Συναξάριο: «Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Κυριακῇ τρίτῃ τῶν νηστειῶν,
τὴν προσκύνησιν ἑορτάζομεν τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ».
Ἀπὸ τὸ Συναξάριο τῆς ἑορτῆς, γιὰ ποιὸν λόγο
θεσπίστηκε ἡ προσκύνηση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ: «Ἐπειδὴ στὴ διάρκεια τῆς νηστείας τῶν
σαράντα ἡμερῶν, κατὰ κάποιο τρόπο, καὶ ἐμεῖς σταυρωνόμαστε, νεκρωνόμαστε ἀπὸ τὰ
πάθη, ἔχουμε τὴν πίκρα τῆς ἀκηδίας καὶ τῆς πτώσης, γι’ αὐτὸ ὑψώνεται ὁ τίμιος
καὶ ζωοποιὸς Σταυρός, γιἀ ἀναψυχὴ καὶ ὑποστήριξη μας· μᾶς θυμίζει τὰ πάθη τοῦ
Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ μᾶς παρηγορεῖ… Εἴμαστε σὰν τοὺς ὁδοιπόρους σὲ δύσκολο
καὶ μακρυνὸ δρόμο, πού, κατάκοποι, ἂν βροῦν κάποιο εὐσκιόφυλλο δένδρο κάθονται
γιὰ λίγο νὰ ἀναπαυθοῦν καὶ ἀνανεωμένοι συνεχίζουν τὸν δρόμο τους. Ἔτσι καὶ τώρα
τὸν καιρὸ τῆς νηστείας καὶ στὸ δύσκολο ταξίδι τῆς προσπάθειας, ὁ ζωηφόρος Σταυρὸς
φυτεύτηκε στὸ μέσον τοῦ δρόμου ἀπὸ τοὺς ἁγίους Πατέρες γιὰ νὰ μᾶς δώσει ἄνεση
καὶ ἀναψυχή, γιὰ νὰ μᾶς ἐνθαρρύνει στὴν ὑπόλοιπη προσπάθειά μας. Ἤ, γιὰ νὰ
δώσουμε καὶ ἕνα ἄλλο παράδειγμα: ὅταν ἔρχεται ἕνας βασιλιάς, πρὶν ἀπ’ αὐτὸν
πορεύονται τὰ διακριτικά του γνωρίσματα, τὰ σκῆπτρα, τὰ σύμβολά του καὶ ὕστερα ἐμφανίζεται
ὁ ἴδιος χαρούμενος γιὰ τὴν νίκη καὶ μαζί του χαίρονται καὶ ὅλοι οἱ ὑπήκοοί του·
ἔτσι καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ποὺ σὲ λίγο θὰ μᾶς δείξει τὴ νίκη Του
κατὰ τοῦ θανάτου Του καὶ θὰ ἐμφανιστεῖ μετὰ δόξης τὴν ἡμέρα τῆς ἀναστάσεως, μᾶς
στέλνει πρῶτα τὸ σκῆπτρο Του, τὴ βασιλικὴ σημαία, τὸ ζωοποιὸ Σταυρὸ ὥστε νὰ μᾶς
προετοιμάσει νὰ δεχτοῦμε καὶ τὸν ἴδιο τὸν Βασιλιὰ καὶ νὰ Τὸν δοξάσουμε γιὰ τὴ
νίκη … Μὲ τὸ ζωοποιὸ Σταυρὸ γλυκαίνει τὴν πικρία ποὺ νιώθουμε ἀπὸ τὴ νηστεία, μᾶς
ἐνισχύει στὴν πορεία μας στὴν ἔρημο ἕως ὅτου φτάσουμε στὴν πνευματικὴ Ἱερουσαλὴμ
μὲ τὴν ἀνάστασή Του… Ἐπειδὴ ὁ Σταυρὸς λέγεται Ξύλον Ζωῆς καὶ εἶναι ἐκεῖνο τὸ
ξύλο ποὺ φυτεύτηκε στὸν Παράδεισο, γι’ αὐτὸ καὶ οἱ θεῖοι Πατέρες τοποθέτησαν τοῦτο
στὸ μέσον τῆς Σαρακοστῆς, γιὰ νὰ μᾶς θυμίζει τοῦ Ἀδὰμ τὴν εὐδαιμονία καὶ τὴν
πτώση του ἀπὸ αὐτή· νὰ μᾶς θυμίζει ἀκόμα ὅτι μὲ τὴ συμμετοχή μας στὸ παρὸν Ξύλο
δὲν πεθαίνουμε πιὰ ἀλλὰ ζωογονούμαστε»
(Ἀλεξάνδρου Σμέμαν, Μεγάλη Σαρακοστή, Ἀθήνα: Ἀκρίτας,
1981, σ. 90).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου