Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: «ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ»

Ομολογία ή άρνηση του Χριστού είναι οι δύο δυνατότητες που έχει ένας μαθητής Του. Οι συνέπειες δε αυτής ή εκείνης της συμπεριφοράς προεκτείνονται στην αιωνιότητα∙ και την προδιαγράφουν. Ο Χριστός θα αναγνωρίσει τελικά για δικούς Του «ενώπιον του Πατρός του εν ουρανοίς» μόνον όσους είχαν το θάρρος να Τον ομολογήσουν «έμπροσθεν των ανθρώπων».
Όταν διστάζουμε να Τον ομολογήσουμε, κατ’ ουσίαν Τον αρνούμεθα. Τον αρνούμεθα με τη σιωπή μας. Όταν αποφεύγουμε να πάρουμε θέση, όταν φοβόμαστε πως κινδυνεύει η ασφάλεια, η θέση μας ή ακόμη η ησυχία μας. Κυρίως όμως συμβαίνει να αρνούμεθα τον Χριστό με τις πράξεις μας, με τη ζωή μας Τον αρνούμεθα, Αυτόν που συγχώρησε τους σταυρωτές Του, όταν δε θέλουμε να συγχωρήσουμε τις προσβολές και τις αδικίες των άλλων, όταν κρατάμε μέσα μας πικρία κατά των ανθρώπων. Τον αρνούμεθα, όταν στο βάθος της ψυχής μας αμφισβητούμε την αξία των λόγων Του και κρίνουμε και ενεργούμε με βάση τις δικές μας εγωιστικές σκέψεις και επιθυμίες.
Όποιος αρνείται, άμεσα η έμμεσα, τον Χριστό, σημαίνει ότι αγαπάει κάτι άλλο πάρα πάνω, «υπέρ» Αυτόν. Ότι δηλαδή δεν Του δίνει την πρώτη θέση, όπως Του ανήκει, ότι δεν αναγνωρίζει ότι Εκείνος είναι το Α και το Ω της ζωής και του κόσμου. Ο Κύριος είπε: «ὁ φιλῶν πατέρα ἡ μητέρα ὑπέρ ἐμέ οὐκ ἔστι μου ἄξιος καί ὁ φιλῶν υἱόν ἡ θυγατέρα ὑπέρ ἐμέ οὐκ ἐστι μου ἄξιος». Στο πρώτο άκουσμα αυτός ο λόγος αντηχεί σκληρός. Εδώ όμως δεν πρόκειται για περιφρόνηση των γονέων ή των παιδιών. Το κέντρο της σκέψεως βρίσκεται στο «υπέρ».
Οι Άγιοι Πάντες, οι Απόστολοι, οι μάρτυρες, οι ομολογητές, οι όσιοι, που σήμερα ιδιαίτερα τιμά η Ορθόδοξος Εκκλησία, με αυτό το ιδανικό και το ήθος έζησαν. Δεν έκαναν όλοι θαύματα, όλοι όμως αγάπησαν τον Χριστό πάνω από οτιδήποτε άλλο. Τον ομολόγησαν γενναία, με το κήρυγμα, με το παράδειγμα, με την ζωή τους. Όλοι δεν τελείωσαν τη ζωή τους μαρτυρικά. Μαρτύρησαν όμως με θάρρος τις χριστιανικές αρχές και με αυταπάρνηση σήκωσαν τον καθημερινό τους σταυρό και συσταυρώθηκαν με τον Χριστό.  Όλοι δεν έγιναν γνωστοί. Πολλοί παρέμειναν εντελώς αφανείς και σ' αυτούς ιδιαίτερα αναφέρεται η σημερινή γιορτή των Αγίων Πάντων. Με τον σιωπηλό όμως ηρωικό τους φρόνημα, πλούτισαν και φώτισαν την ανθρωπότητα.  Και παρέμειναν στη συνείδηση του ορθοδόξου λαού σύμβολα, πρότυπα για μία υπομονετική, σεμνή, ηρωική πορεία στα βήματα του Χριστού.
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Ξάνθης

Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

Πόσες εφηβείες περνάμε;

Δεν ήξερα πως βαδίζοντας στα 35 θα ένιωθα πάλι την εφηβεία μου. Νιώθω μια έντονη επανάσταση να με διαπερνά, ανησυχία, φόβους και σαν να βγαίνουν εκρηκτικά από το σώμα μου και έτοιμη να ανατιναχτώ. Μεγαλώνω; Γερνάω; Θα έλεγα πως νιώθω 24. Προσπαθώ να ξεγελάσω το χρόνο και να μη μου πάρει τη νιότη; Και από την άλλη σκέφτομαι γιατί να αγχώνομαι που περνάει ο χρόνος; Δικός μου είναι; Και ξέρεις γειώνομαι απότομα όταν πάω στα μνήματα. Εκεί σκέφτομαι πως αυτό είναι το σπίτι μας. Ότι και αν κάνουμε και ότι και αν σκεφτόμαστε αρνητικό τελικά τροφή για τα ζωύφια του χώματος θα γίνουμε. Ευτυχώς που έχω την ελπίδα στο Θεό ότι «δεν θα πεθάνουμε κουφάλα νεκροθάφτη». Και αυτό όμως είναι πιο αγχωτικό. Γιατί αν ζεις στην αιωνιότητα σίγουρα δεν θα αντέχεις στον εαυτό σου αυτά που σε βαραίνουν εδώ και σε κάνουν να λες «Μα αν είναι δυνατόν να σκέφτομαι και να κάνω τέτοια πράγματα;»
Και έτσι και αλλιώς ευχαριστημένη δεν είμαι. Ωραίο συμπέρασμα. Τουλάχιστον καταλήγω κάπου. Η ζωή είναι ωραία αλλά μέχρι να βρούμε τελικά το βαθύ νόημα της μπορεί να έχουμε φάει τα μούτρα μας, τα ψωμιά μας, σκ@τ@ και γενικά να είμαστε σε μια κατάσταση διά πυρός και σιδήρου. Σήμερα στο όνειρο μου είδα ότι ήμουν σε ένα μέρος όπου είχε γίνει μια μεγάλη καταστροφή και εγώ ήμουν στους επιζώντες. Αυτό το συναίσθημα με έκανε να αναπτερώσω ηθικό και μετά μεταφέρθηκα μάλιστα και σε ένα μέρος και κοιτούσα τα αξιοθέατα. Αλλά έναν φόβο πάλι τον είχα μέσα μου. Και τα ονειράκια αυτά δείχνουν το ασυνείδητο μας. Και μέσα στην καταστροφή πάλι θα βρεθεί τρόπος να επιβιώσουμε σαν τις κατσαρίδες.
Σ’ αυτήν την χρονική περίοδο όμως είναι σαν να έχω κατεβεί στη στάση και να περιμένω να πάρω ένα λεωφορείο. Δεν ξέρω ποιο να πάρω. Είμαι πάντως μέσα στα νεύρα γιατί δεν ξέρω πού να πάω. Έχω κουραστεί από τις προηγούμενες δυσάρεστες διαδρομές και θέλω νέες διαδρομές. Αυτές που είναι ουσιαστικές. Δεν μπορώ άλλο να αναλώνομαι σε κάτι που δεν με γεμίζει απόλυτα. Να μην κάνω δηλαδή εκπτώσεις πια. Πόσο θα ζήσουμε ρε παιδί; Αυτήν την αγχωτική ερώτηση ξέρω να την απαντήσω. Όχι πολύ. Αλλά ταυτόχρονα δεν με κινητοποιεί για να επιλέξω μια καλύτερη ζωή. Δεν μπορώ να είμαι η σούπερ καλή, η γενναιόδωρη, η υπομονετική και όλα τα λοιπά όμορφα. Με το ζόρι τίποτα δεν μπορώ να κάνω. Δεν μου βγαίνει. Ναι θα δείξω και τον κακό μου χαρακτήρα. Γιατί δεν έχει νόημα να τα κρατάω μέσα μου. Δεν μπορώ τις γυαλιστερές επιφάνειες. Ότι γυαλίζει δεν είναι πάντα χρυσός. Και στις μέρες μας τον αγοράζουν και τζάμπα.
Εποχή ανασυγκρότησης; Μπα ούτε έτσι δεν την λέω. Αναμονής γενικότερης. Γιατί η ζωή ολόκληρη είναι μια έκπληξη. Και ο Θεός αγαπάει τις εκπλήξεις. Και οι Άγιοι της Ορθοδοξίας είναι γεμάτοι εκπλήξεις. Η αγιοκατάταξη τους αυτό μαρτυρά. Η πόρνη έγινε αγία. Ο ληστής μπήκε πρώτος στον Παράδεισο. Ο μαθητής έγινε προδότης. Ο αρνητής έχει τα κλειδιά του Παραδείσου. Ο διώκτης έγινε ο μεγάλος Απόστολος των εθνών. Έχω ελπίδες να βρω το δρόμο. Ο Θεός δεν θέλει την χλιαρή θερμοκρασία. Την ξερνάει λέει. Μπορεί αυτή η αντίδραση μου να σπάσει το τσόφλι που νιώθω μέσα μου και να βγει κάτι νέο.

Δόξα τω Θεώ για όλα! 

Εορτασμός «Ημέρας τιμής των Αποστράτων της Ελληνικής Αστυνομίας»

Στις 30 Ιουνίου 2013, Κυριακή των Αγίων Πάντων, θα εορταστεί, πανελλαδικά, η καθιερωμένη «Ημέρα τιμής των Αποστράτων της Ελληνικής Αστυνομίας».

Στις έδρες των Αστυνομικών Διευθύνσεων της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, θα ακολουθήσει δέηση υπέρ των αποστράτων αστυνομικών και στη συνέχεια θα αναγνωστεί η Ημερήσια Διαταγή του κ. Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, στους κάτωθι ναούς:

·         Αστυνομική Διεύθυνση Ορεστιάδας: Ιερός Ναός Αγίων Θεοδώρων.
·         Αστυνομική Διεύθυνση Αλεξανδρούπολης: Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου.
·         Αστυνομική Διεύθυνση Ροδόπης: Καθεδρικός Ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
·         Αστυνομική Διεύθυνση Ξάνθης: Καθεδρικός Ναός Αγίας Σοφίας
·         Διεύθυνση Καβάλας: Καθεδρικός Ναός Αγίου Αποστόλου Παύλου
·         Αστυνομική Διεύθυνση Δράμας: Μητροπολιτικός Ναός Εισοδίων της Θεοτόκου.

Στις εκδηλώσεις έχουν κληθεί να παραστούν οι Θρησκευτικές, Πολιτικές, Δικαστικές και Στρατιωτικές Αρχές των Περιφερειακών Ενοτήτων, εκπρόσωποι των Μ.Μ.Ε., τα Δ.Σ. των συνδικαλιστικών ενώσεων του προσωπικού, εκπρόσωποι του επιστημονικού - επαγγελματικού κόσμου και απόστρατοι Αστυνομικοί.


Κατασκηνώσεις Δρυμιάς της Μητρόπολης από 1 Ιουλίου έως 2 Αυγούστου


         
Στὀν χῶρο τοῦ προσκηνύματος τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στήν Δρυμιᾶ Σταυρουπόλεως τοῦ Νομοῦ τῆς Ξάνθης μέσα σέ ἕνα ὄμορφο καί καταπράσινο τοπίο, βρίσκονται οἱ ἐγκαταστάσεις τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Κατασκηνώσεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
          Οἱ Κατασκηνώσεις ἄρχισαν τήν λειτουργία τους τό ἔτος 1996 καί συνεχίζουν γιά δέκατη ἕβδομη χρονιά μέχρι σήμερα νά προσφέρουν καί νά στηρίζουν τήν νεότητα.
          Στίς κατασκηνώσεις τῆς Μητροπόλεως δίδεται ἡ εὐκαιρία γιά ἐπικοινωνία καί δημιουργική συνεργασία τῆς Ἐκκλησίας μέ τήν νέα γενιά.  Βασικός καί μοναδικός σκοπός νά μορφώσει στίς παιδικές ψυχές τόν Χριστό.
          Τό πρωϊνό ξύπνημα, ἡ προσευχή, ἡ ἔπαρση τῆς Σημαίας, ἡ μελέτη, οἱ ὁμαδικές ἐργασίες, τό φαγητό, οἱ ἀθλοπαιδιές, τό παιχνίδι, ἡ ψυχαγωγία, ὁ περίπατος, οἱ συναντήσεις ὁμάδων ἐξασφαλίζουν μιά ἄνετη καί εὐχάριστη κοινωνική συμβίωση.
          Γιά φέτος πεντακόσια (500) παιδιά, ἀγόρια καί κορίτσια θά συμμετέχουν σέ πέντε κατασκηνωτικές περιόδους ἀπό τήν 1η Ἰουλίου μέχρι τήν 2α Αὐγούστου 2013.
          Οἰ γονεῖς ἐμπιστεύονται τά παιδιά τους στήν Ἐκκλησία καί ἡ Ἐκκλησία σκύβει μέ ἀπόλυτο σεβασμό πάνω στίς εὐαίσθητες παιδικές ψυχές, προσπαθώντας νά μεταδώσει τήν ὀμορφιά καί τό νόημα τῆς χριστιανικῆς ζωῆς.
          Ἡ ἀνιδιοτελής προσφορά τῶν ἀρχηγῶν, ὑπαρχηγῶν, ὁμαδαρχῶν, στελεχῶν καί τῶν κυριῶν πού διακονοῦν στίς Ἐκκλησιαστικές Κατασκηνώσεις μαρτυρεῖ τήν ὑπέρβαση τοῦ ἀτομισμοῦ, τήν κοινωνία τῶν προσώπων καί ἀποτελεῖ ἀξιομίμητο παράδειγμα.


ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

Εθελοντικός καθαρισμός στο Μονοπάτι της ζωής

Την Κυριακή 30 Ιουνίου 2013, στις 11:00, το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης σε συνεργασία με το Δίκτυο Λόγου και Πράξης διοργανώνουν δράση στο ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ όπου μικροί και μεγάλοι εθελοντές θα καθαρίσουν το πανέμορφο, παρόχθιο μονοπάτι του Κόσυνθου.

