Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Δημήτρης Σκαρμούτσος:"Είναι αδύνατον ένας άνθρωπος που πριν από ένα μήνα,εντάξει,έβρισκε γυναίκα,αλλά δεν τρελαινόντουσαν κιόλας,το πάλευε και λίγο,τώρα να έχει τρομερό σουξέ!"

Ο πολυσυζητημένος πλέον σεφ Δημήτρης Σκαρμούτσος,έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό «Madame Figaro» και μίλησε για τη ζωή του μετά το Master Chef,την συνάντησή του με την Ευγενία Μανωλίδου που τον έκανε να αναθεωρήσει τις απόψεις του,την απεξάρτησή του από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ,τον 9χρονο γιο του και φυσικά για το σουξέ που έχει πλέον στον γυναικείο πληθυσμό.

Γιατί ασχολήθηκε με την τηλεόραση;
«Για το χρήμα εννοείται. Οι καιροί είναι δύσκολοι για όλους. Όταν κάποιος σου προσφέρει μια δουλειά την οποία θεωρείς ότι μπορείς να κάνεις, γιατί να πεις όχι; Έχω μια καλή δουλειά εδώ, το εστιατόριο πάει καλά, αλλά τα πράγματα αλλάζουν κάθε μέρα».

Πώς αντέδρασε όταν έμαθε ότι θα παρουσιάζει το Master Chef η Ευγενία Μανωλίδου;
«Όταν μου το ανακοίνωσαν, το έχω πει και στην ίδια μάλιστα, είπα “Ρε παιδιά, είναι δυνατόν;”. Ήμουν μαλάκας όμως. Έκανα αυτό που δεν θέλω να μου κάνουν: να κρίνω χωρίς να γνωρίζω. Γιατί η Ευγενία είναι φοβερός άνθρωπος. Το εννοώ. Είναι πολυμηχάνημα, πολύ καλή στη δουλειά της, στρατιώτης, πάντα εκεί, χωρίς να διαμαρτύρεται ή να κακολογεί. Θα σου δώσει συμβουλή, θα σου προσφέρει το καμαρίνι της για να κάνεις συνέντευξη, θα φέρει φρούτα να φάμε, θα δουλέψει με τα δικά μας ωράρια που είναι περίεργα. Και όλα αυτά χωρίς να έχει υποχρέωση να τα κάνει. Θα μπορούσε να το παίζει ντίβα και να μας κάνει να τρέχουμε. Αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Δεν ανακατεύεται και δεν φέρνει την προσωπική της ζωή στο πλατό. Λυπάμαι που είχα σκεφτεί έτσι. Βέβαια κι εκείνη μου είπε ότι όταν με είδε της φάνηκα λίγο περίεργος, οπότε μάλλον ήταν αμοιβαία τα αισθήματα. Αλλά είναι φοβερό που αλλάξαμε γνώμη ο ένας για τον άλλον. Και αν έχω μάθει κάτι απ’ αυτό που ζω τώρα, είναι ότι απ’ όσα λέγονται πρέπει να πιστεύεις το 1 με 2%».


Η μεγαλύτερη αλητεία που έχει κάνει;
«Έχω κάνει πολλά που δεν τολμώ να πω. Για να αντέξεις αυτή την ταχύτητα, δύσκολα μπορείς να ξεφύγεις από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, κι εγώ τα έκανα και τα δύο. Το θέμα είναι όμως ότι βγήκα από αυτό, όπως βγαίνει πολύς κόσμος. Στα 40 μου έχω βάλει τα πράγματα στη θέση τους και η ζωή μου πάει μια χαρά».

Πώς κατάφερε να απεξαρτηθεί;
«Έπειτα από αρκετά χρόνια, ύστερα από πολύ κόπο και έχοντας μετρήσει πολλές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές φίλων. Όταν βγαίνεις από αυτό, είναι σαν να ξαναζείς από την αρχή. Γιατί βλέπεις τα πιο απλά πράγματα, αυτά που οι άλλοι θεωρούν δεδομένα, με άλλο μάτι».

Πώς είναι ως πατέρας;
«Επειδή είμαι πολύ φιλελεύθερο άτομο, λειτουργώ αρκετά χαλαρά.Δεν θέλω να τον πιέζω, θέλω να νιώθει ότι είμαι κοντά, γιατί ξέρω ότι θα κάνει κάποια παραστρατήματα, αλλά ελπίζω ότι αν έχει τις σωστές βάσεις θα τα αφήσει πίσω του, όπως κι εγώ».

Έχει συνειδητοποιήσει πόσο αρέσει στις γυναίκες;
http://www.ntomatatv.blogspot.com/«Δεν το έχω καταλάβει. Δεν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος ο οποίος πριν από ένα μήνα, εντάξει, έβρισκε γυναίκα, αλλά δεν τρελαινόντουσαν κιόλας, το πάλευε και λίγο, τώρα να έχει τρομερό σουξέ. Αλλά έχει πλάκα, γιατί πια έχω διευρύνει το target group μου. Από 20 μέχρι 75. Οι κυρίες που όταν περνούσα δίπλα τους κράταγαν την τσάντα τους, τώρα μου λένε ότι τους αρέσουν πολύ τα τατουάζ μου».

Χριστούγεννα που μας απαγορεύουν την μελαγχολία

Σε λίγες μέρες μπαίνει ο χειμώνας και ήδη άνοιξε η όρεξη μας για εορταστική ατμόσφαιρα. Περιμένω πώς και πώς να στολίσουμε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο ακούγοντας γιορτινά τραγούδια, όπως κάναμε όταν ήμασταν παιδιά. Θυμάμαι μέχρι και έφηβη έκλαιγα όταν ήταν να ξεστολίσουμε το δέντρο. Ένιωθα πώς θα έφευγαν χαρούμενες στιγμές που μας ένωναν. Με γέλια, αγκαλιές, πειράγματα, παιχνίδια, δώρα. Σαφώς και είναι μια οικογενειακή γιορτή και τώρα που λείπει ο πατέρας από το τραπέζι όσο να ναι νιώθεις ένα κομμάτι σου να λείπει, όσο χρόνων και να σαι. Αλλά η τόση αγάπη που μας έδωσε κάνει την απουσία του παρουσία του!
Έχουμε όμως τόση μεγάλη ανάγκη να νιώσουμε παιδιά, να αισθανθούμε πάλι αθώα και ξέγνοιαστα. Είναι δύσκολο, αλλά δεν θέλει καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια. Απλά δεν σκέφτεσαι όσα σε κρατούν στη γη, αλλά όσα σε ανυψώνουν στον ουρανό. Και φέτος αυτό λέω να κάνω, να θυμηθώ πόσο ωραία ένιωθα όταν ήμουν παιδί και έρχονταν τα Χριστούγεννα. Λέτε να πάρω και το τρίγωνο και να ξεχυθώ στους δρόμους να λέω τα κάλαντα; Δεν θα ήταν άσχημη ιδέα στην Ελλάδα του ΔΝΤ. Δεν θα το έκανα για τα χρήματα, αλλά για την χαρά να χτυπήσω την πόρτα και να πω τα κάλαντα, να δω χαρούμενα πρόσωπα και να μου πούνε: «Πείτε τα» και στο τέλος να δώσουνε και την ευχή: «Και του χρόνου!» και να ενωθούμε μαζί δίνοντας μια υπόσχεση ότι και τον άλλο χρόνο θα μπορούμε να ψάλλουμε τον ερχομό του Θεανθρώπου.
Μια χαρούμενη εικόνα που συνοδεύεται από γεύσεις και μυρωδιές είναι η παρασκευή των γλυκών. Μελομακάρονα, κανταΐφι, σαραγλί ήταν από τα αγαπημένα μας. Η μαμά αν και κουρασμένη από την δουλειά της πάντα είχε το χρόνο και την διάθεση να μας ευχαριστήσει. Θυμάμαι ότι δεν μας άφηνε να πειράζουμε κάτι αλλά όταν μοσχοβολούσε το σπίτι ένιωθα τόσο όμορφα!
Όταν ήμασταν τυχεροί και χιόνιζε, ο μπαμπάς πάντα θα έκανε τον χιονάνθρωπο στην βεράντα και θα μας χαμογελούσε! Και μετά ντυνόμασταν σαν «κρεμμύδια» και κατεβαίναμε κάτω να παίξουμε χιονοπόλεμο. Μπορεί να είχε παγωνιά μα το γέλιο ζέσταινε τόσο πολύ το σώμα που δεν χρειαζόσουν ίσως ούτε και παλτό!
Και όταν έρχονταν η στιγμή να μπει ο νέος χρόνος πάντα κάτω από το δέντρο θα περίμεναν τα δώρα.  Ξέραμε ότι δεν ήταν του Άγιου Βασίλη αλλά εντάξει και τι έγινε; Παντού έχει και τους βοηθούς του. Τι καλύτερο μάλιστα να είναι και οι γονείς σου. Αφού μπόρεσαν με μεγάλωσαν και άντεξαν τις παραξενιές μου…. άγιασαν! Τα καλύτερα δώρα ήταν τα επιτραπέζια γιατί μετά καθόμασταν μέχρι το ξημέρωμα και παίζαμε!
Λίγες από τις πολλές αναμνήσεις που έχω από τα Χριστούγεννα μοιράστηκα μαζί σας. Θα ευχηθώ στα ανίψια μου που σήμερα θα στολίσουμε μαζί το δέντρο με τη μαμά τους και αδελφή μου να μπορούν μετά από είκοσι χρόνια να γράφουν ένα κείμενο σαν και αυτό. Να έχουν δηλαδή στην ψυχή τους περιουσία αναμνήσεων. Αυτές που τις κρατάμε σαν θησαυρό και μας κάνουν να μην μελαγχολούμε τα Χριστούγεννα, γιατί μας έμαθαν να αγαπάμε, να δίνουμε την ψυχή μας.
Εύχομαι σε όλους σας αυτά τα Χριστούγεννα να γίνετε πάλι παιδιά!


Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

32 μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα. Ε και; Και όμως, μπορούμε να τα αλλάξουμε όλα!

Η αντίστροφη μέτρηση μέχρι τη γιορτή της αγάπης γίνεται από γνωστή εταιρεία παιχνιδιών (οι λόγοι ευνόητοι), από μια φίλη στο διαδίκτυο που έχει γκρουπ που απευθύνεται στις μανούλες και ως εκ τούτου είναι πολύ αγαπησιάρικο θέμα… και τώρα γίνεται από μένα. Σίγουρα αυτά τα Χριστούγεννα θα βρούνε έναν Έλληνα δίχως δώρο λόγω του ΔοΝηΤή και ακόμη χειρότερα πολλούς συνανθρώπους μας χωρίς δουλειά δηλαδή ανήκουν στην κατηγορία: «Έχω κοινά με τη γαλοπούλα. Τη βγάζω δεν την βγάζω μέχρι τις 25 Δεκεμβρίου».
Όπως και να είμαστε, θα πρέπει να μην μασάμε και να μην το βάζουμε κάτω. Είναι η γιορτή της γέννησης του Θεανθρώπου. Σε μια φτωχική φάτνη γεννήθηκε και μάλιστα με το ζόρι τους δόθηκε ο χώρος. Και δη η κούνια του ήταν το παχνί από τα ζώα. Σύμφωνα με θεολογική εξήγηση για να δείξει το πόσο χαμηλά είχε πέσει τότε ο άνθρωπος (αποκτήνωση). Ένας όρος που ακόμη μας κουβαλάει πάνω του και εμείς αυτόν.
Ας κάνουμε φέτος την εξαίρεση και ας δούμε με άλλο μάτι τα Χριστούγεννα. Να προετοιμάσουμε την ψυχή μας ως μια φάτνη ζεστή να υποδεχθεί το Χριστό. Τι πιο ωραίο από αυτό; Καταρχήν θα δούμε τη ζωή με άλλο μάτι. Άλλωστε ο Κύριος μας είπε ότι είναι η Αλήθεια και το Φως. Μπορεί να σας φαίνονται πολύ κατηχητικό αυτές οι απόψεις αλλά και πολύ περίεργο που τα γράφει μια δημοσιογράφος αυτά. Δεν έχω την δύναμη να σας κάνω να αλλάξετε πορεία σκέψης και εγώ που σας δείχνω το δρόμο ίσως να τον χάσω. Αλλά λέω ότι όταν τα πράγματα σφίγγουν και δυσκολεύουν τότε πρέπει να ρίχνουμε μια ματιά στα ουράνια αγαθά. Και να τα κουβαλάμε και στις ευχάριστες και ευτυχισμένες στιγμές μας αυτά, για να μπορούμε να χαιρόμαστε συνέχεια.
Ας ανοίξουμε λίγο χώρο και για άλλους αυτές τις γιορτές. Δεν πρέπει να υποδυόμαστε ότι είμαστε χαρούμενοι και χαμογελαστοί. Αλλά να νιώσουμε άνθρωποι. Να κάνουμε την ριζοσπαστική μας πράξη που θα ξαφνιάσει τους άλλους. Να δείξουμε ότι είμαστε αγάπη. Εσείς ξέρετε τους τρόπους. Άλλωστε μπορεί ήδη να τους κάνετε και θα χαιρόμουν πολύ να μάθω και ποιοι είναι αυτοί.
Αντί λοιπόν να μελαγχολούμε και να κλεινόμαστε στον εαυτό μας όσο πλησιάζουν οι γιορτές ας γίνουμε πιο αγαπησιάρηδες. Και είμαι σίγουρη ότι η κρίση θα γίνει ένα πανηγύρι. Γιατί για σκεφτείτε αν όλοι όσοι έχουν κάτι (από χαμόγελο μέχρι ένα πιάτο φαγητό) τα δώσουν σε αυτούς που δεν έχουν ούτε αυτά τα αυτονόητα και στοιχειώδη πόσο ονειρικά πλασμένος θα γίνει ο κόσμος μας.
Τις προηγούμενες μέρες είδα πως όλοι οι χρήστες του facebook επέλεξαν φωτογραφίες προφίλ ήρωες των παιδικών τους χρόνων. Και σκέφτηκα τελικά πόσο ανάγκη έχει ο άνθρωπος να νιώσει παιδί, να ανασύρει από το σεντούκι των αναμνήσεων του τα καλά φυλαγμένα μυστικά του που τον έκαναν να ονειρεύεται, να ελπίζει, να χαίρεται, να νιώθει γαλήνια μέσα του.
Ας κάνουμε μια προσπάθεια λοιπόν να γίνουμε παιδιά, να έχουμε αγνότητα και αθωότητα σαν να έχουμε μέσα μας μονίμως μια φώτο προφίλ ήρωα των παιδικών μας χρόνων. Μια απόφαση είναι όλα και τα πάντα κινούνται σε λεπτές ισορροπίες. Απλά όταν έχουμε προστατευτικό δίχτυ την αγάπη ξέρουμε και αν πέσουμε θα σηκωθούμε. Και αν αργήσει να γίνει αυτό, σίγουρα θα ξέρουμε πώς είναι εκεί κάτω και θα εκτιμάμε το οτιδήποτε όταν μπορέσουμε να σηκώσουμε κεφάλι.
Εύχομαι καλά Χριστούγεννα να έχουμε!

ΕΜΠΕΙΡΙΑ: Το "αχώνευτο" Αλάτσι!

Χρονικό
Το Σάββατο το βράδυ στις 20 Νοέμβρη,είχα την φαεινή ιδέα να πάω με δυο φίλες μου να φάμε στο Αλάτσι του Σταύρου Θεοδωράκη με σεφ τον Δημήτρη Σκαρμούτσο.Είχαμε κλείσει τραπέζι μερικές μέρες πριν και πηγαίναμε ήδη "φορτωμένες" με την κοπέλα που είχε κάνει την κράτηση,η οποία είχε ένα υφάκι του στιλ ''εντάξει,δεν σας έχουμε και ανάγκη''.Σύμφωνοι,αλλά μετά το Master Chef αμφιβάλλω για το αν ο κόσμος θα συνεχίσει να σας επισκέπτεται.Sorry κιόλας...Η κράτηση μάλιστα ήταν από τις 6 μέχρι τις 9μισι,γιατί μετά είχαν πολύ κόσμο να ταίσουν με σπέσιαλ γκουρμεδιές φαντάζομαι.Η φίλη μου η Αλεξάνδρα λοιπόν πολύ σοφά είπε στην κοπέλα στο τηλέφωνο "Δηλαδή εμείς 9 και 31 πρέπει να φύγουμε!" και η κοπέλα της απαντά,θέλοντας να διδάξει αριθμητική πως "Είναι 3μισι ώρες.Δεν προλαβαίνετε να φάτε;".Εγώ μπορεί να τρώω και να χωνεύω αργά βρε κοπελιά,τί να κάνουμε;Θα τα βάλεις και με το πεπτικό μου σύστημα τώρα;

Η περιπέτεια
Συναντιόμαστε λοιπόν,παίρνουμε ταξί και όπως η αγάπη,κάνουμε κύκλους για να βρούμε το εστιατόριο.Πίσω από το Χίλτον διαφημίζουν ότι είναι,αλλά για να βρεις το συγκεκριμένο στενό,πρέπει να βάλεις GPS στο καρό πουκάμισο του Σκαρμούτσου!Να σας πω την αλήθεια θα προτιμούσα να μη το βρίσκαμε ΠΟΤΕ.Και ήμουν εγώ που εξαιτίας του Σκαρμούτσου ήθελα να πάω μια βόλτα να δοκιμάσω τί φτιάχνουν τα χεράκια αυτού του αγοριού.Το μετάνιωσα πικρά.

Η...χυλόπιτα
Καθόμαστε στο τραπέζι και παρατηρώ τον χώρο.Αρκετά ζεστός,όμορφος και παρείστικος.Η εικόνα όμως συχνά ξεγελά.Περιμένουμε...ξαναπεριμένουμε...Τριγύρω μας κόσμος και φυσικά πολλές γυναίκες,πάααρα πολλές γυναίκες.Οι σερβιτόροι στην αρχή φιλοτιμήθηκαν να έρθουν να πάρουν παραγγελία,το ψυχρό ύφος τους όμως ήταν φοβερά ενοχλητικό.Κι εκεί που παρατηρούσαμε ότι το τραπέζι δεν είχε χαρτοπετσέτες,περνά σαν σίφουνας από μπροστά μας ο Δημήτρης Σκαρμούτσος κουκουλωμένος για να μην προλάβει κανείς να δει αν είναι αυτός.Πήγε στο μπαρ,ο σερβιτόρος του έκανε νόημα πως ήρθε πάλι γυναικομάνι γι'αυτόν και ο φίλτατος Δημήτρης αποχώρησε στην κουζίνα,η οποία βρισκόταν σε υπόγειο;Στα έγκατα της γης τέλος πάντων.Ήταν κόυκλος πάντως!!!
Οι φίλες μου είχαν λυσσάξει να τον δουν,σε αντίθεση με εμένα,που αν και του έχω αδυναμία πιστεύω πως δεν είναι υποχρεωμένος να το υφίσταται αυτό με την κάθε τρελή που θέλει να ακούσει το τρισχαριτωμένο 'Θου' του.Ο Δημήτρης βέβαια,μάλλον ήταν πολύ πολύ απασχολημένος στην κουζίνα για να ασχοληθεί.Δεν τον αδικώ.Αντιθέτως πιστεύω πως ήδη έχει μετανιώσει την συμμετοχή του ως κριτής στο Master Chef.Ευτυχώς που εγώ δεν πήγα με μεγάλες προσδοκίες γιατί τώρα θα έσκιζα φωτογραφίες του και θα έβαφα τις κουρτίνες στο χρώμα που μισούσε.

