Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Μπρούσκο κερνάει ο ΑΝΤ1 για τηλεοπτικά μεθύσια

«Μπρούσκο» μας κερνάει ο ΑΝΤ1 από τη συχνότητα του και ήδη ανέβηκαν στο ίντερνετ τα πρώτα έξι επεισόδια. Έχω ήδη δει τα τρία. Τα θετικά σχόλια στο twitter προς το Διευθυντή Προγράμματος κ. Γιάννη Λάτσιο ήταν πολλά (επισήμαναν τις καλές μουσικές επιλογές και τη σκηνοθεσία) και είπα να το δω και μέθυσα. Κόλλησα δηλαδή.
Σύμφωνα με τους δείκτες χθες Κυριακή, την πρώτη μέρα, κατά μέσο όρο η τηλεθέαση ήταν 30% και έφτασε μέχρι το 32.1%
Δύο νησιά είναι τα επίκεντρα. Η Κρήτη και η Κύπρος και οι δύο οικογένειες των Ματθαίων και των Γιαννακάκηδων. Συνδέονται και χωρίζουν με διάφορους τρόπους. Ξεχωρίζω τις ηθοποιούς Εβελίνα Παπούλια και Τζόϋς Ευείδη που με το ταλέντο τους δίνουν κάτι διαφορετικό στην καθημερινή σειρά.
Προσωπικά χαίρομαι που μια ελληνική σειρά έρχεται να τραβήξει το ενδιαφέρον τηλεθεατών. Κατά τα άλλα δεν προάγονται καλά ήθη. Η απιστία ονομάζεται πάθος και γίνεται ένας ιστός αράχνης που πιάνει μέσα τους πρωταγωνιστές.
Καλό φθινόπωρο με μπρούσκο. Με άρωμα Ελλάδος. Στην υγειά σας!
Δείτε και τα πρώτα επεισόδια.


Καλό μήνα!

Αύριο μπαίνουμε στον Οκτώβρη και ήδη άνοιξαν οι ουρανοί με βροχές καταιγίδες και θα ακολουθήσει πτώση της θερμοκρασίας. Γι' αυτό είπα να ζεσταθούμε με μουσικές επιλογές. Και μια πρόταση για ντύσιμο.
Καλό μήνα!

Έκθεση φωτογραφίας για το Άγιο Όρος

Την Τετάρτη 2 Οκτωβρίου, στις 21:00, στον Πολιτιστικό Πολυχώρο της Καπναποθήκης «Π», το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης φιλοξενεί, τον δημιουργό της έκθεσης φωτογραφίας «Άγιον Όρος», Τόμας Μοζίνσκι ο οποίος θα μας ξεναγήσει και θα κηρύξει την επίσημη έναρξη της.
Με μια τεχνική της φωτογραφίας η οποία ξεκίνησε να χρησιμοποιείται το 19ο και στις αρχές του 20ού αιώνα επιλέγει να μας παρουσιάσει το μεγαλύτερο μέρος των εικόνων του από το Άγιο Όρος ο Πολωνός φωτογράφος Τόμας Μοζίνσκι.

Πρόκειται για την τεχνική του  διχρωμικού κόμμεος, η οποία προσδίδει μια εικαστική διάσταση στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες του, που παραπέμπουν σε ζωγραφικό πίνακα. Στην έκθεση ο θεατής έχει την ευκαιρία να δει φωτογραφίες από τα έξι ταξίδια του δημιουργού στο Άγιο Όρος (2001-2003, 2007-2009), με τους ανοιχτούς χώρους, τις μοναδικές θέες, ουρανούς και θάλασσες να κυριαρχούν στα θέματά του.

Η ιδιαιτερότητα του έργου του έγκειται στον τρόπο που ο ίδιος αντιλαμβάνεται την ιερότητα του τόπου, καθώς στήνει το φακό του με θρησκευτική αισθαντικότητα μπροστά σε τοιχογραφίες, εικόνες, εικονοστάσια, προσκυνητάρια, νάρθηκες και τρούλους. Δεν είναι τυχαίο ότι, όπως λέει και ο ίδιος, δεν παύει να επιστρέφει στον τόπο που φωτογραφίζει – στο Άγιο Όρος στην παρούσα περίπτωση – προσπαθώντας να αποτυπώσει την ουσία του κάθε χώρου, να συλλάβει το νόημα ενός τόπου που, παρά τις συνεχείς αλλαγές, συνεχίζει να υπάρχει στο χρόνο.

Ο Τόμας Μοζίνσκι γεννήθηκε το 1965. Σπούδασε στην Κρατική Ακαδημία Θεάτρου της Βαρσοβίας. Ξεκίνησε να ασχολείται με τη φωτογραφία το 1980, ενώ είναι ένας από τους λίγους Πολωνούς φωτογράφους που χρησιμοποιεί την τεχνική του διχρωμικού κόμμεος. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του στην Πολωνία και το εξωτερικό και έχει επιμεληθεί πολλές εκθέσεις. Είναι ο συγγραφέας δύο βιβλίων. Ζει στη Βαρσοβία και εργάζεται ως φωτογράφος, δημοσιογράφος και κριτικός θεάτρου.

Η έκθεση είναι μια συνδιοργάνωση του Ιδρύματος  Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, της Περιφέρειας Αν. Μακεδονίας-Θράκης και του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης και λόγω του ιδιαίτερου ενδιαφέροντος του κοινού θα παραταθεί έως το τέλος Οκτωβρίου. Στην εκδήλωση εκτός από τον φωτογράφο Τόμας Μοζίνσκι-που θα έρθει ειδικά για τα εγκαίνια από την Πολωνία- θα μας ξεναγήσει και ο Διευθυντής του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης Βαγγέλης Ιωακειμίδης.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στον Πολιτιστικό Πολυχώρο της Καπναποθήκης «Π», στην οδό Καπνεργατών 9, στην Ξάνθη.