Σε μια κοινωνία που καθημερινά διαπιστώνουμε ότι το ατομικό συμφέρον επικρατεί επί του συλλογικού, όπου το προσωπικό όφελος κυριαρχεί επί του κοινωνικού, ο εθελοντισμός  έρχεται για να προσδώσει στον ατομικισμό τη συλλογική και κοινωνική του διάσταση. Ο εθελοντισμός δίνει νόημα και περιεχόμενο σε αξίες, λιγότερο ή περισσότερο ξεχασμένες, όπως είναι η κοινωνική αλληλεγγύη και η κοινωνική προσφορά.

Οι δράσεις ΕθελοντισμούκαιΚοινωνικής Προσφοράςπροσφέρουν στον κάθε ενδιαφερόμενο την ευκαιρία να συμμετέχει στο κοινωνικό γίγνεσθαι μέσω προγραμμάτων και ενεργειών που στόχο έχουν την υποστήριξη και βοήθεια άλλων συνανθρώπων του που το έχουν ανάγκη, τη φροντίδα του περιβάλλοντος, την ανάπτυξη της κοινωνικότητας και ομαδικότητας καθώς και την ανάδειξη της ιστορίας, πολιτισμού και παράδοσης της Θράκης.

Στις σύγχρονες αντίξοες κοινωνικές συνθήκες το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης οφείλει να είναι ανοιχτό στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον και να αναπτύσσει δυναμικό και εξωστρεφή  προσανατολισμό.

Η έννοια του εθελοντισμού θα υποστηριχθεί και θα προαχθεί από το Ίδρυμα και από τον Σύλλογο των Φίλων του με ποικίλες δραστηριότητες, ημερίδες, σεμινάρια και αφιερώματα για να μεταδοθεί το μήνυμα της συνειδητής προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο και να εδραιωθεί η σπουδαιότητά του στη σκέψη ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων.

 Το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης και ο Σύλλογος των Φίλωντου θα επικεντρώσουν  τις δράσεις τους σε δύο τομείς:

Τη Περιβαλλοντική δράση που θα σχετίζεται με την ανάληψη πρωτοβουλιών για την προστασία του περιβάλλοντος, τις αναδασώσεις, την καθαριότητα, την ανακύκλωση και τις εφαρμογές εναλλακτικών πηγών ενέργειας.

Τη Πολιτιστική δράση που θα περιλαμβάνει την οργάνωση και διεξαγωγή διάφορων καλλιτεχνικών δρώμενων θεατρικών, μουσικών, ποιητικών, εικαστικών που δεν θα αποσκοπούν στην απόκτηση κέρδους.

Ξεκινάμε τις δράσεις μας την ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ ΣΤΙΣ 11.00, στο ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, όπου σε συνεργασία με το ΔΙΚΤΥΟ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗΣ οι μικροί και μεγάλοι εθελοντές θα καθαρίσουν το πανέμορφο, παρόχθιο μονοπάτι του Κόσυνθου.

Ο εθελοντισμός είναι προσφοράς ψυχής

15α Θυμίσματα και Παρχάρια


Ο Σύλλογος Ποντίων Ν. Ξάνθης σας προσκαλεί  σε ένα αυθεντικό 2ήμερο Ποντιακό Πανηγύρι 15α Θυμίσματα και Παρχάρια,  5 & 6 Ιουλίου 2013
Στο Λιμνίο Ξάνθης Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013
Μαζί μας θα είναι: οι Αφοί Ιωαννίδη στην  λύρα και το τραγούδι
ο Θανάσης Ελευθεριάδης στο νταούλι & ο Μίλτος Χατζόπουλος στα πλήκτρα.
Σάββατο 6 Ιουλίου 2013
Μαζί μας θα είναι:
ο ΚΩΣΤΑΣ ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ στο τραγούδι και στην λύρα Γιώργος Χαραλαμπίδης στο νταούλι & ο Μίλτος Χατζόπουλος στα πλήκτρα.
Είσοδος 10€ - παιδικό 5 €      (περιλαμβάνει φαγητό & αναψυκτικό)

Πληροφορίες:25410 78811

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Θέλω να νιώσω, να ζήσω δυνατά τη ζωή

Πλησιάζουμε προς το τέλος του Ιούνη, πρώτου μήνα του καλοκαιριού και η διάθεση θέλει κάτι δυνατό. Οι ειδήσεις δεν με απασχολούν τόσο πολύ όσο η ψυχική ανάταση.


Μια ανάσα η ζωή, μια μόνο ματιά
τρέχει σαν το φως και τρέχουμε κοντά.
Τώρα είσαι εδώ, ποιος ξέρει για μετά
θέλω ν' αφεθώ πριν να είναι αργά.

Θέλω να νιώσω, να ζήσω δυνατά τη ζωή
θέλω ν' αγγίξω το χρώμα τ' ουρανού την αυγή.
Θέλω να κλείσω τις σκέψεις σ' ένα μαύρο κουτί
θέλω να κάνω το χρόνο προς τα πίσω να 'ρθει.

Μα πάνω απ' όλα θέλω να με θέλεις εσύ
και όλα αυτά, θέλω να τα θέλεις κι εσύ.
Μα πάνω απ' όλα θέλω να με θέλεις εσύ
και όλα αυτά, θέλω να τα θέλεις κι εσύ.

Πέσε στη φωτιά με χέρια ανοιχτά
πάνε τα κορμιά όπου θέλει η καρδιά.
Μη σκεφτείς ποτέ το πώς και το γιατί
όλα είναι εδώ που ζούμε μια αρχή.

Θέλω να νιώσω, να ζήσω δυνατά τη ζωή
θέλω ν' αγγίξω το χρώμα τ' ουρανού την αυγή.
Θέλω να κλείσω τις σκέψεις σ' ένα μαύρο κουτί
θέλω να κάνω το χρόνο προς τα πίσω να 'ρθει.

Μα πάνω απ' όλα θέλω να με θέλεις εσύ
και όλα αυτά, θέλω να τα θέλεις κι εσύ.
Μα πάνω απ' όλα θέλω να με θέλεις εσύ
και όλα αυτά, θέλω να τα θέλεις κι εσύ.

