Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Σήμερα η παρουσίαση του βιβλίου "Θεοί είδωλα γκουρού" του Κένεθ Κλάους στην Ξάνθη


Tο βιβλίο του Κέννεθ Κλάους «ΘΕΟΙ ΕΙΔΩΛΑ ΓΚΟΥΡΟΥ Από τη σκιά της πλάνης στο φώς της Ορθοδοξίας» παρουσιάζουν σήμερα την Τετάρτη 30 Μαΐου 2012, στις 21:00, το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης σε συνεργασία με τις εκδόσεις «Εν πλώ» και την υποστήριξη του Βιβλιοπωλείου «Πυργελή».

Ένα βιβλίο που ανιχνεύει τις σημαντικές διαφορές της Ορθόδοξης θεολογίας σε σχέση με τον μυστικισμό των ανατολικών θρησκειών και αναδεικνύει τη μεγάλη διαφορά των "θρησκευτικών πεποιθήσεων" που δεν είναι άλλη από το πρόσωπο του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.

H παρουσίαση εντάσσεται στα πλαίσια του Σεμιναρίου Ορθόδοξης Θεολογίας που υλοποιείται στο Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης υπό τη διεύθυνση του Καθηγητή της Εκκλησιαστικής Σχολής Ξάνθης π. Σωφρονίου Γκουτζίνη.

Ο Κλάους Κένεθ γεννήθηκε στην Τσεχοσλοβακία. Την παιδική του ηλικία σημάδεψαν οι τεράστιες κακουχίες και η γονεϊκή εγκατάλειψη. Σε νεαρή ηλικία κακοποιείται σεξουαλικά από έναν καθολικό ιερέα, πράγμα που τον κάνει να αποστραφεί βαθιά τον Χριστιανισμό... Στα εφηβικά του χρόνια εξωθείται σε αντικοινωνικές και αναρχικές συμπεριφορές, απότοκο των οποίων είναι οι συχνές καταδίκες και φυλακίσεις του. Τριγυρνά με εφηβικές συμμορίες σε όλη τη Γερμανία και ζει έντονη νυχτερινή ζωή παίζοντας μουσική σε κακόφημα κλαμπ. Στα μετεφηβικά του χρόνια επιχειρεί να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Τιβίγγης, αλλά γρήγορα εγκαταλείπει τις σπουδές του και βυθίζεται για επτά χρόνια στον κόσμο των ναρκωτικών. Περιπλανιέται σ` ολόκληρο τον ανατολικό κόσμο αναζητώντας την αλήθεια και -κυρίως- τη δύναμη να εξουσιάζει τους ανθρώπους, τους οποίους μισεί ολοένα και περισσότερο. Γνωρίζει τον Ισλαμισμό, τον Ινδουισμό και τον Βουδισμό και θητεύει για χρόνια στις τάξεις τους. Μην μπορώντας να βρει λύση στα προσωπικά του αδιέξοδα ρίχνεται στις καταχρήσεις, ενώ η ενασχόληση του με τη μουσική δεν αρκεί για να κορέσει τη δίψα του για νόημα ζωής. Στη συνέχεια, καταφεύγει στον λατινοαμερικάνικο αποκρυφισμό και τη μαγεία. Όμως, μια απειλή κατά της ζωής του στην Κολομβία, τον φέρνει αντιμέτωπο με το όριο της ζωής του. Το 1981, σε ηλικία τριάντα έξι ετών, επιστρέφει στην Ευρώπη, ξαναπιάνει τις σπουδές του και, ολοκληρώνοντας τις, διορίζεται καθηγητής σε σχολείο. Ταυτόχρονα, αρχίζει να έρχεται σε επαφή με τον Προτεσταντισμό. Μεταστρέφεται σιγά σιγά στον Χριστιανισμό και το 1983 γνωρίζει τον γέροντα Σωφρόνιο, ο οποίος γίνεται πνευματικός του πατέρας και σημαδεύει την μετέπειτα πορεία του. Το 1986 βαπτίζεται Ορθόδοξος στη Γενεύη και η ζωή του αρχίζει να γίνεται μια διαρκής μαρτυρία Χριστού. Μεταφράζει στα Γερμανικά με την ευλογία του γέροντα Σωφρονίου το έργο του τελευταίου "Η ζωή του ζωή μου", καθώς και πληθώρα άλλων ορθόδοξων πατερικών έργων. Περιοδεύει σε όλη την Ευρώπη μιλώντας για την Ορθοδοξία και αφηγούμενος την προσωπική του πορεία σε συνέδρια, παρουσιάσεις, τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Το 2000 ιδρύει την Ακαδημία του Βασιλέως Σολομώντα στην Κένυα, καθώς και το Ίδρυμα του Αγίου Σάββα στη Σερβία. Μέσα από το πρώτο ιδρύει σχολεία και ορφανοτροφεία στην Αφρική, ενώ μέσα από το δεύτερο προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές των ορφανών του πολέμου στη Σερβία και το Μαυροβούνιο. Το 2005 συνταξιοδοτείται από την καθηγητική του εργασία και συνεχίζει μέχρι σήμερα να μιλά και να γράφει για τον Χριστό.
Η παρουσίαση του βιβλίου θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ιδρύματος, στην καπναποθήκη «Π», στην οδό Καπνεργατών 9, στην Ξάνθη.
Η παρουσίαση του βιβλίου "Χιλιάδες μίλια προς τον τόπο της καρδιάς" του Kenneth Klaous στην Ξάνθη. Διοργάνωση: Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, Οργανισμός Νεότητας και Πολιτισμού της Ι.Μ. Ξάνθης και Περιθεωρίου, Βιβλιοπωλείο Πυργελή, Εκδόσεις Εν πλω.


Τρίτη 29 Μαΐου 2012

Μνημόσυνο και εκδήλωση για τη σημερινή επέτειο της Αλώσεως της Πόλης


Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐπετείου τῆς Ἁλώσεως (29ης Μαΐου 1453) ἡ Ἱερά Μητρόπολις Ξάνθης εἰς μνήμη τοῦ Αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου Παλαιολόγου καί τῶν ὑπερασπιστῶν τῆς Βασιλευούσης, τελεῖ μνημόσυνο ὑπέρ ἀναπαύσεως αὐτῶν εἰς τόν Ἱερό Καθεδρικό Ναό τῆς Τοῦ Θεοῦ Σοφίας Ξάνθης, σήμερα Τρίτη 29η Μαΐου ἐ.ἔ., καί ὥρα 09:30, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ξάνθης καί Περιθεωρίου κ.κ. Παντελεήμονος.
 Σήμερα το απόγευμα στις 18:30, στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱεροῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τῆς Τοῦ Θεοῦ Σοφίας, η Μητρόπολη θα διοργανώσει εκδήλωση μέ τήν συμμετοχή τῶν ἐκπαιδευτικῶν καί τῶν μαθητῶν τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Γυμνασίου-Λυκείου Ξάνθης μέ θέμα: «Μνήμη Ἁλώσεως».

Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια,
Σημαίνει κι η αγιά Σοφιά, το μέγα μοναστήρι,
Με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες,
Κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.
Ψάλλει ζερβά ο Βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης,
Κι απ' την πολλή την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες.
Να μπούνε στο χερουβικό και να βγει ο Βασιλέας,
Φωνή τους ήρθε εξ' ουρανού κι απ'αρχαγγέλου στόμα.
«Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ'άγια,
παπάδες πάρτε τα γιερά και σεις κεριά σβηστείτε,
γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει.
Μόν'στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να ρτούνε τρία καράβια
Το να να πάρει το Σταυρό και τ'άλλο το Βαγγέλιο,
Το τρίτο,το καλύτερο,την ΄Αγια Τράπεζά μας,
Μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας τη μαγαρίσουν».
Η Δέσποινα ταράχτηκε ,κι εδάκρυσαν οι εικόνες.
«ΣΩΠΑΣΕ ΚΥΡΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΟΛΥΔΑΚΡΥΖΕΙΣ,
ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ, ΠΑΛΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΘΑ ΝΑΙ»

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Το θαύμα έγινε από τους Προσκόπους Ξάνθης στον Παράδεισο!


Νέο κατασκηνωτικό κέντρο έχει πλέον το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων στο Ν. Ξάνθης. Όπως αναφέρουν σε σχετικό δελτίο τύπου:
«Αλλά επειδή δεν φτάνει από μόνο του και η βοήθεια όλων σας είναι πολύτιμη, από το απόγευμα του Σαββάτου 2/6 έως το απόγευμα της Δευτέρας 4/6 σας περιμένουμε να σηκώσουμε όλοι μαζί τα μανίκια και να δουλέψουμε ώστε να είναι σύντομα έτοιμο το νέο μας κατασκηνωτικό για να υποδεχτεί τα πρώτα Τμήματα στα τέλη του Ιουνίου». Στον Παράδεισο Χρυσουπόλεως. Επικοινωνήστε μαζί μας για περισσότερες πληροφορίες: 6947425195 – ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ ΡΟΥΣΣΟΣ
Εάν επιθυμείτε φαγητό – ύπνο ή ότι άλλο νομίζετε.