«Χρυσή Αυγή»: Πάρεργα και παραλειπόμενα



Καθηγητού Βασίλη Φίλια, πρώην Πρύτανη Παντείου Πανεπιστημίου

Το ότι η Χρυσή Αυγή είναι ένα φασιστικό μόρφωμα είναι δεδομένο και αναμφισβήτητο. Γι αυτό ακριβώς και βρίσκεται εκτός πλαισίου δημοκρατικού πολιτεύματος, του οποίου τα κενά και τις αδυναμίες εκμεταλλεύεται για να το υποσκάψει.
Αυτή όμως είναι μία παράμετρος του θέματος.
Η άλλη αναφέρεται στο γεγονός ότι 500.000 άνθρωποι την εψήφισαν και από αυτούς μόνο το 1/10 είναι φασιστοειδούς νοοτροπίας , οι οποίοι και αποτελούν τον σκληρό οργανωτικό της πυρήνα. Πρόκειται για ένα στοιχείο  καθοριστικής σημασίας , που οι διάφοροι «αναλυτές» θέλουν να το αγνοούν.
Είναι η «Χρυσή Αυγή» εγκληματική οργάνωση; Βεβαίως και είναι, αλλά αυτό δεν αφορά στους εκτός πυρήνος ψηφοφόρους.
Το πρώτο , λοιπόν ερώτημα, είναι το πώς και γιατί οι εκατοντάδες χιλιάδες αυτοί ψηφοφόροι ψήφισαν τη «Χρυσή Αυγή».
Σε καμία περίπτωση όχι διότι παρασύρθηκαν από το «όραμα» μιάς νέας μεγάλης και ισχυρής Ελλάδας, που  δήθεν υποστασιοποιείτο στο πρόσωπο των φουσκωτων και ηλιθίων, που παρίσταναν τους ηγέτες του μορφώματος αυτου. Δεν είναι τα μολυβένια αυτά στρατιωτάκια με τα στρατιωτικά παραγγέλματα και τα «τάγματα εφόδου» που έπεισαν τους ψηφοφόρους. Είναι η ανηλέητη οικονομική δυσπραγία, το μνημονιακό τσουνάμι, και το συνακόλουθο γιγάντιο αίσθημα αδιεξόδου, αγανάκτησης και προδοσίας που έσπρωξε τις μάζες αυτές στην κάλπη της ΧΑ.
Οι μάζες αυτές εκφράζουν την απόλυτη δυσπιστία στις κατεστημένες μνημονιακές ηγεσίες και διακατέχονται από βαθύτατη περιφρόνηση προς τους αγοραίους χρεοκόπους, που κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτή τη χώρα τα τελευταία σαράντα χρόνια.
Η άλλη εξίσου σημαντική άποψη του ζητήματος είναι ο χειρισμός και η χρησιμοποίηση της «Χρυσής Αυγής», από τις μνημονιακές κυβερνήσεις.  Η καλλιέργεια εμφυλιοπολεμικού κλίματος – βλέπε τις δεκάδες ομιλίες Σαμαρά, που προηγήθησαν των βλακωδών δηλώσεων Λαζαρίδη- με τη θεωρία των ‘δύο άκρων» και του ‘συνταγματικού τόξου» , όχι μόνον άφηναν ελεύθερο το πεδίο έκνομης δράσης της ΧΑ, αλλά και έμμεσα την νομιμοποιούσαν ως αντίβαρο της επαράτου αριστεράς..
Με την ίδια λογική δεν άγγιζαν τα συνεργαζόμενα με τους χρυσαυγίτες κυκλώματα του παρακράτους , τα οποία εγνώριζαν τόσο ο πολύς Παπουτσής όσο και ο «αδιάφθορος»‘ Δένδιας. Για να μην ξεχνάμε και την απόρριψη του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου που έφερε ο Ρουπακιώτης στη Βουλή.
                                              ***
Αυτά ως προς τα «γενετικά» αίτια του φαινομένου «Χρυσή Αυγή».
Ως προς το θέμα των συλλήψεων και των διώξεων που ασκήθηκαν κατά του ηγετικού πυρήνος, στελεχών και συνεργαζομένων παρακρατικών, το  πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι γιατί ο κ.Δένδιας δεν έστειλε νωρίτερα τους φακέλλους στον εισαγγελέα και μόνο όταν στριμώχθηκε από τη δολοφονία του Π.Φύσσα  αναγκάστηκε να το κάνει.
Το δεύτερο , γιατί δεν παρέπεμπε στη δικαιοσύνη τους τραμπούκους της ΧΑ κάθε φορά που παρέβαιναν κατάφορα τον νόμο [Άγιος Παντελεήμωνας,  Ιχθυόσκαλα, Κερατσίνι, Μελιγαλα, κλπ, κλπ] με τη διαδικασία του αυτόφωρου.
Το τρίτο ερώτημα: Συντρέχουν οι συνταγματικές και νομικές [αυτόφωρο] προϋποθέσεις  για τις πρόσφατες συλλήψεις ή η Δημοκρατία θα υποστεί πάλι βαρύτατο κόλαφο με τυχόν «αθώωση»
Τέτοιου είδους ενέργειες πρέπει να προετοιμάζονται και να θεμελιώνονται τέλεια και όχι υπό τις πιέσεις του Ισραηλινού λόμπυ και των όποιων αμερικανικών και ευρωπαϊκών «κύκλων».
Θα ήταν μεγάλο λάθος η Ελλάδα να λειτουργήσει πάλι ως πειραματόζωο όταν οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, όχι μόνον της Δύσης αλλά και της Ανατολής , που έχουν πολύ ισχυρότερα φασιστικά κινήματα από εκείνο της ΧΑ ενεργούν με τόση προσοχή.
                                             ***
Σε κάθε περίπτωση οποιαδήποτε και αν είναι η έκβαση της υπόθεσης «Χρυσή Αυγή» δεν πρόκειται να λήξει παρά του λεονταρισμούς Σαμαρά, Βενιζέλου κ.α , αν δεν εξαλειφθούν τά αίτια που προκάλεσαν την άνοδό της.
Βεβαίως σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει,
Όμως καλόν είναι να μην ξεχνάμε ότι ο Χίτλερ που φυλακίστηκε το 1924 για ενέργειες κατά της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης επανήλθε πλησίστιος εκμεταλλευόμενος την κρίση του 1929-30. Όχι πως αυτό σημαίνει ότι ισχύει ο κανόνας «η Ιστορία επαναλαμβάνεται» .Ωστόσο πάντα προειδοποιεί και  μας βοηθαει να προβλέπουμε και να προλαμβάνουμε.

Αθήνα 29 Σεπτεμβρίου 2013

Ξεκινάνε οι συνάξεις στον Άγιο Βλάσιο από αύριο



Αγαπητοί,
Με ιδιαίτερη χαρά σας ενημερώνουμε ότι αύριο Τρίτη 1 Οκτωβρίου το βράδυ στις 8 θα τελέσουμε το πρώτο Απόδειπνο της νέας εκκλησιαστικής χρονιάς και στη συνέχεια θα γίνει η πρώτη φετινή Σύναξη στον Άη Βλάσση.

παπα-Σωφρόνιος.

Η Ξάνθη του Μάνου Χατζιδάκι

Το 7ο Φεστιβάλ θα εγκαινιάσει έναν νέο κύκλο προσεγγίσεων πάνω στο πολύπλευρο έργο του μεγάλου Έλληνα δημιουργού. Καλεσμένοι σ’ αυτό θα είναι προσωπικότητες που, αρχίζοντας από μία συνολική αποτίμηση, θα μας εισάγουν στα επιμέρους θέματα – αφιερώματα στα οποία θα επικεντρώνεται διαδοχικά κάθε χρονιά το Φεστιβάλ από το 2014 και μετά: στη σχέση του Μάνου Χατζιδάκι με το τραγούδι, με την ποίηση, τον κινηματογράφο, το θέατρο, το ραδιόφωνο, τη δισκογραφία, και βέβαια και με το δημόσιο λόγο του ή την στάση του απέναντι στους νέους δημιουργούς.
Με τη βοήθεια των τοπικών φορέων και με τη συμμετοχή ενός ολοένα αυξανόμενου κοινού, το Φεστιβάλ «Η Ξάνθη του Μάνου Χατζιδάκι» προσβλέπει σε μία λαμπρή συνέχεια!


Η Ξάνθη του Μάνου Χατζιδάκι - 2013
Το φεστιβάλ προσπαθώντας να είναι συνεπές στους νέους του στόχους, κλείνει με τη νέα χρονιά τις προεργασίες – που βοηθούν στην δημιουργία υποδομών και προϋποθέσεων -  για την υλοποίηση των νέων του προσδοκιών.
Έτσι μετά τον πρώτο κύκλο εργασιών 2012, για το ύφος, τους στόχους και τις προοπτικές του, το φεστιβάλ του 2013 έχει ως βάση την συμμετοχή των νέων – μαθητικής και φοιτητικής κοινότητας αλλά και ανεξαρτήτων μονάδων. Γι’ αυτό οργανώνει εκπαιδευτικά προγράμματα – συμμετοχές φοιτητών από τα τμήματα μουσικών σπουδών ελληνικών και ξένων πανεπιστημίων -  μικρές συναυλίες σε σχολικούς χώρους - μουσικά εργαστήρια και συζητήσεις.
Φιλοξενεί συναυλίες από τα μουσικά φεστιβάλ που οργανώνει κατά τη διάρκεια κάθε χρόνου.
Οργανώνει ραδιοφωνικά αφιερώματα και προβάλει ταινίες και ντοκιμαντέρ που συμβάλουν στην γνωριμία με το έργο του Μάνου Χατζιδάκι.
Το φεστιβάλ θα ολοκληρωθεί στην Αθήνα στις 30 Νοεμβρίου όπου και θα παρουσιαστεί και ο προγραμματισμός του Φεστιβάλ για την επόμενη πενταετία.
Συνδιοργάνωση:
  • Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης - Περιφερειακή Ενότητα Ξάνθης
  • Φιλοπρόοδη Ένωση Ξάνθης (ΦΕΞ)
·         Πανθρακική Ομοσπονδία Νότιας Ελλάδας  (ΠΑ.Ο.Ν.Ε.)