Στίχοι: Στρατής Μύρωνας & Βίκυ Γεροθόδωρου
Μουσική: Στρατής Μύρωνας

Πρώτη εκτέλεση: Στρατής Μύρωνας

Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

Απόψε η μεγαλύτερη πανσέληνος του έτους

Στο κοντινότερο σημείο της από τη Γη θα βρίσκεται η αποψινή πανσέληνος και θα είναι η μεγαλύτερη του έτους.
Το σούπερ-φεγγάρι θα απέχει 356.991 χιλιόμετρα από τον πλανήτη μας, ενώ η μέση απόσταση Γης-Σελήνης, που μεταβάλλεται μέσα στο έτος, είναι περίπου 382.900 χιλιόμετρα.
Η φετινή σούπερ-πανσέληνος έρχεται δύο μόλις μέρες μετά το θερινό ηλιοστάσιο της 21ης Ιουνίου, με το οποίο εγκαινιάστηκε και επίσημα το καλοκαίρι.
Πάντως η περυσινή σούπερ - πανσέληνος, στις 6 Μαΐου 2012, ήταν πιο θεαματική, καθώς η Σελήνη είχε πλησιάσει ακόμα περισσότερο, στα 353.500 χιλιόμετρα από τη Γη. Η επόμενη φορά που η πανσέληνος θα φτάσει σε παρόμοιο μέγεθος, θα είναι στις 10 Αυγούστου 2014, όταν η απόσταση Γης-Σελήνης θα είναι 353.800 χιλιόμετρα.
Σύμφωνα με τους αστρονόμους, η απόσταση Γης-Σελήνης αυξομειώνεται διαχρονικά, επειδή η τροχιά του φεγγαριού γύρω από τον πλανήτη μας είναι ελαφρώς ασυμμετρική (ελλειπτική) και δεν διαγράφει έναn πλήρη κύκλο. Κατά την ετήσια περιφορά του ο δορυφόρος μας περιοδικά πλησιάζει πιο κοντά στη Γη, όμως περίπου μια φορά τον χρόνο συμβαίνει το περίγειο (η μικρότερη απόσταση από τη Γη) να συμπίπτει με την πανσέληνο.
Σε αυτή την περίπτωση του λεγόμενου «σούπερ-φεγγαριού» με τη Σελήνη στο περίγειο, η πανσέληνος φαίνεται περίπου 14% μεγαλύτερη και 30% φωτεινότερη από ό,τι όταν η πανσέληνος λαμβάνει χώρα με το φεγγάρι στο απόγειο, δηλαδή στη μεγαλύτερη απόσταση από τη Γη.

Το προηγούμενο φετινό περίγειο ήταν στις 26 Μαΐου 2013, όταν η Σελήνη ήταν 17 ημερών και η απόστασή της από τον πλανήτη μας ήταν 355.900 χιλιόμετρα, ενώ το επόμενο απόγειο θα είναι στις 7 Ιουλίου, οπότε η Σελήνη θα βρίσκεται σε απόσταση περίπου 406.800 χιλιομέτρων.

Και τα κατάλληλα τραγούδια για να απολαύσετε την πανσέληνο:

Κυριακή της Παράδοσης...Αφιερωμένα για όλους εσάς

Χρόνια Πολλά και Άγια. Σήμερα της Πεντηκοστής. Αύριο του Αγίου Πνεύματος. Κάθε Κυριακή έχω διάθεση να ακούω παραδοσιακή μουσική. Πολύ περισσότερο όταν έχουμε γιορτή. Δηλαδή είναι ανάμεσα στις στιγμές που με κάνουν χαρούμενη. Γι' αυτό λέω να σας αφιερώσω μερικά τραγούδια.Να τα ακούσετε στο Κυριακάτικο Τραπέζι σας, μόνοι σας ή με παρέα. Καλή διάθεση να υπάρχει. Και η μουσική της παράδοσης μας προσφέρει κέφι!!!
Ιδιαίτερη αφιέρωση σε όσους με διαβάζουν εκτός Ελλάδος, όπως στο Χριστόφορο στην Ουρουγουάη, και στον Γρηγόρη στην Ελβετία. Αλλά και σε έναν φίλο στην Κόρινθο τον κ. Νίκο που με διαβάζει ανελλιπώς. Να είστε καλά και με το καλό να ανταμώσουμε στην Ξάνθη.

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: «ΔΙΨΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ»

Η γιορτή της Σκηνοπηγίας, που διαρκούσε επτά ημέρες και θύμιζε στους Ιουδαίους τη σαραντάχρονη περιπλάνησή τους στην έρημο, πλησιάζει στο τέλος της. Σύμφωνα με το τυπικό της γιορτής λευκοντυμένοι ιερείς μεταφέρουν εν πομπή στο ναό μια χρυσή στάμνα γεμάτη νερό από την πηγή του Σιλωάμ. Αυτή η τελετή θύμιζε τη θαυμαστή διάσωση του Ισραήλ στην έρημο, όταν κρυστάλλινες πηγές νερού ανέβλυσαν από το βράχο και ο λαός ξεδίψασε. Ύστερα από λίγο οι προσκυνητές θα ξαναγυρίσουν στις καθημερινές τους ασχολίες.
Ο Κύριος γνωρίζει καλά πόσο εξαντλητική θα είναι η πορεία, που θα ξαναρχίσουν οι άνθρωποι αυτοί μέσα σε μια άλλη έρημο, την έρημο της ζωής τους. Γνωρίζει πόσο βασανίζεται η ανθρώπινη ψυχή καθημερινά από μια άλλη δίψα, τη δίψα την πνευματική. Γι’ αυτό «την τελευταία ημέρα την μεγάλη της γιορτής στάθηκε ο Ιησούς και φώναξε δυνατά: "Όποιος διψά, ας έρθει σε μένα και ας πιεί".
Διψάμε αδελφοί για δικαιοσύνη, αγάπη, ειλικρίνεια, ειρήνη διψάμε για ζωή. Προσπαθούμε να σβήσουμε αυτή τη δίψα με θεωρίες η διασκεδάσεις, μ’ ένα ξέφρενο κυνήγημα χρημάτων, φήμης, δυνάμεως. Όμως η καρδιά μας παραμένει ανικανοποίητη, στεγνή «Διψάτε για αγάπη;», μας λέει ο Χριστός. «Λαχταράτε να αγαπηθείτε ανυπόκριτα και να αγαπήσετε πραγματικά ελάτε κοντά μου.
Διψάτε για ελευθερία πραγματική; Οι λογής–λογής αρχηγοί και διανοούμενοι υφαίνουν περίτεχνους ύμνους για την ελευθερία, ενώ ταυτόχρονα πλέκουν βρόγχους για τις ψυχές και τους λαούς. Μόνον όταν ο Υιός του Θεού της αγάπης σας ελευθερώσει από τα πάθη που σας πνίγουν, θα είστε αληθινά ελεύθεροι.
Το νερό δεν ξεδιψά, όταν το περιεργάζεται το βλέμμα μας, αλλ’ όταν φθάνει στη γλώσσα και στα σωθικά μας. Όπως το νερό προχωρεί μέχρι το τελευταίο κύτταρο, για να το ζωογονήσει, έτσι και ο Χριστός πρέπει να εισδύσει δια του Αγίου Πνεύματος μέχρι την έσχατη γωνιά των σκέψεων, των αισθημάτων, της υπάρξεώς μας.
Δεν πρόκειται όμως απλώς για το σβήσιμο της προσωπικής δίψας». Όποιος ξεδίψασε κοντά στον Χριστό, ξεδιψά και τους άλλους, γίνεται ευλογία, τρεχούμενο νερό και για το περιβάλλον του,  ξεκουράζει, δροσίζει, ζωογονεί.
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Ξάνθης

