Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα για την άδεια μας


Από σήμερα αδειούχοι και αραχτοί!
Αν και στην άδεια σίγουρα κοιτάζουμε να κάνουμε και διάφορες δουλειές…
Αλλά ένα δεκαήμερο οφείλουμε να είμαστε τούφα!
Τα απογεύματα να μην ξεχνάτε να πηγαίνετε στις παρακλήσεις της Παναγίας.
Στις 15 Αυγούστου έχουμε το Πάσχα του καλοκαιριού.
Τι καλύτερο από το να χαλαρώνει η ψυχή με ωραίους ύμνους προς την Υπεραγία Θεοτόκο.
Διάβασα κάπου ότι αν λέμε τους χαιρετισμούς στην Μητέρα του Χριστού μας θα μεσιτεύσει για εμάς στον Υιό της να σωθούμε.
Θυμάμαι και μια άλλη ιστορία που ένας απλός άνθρωπος κάθε μέρα πήγαινε στην εκκλησία και έλεγε «Γεια σου Χριστέ μου».
Και όταν ήταν στο τέλος της ζωής του δεν είχε κανέναν να τον γηροκομήσει και μια νοσηλεύτρια τον έβλεπε να μιλάει.
Κάποια στιγμή ρώτησε τον παππού με ποιον συζητά και της είπε ότι έρχεται ο Χριστός γιατί τόσα χρόνια πήγαινε και τον χαιρετούσε!
Καλά να είμαστε και να χαρούμε την άδεια μας.
Να συγκεντρώσουμε αναμνήσεις και να τις κρατήσουμε καλά φυλαγμένες στην ψυχή μας.
Είναι η κινητήριος δύναμη για να συνεχίσουμε!
Με το καλό να επιστρέψουμε.
Ραντεβού πρώτα ο Θεός στις 17 Αυγούστου.

ταραΝΑΚΟΥνήματα για τα κουνούπια και άλλα ενοχλητικά


Σας καλημερίζω!
Το ευλογημένο καλοκαιράκι είναι εδώ.
Με τα κουνουπάκια του και τις μυγούλες του.
Στην Περιφέρεια ΑΜΘ τώρα θα ψεκάσουν για να φύγουν οι κουνούπαροι.
Τα ενοχλητικά έντομα φέτος τα άφησαν να γίνουν γαϊδούρια.
Ενώ τις προηγούμενες χρονιές κάθε Απρίλιο ψέκαζαν τα αυγά τους τώρα θα ψεκάσουν αρχές Αυγούστου!
Τώρα είναι αργά αγάπη μου γλυκιά.
Δεν μας νοιάζει αν έγιναν ενστάσεις και γιατί καθυστέρησε ο διαγωνισμός.
Έπρεπε να προβλεφθούν όλα.
Εμάς μας ενδιαφέρει που κινδυνεύουμε από τον Ιό του Νείλου.
Στην Καρδίτσα ένας αγρότης προσβλήθηκε.
Ελονοσία κινδύνεψαν να πάθουν στη λίμνη και στη θάλασσα.
Μήπως το φλιτ πρέπει να γίνει σε αυτόν που σκέφτηκε την μεταρρύθμιση «Καλλικράτη»;
Γιατί από τότε προκλήθηκαν οι αρρυθμίες στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Το σχέδιο «Καποδίστριας» σκότωσε τα χωριά μας.
Το σχέδιο «Καλλικράτης» σκότωσε τις πόλεις μας.
Κάντε και άλλο ένα σχέδιο να σκοτώσετε και τις Περιφέρειες.
Κάτι ευχάριστο: Έμαθα πως τελικά αυξάνεται ο αριθμός των κλινών στο Νοσοκομείο Ξάνθης.
Αρχικά είχαν πει για έναν αριθμό: 210.
Μετά τις αντιδράσεις αναθεώρησαν απόψεις.
Γενικά στον χώρο της υγείας θα έχουμε κοσμογονικές αλλαγές.
Στην Ελλάδα τα πάντα τα βλέπουν ως επιχείρηση.
Εμάς μας βλέπουν ως κινητά ευρουλάκια.
Και εννοείται χάρτινα: μωβ, κίτρινα, πράσινα, πορτοκαλοκαφέ.
Αν τα βρούνε γράψτε μας.
Μόνο τα ΚΕΠ των ουρανών μας σώζουν.
Προσευχηθείτε γιατί χανόμαστε.

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα για το πως οφείλουμε να βλέπουμε τη ζωή


Καλή σας ημέρα!
Είναι πολλές μέρες μία και σήμερα;
Α ρε σαν φαντάρος έγινα που περιμένω το απολυτήριο.
Το καλοκαίρι στην Ελλάδα απαιτεί ξεκούραση, χαλάρωση.
Άδειασμα μπαταριών.
Σκοπεύω για δέκα μέρες να μην ανοίξω ούτε υπολογιστή.
Το διάβασμα δεν θα το αποφύγω.
Πρέπει να γυμνάζεται το ρημάδι το μυαλό.
Αλλά και η ψυχή να παίρνει βαθιές εισπνοές, όταν διαβάζουμε κάτι ψυχωφελές.
Πόσο ωραία είναι η ζωή όταν παρατηρούμε τις καθημερινές εκπλήξεις από το Θεό!
Γιατί ζήσαμε αυτό;
Γιατί συναντήσαμε αυτόν τον άνθρωπο;
Τι μας είπε;
Κάθε μέρα γιορτή.
Κάθε μέρα ένα δώρο.
Δόξα τω Θεώ!
Έτσι υπάρχει ενδιαφέρον να ζήσεις.
Τα πισωγυρίσματα στο παρελθόν και οι φόβοι για το μέλλον δεν συνεισφέρουν τίποτα.
Το αιώνιο ΤΩΡΑ πρέπει να μας απασχολεί.
Ο Θεός δεν είναι μίζερος όπως εμείς.
Είναι γενναιόδωρος.
Έχει καλύτερα σχέδια για εμάς.
Μπορεί να μην τα βλέπουμε τώρα, αλλά θα τα ζήσουμε αν αρνηθούμε τον ηλίθιο εγωισμό μας.
Η βαθιά μας ύπαρξη να αγαπήσει τον Θεό.
Να τρελαθούμε από Θείο έρωτα.
Και το λέω πρώτα για εμένα.
Το ξέρετε αυτό άλλωστε.
Αυτή η στήλη είναι σκέψεις που μοιράζομαι μαζί σας.
Κάτι σαν ημερολόγιο.
Σας ευχαριστώ που με διαβάζετε.
Δεν ξέρω αν σας ταραΝΑΚΟΥνάω.
Αν γίνεται ευχάριστα, χαίρομαι.