Το πρόγραμμα συνοπτικά
Συναυλία  με το  Trio Belleville
Κυριακή 20  Οκτωβρίου 2013, 21:00 Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης

Συναυλίες  των φοιτητών του Ιονίου Πανεπιστημίου
Δευτέρα 21 & Τρίτη 22 Οκτωβρίου  σε  σχολεία της πόλης

Συναυλία με την Καμεράτα των φοιτητών του Ιονίου Πανεπιστημίου
Συμμετοχή από την Τουρκία – Πανεπιστήμιο Αδριανούπολης
Τέταρτη 23 Οκτωβρίου 2013, 21:00  στο Δημοτικό Θέατρο Ξάνθης

Συναυλία  με τους Mytrip  (Dark Ambient / Drone - Amek Records – Βουλγαρία)
Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013, 21:00 Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης

Συναυλία «Νεδα» Σύγχρονες συνθέσεις από τη μουσική παράδοση της ανατολικής μεσογείου
Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013, 21:00 Σπίτι πολιτισμού ΦΕΞ

Συναυλία με τον Σωκράτης Σινόπουλος & Πάνος Δημητρακόπουλος «O Μάνος Χατζιδάκις συναντά τους ήχους της Ανατολής»
Κυριακή 25  Νοεμβρίου 2013, 21:00 Σπίτι πολιτισμού ΦΕΞ

«Η Ξάνθη του Μάνου Χατζιδάκι» στην Αθήνα
Σάββατο 30 Νοεμβρίου
-          Προσέλευση – προβολή του αφιερώματος από το Σκάι «Μεγάλοι Έλληνες – Μάνος Χατζιδάκις»
-          Συζήτηση «Η Ξάνθη του Μάνου Χατζιδάκι» Στο πάνελ φίλοι συνεργάτες του Μάνου Χατζιδάκι.
-          Συναυλία με τον Σωκράτη  Σινόπουλο & Πάνο Δημητρακόπουλου, «O Μάνος Χατζιδάκις συναντά τους ήχους της Ανατολής»
Συνδιοργάνωση εκδήλωσης:
  • Περιφέρεια Αττικής – επιτροπή περιφερειακού συμβουλίου πολιτισμού & αθλητισμού
  • Φιλοπρόοδη Ένωση Ξάνθης (ΦΕΞ)
Πανθρακική Ομοσπονδία Νότιας Ελλάδας  ΠΑ.Ο.Ν.Ε.



Παράλληλες εκδηλώσεις στην Ξάνθη
Εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Μουσείου- για την μαθητική κοινότητα
Πληροφορίες συμμετοχές στο λαογραφικό & Ιστορικό Μουσείο Ξάνθης
Η ΦΕΞ & το Λαογραφικό Μουσείο της ΦΕΞ, με την ευκαιρία του αφιερώματος «η Ξάνθη του Μάνου Χατζιδάκι» προτείνει ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τους μαθητές των Δημοτικών Σχολείων.
Στόχος των προγραμμάτων είναι να εξοικειωθούν τα παιδιά με τον μουσειακό και τον μουσικό χώρο, να γνωρίσουν στοιχεία της τοπικής και παγκόσμιας μουσικής ιστορίας, να ερευνήσουν τα χαρακτηριστικά των μουσειακών αντικειμένων, ν’ αναπτύξουν τις δημιουργικές τους ικανότητες, να γνωρίσουν και να συγκρίνουν μουσικές παραδόσεις, ρυθμούς, όργανα, ήχους. Αφορά στους μαθητές όλων των τάξεων του Δημοτικού σχολείου, με προσαρμοσμένες πληροφορίες και δραστηριότητες σε κάθε επίπεδο.
Οργάνωση επιμέλεια: Κική Χριστοδούλου, Ιστορικός Τέχνης – Μουσειολόγος

Προβολές
Τις Τρίτες 22 & 29 Οκτωβρίου καθώς και τις Τρίτες 5 & 12 Νοεμβρίου & ώρα 21.30 στο Σπίτι Πολιτισμού της ΦΕΞ
Στο πλαίσιο του αφιερώματος «η Ξάνθη του Μάνου Χατζιδάκι» η κινηματογραφική Λέσχη της ΦΕΞ ετοιμάζει και παρουσιάζει ένα μικρό αφιέρωμα στον κινηματογραφικό Χατζιδάκι έτσι όπως αυτό έχει προκύψει από τις  συναντήσεις και συνομιλίες της λέσχης με σκηνοθέτες και συνεργάτες του συνθέτη.

Ράδιο εκδηλώσεις ( Ράδιο Ξάνθη 93,5 )
Καθημερινά τον Οκτώβριο από το Ράδιο Ξάνθη 93,5
 Μουσική Μάνου Χατζιδάκι από την παλιά πόλη της Ξάνθης, Τα σχόλια του τρίτου στο Ράδιο Ξάνθη και πολλά αφιερώματα.

Παρουσιάσεις – «Η ρωσική πρωτοπορία στις αρχές του 20ου αι.  Μέρος Ι  & ΙΙ»
Τετάρτη 2 Οκτωβρίου & Τετάρτη 6 Νοεμβρίου & ώρα 20.00 στο Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης
Πως γεννήθηκε το κίνημα, πότε και  από ποιους καλλιτέχνες? Η διάσπασή του σε πολλές τάσεις και νεοτερισμούς και το αντίκτυπο όλων αυτών στην εξέλιξη της τέχνης στο 20ο αι. Κι ένας μεγάλος Έλληνας συλλέκτης που φέτος κλείνουν 100 χρόνια από τη γέννησή του.
Παρουσίαση: Κική Χριστοδούλου, Ιστορικός Τέχνης – Μουσειολόγος
Φέτος κλείνουν 100 χρόνια από τη γέννηση ενός σημαντικού, αλλά σχετικά άγνωστου, Έλληνα συλλέκτη, του Γιώργου Κωστάκη. Διορατικός και αποτελεσματικός, κατάφερε σε λίγα χρόνια να συγκροτήσει μία κατά το δυνατό πληρέστερη συλλογή έργων της Ρωσικής Πρωτοπορίας, όταν λίγοι κατανοούσαν ή ενδιαφερόταν για την τέχνη αυτή. Μετά από μια πρώτη «γνωριμία» με τον συλλέκτη θα δούμε πως κατάφερε κάτι τόσο σημαντικό, τι απέγινε η συλλογή του, πως γεννιέται η Ρωσική Πρωτοπορία, ποιοι ήταν οι στόχοι του κινήματος και ποιοι οι σημαντικότεροι εκπρόσωποί, πως αποσιωπάται μια ολόκληρη γενιά καλλιτεχνών για δεκαετίες και πως η συλλογή του «τρελού Έλληνα» δίνει το έναυσμα για την αναθέρμανση του παγκόσμιου ενδιαφέροντος για την τέχνη αυτή. Στο πρώτο μέρος (2-10-2013) τα παραδείγματα προέρχονται από έργα της συλλογής Κωστάκη που δεν φυλάσσονται στην Ελλάδα. Στο δεύτερο μέρος (6-11-2013) θα δούμε έργα που φυλάσσονται σήμερα στη χώρα μας σε μόνιμη συλλογή.