Διατροφή και σιδηροπενική αναιμία

Γράφει η διαιτολόγος-διατροφολόγος Σουζάνα Ριζγκάλα

Η σιδηροπενική αναιμία είναι μία πολύ συχνή πάθηση, τη συναντάμε και σε όλες τις ηλικίες και οφείλεται στην έλλειψη σιδήρου. Ο σίδηρος είναι στοιχείο απαραίτητο για τη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης, επίσης μεταφέρει το οξυγόνο στα κύτταρα του οργανισμού μας. Έλλειψη σιδήρου μπορεί να οφείλεται σε:
1)  απώλεια αίματος.
2) στην μειωμένη πρόσληψη σιδήρου είτε λόγω μειωμένης πρόσληψης από την διατροφή είτε λόγω κακής απορρόφησης.
Ο σίδηρος βρίσκεται στα τρόφιμα σε δύο μορφές α)ο αιμικός σίδηρος ο οποίος βρίσκεται μόνο στα ζωικά προϊόντα  κυρίως στο κρέας όπως μοσχάρι και αρνί. ο αιμικός σίδηρος απορροφάται καλά από τα τρόφιμα μπορούμε όμως να αυξήσουμε την απορρόφηση  και άλλο αν ταυτόχρονα τρώμε φρούτα ή χυμό.
 β)ενώ ο μη-αιμικός σίδηρος βρίσκεται κυρίως στα τρόφιμα φυτικής προέλευσης όπως φακές και αρακά. Σε αυτή την κατηγορία ο σίδηρος απορροφάται καλύτερα όταν μαζί με το φυτικής προέλευσης τρόφιμο για παράδειγμα φακές καταναλώνετε και τρόφιμο που περιέχει βιταμίνη C όπως ντομάτα, λεμόνι, μπρόκολο, χυμό πορτοκάλι.
Έτσι αναλυτικότερα: Για να αυξήσετε την απορρόφηση του σιδήρου, συνδυάστε τα τρόφιμα που τον περιέχουν με:
• χυμό πορτοκάλι, γκρέιπφρουτ, πεπόνι, φράουλες, ακτινίδια κλπ., δηλαδή φρούτα πλούσια σε βιταμίνη C.
• Mπρόκολο, λαχανάκια Βρυξελλών, ντομάτα και χυμό ντομάτας, πατάτες, πράσινες και κόκκινες πιπεριές, δηλαδή λαχανικά πλούσια σε βιταμίνη C.
• Λευκό κρασί, οι πολυφαινόλες του οποίου ευνοούν την απορρόφηση του σιδήρου.
· Καρότα που περιέχουν β-καροτένιο
Και η απορρόφηση του σιδήρου μειώνεται όταν αυτός συνδυάζεται με:
• Kαφέ, τσάι, αναψυκτικά τύπου κόλα και σοκολάτα.
• Kόκκινο κρασί.
• Γάλα, τυρί, γιαούρτι, καθώς και συμπληρώματα ασβεστίου.
• μεγάλη ποσότητα Φυτικών ινών, π.χ. σιτηρά ολικής άλεσης
3) αυξημένων αναγκών λόγω σωματικής ανάπτυξης εφήβων, άθληση , θηλασμό και κύησης.
Ο θηλασμός είναι πολύ σημαντικός αφού προφυλάσσει τα μωρά από την γαστρεντερίτιδα και την στοματίτιδα, μειώνει πολύ την πιθανότητα αφυδάτωσης και υπογλυκαιμίας επίσης εξασφαλίζει στο μωρό μία πολύ καλή ποσότητα σιδήρου αφού  περίπου η μισή ποσότητα σιδήρου του μητρικού γάλατος απορροφάται σε αντίθεση με το 4% του σιδήρου που απορροφάται από τα βρεφικά σκευάσματα γάλατος που είναι εμπλουτισμένα με σίδηρο (1) για αυτό η μητέρα που θηλάζει πρέπει να προσέχει πολύ την διατροφή της η οποία κατά το διάστημα αυτό αυξάνεται κατά 500 kcal την ημέρα και πρέπει να περιέχει όλα τα θρεπτικά συστατικά όπως σίδηρο, ασβέστιο, βιταμίνες και άλλα.
Όπως είπαμε πιο πάνω έλλειψη σιδήρου μπορεί να προκαλείται λόγω άσκησης όπου έχουμε αυξημένη χρησιμοποίηση του και αυτό οφείλεται στην αυξημένη καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων, αποτέλεσμα της αυξημένης μυϊκής προσπάθειας. Η αναιμία μειώνει την απόδοση του αθλητή, για αυτό η διατροφή του πρέπει να περιέχει την κατάλληλη ποσότητα σιδήρου.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΙΔΗΡΟΠΕΝΙΚΗΣ ΑΝΑΙΜΙΑΣ
Τα συμπτώματα της σιδηροπενικής αναιμίας είναι η ωχρότητα του δέρματος, εύκολη κόπωση, δύσπνοια, ταχυκαρδία, ζάλη, ατροφική γλώσσα, τάση γεωφαγίας.
Είναι απαραίτητο να επισκεφθείτε το γιατρό ο οποίος θα σας μιλήσει για τα φάρμακα που μπορεί να χρειαστεί να πάρετε, διότι μερικές φορές δεν φτάνει μόνο η πρόσληψη σιδήρου από την τροφή.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Παρακάτω σας έχω κάποια δείγματα διατροφής για άτομα που πάσχουν από αναιμία, δεν είναι για να τα εφαρμόσετε, γιατί κάποια άτομα θα χρειαστούν παραπάνω θερμίδες και κάποια άλλα λιγότερες επίσης χρειάζεται πρώτα να επισκεφθείτε το γιατρό σας για να σας πει ακριβώς τι είδους αναιμία έχετε και αν χρειάζεστε να πάρετε κανένα συμπλήρωμα σιδήρου.
ΓΕΝΙΚΟ ΔΕΙΓΜΑ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΙΟ ΓΙΑ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΠΑΣΧΕΙ ΑΠΟ ΣΙΔΗΡΟΠΕΝΙΚΗ ΑΝΑΙΜΙΑ
Πρώτο δείγμα
Πρωινό: ένα ποτήρι γάλα 1.5% λιπαρά
              5 κουτάλια βρώμη ή δημητριακά ολικής
              ένα κουτάλι μέλι
Δεκατιανό: δυναμωτικό γεύμα(2) (δες παρακάτω )
1/4 αραβική πίτα = μία φέτα ψωμί 30γρ
Μεσημεριανό: 150γρ κόκκινο κρέας +1/2 φλιτζάνι ρύζι +ένα μπολ χόρτα με λίγο λεμόνι
Απογευματινό: ένα γιαούρτι 2%+ένα κουτάλι σταφίδες
Βραδινό: 90γρ μπιφτέκι(φτιαγμένο χωρίς ψωμί) + μία φέτα ψωμί + ένα μπολ χόρτα με λεμόνι
Δεύτερο γενικό δείγμα
Πρωινό: ένα ποτήρι γάλα 1.5 %λιπαρά
                  ½ αραβική πίτα
                  Ένα κομμάτι κασέρι χαμηλό σε λιπαρά
                  Ένα βραστό αυγό
Δεκατιανό: 5 ξεραμένα φρούτα (σύκα ή δαμάσκηνα χωρίς ζάχαρη)
Μεσημεριανό: μία μερίδα φακές με καρότο+ ½ αραβική πίτα +7 ελιές +ένα μπολ ντομάτα
Απογευματινό: ένα γιαούρτι 2%+ένα κουτάλι σταφίδες +ένα φρέσκο φρούτο
Βραδινό: 100γρ μοσχαρίσια μπριζόλα + μία φέτα ψωμί+ ένα μπολ ντομάτα
Δυναμωτικό γεύμα
Υλικά:
6 δαμάσκηνα
100μλ φυσικό χυμό πορτοκάλι
1 κουτάλι της σούπας γιαούρτι (αγελάδος)
λίγη αλεσμένη κανέλα 1 δόση
Εκτέλεση:
Αναμίξτε τα δαμάσκηνα, το χυμό και το γιαούρτι σε πολτοποιητή. Πσπαλίζετε με την κανέλα και πιείτε.
Βιβλιογραφία:
1. ΚΛΙΝΙΚΗ
2. ΑΤΕΙ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ

2. Mcinntyre. A.  Healing drinks

Ψυχοσάββατο σήμερα...Εις ανάμνησιν του πατέρα μου

Την προηγούμενη εβδομάδα ήταν η γιορτή του πατέρα. Λόγω της απεργίας των δημοσιογράφων δεν δημοσίευσα ένα κείμενο που είχα γράψει για τον δικό μου μπαμπά. Σήμερα Ψυχοσάββατο νομίζω είναι ευκαιρία.
Τεσσεράμισι χρόνια χωρίς τον πατέρα μου και δεν έχει φύγει ποτέ από τη σκέψη μου. Και επειδή τα δύο τελευταία είμαι άνεργη θυμάμαι τα λόγια του: «Παιδί μου το επάγγελμα σου είναι καλό». Τώρα βέβαια δεν βρίσκω εργασία και σίγουρα αυτό θα τον πλήγωνε. Γιατί απολύθηκα και σε μια δύσκολη χρονική συγκυρία: ενάμισι μήνα πριν παντρευτώ. Θυμάμαι ένα εξάμηνο που ήμουν άνεργη και έψαξε ο ίδιος δουλειά και μου βρήκε. Μετά όταν προέκυψε η επόμενη εργασία, ήρθε και έπιασε την εργοδότρια μου και της είπε ότι την ευχαριστεί πολύ και θυμάμαι τα χέρια του που ακούμπησαν στο στήθος του. Πάντα ανησυχούσε για εμάς και πάντα με ρωτούσε αν πληρωνόμουν. Επειδή όμως αργούσαν οι πληρωμές με νευρίαζε που συνεχώς ρωτούσε. Γιατί είχα ήδη έναν πόνο και άλλος ένας πήγαινε περισσότερος…
Ο μπαμπάς μου πάντα με ενθάρρυνε να εργάζομαι. Θυμάμαι αυτός πήγε και είχε βρήκε τον εικονολήπτη Λάκη στο Κανάλι 6 το 1997 για να μεσολαβήσει για εργασία. Και μετά βέβαια πάντα ανησυχούσε για μένα. Καμάρωνε και μου έλεγε πως του έλεγαν φίλοι του πως έχω καλή πένα. Υπήρχε και ένα διάστημα που συκοφαντήθηκα ότι έγραψα ένα κείμενο κατά των συναδέλφων του και εκεί πληγωθήκαμε και οι δύο. Τότε υπήρχαν κάποιοι κακοθελητές που του είπαν: «Αντώνη από ρόδο βγαίνει αγκάθι»… Ας είναι. Τους συγχωρώ γιατί δεν ξέρανε πόσο πλήγωσαν τον μπαμπά μου τότε. Ο μπαμπάς μου ήταν πάντα δίπλα μου. Και τώρα πραγματικά στεναχωριέμαι που δεν τον έχω κοντά μου. Μπορεί να έχω έναν υπέροχο σύζυγο αλλά δεν έχω τον αγαπημένο μου μπαμπά να καμαρώσει που παρόλο ότι είμαι άνεργη του χρόνου τελειώνω το πανεπιστήμιο και παίρνω το πτυχίο μου. Με τα δικά μου χρήματα οι σπουδές…
Σίγουρα θα γελούσε και θα μου έλεγε: «Ας υπάρχει παιδί μου και ο Θεός είναι Μεγάλος». Γιατί ο μπαμπάς μου ακόμη και όταν έβλεπε τη ζωή να φεύγει και ήταν 58 χρόνων έλεγε: «Ζήσαμε καλά»… Και δοξολογούσε το Θεό. Και θυμάμαι μια μέρα πριν φύγει από τη ζωή που είχα πάει στη Θεσσαλονίκη για να τον φέρουμε από το νοσοκομείο που παρόλο ότι δεν μπορούσε να αναπνεύσει με ρώτησε με τι είχα πάει. Γιατί ο μπαμπάς μου πάντα ανησυχούσε. Και όταν μετά ήταν μπροστά μας με το ασθενοφόρο και εμείς πίσω με το αυτοκίνητο με την αδελφή μου θυμηθήκαμε τις στιγμές μας που μας γέμισε ο μπαμπάς μου και βλέπαμε να φεύγουν…
Και λίγο πριν κλείσει τα μάτια του ήμουν εκεί δίπλα του… Και εκεί έπρεπε εγώ να τον καθησυχάσω και να του πω: «Μπαμπά μη φοβάσαι εμείς είμαστε εδώ δίπλα σου. Κοιμήσου»… Ο μπαμπάς μου είμαι εγώ πολλές φορές… Και είναι σαν να ζει στο σώμα μου, να ακούω τη φωνή του μέσα από τη δική μου, να βλέπω τις κινήσεις του μέσα από τις δικές μου, να υπάρχει μέσα από εμένα.