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα για τους Αγίους που κυκλοφορούν ανάμεσα μας


Καλή σας ημέρα!
Μεγάλες γιορτές χθες, σήμερα και αύριο.
Χθες ήταν της Αγίας Παρασκευής, σήμερα του Αγίου Παντελεήμονος και αύριο της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντως.
Έτη πολλά και ευλογημένα στον Μητροπολίτη Ξάνθης και στον Πρωτοσύγκελο.
Μπορείτε να βρεθείτε και στο Μητροπολιτικό Μέγαρο να δώσετε τις ευχές σας στο Δεσπότη μας.
Προσεύχεται για όλους εμάς.
Και η σωτηρία του περνάει μέσα από τις σωτηρίες όλων μας, όπως είπε και ένας ιερέας την Κυριακή στην εκκλησία.
Στην Ξάνθη έχουμε πολλούς φύλακες αγγέλους, όπως τους εκατοντάδες εθελοντές αιμοδότες.
Αξίζει πολλά συγχαρητήρια ο Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών Η ΑΓΑΠΗ.
Ο Πρόεδρος κ. Γιάννης Παπαχρόνης είναι πάντοτε στις επάλξεις και με τις συνεχείς αιμοδοσίες που διοργανώνουν ευαισθητοποιούν όλο και περισσότερο κόσμο.
Στο νέο εμπορικό κέντρο συνδυάστηκαν με ψυχαγωγικές εκδηλώσεις και βέβαια μεταβαίνουν και σε χωριά του νομού μας όπου διαπιστώνεται συγκινητική ανταπόκριση.
Αλλά και οι αφίσες του Συλλόγου είναι πολύ πετυχημένες.
«Προσεύχομαι για να έρθεις να δώσεις αίμα» είναι ένα σύνθημα και δείχνει ένα παιδί να προσεύχεται.
Όποιος μπορεί ας δώσει αίμα.
Κάνει ένα καλό που γυρνάει στον ίδιο και ταυτόχρονα σώζει ζωές.
Ανάμεσα μας υπάρχουν πολλοί Άγιοι.
Μπορεί να μην τους πιάνει το μάτι μας, αλλά τους ξέρει ο Θεός!

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα για τον πόνο της μάνας


Καλή σας εβδομάδα!!!
Διάβασα αυτό και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας:
«Στην Λεμεσό υπήρχε συλλαλητήριο και ήταν επίσης και η μάνα των διδύμων ηρώων μας. Μέσα στον πόνο της κατάφερε και μίλησε. Μερικά από όσα είπε τα παραθέτω παρακάτω:
«Όταν έμαθα πως πεθάνανε τα μωρά μου, είδα την Παναγία μπροστά από τον Σταυρό να κλαίει».
«Τα παιδιά μου με ρώτησαν γιατί πρέπει να πάνε στρατό αφού όλοι οι φίλοι τους πήρανε αναστολή. Η απάντηση μου εμένα και του πατέρα τους ήταν: μέσα από τόσους μόχθους και τόσους πόνους καταφέραμε να σας μεγαλώσουμε. Τώρα εγώ δεν υπογράφω να σας δηλώσω τρελούς!
Θα υπηρετήσετε την πατρίδα».
«Τι θα μας δώσουνε οι πολιτικοί τώρα για παρηγοριά; Μια σημαία; Ε τότε εγώ νιώθω περήφανη που θα πάρω 2»…
Επίσης μέσα από όλα αυτά κατάφερε και έκανε την μισή πορεία μαζί με τους 2000 ανθρώπους λέγοντας τον επιτάφιο ύμνο των μυροφόρων πριν καταρρεύσει.
Μετά από αυτήν την συγκλονιστική ομολογία της μάνας που έχασε τα δύο παιδιά της τι λόγια να βρω να πω;
«Μια άξια μάνα για δύο άξια παλικάρια» ήταν ο τίτλος του κειμένου.
Η Παναγία να την σκεπάζει και να της δίνει θάρρος και δύναμη.
Και τα παλικάρια που χάθηκαν να έχουν καλό Παράδεισο.
Όπως και τα 85 παιδιά που σκότωσε ο 32χρονος στη Νορβηγία.
Δεν υπάρχουν λόγια…

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα για το μεγαλείο του ορθόδοξου χριστιανού


Ήταν το καλοκαίρι του 1974…
Τα τουρκικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Κύπρο και σκορπούν το θάνατο.
Στην Μόρφου συμβαίνει ένα συνταρακτικό γεγονός.
Τούρκοι στρατιώτες συλλαμβάνουν 15 χριστιανούς.
Τους φέρνουν στην αυλή του σπιτιού ενός Ελληνοκυπρίου δασκάλου και τους καταδικάζουν σε θάνατο.
Ετοιμάζουν τα όπλα.
Στρέφουν τους αιχμαλώτους (άνδρες, γυναίκες, μικρά παιδιά) στον τοίχο.
Θρήνος, κλαυθμός, οδυρμός.
Περιμένουν μέσα σε κλίμα φόβου και αγωνίας τον Τούρκο αξιωματικό να έλθει και να διατάξει «πυρ».
Και προσεύχονται όλοι τους θερμά για το τελευταίο τους ταξίδι και ιδιαίτερα ο δάσκαλος:
«Θεέ μου, συγχώρεσέ μας και δέξου μας κοντά Σου. Μνήσθητι ημών, Κύριε, εν τη Βασιλεία Σου».
Ο Τούρκος αξιωματικός έρχεται.
Κοιτάζει τους στρατιώτες του με τα όπλα, κοιτάζει βλοσυρός και τους μελλοθάνατους. Ρίχνει μια ματιά προς τα πάνω.
Μια κληματαριά απλώνεται και σκεπάζει την αυλή. Ζητάει ένα τσαμπί σταφύλι για να παρατείνει έτσι σκόπιμα την αγωνία των αιχμαλώτων…
Παίρνει το τσαμπί. Μα, ενώ ετοιμάζεται να το φάει, ακούγεται δυνατή η φωνή του δασκάλου:
«Μην το φας!
Προχτές το ράντισα με φάρμακο.
Είναι ισχυρό δηλητήριο! Θα πεθάνεις!»
Ο αξιωματικός μένει άναυδος. Και γεμάτος κατάπληξη ρωτάει:
«Καλά, αφού ξέρεις, ότι σε λίγο θα δώσω διαταγή να σας σκοτώσουν, γιατί δεν με άφησες να το φάω και έτσι να με εκδικηθείς;»
Του απάντησε ο δάσκαλος, με ειρήνη και γαλήνη:
«Είμαι χριστιανός.
Και τώρα που πρόκειται να φύγω από τον κόσμο αυτό και να παρουσιασθώ ενώπιον του Θεού, δεν θα ήθελα να βαρύνω την ψυχή μου με μια αμαρτία τόσο βαριά».
Ο Τούρκος αξιωματικός συγκλονίζεται, για μια ακόμα φορά.
Στρέφεται και λέει στους στρατιώτες του:
«Αν έβρισκα έναν τέτοιο Τούρκο, θα έδινα και τη ζωή μου ακόμα!
Μαζέψτε τα όπλα και αφήστε τους ελεύθερους όλους!»