Με εκτίμηση
για τους οργανωτές

Χατζημηλιούδης Νικόλαος

Πρόεδρος ΦΕΞ

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

Αποχαιρετώντας το Σεπτέμβρη

Αποχαιρετούμε το Σεπτέμβρη και ρίχνω ιδέα: να κάνουμε πικ νικ στη φύση. Την Τρίτη 1η Οκτώβρη, από ότι είδα στο www.meteo.gr στην Ξάνθη θα έχουμε βροχές και καταιγίδες όλη μέρα και την Τετάρτη κατεβαίνει η θερμοκρασία στους 13 βαθμούς Κελσίου!!!
Άρα είναι μια καλή ευκαιρία να χαρούμε τώρα που δεν έχει κρύο...
Τι λέτε καλή ιδέα; Έστω μια βόλτα στο περιαστικό μας δάσος θα μας αναζωογοννήσει. Όσοι είστε σε άλλα μέρη σίγουρα έχετε πνεύμονες οξυγόνου και μπορείτε να πάρετε βαθιές εισπνοές!...
Πηγή φωτογραφίας: http://rainydaysandblankets.tumblr.com/


ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: «ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΘΕΩΣΗ»

Διάφοροι σοφοί διαμέσου των αιώνων, είχαν συμβουλεύσει: «Μην κάνεις ό,τι δεν θέλεις να σου κάνουν οι άλλοι». Σ’ αυτήν την αρχή είχαν δει το κλειδί για μια αρμονική κοινωνική ζωή. Ο Χριστός με τη διδασκαλία Του άνοιξε νέους ορίζοντες και έδωσε νέες διαστάσεις στον παλαιό τούτο κανόνα συμπεριφοράς. Αντί για το αρνητικό «μην κάνεις» τόνισε το θετικό: «Αυτό που θέλετε να κάνουν οι άλλοι σε σας, αυτό να κάνετε και σεις σ’ εκείνους».
Επιθυμείς οι άλλοι να σου δείχνουν κατανόηση; Δείξε τους πρώτα εσύ. Θέλεις οι συνεργάτες σου να είναι ειλικρινείς και αληθινοί; Έτσι πρέπει να είσαι απέναντί τους πρώτος εσύ. Ποθείς να κυριαρχήσει η δικαιοσύνη; Αγωνίσου και συ να είσαι δίκαιος στις συναλλαγές και γενικά στις ανθρώπινες σχέσεις σου. Θέλεις, όταν πέφτεις σε λάθος να σε συγχωρούν; Να συγχωρείς ολόψυχα. Ποθείς να σε εξυπηρετούν, να σε αγαπούν; Βοήθα εσύ πρώτος, αγάπα όσο μπορείς πιο πολύ.
Συχνά οι σχέσεις με τους συνανθρώπους μας μπερδεύονται, φθάνουν σε δύσκολες, κρίσιμες φάσεις. Η καλύτερη μέθοδος για να λύνονται οι πολύπλοκοι κόμποι παραμένει αυτό που είπε ο Χριστός: «Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως».
Κι όταν οι άλλοι δεν ανταποκρίνονται; Μπορεί να πει κανείς. Μα δεν το κάνεις με τον όρο ότι ο άλλος θα συγκινηθεί. Κινείσαι εντελώς ελεύθερα∙ ανεξάρτητα από το τι θα κάνει ο άλλος. Μέτρο δεν είναι η αμφίδρομη συμπεριφορά, η ελπίδα ότι θα προσφέρω μεν, αλλά και θα πάρω. Μέτρο συγκρίσεως για το χριστιανό δεν είναι πως ενεργούν η αντιδρούν οι άλλοι, αλλά τι ζητεί ο Θεός, τι κάνει Εκείνος.
Η μεταμόρφωση του ανθρώπου, η πορεία προς την αλλαγή, προς τη θέωση, στην οποία μας καλεί η Εκκλησία, δεν συνίσταται σε μια μυστικιστική φυγή σε ειδυλλιακά περιβάλλοντα, αλλά περνάει μέσα από τους σκονισμένους και γεμάτους αναθυμιάσεις πονηρίας και αχαριστίας δρόμους του καθημερινού βίου. Έτσι η σκληρή πραγματικότητα της καθημερινότητας γίνεται το ασκητήριό μας∙ ο στίβος για καλύτερες επιδόσεις. Κι αυτά, που εκ πρώτης όψεως φαίνονται λυπηρά και σκληρά, μεταβάλλονται σε ευκαιρίες για να πραγματοποιήσουμε τον προορισμό μας.

Κάθε Θεία Λειτουργία αποτελεί μια πρόσκληση για επανεξέταση του τρόπου σκέψεως, για επανόρθωση της πορείας μας∙ μια ζωντανή υπενθύμιση του ιδανικού μας με την υπαρξιακή μνήμη του Σταυρού και της Αναστάσεως του Κυρίου. Αποτελεί μια νέα κλήση συμμετοχής στο «Σώμα και το Αίμα Του», με τελικό σκοπό τη «συμμόρφωση» στο πρότυπο της δικής Του ζωής.                             
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Ξάνθης και Περιθεωρίου

Ανώτερος Ταξιάρχης του Παναγίου Τάφου ο Μητροπολίτης Ξάνθης


Στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων βρίσκεται ο Σεβ. Μητροπολίτης Ξάνθης κ. Παντελεήμονας,ο οποίος πραγματοποιεί προσκύνημα στα Πανάγια χώματα των Αγίων Τόπων για την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.
Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος, παρασημοφόρησε τον Μητροπολίτη Ξάνθης με το παράσημο του ανώτερου Ταξιάρχη του Παναγίου Τάφου.
Πηγή: http://www.romfea.gr/

Βοήθεια για μαθητές που δεν κάνουν ιδιαίτερα ή δεν πηγαίνουν φροντιστήριο

Η συνεργάτιδα του μπλογκ μας Άννα Λασχαρίδου, φιλόλογος, παραθέτει ένα μικρό κομμάτι με ερμηνευτικά σχόλια  σε κείμενο του Βιζυηνού το οποίο οι μαθητές θα εξεταστούν στις πανελλήνιες.
Αυτή η παραπομπή είναι προς βοήθεια των μαθητών που δεν κάνουν ιδιαίτερα ή φροντιστήριο.
Την ευχαριστούμε πολύ.

Λογοτεχνία Γ Θεωρητικής
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Για το «Αμάρτημα της μητρός μου»
I.          Το διήγημα
      