Η πρώτη κρυάδα
Ανοίγουμε τον κατάλογο για να παραγγείλουμε και βλέπουμε: "Ντολμαδάκια της Αργυρώς,μπουγάτσα του Ιορδάνη..." και αναρωτιόμαστε:"Καλά ο Σκαρμούτσος τί κάνει;".Το μενού πολύ δεσμευτικό.Στοίχημα να είχε πέντε πιάτα η κάθε κατηγορία.Πήραμε λοιπόν τα ντολμαδάκια της κυρίας Αργυρώς.Όπως μας πληροφόρησε η Ελπίδα,η κοπέλα που ανέλαβε την εξυπηρέτησή μας αργότερα και μας φέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο σε αντίθεση με τους υπόλοιπους,η κυρία Αργυρώ είναι η μητέρα του δημοσιογράφου-ιδιοκτήτη.Τα δικά μου ντολμαδάκια λοιπόν-που νισάφι πια!σαρμαδάκια τα λένε!!!-ήταν λουσμένα στο λεμόνι και το αμπελόφυλλο σκορπούσε δεξιά κι αριστερά αρνούμενο να ανέβει για μια βόλτα στα βαρύ πιρούνι μου.Το γιαούρτι στη μέση με τον άνηθο ήταν νοστιμότατο,μόνο που εγώ ξέρω ότι το γιαούρτι είναι κρύο και το συγκεκριμένο μάλλον ήταν αρκετή ώρα εκτός ψυγείου.Μας κέρασαν και τσικουδιά,η οποία ήταν εξαιρετική,οι πατάτες ήταν αρκετά νόστιμες και το ξεροτήγανο μας γλύκανε κάπως μετά τις τόσες πίκρες που πήραμε σε μια βραδιά.Προσωπικά,δεν έβλεπα την ώρα να φύγω.Όχι όμως πριν φάω κόλλυβα!!!

Η ανάσταση
Ήρθε με τα κόλλυβα, τα οποία είναι το αγαπημένο μου γλυκό κι ας με κοροιδεύετε,και όπως πληροφορήθηκα από την αγαπημένη Ελπίδα πια,τα φτιάχνει η κυρία Γεωργία.Να αγιάσουν τα χέρια της.Ευχαριστήθηκα κάθε κουταλιά και όπως μας έμαθαν να λέμε και οι σεφ,''άκουγα'' και το ρόδι και το σουσάμι,και γενικά δεν άφησα τίποτα.Επεσήμανα βέβαια,πως εμείς στα κόλλυβα στην Ξάνθη,βάζουμε και μαντζουράνα.Πόσο πιο νόστιμα θα ήταν αν είχε μερικά φυλλαράκια μέσα...

Το κουφό
Κι εκεί που η αγαπημένη μου φίλη Φαίη,περίμενε να έρθει η μπουγάτσα του Ιορδάνη για να την απολαύσει,το χάος.Κρεμόπιτα περίμενε όμως,και καλά να πάθει,γιατί μπουγάτσα δεν είναι μόνο αυτή με την κρέμα,αλλά ό,τι είναι σε κομματάκια με κιμά,τυρί,κασέρι και τα λοιπά.Όπως και το σουβλάκι που στην Αθήνα το λένε καλαμάκι.Πάρτε το χαμπάρι!Το καλαμάκι είναι αυτό που πίνουμε φραπέ και τον Αθανάσιο Διάκο τον σούβλισαν,δεν τον καλαμάκωσαν!Έπρεπε να το πω κι αυτό για να το βγάλω από μέσα μου!Τέλος πάντων,έρχεται το πιάτο μετά από πολλήηηηηη ώρα που μας είχαν ξεχασμένες χωρίς να μας αλλάζουν τασάκια,χωρίς να μαζέψουν προηγούμενα πιάτα και χωρίς να καθαρίσουν.Η μπουγάτσα όμως είχε μέσα τυρί,λογικό δηλαδή,και από πάνω είχαν ρίξει ζάχαρη.Νοστιμότατη,αλλά ένα σοκ το έπαθε η Αθηναία!

Το εγκεφαλικό
Πληρώσαμε 81 ευρώ για όλα αυτά μαζί με τρία αναψυκτικά κι ένα ποτό.Σε εστιατόριο πολυφημισμένο ήμασταν βέβαια και έπρεπε να ξηλωθούμε.Όταν μάλιστα η φίλη μου η Αλεξάνδρα ζήτησε το βιβλίο εντυπώσεων,αυτό απλά...δεν υπήρχε!Της έδωσαν ένα σουπλά,στο οποίο ο μετρ ήταν σίγουρος πως θα γράψει τα καλύτερα και μάλιστα σκόπευε να το κορνιζάρει κιόλας.Για τα σκαλοπάτια που ήταν μόνο για καλλιτεχνικό πατινάζ δεν θα μιλήσω.Το ότι επιζήσαμε είναι θαύμα.Μόνο η φωνή του Κωστάλα έλειπε για να περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια τις τούμπες των πελατών.
Τέλος πάντων,το δικό μας συμπέρασμα ήταν η κλασική και αγαπημένη πλέον ατάκα του Γιάννη Λουκάκου ''Πολύ μέτριο,λυπάμαι''.Φύγαμε με τις χειρότερες των εντυπώσεων απορώντας σε όλη την διαδρομή της επιστροφής,πώς το συγκεκριμένο εστιατόριο παίρνει αυτές τις καλές κριτικές.Δεν θα ήταν υπερβολικό να πω πως ήμασταν όλες με ''χαλασμένο'' στομάχι και τίποτα δεν πήγαινε κάτω ούτε με δέκα σόδες.Αχώνευτο αυτό το Αλάτσι πια,κυριολεκτικά!!!
http://www.ntomatatv.blogspot.com/

ΕΜΠΕΙΡΙΑ: Παράδεισος της Εδέμ το ''Ψωμί και Αλάτι'' του Γιάννη Λουκάκου!!!