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα για την αληθινή ελπίδα που πεθαίνει τελευταία


Καλή σας ημέρα!
Τελικά δεν είναι μόνο η Ελλάδα καταχρεοκοπημένη.
Βλέπω γενικό κακό σε όλο τον πλανήτη.
Όχι επειδή έχω το κληρονομικό χάρισμα.
Αλλά μια γενικότερη αναταραχή την βλέπει και ο πιο ανίδεος.
Η Αμερική κινδυνεύει και αυτή.
Το ΔΝΤ προειδοποιεί και την Κίνα τώρα.
Η Ιαπωνία γλίτωσε: Είχε σεισμό και τσουνάμι.
Τώρα κατά πόσο ήταν από τον Θεό ή τον άνθρωπο δεν ξέρουμε.
Κατηγορούν την Ελλάδα για διαφθορά αλλά παρόλο το ατελείωτο φαγοπότι ακόμη επιβιώνει.
Μέχρι πότε; Άγνωστο.
Σαν Ελληνίδα πάντα πιστεύω στον από μηχανής Θεό.
Είμαι υπέρ της άποψης πεθαίνει ο άνθρωπος και μετά η ελπίδα.
Εμπιστοσύνη στο Θεό και να αφεθούμε.
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να καταφέρει τίποτα.
Ότι καλό γίνεται ο Θεός μας το στέλνει και ότι άσχημο το επιτρέπει ο Κύριος μας.
Κάτι καλό ψάχνει να βρει στην ψυχή μας.
Περιμένει από εμάς.
Στις δυσκολίες, τις πίκρες και τις στεναχώριες τα βάζουμε μαζί Του.
Άλλωστε αν δεν είχαμε σχέση με το Θεό δεν θα το κάναμε ούτε και αυτό.
Βλέπετε; Πού το πάω πού το φέρνω πάλι με τα πνευματικά ασχολούμαι.
Ε ναι γιατί αν ασχοληθώ με τα άλλα, θα πέσω στα (οινο) πνευματώδη.

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα για την απάθεια των πολιτών(;)


Καλή σας ημέρα!
Είδα ένα βίντεο από μια παρουσίαση του Καναδού Ντέιβ Μέσλιν σχετικά με την απάθεια των πολιτών και την μη συμμετοχή τους στα κοινά.
Και εξήγησε ότι αυτό δεν συμβαίνει και ανέλυσε το επιχείρημα του ως εξής:
«Ζούμε σε έναν κόσμο που αποθαρρύνει την συμμετοχή, βάζοντας συνεχώς εμπόδια και φραγμούς στο δρόμο μας.
Δεν μιλάμε για απάθεια αλλά ηθελημένο αποκλεισμό.
…Πρώτον: Μια ηρωική προσπάθεια είναι μια συλλογική προσπάθεια.
Δεύτερον: Είναι ατελής, δεν είναι εντυπωσιακή.
Και δεν ξεκινάει ξαφνικά και τελειώνει απότομα.
Είναι μια συνεχής διαδικασία σε όλη σου τη ζωή.
Αλλά το πιο σημαντικό: είναι εθελοντική.
Όσο διδάσκουμε στα παιδιά μας ότι ο ηρωισμός ξεκινάει όταν κάποιος χαράζει ένα σημάδι στο μέτωπο σου ή όταν κάποιος σου λέει ότι είσαι μέρος προφητείας χάνουν το πιο σημαντικό ηγετικό χαρακτηριστικό που είναι ότι πηγάζει από μέσα.
Έχει να κάνει με το να ακολουθείς τα όνειρα σου
Απρόσκλητος
Και μετά να δουλεύεις με τους άλλους για να κάνεις τα όνειρα σου πραγματικότητα.
Τα πολιτικά κόμματα μπορούν και πρέπει να είναι ένα από τα βασικά σημεία εισαγωγής για τους ανθρώπους, ώστε να συμμετέχουν στην πολιτική.
Αντίθετα έχουν γίνει τραγικά,
Ανέμπνευστες και μη δημιουργικές οργανώσεις
Που στηρίζονται τόσο πολύ στην έρευνα αγοράς
Και τα γκάλοπ και τα γκρουπ ενδιαφέροντος
Που κατέληξαν όλα να λένε το ίδιο πράγμα
Στην πραγματικότητα να αναμασούν αυτά που ήδη θέλουμε να ακούσουμε.
Με κόστος την αναβολή έντονων και δημιουργικών ιδεών.
Και οι άνθρωποι το μυρίζονται αυτό και τρέφουν τον κυνισμό.
Όσο πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι, οι δικοί μας γείτονες είναι εγωιστές, χαζοί και τεμπέληδες τότε δεν υπάρχει ελπίδα».

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα για το ψήφισμα που το λιβάνιζε το Δημοτικό Συμβούλιο Ξάνθης


Καλή σας ημέρα!
Επί μία ώρα περίπου προχθές οι εκπρόσωποι μας στο Δημοτικό Συμβούλιο Ξάνθης προσπαθούσαν να καταλήξουν εάν θα προχωρήσουν στην έκδοση ψηφίσματος για σοβαρά ζητήματα του τόπου μας.
Όπως την άρνηση μας στα διόδια στους Αμαξάδες, στην υπόθεση με τα ελαττωματικά μανταλάκια για τα νεογέννητα στο Νοσοκομείο και τη μήνυση που έγινε από τον Διοικητή στους γιατρούς, την πιθανότητα απομάκρυνσης της αστυνομικής σχολής και της στρατολογίας.
Δεν πίστευα στα αυτιά μου.
Υπήρξαν αντίθετες απόψεις από Δημοτικούς Συμβούλους με την έννοια της αναμονής ή της διαφορετικής διατύπωσης.
Αυτό είναι ζήτημα δικό τους και δεν το σχολιάζω.
Υπάρχουν οι ψηφοφόροι που τους κρίνουν.
Από την άλλη όμως άκουσα τον Αντιδήμαρχο κ. Μπένη να λέει ότι οι κομματικές απόψεις και θέσεις να μη μεταφέρονται στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Το ότι οι διαφωνίες όμως έχουν ως βάση την κομματική τους ταυτότητα, αυτό δεν το είπε.
Τελικά αποφάσισαν να γίνει επιτροπή για την έκδοση ψηφίσματος εκτός από τα θέματα των διοδίων και του Νοσοκομείου.
Όσο τα κόμματα στηρίζουν δημοτικές παρατάξεις θα έχουμε τέτοια προβλήματα.
Δεν είναι ελεύθερη η γνώμη όταν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις που έχουν σχέση με κεντρικές αποφάσεις της οποιαδήποτε κυβέρνησης.
Εύχομαι σύντομα ο λαός να δώσει την σκληρή απάντηση του στα μεγάλα κόμματα του ελληνικού κοινοβουλίου.