Στο διήγημα ο Bιζυηνός έδειξε  πως ένιωσε ελεύθερος κατά πολλούς τρόπους: κατ' αρχήν εξ αιτίας των δυνατοτήτων που πρόσφερε το είδος για μια κλιμάκωση δραματική που τόσο τον έλκυε, καθώς και για μια άντληση του αφηγηματικού υλικού του από τις παραδόσεις αλλά και από τις δικές του αναμνήσεις, οι οποίες- παραδόσεις και αναμνήσεις αποτέλεσαν τους δύο πόλους έλξης και δημιουργικούς πυρήνες της τέχνης του. Το διήγημα επίσης, τον έκανε να νιώθει ελεύθερo γιατί δεν υπήρχε πριν απ'  αυτόν μια ελληνική λογοτεχνική διηγηματογραφική παράδοση που θα τον δέσμευε˙ ίσως όμως από αυτό το γεγονός να ξεκινά και ο λόγος για τον οποίο ο Βιζυηνός εγκατέλειψε το διήγημα˙ εξαιτίας του γεγονότος δηλαδή πως έχοντας τη δυνατότητα να κινηθεί τόσο ελεύθερα μέσα σ' αυτό το λογοτεχνικό είδος μπόρεσε ή αφέθηκε να βάλει σ' αυτό μεγάλο μέρος από τον εαυτό του και τη ζωή του, μεγάλο μέρος απ' αυτό που ονομάσαμε "μύθους" της ζωής του.
       Με το διήγημα λοιπόν έκανε αυτό το μεγάλο τόλμημα: τους μύθους της ζωής του, που έως τότε λάνθαναν ή περιστασιακά προέκυπταν μες στο ποιητικό έργο του, να τους κάνει σαφώς προσδιορισμένους μύθoυς του πεζογραφικού έργου του, να τους κάνει δηλαδή μοτίβα πάνω στα οποία. βασίστηκε και αναπτύχθηκε η μυθοπλασία τoυ. Το γεγονός αυτό είχε για το Βιζυηνό τη σημασία ενός διακριτικού και βαθύτατου παραπόνου που έμεινε χωρίς ανταπόκριση˙ κι αυτή η έλλειψη ανταπόκρισης πρέπει να τον έπεισε πως δεν είχε πια σε ποιους ν' απευθυνθεί. Κι επειδή η λογοτεχνική γραφή- είτε  ποιητική είτε πεζογραφική- προϋποθέτει για το Βιζυηνό την παρουσία δεύτερου προσώπου, η απόσυρση ή αφάνεια του προσώπου αυτού αναιρεί και την αιτία ή το κίνητρο γραφής.
(Βαγγ. Αθανασόπουλος, Οι μύθοι της ζωής και το έργο του Γ. Βιζυηνού)
II.        Η γλώσσα
Στην κατηγορία των λογοτεχνών που φέρνουν τη σφραγίδα της θείας δωρεάς ανήκει και. ο Βιζυηνός. Μόνο που ο Βιζυηνός υπήρξε σε όλη του τη ζωή ένας επαμφορτερίζων. Με το νου και. με την καρδιά είναι ένας δημοτικιστής, όπως δείχνει και το πεζογράφημά του "Διατί η μηλιά δεν έγινε μηλέα", αλλά στην πράξη προτιμά την καθαρεύουσα. Σ' αυτή την αμφίρροπη στάση βασικά επηρεαζόταν και από τη διπλή του ιδιότητα, αυτή του λογοτέχνη και του επιστήμονα. Η θέση του απέναντι στο γλωσσικό πρόβλημα είναι ξεκαθαρισμένη: θεωρητικά υπέρμαχος της δημοτικής, στην πράξη όμως ένα μετριοπαθής καθαρευουσιάνος.
Τα διηγήματά του είναι γραμμένα σε μιαν απλούστερη, κομψή και σχετικά θερμή καθαρεύουσα. Συχνά όμως η αφήγηση αποβάλλει κι αυτόν τον μετριοπαθή καθωσπρεπισμό και πλησιάζει το λόγο της καθημερινής ζωής. Αυτό συμβαίνει σ' εκείνα τα πεζογραφήματα που η αφήγηση δεν είναι στατική αλλά υπάρχει πυκνή δράση και διάλογος. Σε τέτοιες ακριβώς στιγμές είναι που η καθαρεύουσα παθαίνει καθίζηση και τα διάφορα πρόσωπα είναι απλοί άνθρωποι που εκφράζονται με τη γλώσσα του δικού τους περιβάλλοντος.
Παρατηρείται όμως και το αντίθετο: τα λόγια δηλαδή των απλών ανθρώπων να ευπρεπίζονται "επί το καθαρότερον". Ωστόσο και η γλώσσα αυτή έχει τη δική της γοητεία. Ίσως αυτό να οφείλεται στο ότι τα πεζογραφήματα του Βιζυηνού δεν εξαντλούνται μέσα στις περιγραφικές τους δυνατότητες αλλά επεκτείνονται μέσα στην ανθρώπινη ψυχή.
Πολλές φορές επίσης η γλώσσα του Βιζυηνού διανθίζεται με ευφυολογήματα που θυμίζουν έντονα Ροΐδη, χωρίς όμως να έχουν ούτε την τολμηρότητα των αντιθέσεων, ούτε το δηκτικό του σαρκασμό.
(Κ. Μητσάκης,
Πορεία μέσα στο χρόνο, ο.π, σσ.105-107)