Τα ταραΝΑΚΟΥνήματα σας εύχονται κάθε επιτυχία!!!

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: «ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»


Ἡ Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων ποὺ ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἑορτάζει μέσα στήν ἀναστάσιμη αὐτή περίοδο, εἶναι ἀφιερωμένη στὴ Μνήμη τῶν Ἁγίων καὶ Θεοφόρων Πατέρων τῆς Α' ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, στὴν ὁποία παρέστησαν καὶ ἔδωσαν τὴ μαρτυρία τους ὑπὲρ τῆς πίστεως ὁ Μέγας Ἀθανάσιος καὶ ὁ Ἅγιος Σπυρίδων, ὁ θαυματουργός.
Ἡ Σύνοδος, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, ἐξέφρασε τὴν παραδοθεῖσα πίστη τῆς Ἐκκλησίας καὶ διατύπωσε τὴ δογματικὴ διδασκαλία αὐτῆς περὶ τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδας, τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ        Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἡ ἀξία τῆς Ά Οἰκουμενικῆς Συνόδου βρίσκεται στὸ γεγονὸς ὅτι περιφρούρησε τὴ ζωὴ ἀπὸ τὴν αἱρετικὴ διδασκαλία τοῦ Ἀρείου καὶ τῶν ὀπαδῶν του, ποὺ δίδασκαν ὅτι ὃ Χριστὸς δὲν εἶναι Θεός, ἀλλά ἄνθρωπος. Αὐτὸ εἶναι ἢ μεγαλύτερη αἵρεση ὅλων τῶν αἰώνων. Γιατί, ὅπως τόνισαν οἱ Ἁγιοι Πατέρες, ἂν ὁ Χριστὸς εἶναι κτίσμα, δηλαδὴ ἄνθρωπος,τότε πῶς μπορεῖ νὰ σώσει τὸν ἄνθρωπο;
 Ὁ Χριστὸς στὴν Ὀρθόδοξη πίστη μας καὶ στὸ βίωμα τῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι ἀχώριστος ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ποὺ εἶναι τὸ Σῶμα Του, καὶ ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀχώριστη ἀπὸ τὸν Χριστό, ποὺ εἶναι ἡ κεφαλὴ καὶ ἡ ἀπαρχή της, ἡ ζωὴ καὶ τὸ ἦθος της. Ὅσοι διαχωρίζουν τὸν Χριστὸ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἢ τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὸν Χριστὸ κάνουν τὸ μεγαλύτερο σφάλμα καὶ πέφτουν στὴ μεγαλύτερη πλάνη καὶ αἵρεση γιατί ἀποσαρκώνουν καὶ ἀπογυμνώνουν τὸν Χριστό, τὸν «Σαρκωθέντα» Θεὸ Λόγο καὶ Τὸν ἀποδιώκουν ἀπὸ τὸ σῶμα Του. Αὐτὸ ὅμως σημαίνει πῶς Τὸν ἀποξενώνουν ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο καί τὸν κόσμο.
Στὸ πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ δόθηκε ἡ μεγάλη μάχη καὶ νικήθηκε κατὰ κράτος ἡ δύναμη τῆς ἁμαρτίας, ἡ κατάρα τοῦ νόμου, ἢ ἀδυσώπητη μοίρα τῶν θνητῶν, τὸ κράτος τοῦ θανάτου. Ὅσοι βαπτίζονται στὸ ὄνομα τῆς Ἅγιας Τριάδας και ἐνδύονται τὸν Κύριο καὶ εἶσερχονται στὸ Σῶμα Του, τὴν Ἐκκλησία, μὲ τὴ Χάρη τοῦ Πνεύματος οἰκειοποιοῦνται τούτη τὴ νίκη.
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας δίνουν τὸ μήνυμα μίας νέας πορείας γιὰ ἐσωτερικὴ καὶ ἐξωτερικὴ ἐλευθερία, γιὰ τὴ βίωση τῆς ταυτότητάς μας. Ἐκεῖνο ποὺ χρειαζόμαστε εἶναι νὰ ἀφήσουμε τὸν ἑαυτό μας νὰ πυρακτωθεῖ στὴ φλόγα τῆς δικῆς τους φλογερῆς ἐμπνεύσεως. Διότι, ἐκεῖνοι γνωρίζουν ὅτι τό μέγιστο κακό γιά ἕνα λαό εἶναι ἡ  ἀπώλεια τῆς αὐτοσυνειδησίας του, ἡ φθορὰ τῆς πολιτισμικῆς του ἰδιοπροσωπίας καὶ ἡ ἀλλοίωση τοῦ ἤθους του.
ΕΚ  ΤΗΣ  ΙΕΡΑΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

Εκδηλώσεις Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου στην Ξάνθη



19 Μαΐου: Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου


Γράφει ο Θεόδωρος Ρωμανίδης, Πρόεδρος Συλλόγου Ποντίων Ξάνθης

Καταραμένος να παραμείνω στην αδιάστατη αιωνιότητα
Αν ξεχάσω τις κραυγές των νηπίων
Τους ρόγχους των απαγχονισθέντων
τις πατημασιές των πεταλωμένων
τον ανίκητο πόνο των βιασθέντων
την οργή των μαρτύρων και μαρτυρησάντων
Το περήφανο βλέμμα του αδούλωτου Πόντιου
Την λαλιά που φιμώθηκε και ξαναζωντάνεψε στην εξορία
Τις ρίζες που αρνούνται να πεθάνουν.
Δεν μας ταιριάζει η ετεροχρονισμένη εκδίκηση
Όμως δεν μας ταιριάζει και η παθητική αμνησία.
Δεν είναι μόνο η γενιά που χάθηκε
Δεν είναι μόνο οι γενιές που ορφάνεψαν.
Είναι και οι γενιές που θαμμένες στα πολυχιλιόχρονα χώματα
παραμένουν φρουροί της μνήμης και απαιτούν δικαίωση.
(από ομιλία του Βάσσου Λυσαρίδη)