Μπαμπά σ’ αγαπάω…

Κόντρα ανάμεσα στους Συλλόγους Κρεοπωλών και Ποντίων για το Μουσείο Κεμάλ

Επιστολή προς τον Τούρκο Πρόξενο της Θεσσαλονίκης Tuğrul Biltekin, την οποία κοινοποιούν στο Δήμαρχο Γιάννη Μπουτάρη, απέστειλε το Σωματείο Κρεοπωλών Ξάνθης. Στην Επιστολή ζητούν να μάθουν πότε πρόκειται να επαναλειτουργήσει το Μουσείο – που είχε κλείσει για ανακαίνιση πέρυσι – και πότε θα επιστρέψουν σε αυτό τα προσωπικά αντικείμενα του Κεμάλ Ατατούρκ, που εκτίθενται προσωρινά στην Τουρκία. (Η επιστολή παρατίθεται παρακάτω).
Ο Σύλλογος Ποντίων Ξάνθης αντέδρασε με μια οφειλόμενη απάντηση όπως τόνισε, σημειώνοντας:
"Οδύνη, θυμό και ντροπή αισθανόμαστε για όσα διατυπώνει σε επιστολή του προς τον Τούρκο Πρόξενο Θεσσαλονίκης ο Πρόεδρος των κρεοπωλών Ξάνθης κ. Μπατζακίδης, Γ. απόγονος όσων επέζησαν της εθνικιστικής πολιτικής των Νεοτούρκων, για τον Μουσταφά Κεμάλ κυριότερου ενόχου της ποντιακής γενοκτονίας και γενικά της εθνοκάθαρσης που συντελέστηκε στην Τουρκία στις αρχές του 20ου αιώνα".
Και συνεχίζει στην απάντηση του ο Σύλλογος Ποντίων:
"Επειδή ίσως δεν φτάσατε ακόμα τα κεφάλαια της ιστορίας που αναφέρονται στον Μουσταφά Κεμάλ, στο τμήμα ιστορίας / λαογραφίας που παρακολουθείτε, σας σημειώνουμε ότι η εθνικιστική πολιτική του Κεμάλ είναι υπεύθυνη για :
-          τις θηριωδίες και την βαρβαρότητα των Νεότουρκων, σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου αλλά και της δυτικής Μικράς Ασίας
-          τον βίαιο και αποτρόπαιο θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων, παιδιών – γυναικών – γερόντων, στα ατέλειωτα μαρτύρια που υπέβαλε τους χριστιανικούς πληθυσμούς της Ανατολίας.
-          την εκρίζωση και διωγμό 1, 5 εκατομμυρίου Ελλήνων από την γη όπου για πάνω από τρις χιλιάδες χρόνια ρίζωσε, αναπτύχθηκε και μεγαλούργησε ελληνικός πολιτισμός
-          την καταστροφή ενός τόπου όπου σπάρθηκε και βλάστησε ο Χριστιανισμός δίνοντας στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας τους περισσότερους Αγίους.
Ναι κ. Μπατζακίδη,  η ιστορία ούτε μεταφέρεται ούτε μετακομίζει. Γιατί η Ιστορία μας είναι εκεί. Στην γη που είναι σπαρμένη με τα κόκαλα δεκάδων γενεών  προγόνων μας, προγόνων σου, τις εκκλησίες και τα μνημεία μας, τα έργα των χειρών και του νου των Ελλήνων στο διάβα τριών και πλέον χιλιετιών.
Η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος με έδρα την Θεσσαλονίκη με πάνω από 400 σωματεία μέλη της, έχει δηλώσει κατ επανάληψη ότι η απόφαση για ανακήρυξη ενός άσχετου με τον Κεμάλ σπιτιού σε «Μουσείο Κεμάλ» είναι απαράδεκτη, ανιστόρητη, υβριστική για την μνήμη των θυμάτων των 353.000 αθώων του Ποντιακού Ολοκαυτώματος".
Ο Σύλλογος Ποντίων καταλήγει: "Σας προτείνουμε το επόμενο ταξίδι που θα διοργανώσετε να είναι προς την γη των προγόνων σας, για να δείτε πόσα «μνημεία» και «μουσεία» έχουν «συσταθεί» εκεί που δηλώνουν την παρουσία Χριστιανών και Ελλήνων και είναι «αφιερωμένα» σε προσωπικότητες των εκεί κάποτε Ελλήνων.
Ότι θυμίζει Ελλάδα έχει καταστραφεί, βεβηλωθεί η απαξιωθεί με βασική στόχευση την πνευματική γενοκτονία, αφού σας θυμίσουμε τις καταστροφές βιβλιοθηκών και αρχείων που κάηκαν ώστε να μην υπάρχουν σημάδια της παρουσίας και της κληρονομιάς μας.
Υ.Γ. Είμαστε βέβαιοι ότι η επιστολή του κ. Μπατζακίδη δεν απηχεί τις θέσεις του μεγαλύτερου μέρους των μελών του σωματείου κρεοπωλών Ξάνθης".
Επιστολή των Κρεοπωλών της Ξάνθης στο Τουρκικό Προξενείο Θεσσαλονίκης για την επαναλειτουργία του Μουσείου του Κεμάλ
Η επιστολή που απευθύνεται στον Πρόξενο και υπογράφεται από το Γιώργο Μπατζακίδη, αναφέρει:
"Με αφορμή της επισκέψεως μελών του Σωματείου Κρεοπωλών Ν. Ξάνθης στη Θεσσαλονίκη στις 9 Δεκεμβρίου 2012 επισκεφτήκαμε το Μουσείο Μουσταφά Κεμάλ Αττατούρκ, όπου, με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι ήταν κλειστό λόγω ανακαινίσεως και ότι τα προσωπικά αντικείμενα του Μουσταφά Κεμάλ Αττατούρκ μεταφέρθηκαν στην Τουρκία με σκοπό να επιστραφούν στο ακέραιο μετά το πέρας της ανακαινίσεως. Η αντιπροσωπεία μελών επισκέφτηκε ως εκ τούτου μόνο την αυλή, η οποία ήταν προσβάσιμη για το κοινό.
Κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας μας με το Τουρκικό Προξενείο Θεσσαλονίκης στις 17 Ιουνίου 2013 λάβαμε την ενημέρωση ότι η οικία του Μουσταφά Κεμάλ Αττατούρκ παραμένει κλειστή λόγω κάποιων τελευταίων εργασιών και ότι από τα προσωπικά του αντικείμενα, μόνο ένα μέρος θα επιστραφούν. Και ως προς την επαναλειτουργία του Μουσείου λάβαμε αόριστη απάντηση και ότι απλά μπορούμε να επισκεφθούμε την αυλή που είναι προσβάσιμη.
Με απογοήτευση και δυσαρέσκεια του Σωματείου των Κρεοπωλών Νομού Ξάνθης, αλλά και πλήθος άλλων επισκεπτών ανεξαρτήτου θρησκεύματος και εθνότητας, βλέπει τη μη πρόσβαση και τη μη επισκεψιμότητα στην οικία του Μουσταφά Κεμάλ Αττατούρκ – μιας τεράστιας φυσιογνωμίας του 20ου αιώνα και που αποτελεί τιμή να βρίσκεται στη χώρα μας και συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη.
Σαφώς και με σεβασμό, αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για περιουσία του Τουρκικού Κράτους και Έθνους. Το ιστορικό κομμάτι, όμως, τούτης της οικίας – Μουσείου του Μουσταφά Κεμάλ Αττατούρκ δεν ανήκει ούτε στην Τουρκία ούτε στην Ελλάδα, η Ιστορία ανήκει μόνον στους λαούς.
Επειδή πληροφορηθήκαμε την ίδρυση αντιστοίχου Μουσείου Μουσταφά Κεμάλ Αττατούρκ στην Τουρκία με τα προσωπικά του αντικείμενα από τη Θεσσαλονίκη ως εκθέματα θα θέλαμε να μας ενημερώσετε: α) αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα η ανωτέρω είδηση και β) πότε ακριβώς θα επαναλειτουργήσει το Μουσείο Μουσταφά Κεμάλ Αττατούρκ στη Θεσσαλόνικη, ώστε να καταστεί για το κοινό επισκέψιμο πολύ δε περισσότερο για τους χιλιάδες Τούρκους και μή επισκέπτες στην πόλη της Θεσσαλονίκης, που επιθυμούν να δούν από κοντά τα προσωπικά αντικείμενα και την οικία του αναμορφωτή της σύχγρονης Τουρκίας.
Υ.Γ. Η Ιστορία ούτε μεταφέρεται, πολύ δε περισσότερο ούτε μετακομίζει".