Όσοι με ξέρουν ή διαβάζουν το μπλογκ θα έχουν καταλάβει πως ο Γιάννης Λουκάκος είναι μια προσωπικότητα που λατρεύω να μισώ.Τα παρακάτω είναι η ζωντανή απόδειξη πως είμαι πλήρως αντικειμενική και εκφράζομαι χωρίς εμπάθεια όταν γράφω για τον γόη σεφ.Χθες λοιπόν,Κυριακή 21 Νοεμβρίου,πήγαμε να φάμε και πάλι με τις δυο φίλες μου στο Ψωμί και Αλάτι των αδερφών Λουκάκων και του Στέφανου Βασιλόπουλου.Μια παρείστικη ταβέρνα στο Χαλάνδρι σε εξαιρετικό σημείο κάτω από το Άγιο Νικόλαο στην πλατεία Ελευθερωτών,με φανταστική ατμόσφαιρα και τρομερό θέαμα όπως αποδείχτηκε για τις Λουκακίτσες!Ήμουν σίγουρη πως ο Γιάννης Λουκάκος σίγουρα θα έχει προσέξει κάθε λεπτομέρεια στο μαγαζί του (Σκορπιός γαρ) και πως θα είναι εκεί,επειδή γουστάρει την επιβεβαίωση που του δίνουν τα χαμόγελα του κόσμου και οι ματιές των ομολογουμένως δεκάδων γυναικών που είδα εγώ να τον 'καρφώνουν'.
Φάγα-μ-ε μάτια ψάρια!!!
Ο Γιάννης λοιπόν ήταν εκεί με την χωρίστρα που δεν αποχωρίζεται ποτέ, και φορώντας το καρό πουκάμισό που προτιμά τελευταία,πήγαινε πέεεεερα δώθε στο μαγαζί σαν εκκρεμές,έκανε μια μεγάαααααλη στάση στα σκαλιά του μαγαζιού και γενικά εξαργύρωνε με τον καλύτερο τρόπο την δημοσιότητα που του έχει χτυπήσει την πόρτα μετά το Master Chef.A!Kι όσο κι αν δεν θέλω να το παραδεχτώ,αυτό το αγόρι πραγματικά εκπέμπει μια ήρεμη δύναμη κι έχει ένα φως που πραγματικά δεν περίμενα να συναντήσω.Ουφ,νομίζω ότι θα πάθω ζάχαρο!Του χρόνου πάλι καλή κουβέντα για την πάρτη του!
Πρώτη εντύπωση και καλή
Από πού να πρωτοξεκινήσω;Καταρχάς οι σερβιτόροι ήταν απόλυτα έντιμοι απέναντί μας,με την έννοια ότι ναι μεν είχαν δουλειά,δεν σε ξεχνούσαν όμως ποτέ.Παρατήρησα επίσης,πως όλοι,σερβιτόροι και βοηθοί στην κουζίνα,ήταν ίδιοι με τον Γιάννη Λουκάκο.Μουσάτοι και μελαχροινοί.Το καλύτερό μου.Είναι κριτήριο επιλογής αυτό ή το κάνει για να παραπλανεί τις θαυμάστριες που κοίταζαν με λύσσα μέσα στην κουζίνα,η οποία είναι ανοιχτή και μπορεί να βλέπει ο καθένας μέσα στο μαγαζί τί μαγειρεύεται;Για όποιον λόγο και να συμβαίνει,είναι για καλό!
Το κέρασμα
Για το καλωσόρισμα μας έφεραν μια σούπα σε φλιτζανάκια από αυτά για τον ελληνικό καφέ,την οποία σερβιριστήκαμε από μπρίκι.Μου ήρθε να τους ρωτήσω με παράπονο: ''Αν δηλαδή ξανάρθουμε,δεν θα μας τη σερβίρετε;''.Τόσο νόστιμη ήταν!Μιαμ μιαμ!!
Γαστρονομικός Οργασμός!
Καταρχάς το ψωμί ήταν υπέροχο,ψημένο στο φούρνο με λάδι και ελιές.Δεν χορταινόταν!Εμείς ξεκινήσαμε με σαλάτα ανάμεικτη,η οποία είχε τοματίνια,ξύδι μπαλσάμικο,μυζήθρα,παξιμάδι και ως βάση την ωραιότερη ρόκα που έφαγα ποτέ στη ζωή μου!Γιατί;Πολύ απλά γιατί πριν γευτώ αυτή τη σαλάτα μισούσα την ρόκα όπως ο Λαζόπουλος την Ντενίση!Για κυρίως επιλέξαμε ψητό κοτόπουλο με σάλτσα λεμόνι,ψητό σκόρδο και θυμάρι,το οποίο πραγματικά...ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ!Ήταν τόσο γευστικό και νόστιμο που σε κάθε μπουκιά έδινα μπράβο και συγχαρητήρια στα άγια χέρια που το έφτιαξαν μόνο για μένα!Πήραμε και μια μερίδα παπαρδέλες με κουνέλι,το οποίο ήταν επίσης εξαιρετικό και μύριζε καλό σπιτικό φαγητό.Οι πατάτες ήταν ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ.Τόσο φανταστικές που αν και είχα φουσκώσει από ευχαρίστηση,ήμουν ικανή να πάρω άλλα δυο πιάτα.Δεν το έκανα όμως γιατί σεβάστηκα το πορτοφόλι μου και την χοληστερίνη που σκοπεύει να με επισκεφτεί μετά τα 40.Γιατί να της δώσω πάτημα;Οι μερίδες εν τω μεταξύ,ήταν τόοοοοοοσο χορταστικές που έπαθα την πλάκα της ζωής μου.
Το θεσπέσιο σουφλέ σοκολάτας με παγωτό!
Πήγα αποφασισμένη να δοκιμάσω το φημισμένο πλέον σουφλέ σοκολάτας με παγωτό που με τόση μαεστρία με έκανε να λιγουρευτώ ο πολυσυζητημένος Γιάννης Λουκάκος όταν το έφτιαξε σε κάποιο από τα Master Class.Κάτι τέτοιες στιγμές πραγματικά με κάνει να τον μισώ.Με κόλασε με το σουφλέ του ο άτιμος!Ο ακριβής χαρακτηρισμός είναι: Π Α Ρ Α Δ Ε Ι Σ Ο Σ !!!Για τα γλειφιτζούρια με καραμέλα που παρήγγειλε η φίλτατη φίλη μου δεν θα μιλήσω...Αυτά ήταν ΚΟΛΑΣΗ !!!
Γλειφιτζούρια καραμέλας με θεική σοκολάτα!
Ελάτε τώρα που θα πω τιμή.Όσα έδωσα κι άλλα τόσα θα έδινα γιατί ΑΞΙΖΕ κάθε μπουκιά που έφαγα και κάθε λεπτό που πέρασα εκεί!Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ σε όλους!!!Και δεν τα λέω εύκολα εγώ αυτά...ειδικά για τον Mr Λουκάκο!
Α,ρε Γιάννη...Α,ρε Γιάννη... Όσοι και φυσικά ΟΣΕΣ δεν επισκεφτήκατε ακόμη αυτή την μικρή Εδέμ ΤΡΕΞΤΕ ΑΜΕΣΩΣ!!!
ΥΓ:Αφήσαμε στο μαγαζί και σπιτική μαρμελάδα από κράνα από τα χεράκια της μανούλας μου που την κουβάλησα από την Ξάνθη.Φαντάζομαι τον Γιάννη να τη δοκιμάζει και να λέει "Πολύ μέτριο,λυπάμαι"!Don't do it Γιάννη,θα μας πληγώσεις,αλλά χαλάλι σου!
ΥΓ1: Αν υποψιαστώ ότι καψουρεύτηκα ΚΑΙ εγώ τον Γιάννη Λουκάκο,θα πηδηχτώ από το παράθυρο!
http://www.ntomatatv.blogspot.com/

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Η επανάσταση θα έρθει λόγω της άρσης μονιμότητας;

Διανύουμε το τελευταίο δεκαήμερο του Νοέμβρη και ευτυχώς παρατάθηκε το καλοκαιράκι του φθινοπώρου. Μπαίνει ο χειμώνας και όμως δεν καταλάβαμε κρύο και παγωνιά. Σε μια Ελλάδα που δείχνει ότι έχει παραιτηθεί λόγω της μεγάλης κρίσης που αντιμετωπίζει. Θα μπορούσε το facebook να θεωρηθεί ένα μικρό δείγμα για τη διάθεση του κόσμου, του λαού, των πολιτών;
Από ότι βλέπω οι φίλοι θέλουν να μην σκέφτονται ότι θα έρθουν χειρότερα. Θέλουν να έχουν την εργασία τους γιατί ακόμη και στο δημόσιο υπάρχει ο κίνδυνος των απολύσεων, έστω και αν συνεχώς βγαίνουν και διαψεύδουν τέτοιες ειδήσεις. Έγινε στην Μ. Βρετανία, δε θα γίνει στην Ελλάδα; Πάντως όταν γίνει αυτό το μεγάλο κακό για τους ενδιαφερόμενους και καλό για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, σίγουρα θα έχουμε επανάσταση γιατί όλα επιτρέπονται, όχι όμως και να χαλάσεις τη σιγουριά του δημόσιου υπαλλήλου. Έκανε τόσες θυσίες για να βρει μια θέση στον ήλιο. Και σαφώς δεν το λέω με ειρωνική διάθεση. Γιατί ο ιδιωτικός τομέας στην χώρα μας ως επί το πλείστον είναι η χαρά του εργοδότη και η πίκρα του υπαλλήλου. Μισθός, άδειες και υγειονομική περίθαλψη ακούγονται σαν ανέκδοτα.
Γι αυτό μάλλον όταν θα απειληθεί η μονιμότητα του δημοσίου υπαλλήλου θα έχουμε και μεγάλες κινητοποιήσεις. Πάντως μέχρι και στις απεργίες τους δεν έχουν μεγάλη συμμετοχή, λόγω των μεγάλων περικοπών που έχουν γίνει και λόγω των δανείων που έχουν πάρει (είχαν μπερεκέτια δώρων και επιδομάτων και τη σιγουριά βρέξει χιονίσει ότι θα πέσει το παραδάκι) και πλέον δεν μπορούν να κινούνται με άνεση, όπως πριν.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι θα έπρεπε να καταργηθεί η μονιμότητα του δημόσιου τομέα αλλά να μην αποφασίζουν οι αιρετοί (δήμαρχοι, περιφερειάρχες, υπουργοί) για τις αξιολογήσεις των υπαλλήλων αλλά να υπάρχει η αυτοκάθαρση και ο αυτοέλεγχος των υπηρεσιών όπως γίνεται με τις ΕΔΕ (Ένορκες Διοικητικές Εξετάσεις). Μακριά από διαπλοκές και ίντριγκες, γιατί όσο να ναι κυλάνε στο αίμα της φυλής μας οι εκδικήσεις των αρχαίων θεών μας (κατά την ελληνική μυθολογία).
Και αυτή η άποψη ξέρω ότι είναι δυσάρεστη  γα τους εφησυχασμένους- για να μην πω τίποτα πιο χοντρό- αλλά είναι πολύ ευχάριστη στους ευσυνείδητους οι οποίοι αναγκάζονται να υποστούν το βάρος των αργόσχολων συναδέλφων τους.
Θυμάμαι μια φορά στη Νομαρχία είχα δει μια υπάλληλο η οποία χτυπούσε την κάρτα της και έπειτα έφευγε στη θάλασσα. Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία. Αλλά αν θέλει να δουλεύει εις βάρος του κοινωνικού συνόλου καλύτερα να έμενε στη θάλασσα. Και στο κάτω κάτω μόνο αυτή θέλει να χαίρεται το καλοκαιράκι ή θεωρεί τον εαυτό της τόσο πολύ έξυπνο;
Ένας εκπαιδευτικός φίλος, μου είπε ότι είμαι κακιά γιατί υποστηρίζω τέτοιες απόψεις. Τα καλά και τα συμφέροντα της χώρας ή της καλοπέρασης μας να υποστηρίξω φιλαράκι; Αυτό το ερώτημα ας απαντήσουμε όλοι και ας κάνουμε μια νέα αρχή. Ποτέ δεν είναι αργά.
Καλό Σάββατο και να μην ξεχνάτε η εργασία είναι χαρά όταν σκεφτόμαστε ότι χάρη σ αυτήν προσφέρουμε και στους άλλους και όχι μόνο στην πάρτη μας!
  