H 19η   Μαΐου ορίσθηκε το 1994, από την Βουλή των Ελλήνων, ως ημέρα μνήμης, τιμής και χρέους για τους 353 000 των Ελλήνων του Πόντου που έπεσαν θύματα μιας απάνθρωπης εθνοκάθαρσης .
Είναι η καταραμένη ημέρα για τον Ποντιακό Ελληνισμό. Είναι η ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα, δήθεν για να ειρηνεύσει την περιοχή. Με το σύνθημα «η Τουρκία στους Τούρκους» έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο των Νεότουρκων για την τελειωτική εξόντωση του ελληνικού πληθυσμού σε όλο τον Πόντο.
353.000 καταγεγραμμένοι επίσημα νεκροί και άλλοι τόσοι ξεριζωμένοι και διασκορπισμένοι αγνοούμενοι, αποτελούν πάντοτε για τους Πόντιους μια μνήμη στοιχειωμένη στην ψυχή.
  Κάθε χρόνο την μέρα αυτή ο ανά τον κόσμο διάσπαρτος Ποντιακός Ελληνισμός, αμάχητο τεκμήριο και ζωντανό κομμάτι του οικουμενικού ελληνισμού, επιβεβαιώνει την ισχυρή θέληση και αγωνιστικότητα του, το χρέος και το εθνικό καθήκον του για την με κάθε θεμιτό μέσο διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των προγόνων μας.
Για 28 σχεδόν  αιώνες σ όλα τα παράλια αλλά και στην ενδοχώρα οι Έλληνες από την Ιωνία ρίζωσαν στη γη Πόντου, μεγαλούργησαν ως άποικοι μακριά από τον τόπο τους και ίδρυσαν πόλεις όπως  η Σινώπη , η Αμισός, η Αμάσεια , η Τραπεζούντα, η Κερασούντα  η Κοτυώρα , κ.α. μετατρέποντας τον αρχικά Άξενο Πόντο (αφιλόξενο) σε Εύξεινο (φιλόξενο) Πόντο.
Παρ ότι  βρέθηκε μέσα σε ευρύτερα σύνολα, κυρίως σαν  κατακτημένος  λαός, απομονωμένος γεωγραφικά από τον κυρίως κορμό της Ελλάδος διατήρησε τη γλώσσα του, την εθνική του συνείδηση. Υπήρχε μία λαϊκή ενότητα με τη γλώσσα, με τα ήθη και τα έθιμα, τους θεσμούς της οικογένειας και την ορθοδοξία και είχε συνείδηση της ταυτότητάς του αυτής, η οποία του επέτρεψε να αντισταθεί, να αντισταθεί στην απορρόφηση από άλλους λαούς, οι οποίοι ήταν κατακτητές του.
Και  μεγαλούργησε στα γράμματα, στην επιχειρηματικότητα, στο εμπόριο, στις τέχνες, στα πάντα. Αιτία η ανάμειξη της έξυπνης μα συνάμα ανήσυχης φυλής μας, εκεί στο σταυροδρόμι, μεθυσμένη από τα πνευματικά χαρμάνια της Ανατολής και της Δύσης.
Στις πόλεις και τα χωριά έκτισαν σχολειά, ύψωσαν εκκλησιές και ανέδειξαν   πνευματικές μορφές όπως ο Διογένης ο Κυνικός από την Σινώπη, ο Διονυσόδωρος από την Αμισό, ο Στράβων από την Αμάσεια, ο Βησσαρίων ο Τραπεζούντιος, κ.α. και μάρτυρες της Ορθοδοξίας με   τους δεκάδες Αγίους και οσιομάρτυρες όπως ο Μέγας Βασίλειος, ο Άγιος Γρηγόριος  ο Νύσσης , ο Μεγαλομάρτυς Θεόδωρος ο Στρατηλάτης και ο Μεγαλομάρτυς Θεόδωρος ο Τήρων, ο Μεγαλομάτρυς Θεόδωρος Γαβράς, η Μεγαλομάρτυς Κυριακή κ.π.α
Ανεξίτηλα τα ίχνη των προγόνων μας και στον σημερινό Πόντο. Τα μαρτυρούν οι εκκλησιές και τα μοναστήρια, τα σχολεία και τα ελληνικά σπίτια, τα ελληνικά ονόματα που σε συντροφεύουν σε κάθε σου βήμα  στις πόλεις και στα χωριά , στους κάμπους και στα βουνά, στους λόφους και στα παρχάρια.
Κάποτε ήρθε ο μεγάλος πόλεμος και σάρωσε τις πατρίδες μας κουβαλώντας μαζί με τους ανέμους το μαρτύριο και την καυτή ανάσα του θανάτου.
Όλα άρχισαν με την επανάσταση των Νεοτούρκων το 1908 που έδωσε πολλές ελπίδες για περισσότερες ελευθερίες στους Έλληνες . Ωστόσο γρήγορα αποδείχθηκε ότι ήταν τελείως απατηλές.
Τον Ιανουάριο του  1913, ύστερα από πραξικόπημα,  μια αιμοσταγής τριανδρία των Ταllat bey, Enver pacha, και Djemal pacha αναλαμβάνει την εξουσία .Κάτω από την καθοδήγηση Γερμανών συμβούλων εφαρμόζουν ένα καλά σχεδιασμένο σχέδιο γενοκτονίας.  Σε περιοδεία του στρατηγού Φον Λίμαν ο Δήμαρχος Αδραμυτίου Χακή Βέης προσφωνώντας τον μεταξύ άλλων είπε :   « Εφαρμόσσαντες κατά γράμμα το γερμανικόν σχέδιο περί εξοντώσεως του Ελληνικού στοιχείου απολαύομεν νυν των εκ τούτου απορρεουσών πολλαπλών ωφελειών.»
Ένα σχέδιο αφανισμού των Χριστιανικών πληθυσμών που εφαρμόσθηκε πρώτα στους Αρμένιους με 1 500 000 θύματα.    «Αμποτε και ς’ σού Ρωμανίων! Ατουνούς πα’ αέτς’ θα ‘φτάμε!» (Αμποτε και στων Ελλήνων! Και αυτούς έτσι θα κάνουμε) ακούει, το 1915 ο Στάθης Χριστοφορίδης  να λένε οι σφαγείς των Αρμενίων.
Γέροι, νέοι, παιδιά, ασθενείς και ανήμποροι, γυναίκες και κορίτσια, εγκαταλείποντας τα πάντα, οδηγούνται βίαια και υποχρεωτικά σε ατέλειωτες πορείες στην ενδοχώρα, κάτω από τον καυτό ήλιο αλλά και την παγωνιά, σε όρη και δύσβατα βουνά, πεινασμένοι, χωρίς καμία φροντίδα, χωρίς κατάλληλο ρουχισμό σε μια ατέλειωτη πορεία θανάτου.
Δικαστήρια παρωδίες στήνονται για να δικαστούν και να καταλήξουν στην κρεμάλα, με συνοπτικές διαδικασίες, η θρησκευτική, πολιτική και πνευματική ηγεσία της Αμισού και της Πάφρας.
Ιδιαίτερα μετά την αποχώρηση των Ρώσων από την Τραπεζούντα η κατάσταση στον Πόντο και ιδιαίτερα στην ύπαιθρο ήταν τραγική. Γνωστά ανυπότακτα στοιχεία συνέχιζαν να οργιάζουν κάθε νύχτα στα ελληνικά χωριά , πυροβολώντας, λεηλατώντας και βιάζοντας ανυπεράσπιστους χωρικούς. Η ζωή των Ελλήνων είχε καταντήσει ένα απέραντο μαρτυρολόγιο.
Ο Μοργκενταου, ο Αμερικανός πρέσβης, μάταια προσπαθεί να συνεγείρει συνειδήσεις και δηλώνει ότι τα δεινά των Ελλήνων ήσαν εξ ίσου μεγάλα με των Αρμενίων και ξένους μάρτυρες όπως ο Sortiaux να ομολογούν ότι όσοι δολοφονούνταν ήσαν οι τυχερότεροι
Οι κραυγές των αθώων θυμάτων φτάνου παντού. Στην Ελλάδα, στην Ευρώπη αλλά και στην μακρινή Αμερική. Στους Έλληνες της διασποράς. Ακόμα και μέσα στην ίδια την Τουρκία. Μάταιες οι φωνές διαμαρτυρίας και οι διεθνείς αντιδράσεις.
Οι ελληνικοί πληθυσμοί δε φονεύονται απλά με μαχαίρια και όπλα. Πεθαίνουν ύστερα από φρικτά μαρτύρια πρωτοφανή στην ανθρώπινη ιστορία. Και όχι μόνο άνδρες αλλά γυναικόπαιδα χωρίς διάκριση ηλικίας.
Τα ελληνικά αλλά και πλήθος από δημόσια αρχεία ξένων χωρών ξεχειλίζουν από πληροφορίες και αποδεικτικά στοιχεία για τις θηριωδίες και την βαρβαρότητα των Νεότουρκων, σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου αλλά και της δυτικής Μικράς Ασίας , που έρχονται στο φως ύστερα από κοπιαστική εργασία ιστορικών και μελετητών.
Και δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνείας η αμφισβήτησης ότι η πατρώα γη, που φιλοξένησε έναν πολιτισμό χιλιετιών, έγινε θέατρο μιας θηριωδίας που υπηρετούσε τα επεκτατικά σχέδια του Κεμάλ, και την επιδίωξή του να εξολοθρεύσει τις αλλότριες εθνικές ή θρησκευτικές μειονότητες. Ο Ποντιακός Ελληνισμός, υπέστη εντελώς άδικα απίστευτες βαρβαρότητες και βασανιστήρια και αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει τα εδάφη ώστε να σβήσουν τα ίχνη του από την περιοχή.
Ακόμα και σήμερα μπορεί κανείς να ακούσει ανατριχιαστικές περιγραφές για τα βάσανα και τις δραματικές μέρες  που έζησαν οι Έλληνες του Πόντου από τα εγγόνια των προσφύγων. Τότε που κυνηγημένοι από τους Τούρκους έπνιγαν τα παιδιά τους στα ποτάμια δένοντας μια πέτρα στο λαιμό τους με ένα τσεμπέρι, η κρύβοντας στα ορμάνια μικρά παιδιά 3 και 4 χρόνων γιατί η μάνα δεν ήθελε να τα σκοτώσουν και τα έβρισκε την άλλη μέρα  καταφαγωμένα από τα άγρια ζώα. 
Η επιστράτευση των Χριστιανών, η αποστολή τους σε τάγματα εργασίας, η βάναυση μεταχείριση τους,  δημιούργησαν ένα πλήθος φυγόστρατων και λιποτακτών οι οποίοι άρχισαν να κρύβονται στα βουνά. Η τρομοκρατία,  οι εξορίες, οι κρεμάλες, οι πυρπολήσεις των χωριών, οι βιασμοί, οι δολοφονίες αύξησε το κύμα των φυγάδων. Έτσι άρχισε η οργάνωση αντάρτικών ομάδων.
« [...] οι σχηματισμοί ανταρτικών σωμάτων, χρησιμεύουν ως προσχήματα διά τούς Τούρκους διά μίαν εκτεταμένην γενικήν καταδίωξιν τού ελληνικού στοιχείου μέ τήν έκδηλον τάσιν νά εξοντώσουν ολοσχερώς τούς Έλληνας, ως εχθρούς τού κράτους, όπως προγενεστέρως καί τούς Αρμενίους. [...]Αναφορά του Υπουργού Εξωτερικών της Αυστρίας προς το Βερολίνο.
Άνθρωποι απλοί, κυρίως αγρότες και κτηνοτρόφοι, αντιστάθηκαν στην τουρκική βία, ενέπνευσαν χιλιάδες αφοσιωμένους μαχητές και έσωσαν χιλιάδες άμαχο πληθυσμό.
Δεκάδες οι γενναίες μορφές των ανταρτών. Ο Αντών πασάς (Χατζηελευθερίου Αντώνης), ό Ιστίλ Αγάς (Στυλιανός Κοσμίδης), ο Κισά Μπατσάκ (Κυριάκος Παπαδόπουλος), ο Πίτς Βασίλ (Βασίλειος Τσαουσίδης),ο Βασίλ Ουστά (Βασίλειος Ανθόπουλος), η Πελαγία Εξούζογλου, ο Καπετάν Ευκλείδης (Κουρτίδης Ευκλείδης),  ο Κοτζά Αναστάς (Παπαδόπουλος Αναστάσιος)και άλλοι πολλοί.
Άγνωστο στους περισσότερους Έλληνες το ηρωικό αντάρτικο του Πόντου. Γυναίκες και άνδρες αγωνίστηκαν σκληρά αβοήθητοι από την μητέρα πατρίδα για να περισώσουν ότι μπόρεσαν.
Κι όταν ήλθε το τέλος οι ελληνικοί πληθυσμοί πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς κραδαίνοντας την ψυχή που τους είχε απομείνει και το όνειρο που είχε σκαλώσει στην σκέψη τους.
Αποδεκατισμένες οικογένειες φορτώθηκαν τους μπόγους της θυσίας και μετέτρεψαν τον πόνο τους σε μια καινούργια δημιουργία στην αγκαλιά της μάνας Ελλάδας.
Πάμφτωχοι, ταλαιπωρημένοι από τις διώξεις, με το φόβο ακόμη ζωντανό μέσα τους, κουβαλώντας όμως τις παραδόσεις και το παρελθόν, εγκαταστάθηκαν δίχως να χάσουν το θάρρος τους, εδώ κι εκεί στη νέα ελληνική πατρίδα.
Σκόρπισαν σε χωριά και πόλεις της Μακεδονίας και της Θράκης, στους συνοικισμούς της πρωτεύουσας και σε άλλες περιοχές.
Μοναδικό εφόδιο η αυτοπεποίθηση, η αισιοδοξία, η αγάπη στη γη, τα γράμματα και τις τέχνες.    Το φτωχικό και άγονο χώμα της καινούργιας γης τους μεταμορφώθηκε σε αφράτη και γόνιμη γη. Πότισαν με ιδρώτα και δάκρυα τα σπαρτά τους. Πράσινη ευλογία όλες οι εκτάσεις με αμέτρητα καρποφόρα δέντρα, περιβόλια και πολλά γεννήματα. 
Ανέστησαν τα χωριά. Και κάθε Κυριακή, ξεχνώντας το μόχθο και τα δάκρυα της εβδομάδας, έβαζαν τις φορεσιές της Πατρίδας και πιάνονταν στο χορό.
Η λύρα άναβε φωτιές και τα τραγούδια έδιναν και έπαιρναν. Τραγούδια για τον ξεριζωμό, για την αγάπη, το θάνατο, τη ζωή. Νοσταλγικά τραγούδια για την πατρίδα.
Αυτήν την πατρίδα που κάνει και σήμερα τους χιλιάδες Πόντιους να την αναζητούν αν και δεν την γνώρισαν ποτέ παρά μόνο από τα ακούσματα των πατεράδων και των παππούδων τους. Γιατί, η πατρίδα είναι αυτή όπου υπάρχουν οι ρίζες σου, αυτή που έχεις από τα ακούσματα, τις διηγήσεις των προγόνων σου.
Είναι η ιστορία των ελληνικών πράξεων και του πολιτισμού που άφησαν οι πρόγονοι μας, που ξεριζώθηκαν βίαια από ένα τόπο όπου άφησαν χιλιάδες νεκρούς ανά τους αιώνες. Είναι ο τόπος όπου έχουν θαφτεί γενεές και γενεές προγόνων μας.
Αν σκεφτεί κανείς πως εδώ στην Ελλάδα έχουν θαφτεί δύο η τρις  γενιές προσφύγων, τότε θα κατανοήσει κάποιος τι σημαίνει Πατρίδα. Και τι είναι να επιστρέφεις στη γη των προγόνων σου. Να γνωρίζεις ότι η μισή σου πατρίδα είναι αυτή που διαμένεις και η άλλη μισή στον Πόντο βρίσκεται.
«Σας χαιρετούμε από τον τόπο όπου ευρίσκονται οι ρίζες σας…» αναφώνησε το μήνυμα του ο Οικουμενικός Πατριάρχης κατά την θεία λειτουργία του 15 Αύγουστου στην Παναγία Σουμελά του Πόντου, απευθυνόμενος στον Ποντιακό Ελληνισμό ανά τον κόσμο.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αυταπόδεικτη ιστορική αλήθεια. Κανείς δεν μπορεί να διαγράψει ή να ξαναγράψει την ιστορία. Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τις φωνές των νεκρών. Κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει το δικαίωμα στη μνήμη.
Η 19 Μαΐου μας δίνει ακόμα μια αφορμή να ανασύρουμε μνήμες,, να  αναβιώσουμε θύμησες, να αναλογιστούμε και να υμνήσουμε, να υποσχεθούμε, πως θα συνεχίσουμε να δίνουμε μαζί, μια γροθιά, τον κοινό αγώνα για την επιβίωση της ιστορικής μνήμης,
Σήμερα το ποντιακό στοιχείο δεν ζητιανεύει, δεν εκλιπαρεί, αλλά απαιτεί αυτό που δικαιούται. Και δικαιούται τη “διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων».
90 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τον μεγάλο ξεριζωμό.
90 χρόνια σιωπής. Γιατί;
Αυτή η ιστορία έχει μόνο ένα τέλος
Την αληθινή δικαίωση.
Κι γι’ αυτή θα αγωνισθούμε ως το τέλος.


Αρχιερατική Θεία Λειτουργία για το φωτισμό των υποψηφίων των Πανελλαδικών Εξετάσεων


Γνωστοποιεῖται ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη ὅτι ἐν ὄψει τῶν Γενικῶν Ἐξετάσεων γιά τήν εἰσαγωγή τῶν μαθητῶν στά Α.Ε.Ι. καί Τ.Ε.Ι. τό Σάββατο 19η Μαΐου ἐ.ἔ καί ὥρα 07:30-09:30 θά τελεσθεῖ Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Καθεδρικό Ναό τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας γιά τήν ἐνίσχυση καί τόν φωτισμό τῶν ὑποψηφίων.

ταραΝΑΚΟΥνήματα προεκλογικά (για άλλη μια φορά)


Χριστός Ανέστη (θα το λέω μέχρι την Πεντηκοστή).
Πάλι σε τροχιά εκλογών η Ελλάδα μας.
Οι κακομαθημένοι πολιτικοί μας αρχηγοί δεν μπόρεσαν να τα βρουν για κυβέρνηση συνεργασίας.
Και έτσι εμείς οι έρμοι οι ψηφοφόροι είμαστε αναγκασμένοι να ξαναστείλουμε το μήνυμα.
Αυτή τη φορά καλούμαστε να σκεφτούμε δίχως θυμό και φόβο.
Μόνο έτσι θα λειτουργήσουμε σωστά.
Από ότι φαίνεται θα μαζευτούν οι ένοικοι της πολυκατοικίας (Ντόρα, Καρατζαφέρης, Μάνος) στη ΝΔ.
Και το ΠΑΣΟΚ προφανώς για την τιμή των όπλων θα κατέβει στις εκλογές, αλλά θα στηρίξει το ΣΥΡΙΖΑ με τον δικό του τρόπο.
Πλην του Πάγκαλου που είπε πως τον Τσίπρα τον ψηφίζουν οι αργόμισθοι και οι φοροφυγάδες.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι τον ψηφίζουν οι ψηφοφόροι που ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ ως επί το πλείστον.
Μάλιστα ο πατέρας του Alexis είναι συνεργάτης ενός εργολάβου που εμπλέκεται με τα ΜΜΕ, έχω μάθει από έγκυρη πηγή!
Άρα όπως δείχνουν μέχρι στιγμής τα πράγματα ο ΣΥΡΙΖΑ πάει για την εξουσία…
Για μένα που είμαι χριστιανή ορθόδοξη δεν ξέρω τι αλλαγές θα φέρει…
Αλλά όπως λέει και η φίλη μου η Δήμητρα: «Πες μου έναν πολιτικό αρχηγό που να έχει ιερό και όσιο».
Γιατί αν είχαν δεν θα φτάναμε εδώ.
Και δυστυχώς παρόλο ότι η πλειοψηφία είμαστε βαφτισμένοι χριστιανοί ορθόδοξοι ένα μικρό ποσοστό κοιτάζει να ψηφίσει όσους υπηρετούν και διακονούν το συνάνθρωπο και είναι λιγοστοί αυτοί…
«Ο πρώτος είναι διάκονος όλων» είπε ο Χριστός και το έπραξε λίγο πριν Τον Σταυρώσουν.
Ας προσέξουμε: έδωσε Θεία Κοινωνία στον Μυστικό Δείπνο στον μαθητή που Τον πρόδωσε και του έπλυνε και τα πόδια…
Τώρα βέβαια γεμίσαμε προδότες και μάλιστα μας το παίζουν και πατριώτες.
Προτάσσουν το συμφέρον της πατρίδας, αλλά τελικά όλα γίνονται μόνο για το συμφέρον.
Το δικό τους, των ξένων δυνάμεων… Πάντως όχι του απλού Έλληνα.
Ξαναγυρίζω στο θέμα μου.
Και όμως οι μάρτυρες του Ιεχωβά ψήφισαν ένα συγκεκριμένο κόμμα.
Αυτό είναι γνωστό στο Βόλο και έχει διαρρεύσει η είδηση στο περιοδικό Άρδην Ρήξην.
Ο Απόστολος Παύλος παρότρυνε να προσευχόμαστε για τους πολιτικούς μας.
Ας το κάνουμε.
Να Τους φωτίζει ο Θεός μας.
Ας γίνουμε χριστιανοί ορθόδοξοι στη ζωή μας και θα μας κυβερνήσουν και αυτοί που μας αξίζουν.
Η πολιτική σκηνή είναι ο καθρέφτης της ελληνικής κοινωνίας.
Κλείνοντας να ευχηθώ η πολιτική κουζίνα να μη συνδεθεί με την πολίτικη κουζίνα, γιατί τα καρντάσια πάλι ανήσυχα τα βλέπω.

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Τα μάτια μιας πόρνης ή από την πορνεία στον έρωτα...


Του Αρχιμ. Σωφρόνιου Γκουτζίνη*

«Από τη Βουλή η πόρνη εκδιώκεται...» Με αυτό το στίχο σατίριζε ο Χάρρυ Κλύνν, αυτός ο Αριστοφάνης του νέου ελληνισμού, πριν από χρόνια το γεγονός της απόλυσης μιας καθαρίστριας από τη Βουλή των Ελλήνων, όταν αποκαλύφθηκε ότι αυτή ταυτόχρονα εκδίδονταν. Βέβαια το γνωστό λαϊκό σύνθημα «Να καεί, να καεί...»  που δονούσε την πλατεία Συντάγματος στις διαδηλώσεις των αγανακτισμένων, δεν αφορούσε την  πόρνη καθαρίστρια του Κοινοβουλίου,  αλλά κάποιους άλλους από τους παροικούντες το εν λόγω κτίριο...
Από τον καιρό που απολύθηκε η εκπορνευόμενη κοινοβουλευτική καθαρίστρια πέρασαν κάποιες δεκαετίες, προοδεύσαμε. Ζήσαμε τον καταναλωτισμό, που εμπορευματοποίησε τα πάντα: σχέσεις, συνειδήσεις, πρόσωπα...Κλείναμε τα μάτια μπροστά στη  λειτουργία τόσων και τόσων οίκων ανοχής στην πρωτεύουσα και στην επαρχία...Κάποιοι μάλιστα μας είπαν πως φταίει ο νόμος που «τα σπίτια» λειτουργούν χωρίς άδεια, αφού απαγορεύει τη λειτουργία τους κοντά στα σχολειά και τις εκκλησιές και η Αθήνα, φευ, είναι γεμάτη και από εκκλησιές και από σχολειά. Για αυτό και λειτουργούν παράνομα...
Όμως δε θα μπορούσε η σεβαστή μας κυβέρνηση να αδιαφορήσει για την υγεία του λαού. Για τόσα και τόσα παλικάρια που ήταν ανήξερα και έπεσαν τα καημένα θύματα της παράνομης πορνείας. Αφού λοιπόν η σεβαστή μας κυβέρνηση απέτυχε να επιλύσει τα ζητήματα της υγείας και της περίθαλψης, αποφάσισε τουλάχιστον να ασχοληθεί με την υγιεινή του λαού. Πού το παράξενο; Ο  υγιεινισμός ήταν πάντα ένα όπλο του ολοκληρωτισμού. Έτσι λοιπόν χάριν της υγιεινής του παραπλανημένου εκπορνευόμενου λαού θυσιάστηκε ο σεβασμός στο ανθρώπινο πρόσωπο και στην ιδιωτικότητα των οροθετικών πορνών γυναικών. Διαπομπεύουμε τις πόρνες, είναι οροθετικές, άρα επικίνδυνες για την δημόσια υγεία και ασφάλεια. Τις διαπομπεύουμε χωρίς αιδώ. Εξ άλλου γιατί να ντραπούμε; Αυτές δεν έχουν πρόσωπο. Για την καθώς πρέπει κοινωνία μας έχουν μόνο αιδοίο. Για αυτό και ανενδοίαστα δίνουμε στη δημοσιότητα τις φωτογραφίες τους... Και ξαφνικά οι πόρνες αποκτούν πρόσωπο.  Να  που αποκτούν πρόσωπο.
Είδα τα πρόσωπά τους στην οθόνη...και θυμήθηκα το τραγούδι «Στου Μπελαμή το ουζερί:  κορμιά νεκρά, βλέμμα σβησμένο»... Και λυπήθηκα διπλά, τόσο για το δράμα αυτών των υπάρξεων, που τόσο τις αγάπησε ο Χριστός, όσο και για το κατάντημα χιλιάδων  ανθρώπων, εφήβων, νέων, καθωσπρέπει οικογενειαρχών, που πήγαν ως πελάτες σε αυτές τις τσακισμένες γυναίκες, χωρίς να καταφέρουν να δουν στο φως από τα κόκκινα φανάρια τα σβησμένα μάτια τους...Τι κρίμα που οι πόρνες απόκτησαν πρόσωπο μόνο και μόνο για να τις διαπομπεύσουμε... Ο Υπουργός Υγείας μάλιστα πρότεινε να ποινικοποιηθεί η σεξουαλική συνεύρεση άνευ προφυλακτικού...Αστυνόμευση λοιπόν και  ποινικοποίηση της πορνείας. Βρέθηκε η λύση!!! Πολλαπλά ωφέλιμη, αφού εκτός των άλλων θα ανατείλουν νέα επαγγέλματα  στο στερέωμα της ελληνικής κοινωνίας: π.χ. αυτός που θα επιβλέπει την χρήση των προφυλακτικών. Να πως θα νικήσουμε την ανεργία. Πεδίο δόξης λαμπρό...
Ας σοβαρευτούμε όμως. Η σεξουαλικότητα δεν είναι ζήτημα δημόσιας τάξης, αλλά  θέμα παιδείας. Δυστυχώς το πρότυπο σεξουαλικότητας που διδάσκουν σήμερα το διαδίκτυο και η τηλεόραση είναι καθαρά καταναλωτικό. Μέσα στον σεξουαλικό πληθωρισμό της εποχής χάνεται το πρόσωπο και δεν απομένει χώρος για τον έρωτα. Χρειαζόμαστε σήμερα όσο τίποτε άλλο την ερωτική αγωγή. Μια παιδεία δηλαδή για το πώς θα μπορούμε να είμαστε ερωτευμένοι και όχι ανέραστοι. Μία παιδεία η οποία θα προβάλει την ιερότητα του προσώπου, σε αντιδιαστολή με τη σεξουαλική αγωγή που διδάσκει τη σωστή χρήση των γεννητικών μορίων, και ακυρώνει το ανθρώπινο πρόσωπο, που μόνο μέσα στην αλήθεια του έρωτα μπορεί να ανθίσει.
Ως επιμύθιο στο μικρό αυτό κείμενο, επιτρέψτε μου να σας περιγράψω μία μικρή ιστορία που μου διηγήθηκε ένας έμπειρος πνευματικός. Πριν κάποιες δεκαετίες, ένα καλοκαίρι μετά το πέρας του εσπερινού, τον πλησίασε μία κυρία που φορούσε γούνα και μεγάλα μαύρα γυαλιά ηλίου που έκρυβαν το πρόσωπό της και του ζήτησε να τον δει, για να πάρει τη συμβουλή του. Όταν κάθισαν στο εξομολογητήριο, η κυρία έβγαλε τα γυαλιά και του ομολόγησε ότι είναι πόρνη και για το λόγο αυτό κάλυπτε το πρόσωπό της. Το ζήτημα που την απασχολούσε ήταν για εκείνη πολύ σοβαρό. Είχε απόλυτη αίσθηση πως ήταν ανάξια για να γευθεί ένα δώρο από τον Θεό. Και ο Θεός, όπως εκμυστηρεύθηκε, της είχε δώσει το μεγαλύτερο  δώρο που μπορούσε να φανταστεί: την ερωτεύτηκε ένας νεαρός που ήταν συχνός της πελάτης και της είχε προτείνει να την παντρευτεί. Και εκείνη η καημένη θεωρούσε πως δεν ήταν άξια για μια τέτοια τύχη.
Πώς όμως η ανέραστη πορνεία έγινε στην καρδιά του νεαρού πελάτη έρωτας για την πόρνη; Πολύ απλά γιατί ο νεαρός άρχισε σταδιακά να βλέπει την πόρνη όχι ως αιδοίο, αλλά ως πρόσωπο. Έτσι την ερωτεύτηκε. Και μάλιστα ο έρωτάς του έγινε για αυτήν απόδειξη της αγάπης του Θεού!!!
Νομίζω πως το παραπάνω παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό της διαφοράς ανάμεσα στην πορνεία και στον έρωτα, και δείχνει την ποιοτική διαφορά ανάμεσα στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και σε μία παιδεία που θα μας κάνει ικανούς να ερωτευόμαστε νυν και αεί.
* Ο Αρχιμ. Σωφρόνιος Γκουτζίνης είναι Th. M., Ιεροκήρυξ - Καθηγητής Εκκλ. Σχολής Ξάνθης, Berkeley University Visiting Scholar.

Ντίλι ντίλι: "Η πετυχημένη παιδική παράσταση του Χορευτικού Ομίλου Ξάνθης"


"Ο Χορευτικός Όμιλος Ξάνθης θέλει να ευχαριστήσει και να συγχαρεί τους μικρούς του χορευτές οι οποίοι με μεγάλη λαχτάρα, όρεξη και υπομονή, κατάφεραν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της πρώτης τους εμφάνισης! Το σημαντικότερο απ' όλα είναι ότι το κέφι και ο ενθουσιασμός των μικρών μας φίλων κατάφεραν να συνεπάρουν όλους αυτούς οι οποίοι μας τίμησαν με την παρουσία τους....τίμησαν τα παιδιά!
Η παιδική παράσταση της Κυριακής ήταν μια όμορφη εμπειρία για τα παιδιά του συλλόγου και ευελπιστούμε ότι και τον επόμενο χρόνο θα είναι μαζί μας για να συνεχίσουμε αυτό το όμορφο ταξίδι στην παράδοση!!!"
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Η παράσταση διήρκησε μία ώρα. Η μικρότερη χορεύτρια ήταν 2,5 χρονών και η μεγαλύτερη 15. Το πρόγραμμα περιελάμβανε χορούς και τραγούδια από τη Θράκη, παιδικά παιχνίδια που χόρεψαν τα νήπια, όπως το «Περνά περνά η μέλισσα» και το Δημοτικό το «Ένα λεπτό κρεμμύδι», είπαν τα κάλαντα της άνοιξης «Tα χελιδονίσματα» και παρουσίασαν το δρώμενο της Πιρπιρούνας. Τα αγόρια του Γυμνασίου χόρεψαν Τσέστο. Η εκδήλωση ξεκίνησε με το τραγούδι «Ένα τρεχαντηράκι» από όλα τα παιδιά και έκλεισε με το «Ντίλι ντίλι το καντήλι». Ο χοροδιδάσκαλος ήταν ο Πέτρος Δομβρίδης και αξίζει πολλών συγχαρητηρίων!
Ευχαριστούμε πολύ το Χορευτικό Όμιλο Ξάνθης για την συνέχιση της παράδοσης μας. Καλή δύναμη στο έργο σας!

Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Γερμανικός "πολιτισμός" Vs Ελληνικός Πολιτισμός



Ο επικεφαλής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα, Σουηδός Στούρε Λιννέρ, στο βιβλίο του «Η Οδύσσειά μου» γράφει για το Δίστομο:
Ο Γερμανικός «πολιτισμός»:
Παντρευτήκαμε στις 14 Ιουνίου. Ο υπεύθυνος της ελληνικής επιτροπής, Έμιλ Σάντστρομ, παρέθεσε γαμήλιο γεύμα προς τιμήν μας. Αργά το βράδυ με πλησίασε και με απομάκρυνε από τα γέλια και τις φωνές, προς μια γωνιά όπου θα μπορούσαμε να μιλήσουμε οι δυο μας. Μου έδειξε ένα τηλεγράφημα που μόλις είχε λάβει: οι Γερμανοί έσφαζαν για τρεις ημέρες τον πληθυσμό του Διστόμου, στην περιοχή των Δελφών, και στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό. Πιθανοί επιζώντες είχαν ανάγκη άμεσης βοήθειας. Το Δίστομο ήταν μέσα στα όρια της περιοχής την οποία, την εποχή εκείνη, ήμουν αρμόδιος να τροφοδοτώ με τρόφιμα και φάρμακα. Έδωσα με τη σειρά μου το τηλεγράφημα στην Κλειώ να το διαβάσει, εκείνη έγνεψε κι έτσι αποχωρήσαμε διακριτικά από τη χαρούμενη γιορτή.
Περίπου μα ώρα αργότερα ήμασταν καθ' οδόν μέσα στη νύχτα. Απαιτήθηκε ανυπόφορα μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου διασχίσουμε τους χαλασμένους δρόμους και τα πολλά μπλόκα για να φτάσουμε, χαράματα πια, στον κεντρικό δρόμο που οδηγούσε στο Δίστομο. Από τις άκρες του δρόμου ανασηκώνονταν γύπες από χαμηλό ύψος, αργά και απρόθυμα, όταν μας άκουγαν που πλησιάζαμε. Σε κάθε δέντρο, κατά μήκος του δρόμου και για εκατοντάδες μέτρα, κρεμόντουσαν ανθρώπινα σώματα, σταθεροποιημένα με ξιφολόγχες, κάποια εκ των οποίων ήταν ακόμη ζωντανά. Ήταν οι κάτοικοι του χωριού που τιμωρήθηκαν με αυτό τον τρόπο: θεωρήθηκαν ύποπτοι για παροχή βοήθειας στους αντάρτες της περιοχής, οι οποίοι επιτέθηκαν σε δύναμη των Ες-Ες.
Η μυρωδιά ήταν ανυπόφορη. Μέσα στο χωριό σιγόκαιγε ακόμη φωτιά στα αποκαΐδια των σπιτιών. Στο χώμα κείτονταν διασκορπισμένοι εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, από υπερήλικες έως νεογέννητα. Σε πολλές γυναίκες είχαν σχίσει τη μήτρα με την ξιφολόγχη και αφαιρέσει τα στήθη, άλλες κείτονταν στραγγαλισμένες, με τα εντόσθια τυλιγμένα γύρω από το λαιμό.Φαινόταν σαν να μην είχε επιζήσει κανείς.
Μα να! Ένας παππούς στην άκρη του χωριού! Από θαύμα είχε καταφέρει να γλιτώσει τη σφαγή. Ήταν σ ο κ α ρ ι σ μ έ ν ο ς από τον τρόμο, με άδειο βλέμμα, τα λόγια του πλέον μη κατανοητά. Κατεβήκαμε στη μέση της συμφοράς και φωνάζαμε στα ελληνικά: «Ερυθρός Σταυρός! Ερυθρός Σταυρός! Ήρθαμε να βοηθήσουμε».
Από μακριά μας πλησίασε διστακτικά μια γυναίκα. Μας αφηγήθηκε ότι ένας μικρός αριθμός χωρικών πρόλαβε να διαφύγει προτού ξεκινήσει η επίθεση. Μαζί με εκείνη αρχίσαμε να τους ψάχνουμε. Αφού ξεκινήσαμε οι τρεις μας, διαπιστώσαμε ότι [η γυναίκα] είχε πυροβοληθεί στο χέρι. Τη χειρουργήσαμε αμέσως με χειρουργό την Κλειώ. Ήταν το ταξίδι του μέλιτος μας.
Και ο Ελληνικός Πολιτισμός:
Λίγο καιρό αργότερα η επαφή μας με το Δίστομο θ' αποκτούσε και έναν αξιοσημείωτο επίλογο. Όταν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, δεν πήγαν και τόσο καλά τα πράγματα, αφού μια γερμανική μονάδα κατάφερε να περικυκλωθεί από αντάρτες ακριβώς στην περιοχή του Διστόμου. Σκέφτηκα ότι αυτό ίσως θεωρηθεί από τους Έλληνες ως ευκαιρία για αιματηρή εκδίκηση, πόσο μάλλον που η περιοχή εδώ και καιρό είχε αποκοπεί από κάθε παροχή βοήθειας σε τρόφιμα. Ετοίμασα λοιπόν φορτηγά με τα αναγκαία τρόφιμα, έστειλα μήνυμα στο Δίστομο για την άφιξή μας και έτσι βρεθήκαμε στο δρόμο για εκεί, για άλλη μια φορά, η Κλειώ και εγώ.
Όταν φτάσαμε στα όρια του χωριού, μας συνάντησε μια επιτροπή, με τον παπά στη μέση. Έναν παλαιών αρχών πατριάρχη, με μακριά, κυματιστή, λευκή γενειάδα. Δίπλα του στεκόταν ο αρχηγός των ανταρτών, με πλήρη εξάρτυση. Ο παπάς πήρε το λόγο και μας ευχαρίστησε εκ μέρους όλων που ήρθαμε με τρόφιμα. Μετά πρόσθεσε: «Εδώ είμαστε όλοι πεινασμένοι, τόσο εμείς οι ίδιοι, όσο και οι Γερμανοί αιχμάλωτοι. Τώρα, εάν εμείς λιμοκτονούμε, είμαστε τουλάχιστον στον τόπο μας. Οι Γερμανοί δεν έχουν χάσει μόνο τον πόλεμο, είναι επιπλέον και μακριά από την πατρίδα τους. Δώστε τους το φαγητό που έχετε μαζί σας, έχουν μακρύ δρόμο μπροστά τους». Σ' αυτή του τη φράση γύρισε η Κλειώ το βλέμμα της και με κοίταξε. Υποψιαζόμουν τι ήθελε να μου πει με αυτό το βλέμμα, αλλά δεν έβλεπα πλέον καθαρά. Απλά στεκόμουν κι έκλαιγα.
Από το βιβλίο "Η Μαύρη Βίβλος της Αντίστασης"

Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

Εορτή λήξης κατηχητικών σχολείων στο Ναό του Αγίου Ευσταθίου



Η εορτή λήξης των κατηχητικών σχολείων της Μητροπόλεως μας στον χώρο των εγκαταστάσεων του Κυνηγετικού Συλλόγου Ξάνθης οι οποίες βρίσκονται στο Σέλερο Ξάνθης πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 12η Μαΐου.
Τελέσθηκε αρτοκλασία στον παρακείμενο ιερό Ναό Αγίου Ευσταθίου, ενώ η εορτή που ακολούθησε έφερε την νεανική δροσιά των παιδιών που συμμετείχαν πρόθυμα καθ όλη την διάρκεια του έτους στις νεανικές συντροφιές και  επισφράγισε το κατηχητικό έργο που επιτελέσθηκε σε όλες τις ενορίες μας.

Άνοιγμα νέων οικοπέδων Κυπριακής ΑΟΖ


Γράφει η Ελένη Χατζηγεωργίου, Τοπογράφος Μηχανικός & Πολιτικός Μηχανικός

Δόθηκε στην δημοσιότητα ο κατάλογος των εταιρειών που εκδήλωσαν ενδιαφέρον και κατέθεσαν προσφορές  για τα  οικόπεδα της Κυπριακής Α.Ο.Ζ.( εκτός βέβαια του οικοπέδου 12 ή αλλιώς Αφροδίτη στο οποίο ήδη γίνονται έρευνες από την Noble- energy) . Αφού έληξε η προθεσμία εκδήλωσης ενδιαφέροντος ο Υπουργός Εμπορίου- Ενέργειας και Τουρισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νεοκλής Συλικιώτης ανακοίνωσε πλέον επίσημα τον κατάλογο των εταιρειών και κοινοπραξιών που εκδήλωσαν ενδιαφέρον, που είναι κολοσσοί στο είδος τους και με ισχυρό υπόβαθρο . Επίσης έκανε γνωστό σύμφωνα με την εφημερίδα Σημερινή ότι υποβλήθηκαν 33 προτάσεις για τα 9 εκ των 12  διαθεσίμων οικοπέδων του τμήματος της ήδη χαραχθείσας κυπριακής ΑΟΖ.  Έχει μεγάλη σημασία ποιες εταιρείες υπέβαλαν προσφορές –προτάσεις καθώς και οι κοινοπραξίες τους, ακόμη και το πλήθος των εταιρειών που υπέβαλαν προτάσεις καταδεικνύει το πόσο σημαντικά προβλέπονται τα ευρήματα, γιατί εύκολα αυτοί οι κολοσσοί δεν ξοδεύουν εκατομμύρια εάν δεν είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα αποσβέσουν τα λεφτά που επενδύουν και μάλιστα με ισχυρό κέρδος. 

Οι εταιρείες και κοινοπραξίες που κατέθεσαν προσφορές:
1. Η «Petra Petroleum Inc» από τον Καναδά
2. Η κοινοπραξία της «ATP East Med Number 2 B.V.» από την Αμερική, της «Naphtha Israel Petroleum Corp. Ltd» από το Ισραήλ, της «DOR Chemicals Ltd» από το Ισραήλ και της «Modiin Energy Limited Partnership» από το Ισραήλ.
3. Η «Total E&P Activities Petrolieres» από τη Γαλλία
4.
Η κοινοπραξία της «Total E&P Activities Petrolieres (operator)» από τη Γαλλία, της «NOVATEC Overseas Exploration & Production GMbH» από τη Ρωσία και της «GPB Global Resources BV» από τη Ρωσία
5.
Η κοινοπραξία της «Premier Oil (Operator)» και της «VITOL» από το Ηνωμένο Βασίλειο.
6. Η κοινοπραξία «Premier Oil (Operator)» και « VITOL» από το Ηνωμένο Βασίλειο, με την «Petronas» από τη Μαλαισία.
7. Η κοινοπραξία «Edison International S.p.A. (operator)» από την Ιταλία, «Delek Drilling Ltd Partnership» από το Ισραήλ, της «Avner Oil Exploration Ltd Partnership» από το Ισραήλ, της «Enel Trade S.p.A.» από την Ιταλία και της «Woodside Energy Holdings PTY Ltd» από την Αυστραλία.
8. Η κοινοπραξία της «ENI» από την Ιταλία και της «KOGAS» από την Κορέα.
9. Η κοινοπραξία της «C.O. Cyprus Opportunity Energy Public Company Ltd» από τη Νορβηγία και της «AGR Energy AS (Operator)» από το Ισραήλ.
10. Η κοινοπραξία «Oak Delta NG Exploration Joint Venture» από την Αμερική και το Ισραήλ
11. Η κοινοπραξία της «Capricorn Oil» από το Ηνωμένο Βασίλειο, της «Marathon Oil» από την Αμερική, της «Orange NASSAU Energie» από την Ολλανδία και της «CC Energie S.A.L» από τον Λίβανο
12. Η «Winevia Holdings Ltd» από την Κύπρο
13. Η «RX-DRILL ENERGY CYPRUS LTD» από την Κύπρο
14. Η κοινοπραξία «PT Energi Mega Persada Tdk & Frastico Holdings Ltd» από τον Καναδά, την Ινδονησία και την Κύπρο
15. Η «Emannuelle Geoglobal Rosario» από το Ισραήλ
Εάν εξετάσουμε καλά τον κατάλογο των εταιρειών έχουμε μεμονωμένες ή υπό μορφή κοινοπραξιών την συμμετοχή : 8 Ισραηλινών, 3 από Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, 2 Ρωσικών, 3 από Ηνωμένο Βασίλειο, 2 Γαλλικών, 3 Ιταλικών, 2 Καναδικών, 1 Νορβηγική, 1 Ολλανδική, 2 Κυπριακών,  1 από Μαλαισία, 1 από Κορέα, 1 από Αυστραλία και 1 από Λίβανο.
Εναπόκειται στο κυπριακό κράτος πλέον ν’ αποφασίσει και να αδειοδοτήσει εταίρους με βάση το  οικονομικό και εθνικό συμφέρον του νησιού μας. Όπως έλεγαν και οι Αρχαίοι υμών πρόγονοι «Εν τη ενώσει η ισχύς».

Για καυτά θέματα συζήτησαν βιομήχανοι και βιοτέχνες με το ΕΒΕ στην Ξάνθη


Συνάντηση μεταξύ των Προέδρων και μελών των Διοικήσεων του Επιμελητηρίου Ξάνθης και του Συνδέσμου Βιομηχάνων Βιοτεχνών Ν. Ξάνθης πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής, κατόπιν πρόσκλησης του Προέδρου του ΕΒΕ Στέλιου Μωραϊτη.
Σε κλίμα ειλικρινούς διαλόγου συζητήθηκαν θέματα που απασχολούν τα μέλη του Συνδέσμου Βιομηχάνων – Βιοτεχνών Ν. Ξάνθης ενώ εκφράστηκε η έντονη ανησυχία για την ακυβερνησία της χώρας.
Αποφασίστηκε πρώτα, οι δύο φορείς να συνεργαστούν ώστε να διαμορφώσουν την τελική πρόταση του Επιμελητηρίου προς την Περιφέρεια Α.Μ-Θ σχετικά με την ΕΟΖ.
Συζητήθηκε η «επίθεση» που δέχονται οι επιχειρηματίες από το τραπεζικό σύστημα και το πώς μπορεί το Επιμελητήριο να παρέμβει ουσιαστικά για επίλυση των θεμάτων, σε συνεργασία με το Σύνδεσμο και τους υπόλοιπους φορείς.
Η καταβολή του 12% επί του κόστους εργασίας ήταν ένα από τα θέματα που συζητήθηκε. Το Επιμελητήριο διαβεβαίωσε ότι θα συνεχίσει να διεκδικεί την έγκαιρη καταβολή των χρημάτων στους δικαιούχους. 
Οι δύο φορείς ανέλαβαν την υποχρέωση να συνεργαστούν στην υλοποίηση επιμορφωτικών σεμιναρίων.
Συμφωνήθηκε, τέλος οι Διοικήσεις των δύο φορέων να πραγματοποιούν κάθε δύο μήνες συναντήσεις ώστε να ανταλλάσσουν προβληματισμούς και θέσεις προς εξυπηρέτηση και όφελος όλων.
Στην συνάντηση παρεβρέθησαν, από την πλευρά του Επιμελητηρίου Ξάνθης ο Πρόεδρος κ. Στυλιανός Μωραΐτης, ο Γεν. Γραμματέας κ. Νικόλαος Κουτσουρίδης και η εκπρόσωπος Δημοσίων Σχέσεων & Τύπου κα. Ελένη Κίτσου. Από την πλευρά του Συνδέσμου Βιομηχάνων – Βιοτεχνών Ν. Ξάνθης ο Πρόεδρος κ. Αθανάσιος Πατσατζής και τα μέλη κ.κ. Βασίλειος Σκαρλάτος και Μαυρουδής Μέκακας. 

Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Το Μήνυμα της Κυριακής: Το πνεύμα της αλήθειας


Πολλὲς φορὲς τὶς ὑψηλὲς διδασκαλίες του ὁ Ἰησοῦς τὶς ἀπηύθυνε σὲ ἁπλούς ἀνθρώπους ποὺ δὲν εἶχαν κανένα ἐξωτερικὸ χαρακτηριστικὸ ἁγιότητας ἢ θρησκευτικῆς ὑπεροχῆς. Δὲν ἀπέφευγε μάλιστα νὰ συνομιλεῖ καὶ μὲ γυναῖκες, πρᾶγμα τὸ ὁποῖο δὲν θὰ ἔκανε κανεὶς ἀξιοπρεπὴς διδάσκαλος τῆς ἐποχῆς, δεδομένου ὅτι δὲν θεωροῦνταν οἱ γυναῖκες ἰσάξια πρὸς τὸν ἄνδρα πρόσωπα καὶ ἱκανὰ ν’ ἀκούσουν μία διδασκαλία. Ἐν τούτοις ὁ Ἰησοῦς, ἀποκαλύπτοντας καὶ ἐνσαρκώνοντας τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρὸς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, βλέπει ἄνδρες καὶ γυναῖκες σὰν πλάσματα τοῦ Θεοῦ, στὰ ὁποῖα θέλει νὰ διδάξει ποιὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεὸς καὶ κυρίως τὰ ὁποῖα θέλει νὰ λυτρώσει ἀπὸ τὴ δουλεία τῆς φθορᾶς καὶ τοῦ θανάτου.
Ἡ διήγηση τοῦ Εὐαγγελιστῆ Ἰωάννη μᾶς παρουσιάζει τὸν Ἰησοῦ, ὁ ὁποῖος διερχόταν μὲ τοὺς μαθητὲς ἀπὸ τὴ Σαμάρεια, νὰ συζητᾶ στὴ Συχάρ, στὸ φρέαρ τοῦ Ἰακώβ, μὲ μία Σαμαρείτιδα γυναίκα καὶ μάλιστα μὲ γυναίκα, ἡ ὁποία, ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὴν συζήτηση, δὲν ὑπῆρξε πολὺ ἐνάρετη καὶ σεμνὴ στὴ ζωή της. Σ’  αὐτὴν τὴν γυναίκα ὁμιλεῖ περὶ τοῦ «ζῶντος ὕδατος» ποὺ δὲν στερεύει ποτέ, «περὶ τῆς ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ» λατρείας τοῦ Θεοῦ καὶ περὶ τῆς μεσσιανικῆς Του ἰδιότητας.
Πρόκειται γιὰ τὴν πιὸ ὑψηλὴ διατύπωση περὶ τοῦ Θεοῦ καὶ περὶ τοῦ τρόπου λατρείας Του τὴν ὁποία δὲν συλλαμβάνει κανεὶς θεωρητικὰ ἀλλὰ ζώντας μέσα στὴν ἀλήθεια καὶ στὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καὶ ὁδηγούμενος ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ποὺ εἶναι πνεῦμα τῆς ἀλήθειας.  Πρόκειται σέ τελευταία ἀνάλυση γιά δῶρο τοῦ Θεοῦ πού προσφέρεται διά τοῦ Χριστοῦ στήν ἀνθρωπότητα
Ἡ ἀλήθεια δὲν εἶναι κατάκτηση τῆς νοητικῆς δυνάμεως τοῦ ἀνθρώπου, δὲν εἶναι τὸ βέβαιο ἀποτέλεσμα μίας σειρᾶς συλλογισμῶν∙ ἀλλ’ εἶναι ἀποκάλυψη Θεοῦ, εἶναι τὸ ἐνσαρκωμένο πρόσωπο τοῦ Λόγου ποὺ διακηρύττει ὅτι ὁ ἴδιος εἶναι ἡ Ἀλήθεια. Ἡ Ἀλήθεια δὲν εἶναι μία ἰδέα, ἀλλὰ ἕνα πρόσωπο, μία ζωή, ποὺ θυσιάζεται γιὰ νὰ προσφέρει ἀκόμη περισσότερη ζωὴ στοὺς ἀνθρώπους.
Τὸ «ἐν πνεύματι καὶ ἀλήθείᾳ» σημαίνει ζωὴ ἐν Χριστῷ καὶ ζωὴ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, σημαίνει συμμετοχὴ στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, μίας Ἐκκλησίας βέβαια ποὺ ἀποτελεῖ ζωντανὸ σῶμα Χριστοῦ καὶ ὄχι ὀργανισμὸ νεκροῦ γράμματος ἢ σύνολο ξηρῶν τύπων.
Καί αὐτό εἶναι τὸ μήνυμα τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς εἶναι ἕνα μήνυμα ἀπαγκιστρώσεως ἀπὸ τὸ νεκρὸ θρησκευτικὸ τύπο καί μετοχῆς στήν ζωή τοῦ Χριστοῦ.
Εκ της ιερας μητροπολεως

4o Παιδικό και Εφηβικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών στην Περιφέρεια Ανατ. Μακεδονίας-Θράκης



Εκδήλωση για την "καρδιά της μάνας" αύριο στο Σύλλογο Ποντίων


Ο Σύλλογος Ποντίων Ν. Ξάνθης, με την ευκαιρία της Παγκόσμιας ημέρας της Μητέρας, διοργανώνει εκδήλωση με θέμα: « Η μάνα της προσφυγιάς» την Κυριακή 13 Μαΐου 2012 και ώρα 11.00, στην  αίθουσα εκδηλώσεων του Συλλόγου (πάροδος Θερμοπυλών 8).
 Η εκδήλωση περιλαμβάνει:
- ομιλία της Παρθένας Τσοκτουρίδου, λογοτέχνης-ποιήτρια-συγγραφέας με θέμα:
 «Η καρδιά της Μάνας»
-τραγούδια από την χορωδία του Συλλόγου
-προσφορά καφέ με εδέσματα από το τμήμα γυναικών του Συλλόγου.