III.       Το αυτοβιογραφικό στοιχείο
    
Πραγματικά, πέρα απ' αυτήν την πρώτη ύλη του βιώματος, αρχίζει η τέχνη της αφήγησης και της πλοκής. Γιατί ο Βιζυηνός δεν περιορίζεται' στο αυτοβιογραφικό στοιχείο. Χρησιμοποιεί συνήθως το πρώτο πρόσωπο, επειδή, όπως πιστεύει κι ο Απόστολος Σαχίνης, τον χρειάζεται «ένας τρόπος εκφραστικής αμεσότητας ένας τρόπος προσωπικής, συναισθηματικής συμμετοχής». Σκοπός του δεν είναι ν' αυτοβιογραφηθεί και ν' αφηγηθεί τα ατομικά και οικογενειακά του παθήματα, αλλά να συνθέσει έργα ικανά να δώσουν μια εικόνα του ανθρώπινου δράματος, όπου ο μύθος, η πλοκή και τα πρόσωπα να κινούνται και να συμπλέκονται με τη δύναμη του μοιραίου. Ιδιαίτερα πρέπει γα εξαρθεί η δραματική συχνότητα και οι επεμβάσεις της μοίρας, που φέρνουν τους χαρακτήρες αντιμέτωπους, καθώς από το ένα, το αρχικό μοιραίο γεγονός προκύπτουν στη συνέχεια άλλες δραματικές συνέπειες.
            Η καταφυγή του σε αυτoβιoγραφικό υλικό θα μπορούσε, επίσης, να αποτελεί εκδήλωση της προσπάθειας του για διατήρηση κάποιων στοιχείων από το παρελθόν του και για την αναζήτηση ανάμεσα σ' αυτά κάποιων βασικών στοιχείων της ύπαρξής του. Θα μπορούσε ακόμη να αποτελεί ένδειξη πιθανής ευχαρίστησης τον συγγραφέα να μιλά για τη ζωή του. Πέρα, όμως, από όλους αυτούς τους λόγους της καταφυγής του Βιζυηνού σε αυτοβιογραφικό αφηγηματικό υλικό, την κυριότερη σχετική αιτία αποτελεί η ανάγκη του να διαθέτει η διήγησή του μια πραγματολογική διάσταση.
            Η αναζήτηση προσωπικών μύθων στο Βιζυηνό έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί αυτοί αντανακλούν τις ψυχολογικές συγκρούσεις. Οι προσωπικοί μύθοι έτσι γίνονται πιο διαφωτιστικοί σε ό,τι αφορά τις αιτίες ή τις συνθήκες δημιουργίας του πεζογραφικού έργου του Βιζυηνού, καθώς και τις αιτίες ή τις συνθήκες διακοπής αυτής της δημιουργίας. Ωστόσο, ο συγγραφέας δεν κατασκεύασε με το έργο του μύθους˙ αντίθετα, κατά τη συγκρότησή αυτού κατά βάση καταφεύγει σ' έναν προσωπικά υπαρκτό κόσμο. Αυτό είναι απόρροια της προσπάθειας του να υλοποιήσει μέσα στη ζωή του κάποιους μύθους καθώς και του γεγονότος πως η λογοτεχνία ουσιαστικά υπήρξε ένα μέσο υπηρέτησης αυτών των μύθων της ζωής του. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο το έργο του Βιζυηνού διαθέτει μια έντονη πραγματολογική διάσταση που ξεκινά από την περισσότερο / λιγότερο μακρινή ανάμνηση και συχνά επεκτείνεται στην  περιοχή της επιστήμης ή των λαϊκών παραδόσεων.
IV.       Στοιχεία αφήγησης
Η αφηγηματική προοπτική του Βιζυηνού χαρακτηρίστηκε ως η περιπλοκότερη και εσωτερικότερη στο πέρασμα από την ιστοριογραφία στον αφηγηματικό λόγο. Η οπτική του γωνία είναι ιδιάζουσα γιατί η πλοκή των περισσοτέρων διηγημάτων του είναι μοναδική. Ο Bιζυηνός είναι ο πρώτος νεοέλληνας πεζoγράφoς που βασίζει την πλοκή του στο αίνιγμα και το στοιχείο αυτό μαζί με το χρονικό ανάπτυγμά της έδωσαν την ευκαιρία σε αρκετούς, να υποστηρίξουν ότι τα διηγήματά του έχουν τις προϋποθέσεις μυθιστορήματος. Πολύ δύσκολα θα ξαναβρούμε  στην ελληνική πρόζα πλοκή σαν του Βιζυηνού που να εκμεταλλεύεται τόσο καλά την εσωτερική εστίαση και αυτό γιατί το κυρίαρχο μοvτέλο οργάνωσης της δράσης σε αρκετές νουβέλες και διηγήματα είναι τελείως διαφορετικό. Βασίζεται στην τριμερή διάταξη των συμβάντων ακολουθώντας το σχήμα: αρχική κατάσταση  ανατροπή της  νέα κατάσταση, παρά στο αίνιγμα ή στην απορία.
(Δημ. Τζιόβας,
Το παλίμψηστο της ελληνικής αφήγησης,
Εκδ. Οδυσσέας, 1993, σσ.49-50)
Μελετώντας αυτή  την αφηγηματική προοπτική στα διηγήματα του Βιζυηνού, ο Massimo Peri υποστηρίζει ότι ο αφηγητής σε πρώτο πρόσωπο βάζει συχνά κάποιους περιορισμούς στον εαυτό του αποσιωπώντας τις πληροφορίες που απέκτησε εκ των υστέρων και δίνοντας μας μόνο τις πληροφορίες που είχε κατά τη στιγμή της δράσης.
Η χωροχρoνική  απόσταση, ιδιαίτερα στην ελληνική ηθογραφία, ανάμεσα στο συγγραφέα και το θέμα του ενέχει δυνάμει διαλογικό χαρακτήρα καθώς στην περίπτωση των συγγραφέων που ζούσαν στο εξωτερικό, ο λογοτέχνης λειτουργούσε ως ανταποκριτής και μεσολαβητής στο διάλογο ή στη διαμάχη εσωτερικού και εξωτερικού, μητρόπολης και επαρχίας, χωρικών και λογίων, αγροτικού και αστικού τρόπου ζωής. Διάλογος που μεταφέρεται και στον ίδιο τους τον εαυτό, όπως συμβαίνει και στην περίπτωση του Βιζυηνού, ανάμεσα στο συγγραφέα / αφηγητή ως ενήλικα και πεπαιδευμένο που εκφράζεται στην καθαρεύουσα και στην παιδική ή εφηβική του ηλικία που αναπαρίσταται μέσω της δημοτικής των διαλόγων. Αυτή η ιδιότυπη διγλωσσία αποκαλύπτει ένα συγ-γραφικό-αφηγηματικό υποκείμενο διαλογικά διαμορφωμένο μέσα από τη συνύπαρξη ή την αντιπαλότητα διαφoρετικών φωνών, χώρων, τρόπων ζωής και αναμνήσεων.
Ο αφηγηματικός χρόνος δεν ταυτίζεται - και δεν πρέπει να συγχέεται-  με το χρόνο της υπόθεσης. Ο πρώτος κατανέμεται σε πολυσέλιδα, αν κι όχι ισομεγέθη, αφηγηματικά κείμενα˙ ο δεύτερος παρουσιάζει αξιοσημείωτη ποικιλία, έτσι ώστε μπορεί να καλύπτει ένα διήμερο (¨"Το μόνον της ζωής του ταξίδιον"), λίγες μέρες ("Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως") ή και ολόκληρα χρόνια ("Το αμάρτημα της μητρός μου")

V.        Η περιγραφή και αναδρομική αφήγηση
Θα ήταν λάθος οι περιγραφές στα διηγήματα του Βιζυηνού ν' αντιμετωπιστούν σαν διακοσμητικές παρενθέσεις ή σαν συνειδητά ξεστρατίσματα προορισμένα να καθυστερήσουν την αφήγηση. Δεν αποτελούν παρέμβλητα "ξένα σώματα" αλλά οργανικά μέρη του κειμένου και της αφήγησης. Ο ρόλος τους είναι πολλαπλός: να συμπληρώνουν τα κενά, να δημιουργούν αντιθέσεις, να εντείνουν τις δραματικές καταστάσεις και να στήνουν μυστικές γέφυρες ανάμεσα στους ανθρώπους και στα πράγματα.

VI.       «Το αμάρτημα της μητρός μου» 
Επιπλέον στοιχεία που θα μπορούσαν να δοθούν για το συγκεκριμένο κείμενο είναι:
           
Λόγω της κτητικής αντωνυμίας στον τίτλο, της πρωτοπρόσωπης αφήγησης και των ονομάτων τόσο του αφηγητή, όσο και της μητέρας δίνεται  η εντύπωση αυτοβιογραφικού κειμένου. Η αφήγηση ανελίσσεται μέσα από το διάλογο του αφηγητή και της μητέρας του της  οποίας ο λόγος είναι το αντικείμενο  του αφηγητή˙ τον λόγο αυτόν ο ίδιος ο αφηγητής δεν μπορεί να τον εξηγήσει αντικειμενικά ή να τον παρατηρήσει εκ των έξω, αλλά βρίσκεται σε κριτική απόσταση και συναισθηματική εξάρτηση απ' αυτόν. Η αφηγηματική δομή είναι δυαδική, εφόσον ο αφηγητής και η μητέρα του είναι τα μόνα πρόσωπα με αφηγηματικές λειτουργίες στο κείμενο, και προσφέρει δύο δυνατότητες εισόδου: από την οπτική γωνία του αφηγητή και από την οπτική γωνία της μητέρας. Η οπτική γωνία του πρώτου αλλάζει στην πορεία του διηγήματος ενώ της μητέρας παραμένει σταθερή.
            Αντιθετικά ζεύγη υπάρχουν στο διήγημα, στην πρώτη κιόλας σελίδα, που καθορίζουν το νόημά του:
α) ενικός - πληθυντικός αριθμός
β) το κορίτσι - τα αγόρια
γ) ο νεκρός πατέρα - τα ζωντανά μέλη της οικογένειάς του
δ) το συναίσθημα - οι πράξεις
ε) η γνώση - οι απορίες
Τα πέντε αυτά ζεύγη θα οριοθετήσουν την αναζήτηση του νοήματος, δηλαδή τον προσδιορισμό του αμαρτήματος.
            Στο πρώτο μέρος του διηγήματος ο λόγος του αφηγητή περιστρέφεται γύρω από την αδερφή του, την Αννιώ. Στο δεύτερο μέρος ο αφηγητής ασχολείται με το λόγο της μητέρας του γύρω από την πρώτη της κόρη, την Αννιώ. Η χρονικά πρότερη εμπειρία της ιστoρίας παρουσιάζεται μετά τη χρονικά ύστερη ("ανάνηψη" κατά Genette) Όμως ο αναχρονισμός αυτός λειτουργεί ερμηνευτικά. ως προς τον αναγνώστη, διότι του δείχνει. ότι ο λόγος του αφηγητή της πρωτοπρόσωπης αφήγησης έχει διαμορφωθεί με βάση την  πλάνη κι ο αναγνώστης καλείται να βρει ο ίδιος ποιος είναι αξιόπιστος και να μην αρκείται στις συμβάσεις.
            Το αμάρτημα ορίζεται ως παράβαση του ηθικού ή του θείου νόμου Στο διήγημα η μητέρα αναφέρεται στην αμαρτία της, όταν εξηγεί στον αφηγητή πως, συνέβη το γεγονός. Η αμέλειά της οδήγησε στο θάνατο του παιδιού της, διότι παρέβη τον ηθικό νόμο που καθορίζει τα μητρικά της καθήκoντα. Aυτό (δηλ. ο θάνατος του βρέφους) είναι το αμάρτημα της μητέρας, ή μάλλoν το πρώτο της αμάρτημα στο χρόνο της ιστορίας. . Είναι όμως το δεύτερό της αμάρτημα στο χρόνο και στο χώρο της αφήγησης! Η εκπεφρασμένη της επιθυμία να "πάρει" ο θεός τ' αγόρια και "ν' αφήσει" το κορίτσι συνιστά αναμφίβολα αμάρτημα. Κατά συνέπεια το δεύτερο, ως προς τον ιστορικό χρόνο, αμάρτημα είναι το πρώτο ως προς τον αφηγηματικό, διότι μόνο έτσι γίνεται σαφής η σημασία της επιθυμίας ως συστατικού στοιχείου της αφήγησης.
«Αφηγηματικοί τρόποι ονομάζονται τα συστατικά στοιχεία που συναποτελούν μιαν αφήγηση.
α) Έκθεση• είναι η αφήγηση γεγονότων και πράξεων
β) Διάλογος• το μέρος της αφήγησης, στο οποίο δύο ή περισσότερα πρόσωπα της αφήγησης παρουσιάζονται συνδιαλεγόμενα σε ευθύ λόγο
γ) Περιγραφή• είναι η αναπαράσταση (του εξωτερικού) προσώπων, τόπων και αντικειμένων εκ μέρους του αφηγητή σε τρίτο πρόσωπο