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

ταραΝΑΚΟΥνήματα για το ελληνοτουρκικό τάνγκο

Καλή σας ημέρα!
Τον τελευταίο καιρό βλέπω στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλά σενάρια περί τουρκικής απειλής.
Σε ένα βιβλίο του ο σερ Βασίλειος Μαρκεζίνης σύμβουλος της βασίλισσας Ελισάβετ παρουσίασε το βιβλίο του στη Μ. Βρετανία που έχει ως σενάριο ένα «τεχνητά δημιουργημένο επεισόδιο στις περιοχές τουρκογενών πληθυσμών της Ροδόπης».
Γράφει μέσα ο καθηγητής: «Θα μπορούσαν οι τουρκικές δυνάμεις να κυκλώσουν τις ελληνικές, επιχειρώντας «ισχυρή επίθεση ενισχυμένης θωρακισμένης ταξιαρχίας στο ελληνικό έδαφος στο ύψος του χωριού Λάβαρα, με σκοπό να δημιουργήσουν ρήγμα για διείσδυση κατά μήκος του οδικού άξονα Λάβαρα- Πρωτοκλήσσι- Κυριάκι- Περιστεράκι».
Ο κ. Μαρκεζίνης κάνει λόγο για ταυτόχρονη ρίψη αλεξιπτωτιστών κατά τον άξονα και «διείσδυση δεύτερης θωρακισμένης τουρκικής ταξιαρχίας βορείως του Άρδα».
Προφανώς εκεί στο Μπάκιγχαμ που είναι ο σερ Μαρκεζίνης δεν ενδιαφέρεται τι αντίκτυπο έχει το βιβλίο του.
Αμφιβάλλω αν το διάβασε και η μπουρζουαζία που πήγε εκεί.
Δεν ξέρω τα καρντάσια απέναντι αν έχουν στο μυαλό τους τέτοια σχέδια.
Ήδη πάντως κυκλοφορεί χάρτης τουρκικής κατοχής με διάφορες ελληνικές περιοχές.
Αυτό που σίγουρα τους ενδιαφέρει είναι το Αιγαίο.
Ο Τούρκος Υπουργός Επικρατείας Εγκεμέν Μπαγίς προτείνει την συνεκμετάλλευση του με τη χώρα μας.
«Χρειάζονται δύο για να χορέψεις τάνγκο. Τώρα είµαστε δύο και ήδη χορεύουµε».
Το ζεϊμπέκικο του ΓΑΠ τώρα έγινε τάνγκο με τον κουμπάρο του Κωστάκη.
Οι λαοί ξέρετε τι χορούς ξέρουν;

Πάμε Θέατρο: "Άσπρο.,μαύρο και λίγο ροζ" της Τζένης Κουμπή



Η 'κακή' τηλεόραση είναι η μεγάλη μάστιγα της εποχής και το ξέρουμε καλά όλοι.Μέχρι να γίνει καλύτερη λοιπόν,εναλλακτική λύση;Το θέατρο!Κι επειδή αν δεν παινέψουμε το σπίτι μας θα πέσει να μας πλακώσει,σας προτείνω την παράσταση "Άσπρο,μαύρο και λίγο Ροζ" της πολύ καλής μου φίλης Τζένης Κουμπή,πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας παρακαλώ,ταλαντούχα,με όρεξη και πείσμα για το καλύτερο.Βαρεθήκατε λοιπόν την τηλεόραση;Κλείστε την,πετάξ'τε το τηλεκοντρόλ,τραβήξ'τε το καζανάκι και κάν'τε ένα όμορφο ταξίδι στην χώρα του Οζ με το "Άσπρο,μαύρο και λίγο Ροζ"!!!

Λίγα λόγια για το έργο
Μια παρέα παιδιών νεαρής ηλικίας, ο Μιχάλης 22, η Αλεξάνδρα 18, η Φαίη επίσης 18 και ο Στέλιος 17 περνάει τη καθημερινότητα σχεδόν πάντα στη πλατεία της γειτονιάς όπου μένουν και περνούν την ώρα τους σχολιάζοντας αυτά που τους απασχολούν και τις αγαπημένες τους ασχολίες. Ο καθένας από αυτούς βιώνει διαφορετικά τον όρο της οικογένειας, όπως επίσης αντιμετωπίζει διαφορετικά τα προβλήματά του. Οι δυσκολίες της καθημερινότητας είναι πολύ βαριές και βρίσκονται σε τέτοιο αδιέξοδο που κλονίζει και την ίδια τους τη φιλία. Ωστόσο, δε λείπει το χιούμορ και η παιδικότητα τους, που τους κάνει να ξεχωρίζουν και να δείχνουν ότι είναι υπεράνω και πως μπορούν να ξεπεράσουν κάθε δυσκολία και κάθε πρόβλημα που τους βαραίνει κι ας είναι παιδιά. Από το πιο ασήμαντο μέχρι το πιο σοβαρό πρόβλημα. Πώς θα αντιμετωπίσουν λοιπόν τις διαφορές τους; Θα μπορέσουν να κρατήσουν τη φιλία τους σε μια δύσκολη σα τη δική μας εποχή που πρέπει να παλεύουμε για τα πάντα; Και τι γίνεται όταν ο έρωτας κάνει την εμφάνισή του, ανάμεσά τους;

Μουσικοί θα συντροφεύουν με τις μελωδίες τους, τους θεατές στο διάλειμμα της παράστασης  αλλά και μετά από αυτήν, συνοδεύοντας το ποτό που θα τους προσφέρεται.

Συντελεστές:
Συγγραφέας: Τζένη Κουμπή, σκηνοθεσία: Γιάννης Τσιώμου, σκηνικά – κοστούμια: Λάζαρος Κυριακίδης, μουσική: Κοσμάς Χειράκης, φωτισμοί-ήχος: Αντώνης Παναγιωτόπουλος, Παναγιώτης Κουκουρουβλής, Λευτέρης Πρωτονοτάριος, φροντιστής σκηνής: Κυριάκος Σεραφειμίδης, παραγωγή: Μαίρη Ιγγλέση.

Παίζουν οι ηθοποιοί:
Κωνσταντίνος Βασιλόπουλος, Μαρία Μπακέα, Αλέξανδρος Μητρόπουλος, Αλεξάνδρα Χειμώνα, Κοσμάς Χειράκης, Τζένη Οικονόμου.

Ζωντανή μουσική από το συγκρότημα: «Οι Ελεύθεροι Έκφρασης»
Κιθάρα: Νικόλας Λειβαδίτης
Κρουστά: Νίκος Πόγκας
Τραγούδι: Κρίνθη Ζήρα

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Τιμή εισιτηρίου με ποτό: 13€, φοιτητικό: 10€,  άνεργοι: 8€ (με επίδειξη κάρτας ανεργίας).
Η χρονική διάρκεια του έργου είναι 1 ώρα και 30 λεπτά ενώ η παράσταση θα διαρκέσει μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου.

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Οι Μπουμπουλίνες στην Ξάνθη 18 και 19 Νοεμβρίου

