Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016

Εκεί που πέφτουμε, εκεί σηκωνόμαστε




Λέω ότι έχω και εγώ κάποιο ιστολόγιο για το κέφι μου. Όταν με ρωτούν αν ασχολούμαι με τη δημοσιογραφία ακόμη. Τον τελευταίο όμως χρόνο δεν έχω χάσει το κέφι μου, απλώς μεταφέρθηκε στην ζωή μου. Είναι η ζωή μας με τον γιο μας. Ο Μάριος Ιωάννης γίνεται 1 χρόνου σε λιγότερο από μήνα και πλέον δεν μπορώ να πω ότι με απασχολεί ιδιαίτερα η ενασχόληση μου με το επάγγελμα που σπούδασα και υπηρέτησα αρκετά χρόνια με ένσημα κοντά στα δυόμισι χιλιάδες. (Δεν μου κόλλησαν και αρκετά για να λέμε και τις αλήθειες).
Δυστυχώς η επικαιρότητα δεν έχει τόσο σοβαρά ζητήματα για να ταραΝΑΚΟΥνήσει πλέον η συντάκτρια. Γιατί βαρεθήκαμε να πω; Κουραστήκαμε; Συνηθίσαμε με όλα αυτά που συμβαίνουν; Ναι τα πορτοφόλια του Έλληνα εξακολουθούν να είναι άδεια όπως και η κυρία ανάπτυξη δεν μένει εδώ και αρκετά χρόνια σε αυτήν την έρμη πατρίδα.
Η κυβέρνηση για πρώτη φορά αριστερά αποδείχθηκε «μια από τα ίδια».
Τα τηλεοπτικά κανάλια που ξέραμε μάλλον δεν θα υπάρχουν σε λίγο καιρό ή θα δούμε και νέα που δεν ξέραμε.
Το φθινόπωρο είναι εδώ και όπως λένε πληροφορίες θα έχουμε αυξημένη τιμή πετρελαίου θέρμανσης σε σύγκριση με πέρυσι.
Άρα πάλι θα έχουμε αιθαλομίχλη.
Και όλα τα δύσκολα μπορεί να στα εξαφανίσει ένα παιδικό χαμόγελο με έξι δοντάκια.
Ή λέγοντας «μαμά».
Ή βλέποντας τον να περπατάει πριν κλείσει τον ενδέκατο μήνα.
Σήμερα διάβασα κάτι ωραίο που ταιριάζει στη φάση που ζούμε στο σπίτι και κολλάει σε όλους μας: «Ένα παιδί όταν αρχίζει να περπατάει, πέφτει συχνά αλλά ποτέ δεν θα πει: «Αυτό δεν είναι για μένα»».
Όλοι υπάρξαμε σε αυτή τη φάση και μάθαμε να περπατάμε.
Και να πέφτουμε πάλι σηκωνόμαστε με τη βοήθεια του Θεού. Αυτή η δύναμη Του μας κρατάει όρθιους.
Άλλωστε για το Θεό είμαστε πάντα τα παιδιά Του. Όποια ηλικία και αν έχουμε. Αυτός μας δημιούργησε και μας ξέρει και από την καλή και από την ανάποδη.
Και πάντοτε βρίσκει τρόπους να μας συγχωρεί. Αρκεί και εμείς να Του το ζητάμε.
Γιατί εμείς γουστάρουμε να σωθούμε.
Αδέλφια καλή δύναμη!
Σηκωνόμαστε γιατί οι δρόμοι μας δεν έχουν αδιέξοδα.
Ξέρουμε ότι ο Χριστός είναι η οδός.