δ) Σχόλιο• είναι η μετά από μια διακοπή της αφήγησης (έκθεσης, περιγραφής, διαλόγου) παρεμβολή σχολίων, σκέψεων, γνωμών ή και ολόκληρων μικρών διατριβών του αφηγητή ...»

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΙΖΥΗΝΟΣ: Ο Θρακιώτης Ποιητής και Πεζογράφος

Γράφει η Άννα Λασχαρίδου φιλόλογος


Γεννημένος το 1949 στη Βιζύη της Ανατολικής Θράκης  (αρχαία ελληνική πόλη της Ανατολικής Θράκης - σήμερα βρίσκεται στην Τουρκία  και ονομάζεται Vize) καταγόμενος από οικογένεια πολύτεκνη και ορφανός, πολύ νωρίς, από πατέρα κατόρθωσε στα παιδικά και εφηβικά του χρόνια να λάβει την κατάλληλη αγωγή και την απαιτούμενη παιδεία. Μαθητευόμενος πλάι σε φωτισμένες προσωπικότητες (μετά το θάνατο του πατέρα του έφυγε στην Κύπρο  υπό την προστασία του Αρχιεπισκόπου Σωφρονίου Β΄, αργότερα στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης με δάσκαλο και συμπαραστάτη του τον θεολόγο και ποιητή Ηλία Τανταλίδη) κατόρθωσε από πολύ νωρίς να διακριθεί τόσο στο χώρο της ποίησης (βραβεύτηκε στο Βουτσιναίο διαγωνισμό για το επικολυρικό ποίημά του «Κόρδος»)όσο και της πεζογραφίας.

Αναφορικά με την τελευταία η ιδιαίτερη γραφή του αποτελεί ακόμη και σήμερα μοναδικό δείγμα. Κι αυτό επειδή  στο λογοτεχνικό έργο του συναντώνται στοιχεία της Φαναριώτικης παράδοσης με στοιχεία ηθογραφίας και ψυχογραφικής διείσδυσης, καθώς επίσης επιδράσεις από τα ευρωπαϊκά λογοτεχνικά ρεύματα της εποχής. Οι καρποί της συνύπαρξης αυτής ωριμάζουν στο πέρασμα του χρόνου και καθιστούν το περιεχόμενο των έργων του έντονα διαχρονικό. Ο Βιζυηνός αντλεί το πεζογραφικό υλικό του κυρίως από την σύγχρονή του αλλά και από τη δική του ζωή. Και τους ήρωες τους διαλέγει από το άμεσο οικογενειακό του περιβάλλον• κι ακριβώς μέσα από την αντικειμενική τους διάσταση προβάλλουν «μυθιστορηματικοί» πλεγμένοι στα παιχνίδια της μοίρας και της ζωής.

Το αφηγηματικό του υλικό, πλούσιο σε λαογραφικά στοιχεία της Θράκης, αντικατοπτρίζει τη ζωή μιας εποχής που μαγεύει τον αναγνώστη κάνοντας τον να  συμμετέχει ενεργά με το νου και την ψυχή του στα δρώμενα. Κι όλα αυτά σε μια γλώσσα μεικτή, σχεδόν ιδιάζουσα• ένα συμπίλημα καθαρεύουσας, δημοτικής αλλά και θρακικής ιδιωματικής, διατυπωμένη σε αφήγηση πρωτοπρόσωπη -καινοτομία για την εποχή- και κοσμημένη με τη λαϊκή παράδοση και τη θρησκευτική ευλάβεια των γνήσιων ανθρώπων της επαρχίας.

Συγκλονίζει η δραματική του μεγαλοφυΐα. Κατά τον μεγάλο ιστορικό και συγγραφέα μας Σπύρο Μελά, τα διηγήματα του Βιζυηνού έχουν δυο βασικά χαρακτηριστικά της κλασικής δραματουργίας. «Την ακούσια και ανεπίγνωστη ενοχή του ήρωα, το μοιραίο έγκλημα και το σπαραγμό της καθυστερημένης πάντα κι ανώφελης θυσίας».

Ενδεικτικά αναφέρεται το «Το αμάρτημα της μητρός μου»

Η μητέρα του συγγραφέα βιώνει ένα βαθιά εσωτερικό δράμα. Παρότι φτωχή και ενώ έχει να αναθρέψει τόσα αγόρια, έχοντας χάσει ένα κορίτσι από άγνωστη ασθένεια, επιμένει να υιοθετήσει φυσικά κι άλλα κορίτσια. Το ένα θα την εγκαταλείψει, το δεύτερο θα την ταλαιπωρήσει. Πάραυτα η μητέρα επιμένει. Τα αδέλφια του, αλλά και ο συγγραφέας απορούν για αυτήν την μανία της μητέρας, αντιλαμβάνονται ότι κάτι γίνεται, μα δεν θέλουν να την πληγώσουν και δείχνουν κατανόηση στη μανία της. Έρχεται ωστόσο από την ίδια η στιγμή της αποκάλυψης. Κάποτε η μητέρα γυρίζοντας από ένα γάμο με τον πατέρα του συγγραφέα, αποκοιμήθηκε βαριά, καθώς βύζαινε την μοναχοκόρη της και στον ύπνο της την πλάκωσε. Απόκτησε και πάλι μια κόρη, αλλά ο θεός – κατά τη γνώμη της- θέλησε να την εκδικηθεί και την έχασε και αυτή. Έτσι αποτάθηκε με προτροπή του Γιωργή (του ίδιου δηλαδή του συγγραφέα) στον Πατριάρχη στην Πόλη για να ζητήσει συγχώρεση. Ο ιεράρχης την συγχώρησε. Μα τι αξία όμως μπορεί να έχει αυτή η συγχώρεση; Ο ιεράρχης δεν απέκτησε ποτέ παιδί. Πως μπορεί λοιπόν να καταλάβει το αμάρτημά της ; Η τελευταία αυτή φράση του διηγήματος (που, όπως επισημαίνουν οι κριτικοί, αποτελεί «ένα σπάνιο εύρημα») ο Βιζυηνός κορυφώνει την τραγικότητα του δράματος, αλλά και την ψυχογραφία της θεοφοβούμενης μητέρας, «που σέρνει σε όλη της τη ζωή το φάντασμα του πεθαμένου παιδιού της!»