Στην Ξάνθη θα βρεθεί αύριο και μεθαύριο (18 και 19 Νοεμβρίου) ο Σύλλογος Γυναικών Σπετσών στα πλαίσια περιοδείας τους, μετά από απόφαση του Δ.Σ. Πρόκειται για έναν δραστήριο σύλλογο με ευαισθησίες καθώς έχει πλούσιο φιλανθρωπικό και πολιτιστικό έργο στο νησί της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας. Μάλιστα από το Μάιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο διοργανώνει έκθεση βιβλίου που τραβάει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον των επισκεπτών από όλα τα μέρη της γης. Ενώ έχει οργανώσει θεατρικές παραστάσεις και παιδικές παραστάσεις.
Η Πρόεδρος του Δ.Σ. κ. Άννα Τσεκούρα παραχώρησε συνέντευξη για την επίσκεψη τους στην XanthiNews. Πρόκειται για μια αρχοντογυναίκα την οποία αποκαλούν στο νησί ως Μπουμπουλίνα, όχι μόνο λόγο της επιβλητικής εμφάνισης της αλλά και του δυνατού και έντιμου λόγου και δράσης της.
ΣΥΣΦΙΞΗ ΣΧΕΣΕΩΝ ΜΕ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΣΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ
Ο Σύλλογος Γυναικών Σπετσών ιδρύθηκε το 1982 σε μια εποχή που οι γυναίκες με δυσκολία είχαν τη δυνατότητα να συγκεντρώνονται και να πρωτοστατούν σε εκδηλώσεις. Η κ. Τσεκούρα είναι Πρόεδρος από το 2008 και έχει ανανεωθεί η θητεία της για δεύτερη διετία. Όπως τόνισε στην XanthiNews είναι στόχος τους η σύσφιξη σχέσεων με κατοίκους απομακρυσμένων περιοχών. Η ίδια δεν θα μπορεί για σοβαρούς λόγους να έρθει ωστόσο αναφέρθηκε στο πρόγραμμα των μελών: «Θα κάνουνε συγκεκριμένες επισκέψεις μέσα και γύρω από την Ξάνθη. Αν ο καιρός το επιτρέπει θα περάσουνε και απέναντι στη Θάσο.
Θέλουμε να διατηρούμε πολύ καλές και στενές σχέσεις με ανθρώπους που βρίσκονται σε απομακρυσμένα μέρη. Θέλουμε να επισκεφθούμε τη Χίο και τη Σάμο, την Ίμβρο και την Τένεδο. Όλοι οι άνθρωποι αν προσπαθήσουμε μπορούμε να μειώσουμε τις αποστάσεις κυριολεκτικά και μεταφορικά!»
ΚΡΑΤΑΜΕ ΚΟΥΜΠΟΥΡΙΑ ΜΕ ΑΝΕΣΗ ΚΑΙ ΕΥΣΤΟΧΙΑ!
Στο ερώτημα αν είναι γνήσιες απόγονοι της καπετάνισσας η κ. Τσεκούρα μας εξέπληξε με την απάντηση της: «Δεν είμαι Σπετσιώτισσα αλλά νιώθω σαν να έχω υπάρξει από την εποχή που έζησε γεννήθηκε η Μπουμπουλίνα. Κάποια στιγμή όπως έχω πει σε μια πρόσφατη καλοκαιρινή εκδήλωση που είχαμε και ντυθήκαμε Μπουμπουλίνες για να χορέψουμε παραδοσιακά, σε ένα από τα σπίτια της Μπουμπουλίνας που έχει γίνει Μουσείο, οι γυναίκες όχι μόνο φοράμε τη στολή αλλά και τα κουμπούρια της καπετάνισσας αν χρειαστεί τα κρατάμε ευχαρίστως και με άνεση και με ευστοχία».
Στις Σπέτσες η κ. Τσεκούρα είναι γνωστή και ως Μπουμπουλίνα. Η ίδια εξηγεί τον λόγο: «Ίσως επειδή έχω επιδείξει λίγο περισσότερο ζήλο πάνω σε ορισμένα θέματα επειδή τους κάνει εντύπωση ότι δεν είμαι Σπετσιώτισσα αλλά φέρομαι πολύ περισσότερο από το να ήμουν και Σπετσιώτισσα. Αγαπάω πάρα πολύ αυτό το νησί. Νιώθω ότι υπήρξα εδώ από πάντα».
Η ίδια θαυμάζει ιδιαίτερα την εθνική μας ηρωϊδα: «Μπροστά στο σπίτι της έχει μια επιγραφή όπου αναγράφεται: «Eμπρος σε αυτη τη γυναικα..ο ανανδρος ντρεποταν και ο ανδρειος υπεχωρη....». Είναι μια γυναίκα που θα μπορούσε να κάνει για 100 μεγάλους στρατηγούς της παγκόσμιας ιστορίας. Έδωσε πάρα πολλά υλικά και ηθικά για τον αγώνα της Ελλάδος και σαν προσωπικότητα είναι από τις μεγαλύτερες, παγκοσμίως».
ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΟΥ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Η μαλθακή συμπεριφορά του νεοέλληνα σε όσα δεινά του συμβαίνουν είναι αυτό που προβληματίζει ιδιαίτερα, σε σημείο που να αναρωτιόμαστε αν έχουμε έστω και λίγο από το DNA των προγόνων μας που επαναστατούσαν και αντιστέκονταν. Η κ. Τσεκούρα θεωρεί ότι: «Οι άνθρωποι σήμερα έχουν βουτηχτεί πολύ στα προσωπικά τους προβλήματα, αν και παράλληλα συμβαίνουν αλλαγές στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, με αποτέλεσμα την ισοπέδωση αξιών και πολιτισμών. Κακά τα ψέματα, όλα δείχνουν ότι οδηγούμαστε σιγά αλλά σταθερά σε μια κατάσταση στο να μην υπάρχουν ιστορίες μέχρι και στα σχολεία. Αν διαβάστε ιστορία στα σχολεία θα δείτε ότι αλλοιώνονται σιγά -σιγά πολλά πράγματα. Έτσι δεν έχουν τη διάθεση να παλέψουν για πράγματα όπως είναι το έθνος ή η σημαία». Πιστεύει όμως ότι: «Υπάρχει μεγάλο ποσοστό νέων ανθρώπων που θα πάλευαν για το έθνος και τη σημαία. Είμαι ένας από αυτούς και αν αύριο με καλούσε η πατρίδα θα πήγαινα και ούτε καν θα το σκεφτόμουν. Και είμαι σίγουρη ότι το ίδιο θα έκαναν και πολλοί άνθρωποι όταν θα κληθούν για το αν θα πρέπει να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους ή την ταυτότητα τους εθνικά!»

"Οι γυναίκες όχι μόνο φοράμε τη στολή αλλά και τα κουμπούρια της καπετάνισσας αν χρειαστεί τα κρατάμε ευχαρίστως και με άνεση και με ευστοχία".

*«Πιστεύω μου η επαναστατικότητα και θρησκεία μου η δικαιοσύνη», είναι η φράση που χαρακτηρίζει την Πρόεδρο του Συλλόγου Γυναικών Σπετσών Άννα Τσεκούρα.
*Η κ. Τσεκούρα είναι καθηγήτρια αγγλικών, συγγραφέας ενώ έχει σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων και δημόσιες σχέσεις.


ταραΝΑΚΟΥνήματα για την αναζήτηση επαναστατών και του εκλεγμένου Κανένα

Καλή σας ημέρα.
Σύμφωνα με πληροφορίες αναζητούνται αιρετοί Περιφερειάρχες και Δήμαρχοι με την ονομασία «Κανένας».
Αυτούς εξέλεξε η πλειοψηφία που απείχε από τις κάλπες.
Πρόκειται για πολιτικούς με ήθος, αξιοπρέπεια, που να αποσκοπούν μόνο στο κοινό καλό.
Εξαφανίστηκαν τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Τότε που ο πατέρας πρωθυπουργός έλεγε στον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας: «Δώστα όλα».
Τώρα ο γιος πρωθυπουργός λέει στους Έλληνες: «Δώστε τα όλα».
Αυτοί οι εξαφανισμένοι μπορεί να έχουν και όνομα.
Αλλά δειλιάζουν να εμφανιστούν.
Θα τους φάνε τα κυκλώματα, τα συμφέροντα, τα λαμόγια, οι αρπάχτρες, τα ανθρωπάκια, οι λέρες.
Προτιμούν να μένουν στην αφάνεια και ασημαντότητα τους.
Δεν θέλουν καρέκλες γιατί ξέρουν ότι το σύστημα θα τους καταβροχθίσει.
Θα τους κάνει σαν τα μούτρα του: Υπανθρώπους.
Λέτε σήμερα 37 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου να δούμε να εμφανίζονται οι επαναστάτες;
Οι πραγματικοί όμως. Όχι εκείνοι με το πουλί.
Και τώρα έχουμε χούντα αλλά δεν την βλέπουμε με τη μορφή που ήταν τότε.
Τώρα έχουμε δικτατορία άλλης μορφής.
Στοχεύει απευθείας μυαλό και ψυχή.
Και όχι τίποτα άλλο, δεν ξέρει από πού να φυλαχθεί ο καθένας.
Ήρθε η ώρα να μαρτυρήσουμε χωρίς αίμα.
Απλά θυσιάζοντας το εγώ και την καλοπέραση μας, μου έγραψε ένας φίλος.
Θέλει μεγάλα κότσια αυτό.
Άρνηση εαυτού και θυσία για το συνάνθρωπο.

H Αμαλία μας στο Mediasoup (η κριτική όσο σκληρή και αν είναι πρέπει να τη διαβάζουμε)

"Είμαι ο Γιώργος Λιάγκας και είμαι έξυπνος γιατί:
1. Επιτέλους τρώω τρεις ώρες πρωινό χωρίς ενοχές και με πληρώνουν κιόλας!
2. Επιτέλους παντρεύτηκα.Βέβαια πρόλαβε και το είπε η Άντζελα πριν από μένα,αλλά δεν βαριέσαι;Να μιλάω θέλω!
3. Είμαι έγκυος! Εεεεε,θέλω να πω...η Φαίη είναι έγκυος.Αλλά τα κιλά εγώ τα παίρνω!
4.
Δεν είμαι φάλτσος.Όσο και να χτυπιέστε όλοι,και κυρίως αυτή η κακιά
ξανθιά δημοσιογράφος που προσβάλλει το νούμερο βαφής της γυναίκας
μου,εγώ θα επιμένω!
5. Παίζω και πιάνο!Τα δάχτυλά μου είναι τόσο
μακρουλά και γλοιώδη που αν με άφηναν οι καταραμένες κριτικές να
εκφραστώ όπως θα ήθελα,θα έπαιζα σε ορχήστρα με μαέστρο τη Μανωλίδου
τώρα!
6. Είμαι MEGA-λη μετοχή τώρα!...πφφφφ...τελειώνουν οι
καλεσμένοι...κι αυτή η κοιλιά ακόμη να φουσκώσει πια!Φαίηηηηηη!Τρώγε ρε
αγάπη μου!
7. Καταφέρνω να είμαι ακόμη STAR στο MEGA με ό,τι
συνεπάγεται αυτό.Είμαι η ζωντανή απόδειξη πως ένας άντρας μπορεί να
κάνει δυο πράγματα ταυτόχρονα!
9. Ξέρω πού βάζω την υπογραφή μου.Καμιά φορά,ακόμη ξεχνιέμαι και υπογράφω ως Καρλότα...Περασμένα μεγαλεία...Αχ..."
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΓΚΑΣ
(για την αντιγραφή Αμαλία Λάλα)http://www.ntomatatv.blogspot.com/

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Η ορθοδοξία μας λάμπει στη μαύρη ήπειρο!