Τιμή στην Παγκόσμια Μέρα Προσφύγων

Στην Σταυρούπολή Ξάνθης βρέθηκε στις 20 Ιουνίου 2013, η χορωδία του Συλλόγου Ποντίων, ύστερα από πρόσκληση του εκεί Πολιτιστικού Συλλόγου "ΟΡΦΕΑΣ", για να τιμηθεί η «Παγκόσμια ημέρα προσφύγων».
Η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων καθιερώθηκε για πρώτη φορά με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 4 Δεκεμβρίου του 2000 και πρωτογιορτάσθηκε στις 20 Ιουνίου 2001, με αφορμή τα 50 χρόνια από την υπογραφή της «Συνθήκης για το καθεστώς των προσφύγων».
Η εκδήλωση αυτή πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια τιμής και μνήμης για τα «90 χρόνια από την υπογραφή της Σύμβασης ανταλλαγής των Ελληνικών και Τουρκικών πληθυσμών» που υπογράφηκε στις 31 Ιανουαρίου 1923, ύστερα από την Μικρασιατική καταστροφή.
Στην εκδήλωση μίλησε ο εκ Κομνηνών Ξάνθης καταγόμενος κ. Ζουρνατζίδης Νίκος, με αναφορές στους διωγμούς των Χριστιανών Ελλήνων στον Πόντο αλλά και στην Μικρά Ασία γενικότερα, έγινε προβολή του ντοκιμαντέρ «Δύο φορές Ξένος» και αποδόθηκαν παραδοσιακά ποντιακά  τραγούδια από την χορωδία.

Τα ακούραστα μέλη του Συλλόγου «ΟΡΦΕΑΣ» πρόσφεραν την πατροπαράδοτη φιλοξενία και φυσικά δεν έλειψαν και οι χοροί του Αλησμόνητου Πόντου μας.

Σύλλογος Ποντίων Ν. Ξάνθης

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

Για ποιον τη ζωή μου;

Ένα συμπέρασμα στο οποίο έχω οδηγηθεί εδώ και χρόνια -και σήμερα το έχω επιβεβαιώσει οριστικά- είναι πως στη ζωή σου οφείλεις να μην έχεις κανένα αφεντικό. Αυτό δυσκολεύει τα πράγματα σε κάποιους τομείς της ζωής αλλά τα κάνει πιο εύκολα και απλά σε πολύ περισσότερους.
Πριν από μερικούς μήνες, πήραμε συνέντευξη από έναν πολύ γνωστό Έλληνα, ο οποίος το πρώτο πράγμα που μου είπε ήταν «γιατί έφυγες από εκεί;». Αναφέρθηκε σε μια δουλειά. Του είπα «έφυγα επειδή δεν γουστάρω να έχω αφεντικό». «Ξέρεις κανέναν που να θέλει να έχει αφεντικό;» μου κάνει. Σκέφτηκα να του πω «ναι, εσάς», αλλά μάλλον δεν θα μας έδινε συνέντευξη, οπότε δεν είπα τίποτα.
Τα τελευταία τρία χρόνια ήταν πάρα πολύ έντονα. Διαδηλώσεις, συγκρούσεις, ξύλο, χημικά, τραγούδια, χοροί, έγινε ο κακός χαμός. Και δεν έχασα ούτε ένα επεισόδιο.
Βέβαια, κάποια στιγμή σκέφτηκα πως δεν μπορώ να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου έτσι.
Μέχρι να συνειδητοποιηθούν οι Έλληνες, μπορεί να περάσουν καμιά 400αριά χρόνια.
Τον περασμένο μήνα, πριν φύγω, μιλούσα με έναν φίλο και συνάδελφο και του έλεγα αν αξίζει να χτυπιόμαστε και να σκιζόμαστε, όταν ξέρουμε πως απέναντί μας είναι το παρακράτος και η μαφία, ενώ, παράλληλα, η πλειοψηφία των πολιτών είναι ραγιάδες.
Μου είπε πως το έχει πάρει προσωπικά, πως γι’ αυτόν είναι θέμα προσωπικής αξιοπρέπειας και πως δεν πρόκειται να το βάλει κάτω.
Το σεβάστηκα αλλά του είπα πως στο τέλος -όπως το πάμε- ούτε σε χαντάκι δεν θα μας βρούνε.
Και δεν είναι που θα σε φάνε -ούτως ή άλλως για τη δόξα πάμε-, αλλά θα σε πούνε και μαλάκα. Πρώτοι απ’ όλους οι «σύντροφοι».
Θα πούνε «έλα μωρέ, κάπου θα ήταν μπλεγμένος, κάποια βρομιά θα είχε κάνει» ή «τι ήθελε και έμπλεκε;», και θα σε σκοτώσουν για δεύτερη φορά.
Αφού βλέπεις πως η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων κοιμούνται όρθιοι. Δεν θέλουν, ρε παιδί μου. Δεν θέλουν.
Εδώ δεν θέλουν οι νέοι. Κι αν δεν θέλουν οι νέοι, δεν μπορεί να γίνει καμία ανατροπή. Καμία αλλαγή.
Δηλαδή, για ποιον να αγωνιστείς; Γι’ αυτόν που «επαναστατεί» μόλις χάσει τον μισθό του;
Τι νόημα έχει να παλεύεις για μια κοινωνία που δεν είναι κοινωνία;
Να αγωνιστείς για τον εαυτό σου. Μα, αυτό κάνουν όλοι. Αλλά δεν είναι αγώνας να βγάζεις πέντε φράγκα παραπάνω. Και τι να τα κάνω; Εγώ θέλω να καταργηθεί το χρήμα, θα σκοτώνομαι για να βγάζω λεφτά;
Από την άλλη, ο Καζαντζάκης έγραψε στην Ασκητική «Μην καταδέχεσαι να ρωτάς ‘Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;’ Πολέμα!» και «Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω».
Ναι, αλλά αφενός αυτοί που αγωνίζονται να σώσουν τη γη έχουν πολύ άσχημο τέλος ή λιώνουν ξεχασμένοι σχεδόν απ’ όλους στις φυλακές, και αφετέρου και ο ίδιος ο Καζαντζάκης, μπορεί να τα έγραψε αυτά σε σχετικά νεαρή ηλικία, αλλά, όταν αργότερα συνειδητοποίησε πως τα καθάρματα και οι ρουφιάνοι δεν έχουν τελειωμό, σηκώθηκε κι έφυγε και πήγε και στην Γαλλία.
Κι ευτυχώς, δεν έμαθε ποτέ πως την φράση του περί ευθύνης την επικαλείται και η Γιάννα Αγγελοπούλου στο βιβλίο της. Θέλει και η Γιάννα να σώσει τον κόσμο.
(Ανοίγω παρένθεση για να γράψω πως, όταν αναφέρω ένα σημαντικό πρόσωπο -σαν τον Νίκο Καζαντζάκη- σε κάποιο κείμενό μου, δεν το κάνω για να συγκριθώ μαζί του αλλά επειδή τον φέρνω ως φωτεινό και ανώτερο παράδειγμα. Η διευκρίνιση κρίνεται απαραίτητη γιατί διαβάζουν και ηλίθιοι. Κλείνει η παρένθεση.)
Δεν αισθάνομαι κανένα χρέος να σώσω τη γη. Ο μεσσιανισμός μου με εγκατέλειψε σε νεαρή ηλικία.
Αυτό που έκανα νεότερος και συνεχίζω να κάνω και σήμερα είναι να περνάω τις γιαγιάδες απέναντι.
Βέβαια, πρώτα ρωτάω: «Γιαγιά, θέλεις να σε περάσω απέναντι;».
Γιατί μπορεί η γιαγιά να μην θέλει να περάσει απέναντι. Μπορεί να θέλει να μείνει για πάντα από δω.
Και αυτό οφείλουμε να το σεβόμαστε.
Δεν γίνεται να νοιάζεσαι για τον άλλον περισσότερο απ’ ό,τι νοιάζεται ο ίδιος για τον εαυτό του.

Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.