριότερα δηλαδή!

Εύχομαι να βρεθούν οι άγγελοι που θα τους φυλάξουν.

Πιστεύω στην προστασία του Θεού, των Αγίων και των Αγγέλων!

Πάντα στέλνουν αντιπροσώπους τους για να αισθανόμαστε αγάπη.

Γράφω σε ένα ανανεωμένο blog που γι αυτό φρόντισε η φίλη μου Αμαλία Λαλαζήση.

 

Με ένα μήνυμα στο facebook.

Δεν χρειάστηκε τίποτα παραπάνω.

Κουράστηκε για να έχει η φίλη της ένα όμορφο blog.

Δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω το κορίτσι με το δυνατό βλέμμα και το τρανταχτό γέλιο.

Ναι έχει και καυστικό χιούμορ και την καταλαβαίνω!

Η Αμαλία είναι μια φίλη που γνώρισα στο Facebook.

Τελικά όμως συνειδητοποίησα ότι ήταν συνάδελφος μου και την είχα δει σε ένα ρεπορτάζ.

Δεν είναι συνηθισμένος άνθρωπος η Αμαλία (όπως και οι περισσότεροι που γνωρίζω για να λέμε την αλήθεια, γιατί άραγε;).

Ας πούμε, δεν κοιμόταν τα βράδια γιατί έγραφε.

Αυτό της αρέσει να κάνει.

Έχω διαβάσει θεατρικά της και έχω γελάσει με την καρδιά μου.

Αξίζει κάποτε να δούμε σενάριο της είτε στο σινεμά είτε στην τηλεόραση είτε στο σανίδι.

Πιστεύω στο ταλέντο αυτού του κοριτσιού.

Και είμαι σίγουρη ότι κάποτε θα γίνει λαμπρή σε αυτό που ξέρει να κάνει καλά: να γράφει.

Παράλληλα όμως εξασκεί και ένα λειτούργημα: είναι νοσηλεύτρια.

Συμπονάει τον ασθενή και του αφιερώνεται.

Θέλει να τον κάνει να γελάει και να μην σκέφτεται τον πόνο του.

Και πιστέψτε με, το χρειάζεται αυτός που είναι στο κρεβάτι του νοσοκομείου.

Αλλά η Αμαλία πανικοβάλλεται και λίγο.

Αν και πιστεύω ότι οι γιατροί και οι νοσηλευτές έχουν τους μεγαλύτερους φόβους, γιατί ζούνε μέσα σε αυτούς: ασθένειες και θάνατος.

Πάντως η Αμαλία λέει ότι θα ανοίξει γραφείο τελετών και θα έχει ροζ νεκροφόρα.

Και γενικά δεν θα θυμίζει σε τίποτα κηδεία η όλη τελευτή.

Εμένα αυτό μου κάνει σουρεάλ, αλλά μου αρέσει, γιατί πάντοτε δεν άντεχα τον αποχωρισμό της μαυρίλας.

Μπορεί να μην κάνουμε παρέα με την Αμαλία, αλλά τις λίγες φορές που συναντηθήκαμε είχαμε κάτι να πούμε και σίγουρα να περάσουμε όμορφα.

Σήμερα ετοιμαζόμαστε να πάμε σινεμά και αν και η υπόθεση του έργου δεν είναι κωμωδία είμαι σίγουρη ότι θα γελάμε ασταμάτητα.

Κάτι μου λέει μέσα μου ότι με αυτό το κορίτσι θα συνεργαστούμε.

Δεν ξέρω πως θα γίνει, αλλά η διαίσθηση μου αυτό μου μαρτυράει.

Το χιούμορ μας ταιριάζει.

Πολλές φορές μαλώνουμε, σε σημείο όμως που θέλεις να αποθηκεύσεις τους διαλόγους μας και μετά να κλαις από τα γέλια.

Ακόμη και ο τρόπος που με βλέπει δείχνει πόσο μ αγαπάει αν και δεν με ξέρει καλά.

Φάνηκε από το βίντεο που έκανε για μένα ως έκπληξη ένα καλοκαίρι λες και ήμουν κάποια σπουδαία και το βίντεο για μένα και τον Μάκη μου!

Γιατί η Αμαλία είναι γενναιόδωρη και δίνει χωρίς να υπάρχει λόγος.

Έτσι γιατί σε συμπαθεί βρε αδελφέ.

Αμαλία σου εύχομαι και εσύ να βρεις έναν άνθρωπο που θα σε κάνει να μην πλήττεις ποτέ, αλλά αντιθέτως να σκέφτεσαι καθημερινά ένα νέο σενάριο.

Σαν αυτά που σκαρφίζεται το μυαλουδάκι σου.

Αααα! Και είμαι σίγουρη ότι θα γίνεις μια καλή μάνα που συνέχεια θα λες ιστορίες στα παιδιά σου.

Σ αγαπάω μικρή, μην το ξεχνάς!

Υ.Γ. Η Αμαλία έχει ένα υπέροχο blog:Το www.ntomatatv που υπάρχει link και από εδώ.Να το επισκέπτεστε και να ενημερώνεστε!