Πιο ζωντανή έγινε η πίστη όσων άκουσαν τον Μητροπολίτη Κεντρώας Αφρικής κ. Νικηφόρο που βρέθηκε στην Ξάνθη το Σαββατοκύριακο, καλεσμένος του Μητροπολίτη μας κ.κ. Παντελεήμονος. Τους δύο Επισκόπους δένει πνευματικός δεσμός και φιλία εδώ και σαράντα χρόνια. Ο νέος Μητροπολίτης χειροτονήθηκε στις 24 Οκτωβρίου στην Αλεξάνδρεια από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρο Β΄, όπου βρέθηκε ο Επίσκοπος μας με συνοδεία κληρικών μας. Στις 19 Δεκεμβρίου ενθρονίζεται και θα αναλάβει τα καθήκοντα του στην καρδιά της μαύρης ηπείρου, όπου λάμπει η ορθοδοξία μας, χάρη στο σημαντικό ιεραποστολικό έργο.
 «Όσοι έχουμε πάει στην Αφρική έχουμε αφήσει ένα κομμάτι από την καρδιά μας, γιατί είναι αξιαγάπητοι άνθρωποι. Ευγνώμονες για το ελάχιστο το οποίο κανείς τους προσφέρει», τόνισε ο Μητροπολίτης Ξάνθης κ.κ. Παντελεήμων προλογίζοντας το νέο Μητροπολίτη Κεντρώας Αφρικής.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΕΝΤΡΩΑΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
Κατάγεται από την Θεσσαλονίκη και υπηρέτησε για μια 20ετία σχολάρχης στην Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Σχολή του Αγίου Όρους. Εντάχθηκε στην αδελφότητα του αείμνηστου υμνογράφου της Εκκλησίας μας του πατρός Γερασίμου Μικραγιαννανίτου. Υπηρέτησε και οργάνωσε τα σχολεία στο Αργυρόκαστρο επί σειρά ετών με την ευλογία του Μακαριοτάτου Αρχιεπισκόπου Τιράνων κ. Αναστασίου. Τα τελευταία χρόνια γειτονιά έκανε την Κεντρώα Αφρική.
Ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα είναι η ίδρυση και η λειτουργία της Θεολογικής Σχολής, η οποία αναγνωρίστηκε από το κράτος σε σχολή πανεπιστημιακού επιπέδου, της οποίας την οργάνωση ανέλαβε ο Σεβασμιότατος. «Ας μάθουν ελληνικά στην Αφρική γιατί φοβάμαι ότι έτσι όπως πάμε στην Ελλάδα σε μερικά χρόνια θα πρέπει να πηγαίνουμε στην Αφρική για να μαθαίνουμε την ιστορία μας και ελληνικά. Και το λέω αυτό γιατί εμείς εδώ έχουμε βαλθεί να τα ξηλώσουμε όλα», σημείωσε με νόημα ο Μητροπολίτης μας.
Τον Μητροπολίτη Κεντρώας Αφρικής συνόδευσε ο κ. Βαμβακάς, Αναπληρωτής Διοικητής του Αγίου Όρους. Ανέλαβε να διδάξει πατρολογία και ελληνικά στη Θεολογική Σχολή της Μητροπόλεως Κεντρώας Αφρικής με έδρα την Κινσάσα, ο οποίος επεσήμανε: «Είπα στους φοιτητές το κέρδος αν μάθουν αρχαία ελληνικά. Αποκτούν πρόσβαση στην Παλαιά Διαθήκη, στη Καινή Διαθήκη, την Υμνολογία και στα Γραπτά των Πατέρων. Σε όλο τον πλούτο της ορθοδόξου θεολογίας».
ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΤΟ ΚΟΝΓΚΟ
Ο πρώτος που ανακάλυψε το Κονγκό ήταν ένας Έλληνας γιατρός από την Πελοπόννησο, ο Παναγιώτης Ποτάγος. Μάλιστα, κοντά στον Ισημερινό σε μια πόλη υπάρχει οδός με το όνομα του. Ενώ πάνω από τον Ισημερινό οι πρώτοι που έκαναν ιεραποστολή ήταν ο Ιουστινιανός και η συνοδεία του το 530. Πρόκειται για την Μητρόπολη Ισημερίας.
Η Μεγίστη Λαύρα του Αγίου Όρους βοήθησε να γίνει ένας θαυμάσιος μοναδικός ναός στην Κεντρώα Αφρική όπως είπε ο Σεβασμιότατος κ.κ. Νικηφόρος. Ιδρύθηκε το πρώτο ορθόδοξο πανεπιστήμιο στην Αφρική που περιλαμβάνει την θεολογική σχολή, η οποία λειτουργεί στο τέταρτο έτος λειτουργίας, έχει την ιατρική που κτίζεται και έχει προχωρήσει στο δεύτερο όροφο, δίπλα θα έχει και ένα νοσοκομείο, ενώ έχει επίσης γεωπονική, κτηνιατρική σχολή και πληροφορικής. Έλληνες Καθηγητές Πανεπιστημίου θα διδάξουν γιατρούς, ώστε να μπορούν να προσφέρουν σε διάφορα ιεραποστολικά κέντρα της ορθοδοξίας μας.
Ο νέος Μητροπολίτης είπε συγκινημένος: «Με είχαν πλησιάσει και μου είπαν ότι καλά είναι τα θρησκευτικά, αλλά κάντε κάτι να μην πεθαίνουν τα παιδιά».
Εκεί την εκπαίδευση την έχουν αναλάβει οι εκκλησίες με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν ένα μεγάλο πρόβλημα οι ορθόδοξοι: «Οι καθολικοί υποχρεώνουν τα παιδιά να πηγαίνουν στις δικές τους εκκλησίες. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη να έχουμε δικό μας σχολείο», είπε ο Μητροπολίτης.
Στην Αφρική οι χοροί και τα τραγούδια τους είναι θρησκευτικού περιεχομένου και μάλιστα με ευχαριστίες στο Θεό. «Μπορεί να πεινάνε αλλά ευχαριστούν το Θεό», ανέφερε ο Μητροπολίτης.
Τέλος ανέφερε περιπτώσεις που δείχνουν την επέμβαση του Θεού σε κάθε στιγμή της ζωής τους: «Ο Θεός ξεχωρίζει και δείχνει τι είναι η ορθοδοξία μας».
Νάντια Νάκου
Πηγή:Xanthinews

ταραΝΑΚΟΥνήματα για την ήττα των κομμάτων και των πολιτικών

Καλή εβδομάδα και Καλή Σαρακοστή!
Στους νεοεκλεγέντες αιρετούς σε Περιφέρεια και Δήμους εύχομαι προσέχουν τον τόπο μας σαν τα μάτια τους.
Καταρχήν να θυμούνται ότι τους εξέλεξαν οι λιγότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους.
Οι υπόλοιποι δεν έκαναν τον κόπο να πάνε στις κάλπες.
Η αδιαφορία τους είναι εκκωφαντική και μοιάζει με ουρλιαχτά εφιάλτη.
Εντάξει δεν ιδρώνει το αυτί τους εφόσον παίρνουν τους καλούς μισθούς τους αλλά πιστεύω ότι νοιάζονται για την υστεροφημία και τη δόξα τους.
Το γόητρο τους είναι πληγωμένο και πλέον πέρασαν οι εποχές που περνούσε ο πολιτικός και όλοι τον χαιρετούσαν χαμογελαστοί.
Τώρα θα πρέπει να κάνουν χαρακίρι οι πολιτικοί στην Ελλάδα για να δείχνουν την καλή διάθεση και την αγνότητα (;) των προθέσεων τους.
Πρέπει να κάνουν έργο γιατί αυτή η αποχή θα γίνει ποτάμι αγανάκτησης στους δρόμους.
Στις αυτοδιοικητικές εκλογές της Ελλάδας του 2010 δεν υπάρχει κανείς νικητής.
Όλοι οι πολιτικοί είναι ηττημένοι.
Σαφώς όμως η εκλογή των Δημάρχων Αθηναίων και Θεσσαλονίκης κ.κ. Καμίνη και Μπουτάρη αποτελούν μεγάλη ανατροπή.
Ο κόσμος ψήφισε την αλλαγή.
Αυτή που επέλεξαν και στον τέως Δήμο Ξάνθης αλλά το τελικό αποτέλεσμα καθόρισε η Σταυρούπολη.
Ακάνθινο στεφάνι και Μεγάλος Σταυρός είναι η δύναμη σας.
Ο πρώτος είναι ο διάκονος όλων.
Αυτό να σκέφτεστε άρχοντες του τόπου.

Τα ταραΝΑΚΟΥνήματα βήμα σε όλους μας

Καλή σας ημέρα φίλες και φίλοι του Facebook!
Με την σημαντική στήριξη του ξάδερφου μου Χρήστου έκανα αυτό το μπλογκ και έτσι η στήλη που αγαπάτε θα αναρτάται εδώ αλλά και κείμενα και ρεπορτάζ μου.
Σας απευθύνω την πρόσκληση και την πρόκληση να γράφετε στα ταραΝΑΚΟΥνήματα.
Με δικά σας κείμενα και δικές σας φωτογραφίες.
Οι προβληματισμοί, οι σκέψεις, η κραυγή αγωνίας, οι χαρές και ότι άλλο θέλετε να εκφράσετε.Για να ταραΝΑΚΟΥνιόμαστε!