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα για την χαρά της ζωής


Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Η ζωή είναι:
Ομορφιά: Θαύμασε την.
Ευκαιρία: Άρπαξε την.
Υπόσχεση: Τήρησε την.
Πίκρα: Ξεπέρασε την.
Τραγωδία: Αντιμετώπισε την.
Ευλογία: Δέξου την.
Αγάπη: Νιώσε την.
Καθήκον: Ανέλαβε το.
Μυστήριο: Εξερεύνησε το.
Θησαυρός: Διαφύλαξε τον.
Ύμνος: Τραγούδησε τον.
Παιχνίδι: Πάρε μέρος.
Περιπέτεια: Πάρε ρίσκα.
Όνειρο: Κάντο αληθινό.
Ευτυχία: Την αξίζεις!
Έτσι είναι η ζωή: Πάλεψε γι αυτήν!
Είναι ένα σπάνιο δώρο που μας δίνεται καθημερινά.
Εμείς το ξεχνάμε, το θεωρούμε δεδομένο και δεν κοιτάζουμε πώς να το απολαύσουμε.
Να νιώσουμε την κάθε στιγμή που μας χαρίζεται απλόχερα.
Μικρές στιγμές συνθέτουν την ευτυχία.
Το μεγαλείο κρύβεται στα λίγα και στα μικρά.
Μην ψάχνετε να το βρείτε αλλού.
Αν το καταλάβουμε. θα δούμε πόσο χρόνο έχουμε σπαταλήσει σε ανούσια πράγματα.
Θυμάμαι ανάμεσα στις λίγες φορές που έχω χαρεί πάρα πάρα πολύ είναι μια φορά που ψάρεψα ένα λαυράκι στη θάλασσα.
Η καρδιά μου φτερούγιζε!
Σιγά το πράγμα θα μου πείτε…
Αλλά για σκεφτείτε και εσείς πότε νιώσατε πραγματικά χαρούμενοι.
Δεν πιστεύω να έχουν σχέση με υλικά αγαθά.
Ξέρουμε ότι αυτά φθείρονται, αχρηστεύονται, λιώνουν, σαπίζουν.
Πρόσφατα είδα μια φωτογραφία του φίλου Νίκου που τράβηξε στο Άγιο Όρος με κρανία κεκοιμημένων και έγραφε από κάτω: «Το κοινό μας μέλλον».
Αν ποτέ περάσετε από τα κοιμητήρια θα δείτε στις άκρες του τοίχου τα οστεοφυλάκια.
Αυτοί είμαστε.
Δύο κοκαλάκια.
Συγγνώμη αν σας μελαγχόλησα.
Απλά θέλω να θυμόμαστε ότι η ζωή περνά και χάνεται…
Και μακάρι να πονάμε μόνο σε αυτήν.
Γιατί στην αιωνιότητα αξίζει να αναπαυόμαστε.

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα προβληματισμών και απολογισμών


Το καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά δώσμου ένα φιλάκι και πάρε με αγκαλιά.
Μακριά από όλους και από όλα.
Φέτος μου φαίνεται σαν ανηφόρα η πορεία προς την άδεια.
Μετράω τις μέρες μία μία.
Μόνο η χτένα μου λείπει να κόβω τα δοντάκια κάθε μέρα.
Η καθημερινή στήλη είναι ένα πρόσθετο άγχος πέρα από το κυνήγι της είδησης.
Κάθομαι και σκέφτομαι αν αυτά που γράφω έχουν μια προσφορά σε εσάς που τα διαβάζετε.
Σας βοηθάω σε κάτι;
Σας δίνω έστω μια δύναμη;
Ένα χαμόγελο;
Μια αισιόδοξη ματιά;
Γιατί όλο για προβλήματα γράφω.
Το φετινό καλοκαίρι κλείνω 14 χρόνια στη δημοσιογραφία.
Και στα γενέθλια πάντα γίνονται απολογισμοί.
Αγαπάω το επάγγελμα μου, το επέλεξα, το σπούδασα.
Αλλά κατά καιρούς σκέφτομαι μήπως να έκανα κάποια άλλη δουλειά.
Όπως να έγραφα βιβλία.
Μόνο που θα έπρεπε να επιστρατεύω συνεχώς τη φαντασία μου και να έστυβα το μυαλό μου να κατεβάζω καλές ιδέες.
Μακάρι ο Θεός να μας φωτίζει να κάνουμε το ευάρεστο προς Αυτόν.
Το πιστεύω αυτό που μου είχε πει η καθηγήτρια μου η κ. Μελαχρινή Μαρτίδου από την εφημερίδα «Χρόνος» ότι «η πένα είναι σαν το εργαλείο του χειρούργου».
Καθημερινά καλούμαστε να κάνουμε εγχειρήσεις.
Γι αυτό έχω μεγάλη αγάπη στον Άγιο Λουκά Αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως τον Ιατρό;
Διαβάζω τον βίο Του και σας προτείνω να αγοράσετε το βιβλίο.
Είναι συγκλονιστικό.
Την ευχή Του να έχουμε!

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα για την μερική ή μεγάλη αδυναμία πληρωμών


Μπήκαμε στην καρδιά του καλοκαιριού.
Εσείς που με διαβάζετε προφανώς είστε ακόμη στην πόλη.
Ψήνεστε από την ζέστη και αγωνιάτε με όσα πληροφορήστε.
Τι μας περιμένει το χειμώνα κτλ.
Άλλοι βέβαια δεν έχουν φράγκο στην τσέπη λόγω ανεργίας, οικονομικής στενότητας, διαθεσιμότητας, καθυστέρησης πληρωμών.
Την ίδια στιγμή ονειρευόμαστε τη θάλασσα.
Βλέπουμε βίντεο και φωτογραφίες και ονειρευόμαστε ότι λιώνουμε κάτω από τον ήλιο και φανταζόμαστε την αλμύρα στα κορμιά μας.
Ευτυχώς αρκούμαστε στα κρύα ντουζ και κάνουμε οικονομία στο ρεύμα.
Κατά τα άλλα περιμένουμε να έρθει ο Αύγουστος και να ξεκουραστούμε.
Να πάρουμε άδεια και να αράξουμε.
Δεν θέλω να σας ταράξω αλλά ο ΓΑΠ αναφέρθηκε σε μια μερική αδυναμία πληρωμών, που κατά τον ίδιο δεν θα πρέπει να διαρκέσει περισσότερο από 15 ημέρες.
«Θεωρητικά μπορεί να διαρκέσει δύο εβδομάδες ή μπορεί να διαρκέσει περισσότερο, προκαλώντας έτσι πολύ μεγαλύτερη ζημιά» δήλωσε στους Financial Times της Γερμανίας.
Όπως μου είπε όμως και ο φίλος Δημήτρης: «Μήπως όταν λέει για στάση πληρωμών 15 ημερών εννοεί : 27 Ιουλίου (1 μέρα), 27 Αυγούστου (2 μέρες), 27 Σεπτεμβρίου (3 μέρες) κτλ....;»
Μετά τον 15 Αύγουστο μπορεί να τον δούμε στις Βρυξέλλες και να μας λέει ότι πάμε για χρεοκοπία.
Απίθανο το έχετε;
Από αυτόν όλα τα περιμένω πια.