Χρήσιμες συνδέσεις                                                                         


Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Όταν τα παιδιά γίνονται άγγελοι στον ουρανό

«Πρώτα ζούμε και μετά γράφουμε». Αυτή είναι μια φράση κλισέ αλλά που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πολλές φορές γράφουμε και λέμε χωρίς να γνωρίζουμε την αλήθεια. Και αν γίνει αυτό σίγουρα είναι μοναδική για τον κάθε άνθρωπο. Ένα θέμα ταμπού που δεν συζητείται είναι οι αποβολές σε μια εγκυμοσύνη ή οι παλίνδρομες κυήσεις.
Δυστυχώς είχα αυτήν την εμπειρία το Γενάρη και από τότε σαφώς και αγχώνομαι για το αν θα έχω πάλι την ευκαιρία να γίνω μητέρα. Είχα μεγάλο άγχος γιατί δεν είχα μείνει νωρίτερα. Αλλά πιστέψτε με φίλες μου ότι αν έχεις αυτήν την ευκαιρία και τη χάσεις λες: «Μήπως τελικά να μη τη ζούσα;» Γιατί και η σύλληψη δηλώνει τουλάχιστον ότι δεν έχεις πρόβλημα σύλληψης με τον κλασικό τρόπο αλλά αυτό δεν εγγυάται και τίποτα. Και λες: «Έφτασα στην πηγή αλλά δεν ήπια νερό». Και είναι μια πληγή που δεν κλείνει.
Πιστεύω πως ένα παιδί είναι ένα θαύμα και δώρο του Θεού. Η αδελφή μου έμεινε έγκυος στα 20 της χρόνια και Δόξα τω Θεώ έκανε τρία παιδιά. Κάθε φορά που την έβλεπα να «φουσκώνει» ένιωθα αυτό το θαύμα. Και τότε ήταν που αρχίσαμε να νιώθουμε ότι είμαστε αδελφές και να επικοινωνούμε.
Νομίζω πως ήταν το βήμα μου προς αυτήν για να την προστατέψω. Είχα αυτήν την ανάγκη. Δεν με ένοιαζε που δεν είχα δικά μου παιδιά. Με «έτρωγε» το ότι δεν είχα έναν σύντροφο να με αγαπάει. Δεν είχα αυτό το άγχος: «Εγώ πότε θα γίνω μητέρα;» Μου έφτανε που έβλεπα να μεγαλώνουν τα ανίψια μου και να ανθίζουν σαν τα λουλούδια.
Αλλά όταν παντρεύτηκα σκέφτηκα πως θα ήθελα να γίνω μητέρα. Δεν πίστευα βασικά ότι θα παντρευτώ έτσι και δεν πίστευα πως θα είχα παιδί. Και όταν το άκουσα έμεινα άναυδη! Αυτή η ψυχούλα που έζησε 10 εβδομάδες μέσα στα σπλάχνα μου είναι τώρα στον ουρανό και είναι ένας άγγελος. Πρόλαβα και του έδωσα όνομα γιατί για την Εκκλησία από τη στιγμή της σύλληψης αποκτούμε πρόσωπο μπροστά στο Θεό.
Ο Προδρομάκος μου λοιπόν (μια διαίσθηση ότι ήταν αγόρι) ήταν ένα ήσυχο παιδάκι και του άρεσαν φοβερά οι ψαλμωδίες. Θυμάμαι ένα απόγευμα άκουγα ύμνους στο Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας και είχα τόση χαρά μέσα μου που δεν περιγραφόταν. Δεν ήταν δική μου. Τόσες φορές έχω ακούσει και δεν έχω κάνει έτσι. Ήταν δική του. Ερχόταν από μέσα μου. Ήταν μια ευαίσθητη ψυχή γι αυτό ενδεχομένως και δεν άντεξε η καρδούλα του. Ήθελε να φύγει μαζί με τον Τίμιο Πρόδρομο που τον τάξαμε και να ψέλνει μαζί του στο τάγμα αγγέλων Του. Λίγες μέρες μετά την εορτή Του.
Πιστεύω πως κάποτε θα τον συναντήσω τον Προδρομάκο. Και θα είμαστε αγκαλιά. Το νιώθω ότι είναι καλά. Μακάρι να είναι ο Πρόδρομος για άλλα παιδιά που θα τα προστατεύει από εκεί πάνω. Προσεύχομαι για όλες τις γυναίκες που θέλουμε παιδιά να έχουμε αυτή τη δωρεά. Άλλωστε ο ίδιος ο Κύριος είπε να αυξηθούμε και να πληθύνουμε. Και επιτρέπει εγκυμοσύνες που δυστυχώς τερματίζονται εκούσια. Αλλά και να μη γίνει, σίγουρα ο Θεός θα στείλει πολλά παιδιά που δεν είναι βιολογικά, αλλά έχουμε πνευματικούς δεσμούς που είναι ανώτεροι από το DNA.
Και αυτό το κατάλαβα βλέποντας ένα φιλικό ζευγάρι ηλικιωμένων ανθρώπων που δεν έχουν κάνει παιδιά αλλά είναι γεμάτο το σπίτι τους από αυτά. Και θυμήθηκα και την ηθοποιό Τζένη Μπότση που προσφέρει σε παιδιά του Χαμόγελου του Παιδιού και περνάει μαζί τους πολλές ώρες της εβδομάδας. Και είπε μια μεγάλη κουβέντα: «Νιώθω πιο τυχερή από τις μητέρες. Γιατί εμένα, επέλεξαν, να με αγαπάνε».
Εδώ το απόσπασμα της εκπομπής: http://www.tlife.gr/Article/news-botsi/0-9-44129.html
Γι’ αυτό ας μην τρελαινόμαστε με εξωσωματικές, σπερματεγχύσεις και δεν ξέρω τι άλλες μεθόδους. Καλές είναι, αλλά ουσιαστικά παλεύεις για κάτι που δεν σου έχει δοθεί απευθείας από το Θεό. Αλλά το επιτρέπει κατόπιν παρέμβασης της επιστήμης.
Η Παναγία και ο Τίμιος Πρόδρομος γεννήθηκαν κατά θαυματουργικό τρόπο από τις Αγίες Άννα και Ελισάβετ που ήταν ηλικιωμένες και στείρες, που θεωρούνταν όνειδος για την εποχή εκείνη.
Ο Θεός μας δίνει παιδιά όποτε θέλει. Έχει τους λόγους Του όταν το κάνει και όταν δεν το κάνει. Μακάρι να υπήρχε η δυνατότητα να ήταν πιο εύκολη η υιοθεσία στη χώρα μας. Πολύ αγαπάω τα παιδιά καρδιάς. Δεν βρίσκονται στη θαλπωρή του σπιτιού, αλλά ενός ορφανοτροφείου ή ιδρύματος και ζητάνε την αγάπη μας.

Αν θες και εσύ να στείλεις τη δική σου ιστορία μη διστάσεις. Ανώνυμα.