Σας ευχαριστώ πολύ
Νάντια Νάκου

Φήμες: Ψήθηκε έρωτας στο Master Chef;

Το Master Chef έχει έτσι κι αλλιώς επιτυχία κι όπως δήλωσε πρόσφατα η παρουσιάστρια Ευγενία Μανωλίδου,πρόκειται για ένα talent show και όχι άλλη μια εκπομπή μαγειρικής.
Σύμφωνοι βρε Ευγενία μου,αλλά τελευταία πολύ μας το...γυρίσατε.Βλέπουμε κλάματα,πιο πολλές αγκαλίτσες,πολλή αγάπη...Τί έλειπε λοιπόν;Ο έρωτας!
Κάτι πήρε το αυτάκι και το ματάκι μου λοιπόν,ότι ψήθηκε ένα love story μεταξύ του ενός εκ των τριών διεκδικητών του τίτλου που έφτασε στον τελικό,και της συμπαθέστατης ξανθιάς με το λέλουδο στο μαλλί.Ναι,για τον Άκη Πετρετζίκη και την Άντζελα Παπαδημητρίου λέω,η οποία όπως έχει κυκλοφορήσει είχε(;) και σχέση πολύ πριν μπει στις κουζίνες του Master Chef για να δείξει πόσα κολοκυθάκια βάνει η κατσαρόλα.
Φήμη ή αλήθεια;Να σας πω την δική μου αλήθεια,δεν με ενδιαφέρει καθόλου,αλλά κουβέντα να γίνεται.Να στείλω αγωνιστικούς χαιρετισμούς στις πολλές,πάαααρα πολλές θαυμάστριες του Άκη,οι οποίες θα τραβάνε τις κοτσίδες τους αυτή τη στιγμή.Κορίτσια υπομονή.Δυο κριτές που έχουν κάνει πάταγο υπάρχουν.Διαλιέχτε!!!Στην ανάγκη,υπάρχει και το "μοντέλο".Ο Γιάννης Αποστολάκης ντε,ο οποίος φαίνεται πως είναι και αυτός εξαιρετικός μάγειρας.Νηστικές πάντως δεν θα μείνετε!!!








Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

ταραΝΑΚΟΥνήματα για την ψυχολογία του Έλληνα λόγω κρίσης

Ήρθε και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας στην Ξάνθη.
«Μια αισιόδοξη κοινωνία μπορεί να βγει από την κρίση» είπε ο κ. Βενιζέλος.
Η καλή ψυχολογία ή η ανάκαμψη του οικογενειακού προϋπολογισμού κάνει τη διαφορά;
Είπαμε ότι το αυτοντοπάρισμα βοηθάει, αλλά δεν είμαστε και παλαβοί.
Το βλέπουμε το ποτήρι γεμάτο, ακόμη και όταν βλέπουμε τα πάντα να γκρεμίζονται, αλλά μέχρι πότε;
Αν δεν αλλάξει πολιτική η κυβέρνηση για ανάπτυξη δεν πρόκειται να ησυχάσει ο Έλληνας.
Από το κακό στο χειρότερο πάμε.
Ακόμη δεν ζήσαμε την κρίση.
Τώρα έρχεται και έχουμε να δούμε και να ζήσουμε πολλά.
Μακάρι να διαψευστώ.
Να γίνει ένα θαύμα και να φύγει αύριο το ΔΝΤ και η τρόϊκα.
Από την ένδοξη εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων και της ΟΝΕ βρεθήκαμε ζητιάνοι.
Αυτούς που είχαν μούτσους οι πρόγονοι μας, τώρα έγιναν καπεταναίοι μας.
Και ο κλήρος ξέρετε ότι πέφτει πάντα στο πιο γενναίο.
Καλά μας ταξίδια αδέλφια.

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Δήμος Ξάνθης αποτελέσματα εκλογών

                               Τα αποτελέσματα τον εκλογών στον Δήμο Ξάνθης έως τώρα !

ταραΝΑΚΟΥνήματα για τις δωροδοκίες και δωροληψίες ενόψει εκλογών

Καλή σας ημέρα!
Είστε έτοιμοι για τον δεύτερο γύρο των εκλογών;
Όσοι δεν πήγατε ή δεν θα πάτε να ψηφίσετε μην σας ακούω να παραπονιέστε για τους αιρετούς.
Γιατί εσείς σιωπάτε.
Αφήνετε τους άλλους να αποφασίσουν για εσάς, χωρίς εσάς.
Η αποχή δεν είναι η λύση των προβλημάτων μας.
Τώρα για όσα ακούγονται περί φακέλων με ψηφοδέλτια που περιείχαν μπλε, κόκκινα και πορτοκαλί χαρτιά, ή το φουλάρισμα του ντεπόζιτου ή των κουπονιών σε σούπερ μάρκετ δεν ξέρω αν αληθεύουν.
Γιατί άλλο να ακούς και να λες και άλλο να το βλέπεις με τα μάτια σου και να καταγγέλλονται επίσημα στις διωκτικές αρχές.
Πώς έναν γιατρό τον καταγγέλλουν για φακελάκι;
Έτσι δεν μπορεί να γίνει για έναν υποψήφιο;
Θα μου πείτε μπορεί να το κάνει κάποιος όταν έχει ανάγκη να πουληθεί για λίγα χρήματα ή για φαγητό ή για βενζίνη;
Είναι η εκδίκηση του φτωχού αυτή.
Μπορεί να ξυπνήσει μέσα του ο Ελεύθερος Πολιορκημένος.
Να θυσιάσει τη ζωή του για τα ιδεώδη.
Πιο πολύ πάντως πουλημένοι είναι όσοι πουλάνε την ψήφο τους.
Έχουν κοιταχτεί ποτέ στον καθρέφτη;
Τους αρέσει που ξεχωρίζουν με δόλιες μεθόδους;
Που παίζουν με τον πόνο των ασθενέστερων;
Θα έλεγα ότι στα χρονικά της Ελλάδας θα ήταν μεγάλη μαγκιά να αρχίσουν να καταγγέλλονται τέτοιες περιπτώσεις.
Αλλιώς ποτέ δεν θα πιστέψω ότι όντως υπάρχουν πολιτικοί που χρηματίζουν και διευκολύνουν πριν την κάλπη.

ταραΝΑΚΟΥνήματα για το κίνημα του Μίκη και τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας

Καλή σας ημέρα!
Όταν η πλειοψηφία στην Ελλάδα είναι ψόφια στον καναπέ ο Μίκης Θεοδωράκης είναι στις επάλξεις.
Μπορεί να είναι υπερήλικας αλλά το λέει η ψυχή του.
Τάσσεται υπέρ του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ.
Ήδη είχε συνάντηση μαζί με τις επιτροπές εργαζόμενων και ανέργων.
Τόνισε επανειλημμένα ότι ο μόνος τρόπος αντίδρασης του λαού είναι η επίδειξη ανυπακοής σε κάθε τομέα, όπως άρνηση πληρωμής φόρων, διοδίων, λογαριασμών ΔΕΗ κλπ.
Πώς θα γίνει αυτό από έναν Έλληνα που έχει μάθει να βολεύεται;
Ο Μίκης προανήγγειλε ομιλία του την 1 η Δεκέμβρη εφ όλης της ύλης με την οποία όπως χαρακτηριστικά ανέφερε θα ανάψει μία σπίθα για την δημιουργία κινήματος πολιτών, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν θα αποτελεί ένα ακόμη κόμμα.
Επίσης διάβασα και ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας σε μπλογκ που λέει ότι θα έχουμε εκλογές στις 12 Δεκεμβρίου και θα έχουμε οικουμενική κυβέρνηση με ΓΑΠ, Ντόρα (κάνει κόμμα στις 21 Νοεμβρίου), Κουβέλη και Καρατζαφέρη.
Να κλείσω όμως και με δύο σημαντικά παράπονα συμπολιτών μας.
Στην οδό Λευκίππου και Καπνεργατών έχει σε μια νησίδα μια τρύπα που τρώει κόσμο.
Βουλώστε την επιτέλους!
Και τέλος στο κολυμβητήριο έχει πάλι κρύο και θολό νερό.
Νοιάζεται κανείς για αυτά τα θέματα;
Απλά αν σας υποσχεθούν τίποτα μετά πρέπει να τους κυνηγάτε για να σας τα υλοποιήσουν.

ταραΝΑΚΟΥνήματα για τον ανεπίδεκτο μαθήσεως Έλληνα ψηφοφόρο

Καλή σας ημέρα!
45 μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα.
Τι κοινό έχουμε με τις γαλοπούλες;
Την βγάζουμε δεν την βγάζουμε μέχρι το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα;
Ακόμη δεν ήρθε ο χειμώνας για να καίμε εντατικά το καλοριφέρ.
Άρα κάνουμε και οικονομία.
Μας λυπάται ο Θεός και δεν μας κάνει κρύο…
Όσο για την καθημερινή αφαίμαξη ΜΟΝΟ για τα βασικά αγαθά την ζούμε και ψάχνουμε να βρούμε την τρύπα που έχει το πορτοφόλι μας.
Είναι πάνω μας και συγκεκριμένα στο κρανίο.
Εκεί μπάζει.
Γιατί τόσα χρόνια σκύβαμε το κεφάλι στην ανευθυνότητα και την έλλειψη σοβαρότητας των εκπροσώπων μας.
Εμείς τους δίναμε ψήφο εμπιστοσύνης για να μας φέρουν στο επίπεδο να μετράμε μέχρι και τα λεπτά, γιατί δεν την βγάζουμε.
Από εδώ και στο εξής τι κάνουμε;
Βγαίνουμε έξω και διαδηλώνουμε;
ΟΧΙ.
Την τρώμε και καθόμαστε.
Καλά να πάθουμε.
Ότι και αν γίνεται, από το κεφάλι μας τα τραβάμε.
Και αν δίπλα μας κάποιος πεινάει, ε και τι έγινε;
Είμαστε εμείς χορτάτοι μωρέ.
Όταν μετά δεν θα έχουμε δουλειά, δεν θα έχουμε να φάμε, θα φωνάζουμε.
Μέχρι τότε είμαστε βολεμένοι και άσε τους άλλους να πνίγονται.
Πρώτα πεθαίνει ο άνθρωπος και μετά το χούι.