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Πώς βλέπει ένας 14χρονος την κρίση στη χώρα μας



Οι αγωνιστές γιατί πολεμούσαν; Για να έχουν οι νέες γενιές γη να πουλήσουν;

Πώς βλέπει ένας έφηβος την οικονομική κρίση που ζούμε; Πώς αντιμετωπίζει τη ζωή και τι περιμένει όταν απλώνεται μπροστά του ένα αβέβαιο μέλλον; Ο 14χρονος Χρήστος Κ. μας μίλησε για τους προβληματισμούς του, τις σκέψεις του για την Ελλάδα του 2011: «Κάνεις όνειρα από μικρός! Βλέπεις φίλους και συγγενείς να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα! Σκέπτεσαι και συ…πως θα ναι όταν μετά από χρόνια  θα δώσεις πανελλήνιες και να περάσεις στην σχολή που θες…! Κάπου εδώ όμως, στο 2011,τα δεδομένα αλλάζουν! Κι όχι από δικό μου λάθος, αλλά από λάθη τριακοσίων έξυπνων και σπουδαγμένων ανθρώπων! Κι ενώ εσύ ελπίζεις και ονειρεύεσαι …αυτοί βρίσκονται δίπλα σου, για να σου γκρεμίσουν γρήγορα γρήγορα τα όνειρα! Κι εκεί που προσπαθείς, ελπίζεις, προσεύχεσαι …βρίσκονται πάλι μπροστά σου…! Εσύ όμως δεν το βάζεις κάτω και συνεχίζεις…και φτάνεις στο σημείο να αναρωτηθείς: Γιατί; Γιατί στη δικιά μου γενιά; Γιατί να πληρώσω εγώ για αυτούς ; Γιατί να φταίω ΚΑΙ εγώ, ενώ δεν έχω κάνει κάτι κακό; ! Απάντηση δύσκολα να βρεις…! Εδώ ένας τεράστιος λαός, με απαράμιλλη ιστορία και τέχνη, κλείνεται στο καβούκι του! Μετράει τις μπουκιές του, για να την βγάλει και αύριο! Δεν χάνει την πίστη του…δεν θα το κάνει αυτό, εξαιτίας τους!»
Πώς βιώνει την κρίση ο ίδιος; Μας απάντησε ο Χρήστος: «Το μόνο που με παρηγορεί, είναι η αγάπη των γύρω μου. Ακούω μέσα σε αυτά τα παλιόκουτα να φωνάζουν και να οδύρονται όλοι αυτοί που πίσω από την πλάτη μου, πριν καν γεννηθώ, με χρέωναν!»
«Σκέπτεσαι τι θα γίνει τα επόμενα χρόνια; Τι σε απασχολεί περισσότερο;», τον ρωτάω και κοιτάζω την αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του. Η απάντηση του με αιφνιδιάζει: «Θα υπάρχει άραγε ελληνική παιδεία, μέχρι να φτάσω κι εγώ στην κρίσιμη χρονιά της Γ λυκείου; Και το βασικό ερώτημα: Θα υπάρχει Ελλάδα; Μέσα σε λίγα χρόνια, κατάφεραν να χρεώσουν έναν λαό με τόσα χρήματα. Δεν τους είναι τίποτα να καταστρέψουν και ένα τέτοιο κράτος, που άντεξε σε αγώνες και πολέμους με λιγότερα άτομα και δεν μπορεί να αντέξει τώρα, με τόσα καλά μυαλά!»
Ένας 14 χρονος είναι πιο ώριμος από πολλούς ενήλικες. Ο προβληματισμός του και τα αγωνιώδη ερωτήματα του το αποδεικνύουν: «Άραγε οι αγωνιστές του παρελθόντος γιατί πολεμούσαν; Για να έχουν οι νέες γενιές γη να πουλήσουν; Ας σκεφτούν όλοι αυτοί που παίρνουν αποφάσεις και αν έχουν λίγη ανθρωπιά, ας παραδεχτούν τα λάθη τους και ας βοηθήσουν με τον τρόπο τους, για ένα καλύτερο μέλλον, για τα παιδιά και τα εγγόνια τους!»

ταραΝΑΚΟΥνήματα για την επιλεκτική χρεοκοπία


Καλή σας ημέρα!
Ψήφισαν το Μεσοπρόθεσμο για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία και τώρα θα πάμε σε επιλεκτική χρεοκοπία.
Θα την επιλέξουμε εμείς.
Όχι πως δεν θα την επιλέγαμε.
«Εάν διαρκέσει για λίγους μήνες, τότε κατά πάσα πιθανότητα η ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών δεν θα πληγεί σημαντικά και μάλλον θα γλιτώσει τις μεγάλες συνέπειες και η πραγματική.
Εάν όμως η περίοδος είναι μεγάλη, τότε τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Οι τράπεζες δεν θα μπορούν να δανειστούν και θα μας δανείζουν ακριβότερα ή καθόλου. Πρόβλημα θα αντιμετωπίσουμε και στις εισαγωγές καθώς δεν θα καλύπτουν τις ανάγκες μας. Στην αγορά δεν θα κυκλοφορούν κεφάλαια, επιχειρήσεις θα κλείσουν και θέσεις εργασίας θα χαθούν».
Αυτά διάβασα ως μια εξήγηση για το τι είναι αυτό που μας ξεφούρνισε ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Πάμε ολοταχώς για φούντο διεθνώς.
Ήδη οι Financial Times και η Le Monde γράφουν για παιδάκια που μας κυβερνούν και για το ότι «η ιστορία δεν έχει συγχωρήσει όσους απλώς ήταν θεατές όταν η Ρώμη καιγόταν».
Μην πιαστείτε από το χέρι να πέσουμε από το Ζάλογγο.
Οργανωθείτε σε γειτονιές, σε χώρους εργασίας, σε παρέες.
Ένα μέλημα μας: Να σώσουμε τον τόπο μας και τις επόμενες γενιές.
Τώρα τρέχουμε.
Μην κοιτάζετε πίσω.
Μόνο το τώρα και πώς μπορούμε να κινηθούμε αποτελεσματικά.

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα για την ανάσα που ψάχνουμε


Καλή σας ημέρα.
Ο Ουμπέρτο Έκο είπε Αύγουστος χωρίς ειδήσεις.
Αλλά και ο Ιούλιος δεν πάει και πίσω.
Το καλοκαίρι στην Ελλάδα είναι μια νεκρή περίοδος.
Δεν υπάρχουν οι σημαντικές ειδήσεις για να τις καλύψεις.
Θα μου πείτε και ευτυχώς.
Γιατί όταν προκύπτουν θέματα τρέχουμε και δεν φτάνουμε.
Πάντως στην χώρα μας οι πιο σημαντικές αποφάσεις περνούν το καλοκαιράκι.
Τότε που χαλαρώνουμε, σκάμε από τη ζέστη και δεν δίνουμε σημασία στο τι συμβαίνει.
Η γνωστή φράση ότι «τα μπάνια του λαού είναι ιερά» επιβεβαιώνεται διαρκώς.
Δεν έχω και μεγάλη διάθεση να σχολιάζω προβλήματα.
Νομίζω ούτε και εσείς.
Ο ήλιος είναι εκεί ψηλά και θέλουμε κάτι αισιόδοξο βρε αδελφέ.
Να ανασάνουμε.
Η φτώχεια φέρνει γκρίνια αλλά θέλει και καλοπέραση.
Κάτι ωραίο που μου έγραψε η φίλη μου η Παρασκευή και το άκουσε από τον π. Ανδρέα Κονάνο και την εκπομπή του Αθέατα Περάσματα στην Πειραϊκή Εκκλησία που μου αρέσει να τον ακούω.
«Ζήσε τη ζωή σου με ελπίδα. Με προσμονή μιας καλύτερης κατάστασης. Να σαι αισιόδοξος και αισιόδοξη, με πίστη στο Χριστό... Αυτή η πίστη να σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα μέσα στο φως. Ότι ήρθε το φως στη ζωή σου! Ότι είναι μέσα στο φως η ζωή σου! Ότι είσαι μέσα στο φως! Έτσι να νιώθεις και συ...
Δες τα πράγματα αισιόδοξα. Δες τα πράγματα με ελπίδα στο Χριστό. Τόνωσε λίγο το ηθικό σου».
Κλείνοντας να ευχαριστήσω τον φιλόλογο συγγραφέα κ. Θανάση Μουσόπουλο που μου είπε ότι κάνω ευχάριστα ταραΝΑΚΟΥνήματα στη ζωή των αναγνωστών!
Τιμή μου να μου το λέει ο δάσκαλος μας.
Η κληρονομιά μου είναι τα γραπτά μου.

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα για τους πλανεμένους που πιστεύουν ότι θα σωθεί η Ελλάδα


Καλή εβδομάδα να έχουμε.
Με καλή διάθεση και δύναμη!
Όσο μπορούμε, γιατί η καθημερινότητα έχει γίνει πολύ δύσκολη.
Το καλοκαίρι αυτό, είναι αλλιώτικο από τα άλλα.
Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί κάποιος να είναι ξέγνοιαστος.
Αν υπάρχουν, είναι γιατί έχουν γεμάτη την τσέπη.
Και φυσικά εννοείται ότι ο χορτάτος το νηστικό δεν τον σκέφτεται.
Βλέπω ότι υπάρχουν πολλοί άνετοι που πιστεύουν ότι η χώρα θα σωθεί.
Πλανεμένους τους χαρακτηρίζω.
Και δεν θέλω να τους δω όταν διαψευστούν.
Πιστεύουν ότι με αυτήν την κατάσταση η χώρα θα μπορέσει να ορθοποδήσει;
Όταν πεινάσει το 10% του πληθυσμού ποιος θα το συγκρατήσει;
Όλοι αυτοί που βλέπουν τη βόλεψη τους θα μπορέσουν να δούνε τον συνάνθρωπο;
Αυτό είναι που με φοβίζει περισσότερο.
Ότι ο αδελφός θα στραφεί στον αδελφό.
Ή ότι δεν θα τον νοιάξει που θα έχουμε δίπλα μας θύματα της πείνας ή θα είμαστε και εμείς οι ίδιοι.
Ποιος εγγυάται ότι αύριο θα έχουμε στέγη και φαγητό;
Ο ηθοποιός Πέτρος Φιλιππίδης είπε σε μια συνέντευξη του το Σάββατο ότι το χειρότερο σε αυτή τη χώρα είναι ότι δεν ξέρουμε τι θα γίνει αύριο.
Και ότι αναγκαστικά ίσως να πάμε διακοπές όλοι οι Έλληνες και να αφήσουμε τη χώρα μας.
Έχουν πουληθεί τα πάντα.
Μελετήστε το Μεσοπρόθεσμο και δείτε.
Όσοι έχουν προβλήματα υγείας και είναι απαισιόδοξοι καλύτερα να αποφύγουν αυτό το θρίλερ.

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα για τον έρωτα


Έρωτας σημαίνει αυτοπροσφορά, αυτοαπώλεια, να βγαίνει κανείς από τον εαυτό του και να πεθαίνει για να ζήσει ο άλλος, στάση ζωής, κίνηση ζωής, έκσταση, αναζήτηση, συνάντηση με τον άλλον, συνεννόηση, εσωτερική επικοινωνία, όχι αποκλειστικά για έναν άνθρωπο.
Διάβασα που έγραψε η φίλη μου η Μαρία στο FB.
Ήταν μια αφορμή να γράψω και εγώ τις απόψεις μου.
Ο Θείος Έρωτας είναι ο ανώτερος.
Και δεν μπορούμε να βρούμε στους ανθρώπους τον έρωτα που μας έχει ο Θεός.
Σε σημείο που αν ξέραμε πόσο, θα τρελαινόμασταν.
Και αυτό το λένε φωτισμένοι άνθρωποι.
Αλλά και αν ποτέ κάνουμε μια θερμή προσευχή δεν νιώθουμε την γλύκα στην ψυχή μας;
Δεν ξέρω γιατί κάποιοι λένε ότι ο έρωτας δεν έχει λογική.
Άραγε τι ορίζουμε λογική;
Τις λειτουργίες του εγκεφάλου ή του νου;
Μπορεί ο εγκέφαλος να λειτουργεί χωρίς την καρδιά;
Μπορεί η καρδιά να λειτουργεί χωρίς εγκέφαλο;
Είναι ζωτικά όργανα που έχουν σχέση μεταξύ τους.
Στον έρωτα συμμετέχει όλο το σώμα.
Ο έρωτας είναι παράλογος, αλλά μπορεί να γίνει και υπέρλογος.
Σήμερα σας διάλεξα αγαπημένο θέμα.
Καλοκαιράκι έχουμε και οφείλουμε να κοιτάζουμε τις χαρές της ζωής.
Τα προβλήματα δεν σταματάνε ποτέ.
Ας χαμογελάμε σε ότι και αν μας συμβαίνει.
Αλλά να ξεκινάει μέσα από την ψυχή!!!
Αυτό τρομάζει το κακό.
Από όπου και αν προέρχεται.

Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα για το μεγάλο μας τσίρκο


«Το μεγάλο μας τσίρκο».
Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Ερμηνεία: Νίκος Ξυλούρης, Τζένη Καρέζη
38 χρόνια μετά, παραμένει επίκαιρο!
Η Ελλάδα μια ζωή ένα μεγάλο τσίρκο.
«Μεγάλα νέα φέρνω από κει πάνω
περίμενε μια στάλα ν ανασάνω
και να σκεφτώ αν πρέπει να γελάσω
να κλάψω, να φωνάξω, ή να σωπάσω
Οι βασιλιάδες φύγανε και πάνε
και στο λιμάνι τώρα, κάτω στο γιαλό
οι σύμμαχοι τους στέλνουν στο καλό
Καθώς τα μαγειρέψαν και τα φτιάξαν
από ξαρχής το λάκκο τους εσκάψαν
κι από κοντά οι μεγάλοι μας προστάτες
αγάλι- αγάλι εγίναν νεκροθάφτες
Και ποιος πληρώνει πάλι τα σπασμένα
και πώς να ξαναρχίσω πάλι απ' την αρχή
κι ας ήξερα τουλάχιστον γιατί
Το ριζικό μου ακόμα τι μου γράφει
το μελετάνε τρεις μηχανογράφοι
Θα μας το πουν γραφιάδες και παπάδες
με τούμπανα, παράτες και γιορτάδες
Το σύνταγμα βαστούν χωροφυλάκοι
και στο παλάτι μέσα οι παλατιανοί
προσμένουν κάτι νέο να φανεί
Στολίστηκαν οι ξένοι τραπεζίτες
ξυρίστηκαν οι Έλληνες μεσίτες
Εφτά ο τόκος πέντε το φτιασίδι
σαράντα με το λάδι και το ξύδι
Κι αυτός που πίστευε και καρτερούσε
βουβός φαρμακωμένος στέκει και θωρεί
τη λευτεριά που βγαίνει στο σφυρί
Λαέ, μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι
μην έχεις πια την πείνα για καμάρι
Οι αγώνες που χεις κάνει δεν φελάνε
το αίμα το χυμένο αν δεν ξοφλάνε».

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα της τρέλας


Καλημερίζω τους ταραΝΑΚΟΥνημένους αναγνώστες μου.
20 τρόποι για να διατηρήσετε την τρέλα σας σε υγιή επίπεδα.
Την ώρα του μεσημεριανού γεύματος, καθίστε σε ένα σταματημένο αυτοκίνητο με γυαλιά ηλίου και στοχεύετε διερχόμενα αυτοκίνητα με ένα στεγνωτήρα μαλλιών. Παρακολουθήστε εάν ελαττώνουν ταχύτητα.
Κάθε φορά που κάποιος σας ζητάει κάτι, ρωτήστε τον άμα θέλει και τηγανητές πατάτες με αυτό.
Τοποθετήστε το καλάθι τον αχρήστων πάνω στο γραφείο σας και βάλτε ετικέτα που να λέει εισερχόμενα.
Βάλτε καφέ χωρίς καφεΐνη στην καφετιέρα για 3 εβδομάδες. Όταν όλοι ξεπεράσουν την εξάρτησή τους στην καφεΐνη, αλλάξτε τον με espresso.
Τελειώνετε όλες σας τις προτάσεις με την φράση «...Σύμφωνα με την προφητεία»
Αντί να περπατάτε, προτιμάτε να πηδάτε, όσο πιο συχνά μπορείτε.
Ρωτάτε όλους, τι φύλο είναι. Άμα σας απαντήσουν γελάστε υστερικά.
Τραγουδάτε μαζί με τους καλλιτέχνες στην όπερα.
Βάλτε κουνουπιέρα γύρω από το γραφείο σας και παίζετε τροπικούς ήχους όλη μέρα.
Πείτε στους συναδέλφους σας να σας φωνάζουν με το όνομα που σας φωνάζουν στην πάλη, «σκληρός βράχος».
Όταν το μηχάνημα ΑΤΜ βγάλει τα λεφτά, φωνάξτε δυνατά: Κέρδισα! κέρδισα!
Όταν φεύγετε από τον ζωολογικό κήπο, αρχίστε να τρέχετε και να φωνάζετε υστερικά, Τρέξτε να σωθείτε! Είναι όλα ελεύθερα!
Κατά την διάρκεια του δείπνου πείτε στα παιδιά σας ότι επειδή η οικονομία έχει τα χάλια της, πρέπει να δώσετε ένα από τα παιδιά σας.
Μέχρι να σας πούνε: Άσε τον τρελό στην τρέλα του…

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα για τους αγανακτισμένους και τα ευχαριστώ στους βουλευτές


Καλή σας ημέρα!
Οι αποδοκιμασίες κατά των πολιτικών άρχισαν και στην Ξάνθη.
Κατά του Αναπληρωτή Υπουργού Περιφερειακής Ανάπτυξης Σωκράτη Ξυνίδη.
Ψήφισε και αυτός το Μεσοπρόθεσμο όπως και οι 154 συνάδελφοι του.
Διάβασα ένα άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην Καθημερινή με τίτλο: «Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους 155 βουλευτές».
«Είναι δύσκολο να αιτιολογήσουν την απόφασή τους οι 155» γράφει ο συνάδελφος και θέτει μια σειρά ερωτημάτων που τις απαντάω με ερωτήσεις.
«Πώς να επιχειρηματολογήσεις υπέρ του υπαρκτού δυσάρεστου, όταν ο λαός δεν έχει ζήσει το καταστροφικό, επειδή το τελευταίο αποφεύχθηκε;»
Μέχρι πότε αποφεύχθηκε το καταστροφικό;
«Πώς να συγκρίνεις τη χρεοκοπία, που δεν έγινε, με τη σημερινή άχαρη κατάσταση;»
Δηλαδή δεν θα πάμε ούτε σε χρεοκοπία ούτε σε άλλες άχαρες καταστάσεις;
«Πώς να πεις στον δικαίως «Αγανακτισμένο» άνεργο ότι χωρίς το Μνημόνιο δεν θα είχε ούτε αυτό το πενιχρό ταμείο ανεργίας;»
Πόσο θα αυξηθούν οι άνεργοι το επόμενο χρονικό διάστημα; Θα μπορούν να πάρουν επίδομα;
«Πώς να εξηγήσεις στον αδίκως «Αγανακτισμένο» υπάλληλο των ΔΕΚΟ, ότι χωρίς τα 110 δισ. της μισητής τρόικας δεν θα του περικόπτονταν μόνο τα παχυλά επιδόματα, αλλά και το μεροκάματο;»
Όταν θα ξεπουλήσουν τις ΔΕΚΟ και θα τους απολύσουν τους περισσότερους τι θα τους πει;
Μην ευχαριστείς Πάσχο. Προσευχήσου.
Είπαμε γλείψιμο, αλλά μέχρι ένα όριο.

ταραΝΑΚΟΥνήματα για τις δοκιμασίες και τι μαθαίνουμε


Με τούτα και με τα άλλα βρεθήκαμε αισίως στον Ιούλιο.
Ο καιρός θυμίζει όμως ότι δεν έχουμε καλοκαίρι και δη στην Ελλάδα.
Η θάλασσα έρχεται στα σπίτια μας, αφού κάθε μέρα σχεδόν βρέχει.
Το ευχάριστο είναι ότι δεν στεναχωριόμαστε που δεν πηγαίνουμε στην original θάλασσα.
Γιατί χρειαζόμαστε 10 ευρώ για τις μετακινήσεις μας καθημερινά.
Πάνε οι λογικές 10 ευρώ έβαζα, 10 βάζω.
Αυτά last years.
Τώρα βάζουμε μπετζίνα και είναι σαν να μην βάζουμε.
Για να επανερχόμαστε όμως στα ίσα μας και να αναγνωρίζουμε ποια πραγματικά αξίζουν σε αυτή τη ζωή, κατά καιρούς περνάμε διάφορες δοκιμασίες.
Μέσα από αυτές μαθαίνουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας και τη ζωή.
Μα πάνω από όλα το Θεό.
Διάβασα κάπου ότι ένας συγγραφέας είχε συζήτηση με το Θεό και την έγραψε σε βιβλίο.
Κάθε μέρα μας μιλάει ο Δημιουργός μας.
Τον ακούμε; Τον νιώθουμε; Τον αντιλαμβανόμαστε;
Χανόμαστε στα μύρια προβλήματα που νομίζουμε ότι έχουμε.
Να μην στεναχωριέσαι για ότι γίνεται και για ότι δε γίνεται, λένε οι Κινέζοι.
Σοφό θα έλεγα.
Εμείς οι Έλληνες έχουμε να διδαχθούμε τόσα από την πίστη μας.
Δεν μένει παρά να τα αναζητήσουμε για να τα βρούμε.
Γιατί ότι ψάχνουμε, αυτό βρίσκουμε.
Και ότι είμαστε, αυτό βλέπουμε.
Την αγάπη μου.

ταραΝΑΚΟΥνήματα για τα παιδικά χρόνια


Αναμνήσεις μου έρχονται στο μυαλό από καλοκαίρια που ήμουν παιδί.
Τότε που παίζαμε στην αλάνα πίσω από την πολυκατοικία που μέναμε και τώρα έχουν υψωθεί πολυκατοικίες.
Μέχρι αργά το βράδυ παίζαμε μηλάκια, κρυφτό, λάστιχο, μέχρι η μάνα μας να μας φωνάξει να ανεβούμε.
Κάναμε βόλτες με τα ποδήλατα και μετρούσαμε παγωτά και μπάνια.
Πηγαίναμε διακοπές με την οικογένεια και μέναμε σε σκηνή στο κάμπινγκ.
Πάντα μας έπαιρναν μαζί τους διακοπές.
Για να γνωρίσουμε μέρη και πράγματι σε αυτά τα χρόνια κρύβεται τόση αγάπη!
Κάναμε ηλιοθεραπεία και πλατσουρίζαμε στη θάλασσα μέχρι να μουλιάσουμε.
Πηγαίναμε στο χωριό και τα πρωινά τα περνούσαμε στο φούρνο του παππού του Χρήστου και της γιαγιάς Γιώτας.
Και μετά διανομή του άρτου με το φορτηγάκι στα άλλα χωριά.
Το βράδυ κοιτούσαμε τον έναστρο ουρανό και κάναμε ευχές όταν έπεφταν τα αστέρια!!!
Δόξα τω Θεώ, ακολούθησαν και άλλα χρόνια ευτυχισμένα.
Αλλά τα παιδικά χρόνια πάντοτε τα έχω καλά φυλαγμένα στην καρδιά.
Εκεί κρύβεται η αθωότητα, η αγνότητα, η ξεγνοιασιά, η καθαρότητα.
Μα εγώ θα έδινα τα πάντα να γινόμουνα πάλι παιδί.
Δείχνω άρνηση να μεγαλώσω.
Το σώμα μου με πουλάει, αλλά όχι η ψυχή μου.

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

ταραΝΑΚΟΥνήματα για το Μεσοπρόθεσμο που ψηφίστηκε


Καλό σας μήνα.
Και περιμένει τρέμοντας Ιούλιο πορθητή…τραγουδάει ο Παντελής Θαλασσινός.
Πραγματικά τρέμω για το τι μας επιφυλάσσει αυτός ο μήνας και οι επόμενοι.
Έβλεπα τα επεισόδια που έγιναν στο Σύνταγμα.
Πολεμικό σκηνικό εν καιρώ ειρήνης(;) στο κέντρο της Ελλάδος.
Ξεκάθαρη η εντολή:
Καθαρίστε την πλατεία από τους αγανακτισμένους.
Και έμειναν κάτω οι ταραξίες και έπαιζαν πετροπόλεμο.
Φουλ δακρυγόνα σε σημείο που να μην μπορεί να αναπνεύσει κανείς.
Το Μεσοπρόθεσμο έπρεπε να ψηφιστεί και χωρίς την παρουσία του πλήθους.
Καταψηφίστηκε από τον Π. Κουρουμπλή.
Δεν έχει το φως του, αλλά βλέπει συγκριτικά με τους συναδέλφους του που ψήφισαν και ζούνε στα σκοτάδια του εγωισμού τους.
Ο κ. Αθανασιάδης, βουλευτής Κοζάνης υπερψήφισε τελικά ακολουθώντας τα χνάρια των συμπατριωτών του Παπακωνσταντίνου και Διαμαντοπούλου.
Οι Κοζανίτες είναι έξω φρενών μαζί του που έλεγε ότι θα καταψηφίσει και στο τέλος έκανε κοτ κοτ.
Η κ. Έλσα Παπαδημητρίου, βουλευτής ΝΔ υπερψήφισε το Μεσοπρόθεσμο ως νταντά του Τζέφρυ.
Τους άλλους που ψήφισαν τους ξέρετε.
Καλύτερα να σας κοπεί το χέρι.
Αλλά μην το πείτε μετά την κάλπη.
Μετάνοια αδέλφια από όλους μας.
Αλλαγή τρόπου σκέψης και ζωής.
Ανατροπές σε όλα.