Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Βαρταλαμίδι Αρχείο Λαογραφικού & Ιστορικού Μουσείου Ξάνθης

Η ΦΕΞ από το 1952, την εποχή ίδρυσή της, συγκεντρώνει το υλικό της μνήμης στο χώρο της Ξάνθης, προσπαθώντας να  συμπυκνώσει την πολιτιστική κληρονομιά σε μια χρονολογική ακολουθία, σαν οδηγό-κώδικα, για να γίνει με τη σειρά της μαρτυρία προς κληροδότηση.

Δράσεις της ΦΕΞ για τη Ιστορία της Ξάνθης
«Λαογραφική Εφορία Ξάνθης»… ……………..…...1955
«Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης» …………………  .1975
«Βαρταλαμίδη – Αρχείο-ΦΕΞ» . …….……….  2006
«Στη γειτονιά του Αίμου» ……………………..…..  2007
«Μνήμη - Χώρος  Θράκη» ……………………..…  2008   
«Προσεγγίσεις»     …………………………..…….    2009
«Μικρές ιστορίες της Ξάνθης»……………………  2010
«Ταξιδεύοντας στην Ξάνθη του μεσοπολέμου».… 2012
«Ψηλαφώντας τη μορφή της μνήμης»……………..2013

Αναλυτικά το Αρχείο περιλαμβάνει:
1. Εκθέματα του Λαογραφικού & Ιστορικού Μουσείου Ξάνθης
Το υλικό που εκτίθεται στο Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο Ξάνθης (περισσότερα από 3500 εκθέματα)

2. Αρχείο Κουγιουμτζόγλου  
Έγγραφα  1881- 1975  (περιλαμβάνει ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ -  ΔΙΠΛΟΤΥΠΟΝ ΕΙΣΠΡΑΞΕΩΣ - ΓΡΑΜΜΑΤΙΟΝ ΕΙΣ ΔΙΑΤΑΓΗΝ – ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΑΓΟΡΑΣ ΚΑΠΝΟΥ κ.α  3.205 έγγραφα)
Ευχετήριες  επαγγελματικές  κάρτες (των αρχών του 20ου αιώνα)
Cart postal  (238 κάρτες της οικογένειας Κουγιουμτζόγλου του 1900 – 1935)
Φωτογραφίες ( 18 φωτογραφίες μελών της οικογένειας)
Περιοδικά ( 2 τόμοι με περιοδικά του 1935)
Παρτιτούρες ( 20 τόμοι - παρτιτούρες των αρχών του 20ου αιώνα)

3. Αρχείο ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΩΝ  Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΑΔΗ
Περιλαμβάνει ολοκληρωμένες τις σειρές από το 1944 έως σήμερα (περίπου 2.500) καθώς και άλμπουμ και ειδικά θέματα – καταλόγους κλπ)

4. Αρχείο ΜΠΙΝΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
Περιλαμβάνει έγγραφα αποδείξεις (περισσότερα από 1000 έγγραφα αποδείξεις κλπ - των αρχών του 20ου αιώνα -  σε κακή όμως κατάσταση.)

5. Αρχείο ΚΑΤΙΝΑΣ ΒΕΙΚΟΥ ΣΕΡΑΜΕΤΗ
Περιλαμβάνει χειρόγραφα – βιβλία -  φωτογραφίες & προσωπικά αντικείμενα (περισσότερα από 700 τεμάχια πολλά εκ των οποίων είναι στην έκθεση του μουσείου.)

6. Αρχείο Μ. Χατζιδάκι
Περιλαμβάνει χειρόγραφα – παρτιτούρες  -  φωτογραφίες & σημειώσεις  (πολλά εκ των οποίων είναι στην έκθεση του μουσείου.)

7. Αρχείο Τάκη Κανελλόπουλου
Περιλαμβάνει χειρόγραφα – βιβλία -  φωτογραφίες - αποδελτιώσεις εφημερίδων & DVD 

8. Αρχείο Σχολικών & άλλων Βιβλίων οικ. Χατζηγεωργίου.
Περιλαμβάνει  σχολικά και άλλα βιβλία -  φωτογραφίες – και αντικείμενα    (περισσότερα από 600 τεμάχια)

Αρχεία υπό τεκμηρίωση
1. Υφάσματα
Φορεσιές παραδοσιακές
Φορεσιές Αστικές
Υφαντά και κ.ά

2. Αρχείο  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ
Φωτογραφικός εξοπλισμός
Φωτογραφικό αρχείο

α. Βιβλιοθήκη ΦΕΞ
Σήμερα η Βιβλιοθήκη περιλαμβάνει ένα σημαντικό αριθμό από περιοδικές εκδόσεις. ( Η πρώτη βιβλιοθήκη είχε δωριστεί στο Δήμο Ξάνθης, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών ενώ ένα άλλο μέρος της οργάνωσε την πρώτη βιβλιοθήκη των Αβδήρων). 

β. Αρχείο - Βιβλιοθήκη - Σόνια Θεοδωρίδου
Περιλαμβάνει περισσότερους από 1000 τίτλους με βιβλία θεωρίας, ιστορίας της μουσικής, παρτιτούρες και CDs, που δωρίστηκε από την ίδια κι αποτελεί το ξεκίνημα για την ανάπτυξη της βιβλιοθήκης. Συμπληρώθηκε με άλλους 1000 τίτλους κι από άλλους δωρητές.


Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

Σκεφτόμαστε από τώρα ακρογιαλιές δειλινά

Τέλος Απρίλη και ο καιρός έχει πεισμώσει και δεν λέει να φέρει την άνοιξη. Εμείς όμως αρχίσαμε να σκεφτόμαστε ακρογιαλιές και δειλινά.
Το πανέμορφο τραγούδι του Βασίλη Τσιτσάνη από την Ελεωνόρα Ζουγανέλη και τους Ιμάμ Μπαϊλντί. Αφιερωμένο για όλους εμάς που ονειρευόμαστε και πιστεύουμε στα θαύματα που τελικά γίνονται...


Χριστός ανέστη χαρά μου!

Πέρασε το Πάσχα και το Αντιπάσχα και την ευχή που κάνω είναι να έχουμε διαρκή Ανάσταση στη ζωή μας. Το Χριστός Ανέστη θα συνεχίζουμε να το λέμε για σαράντα μέρες και οφείλουμε να το λέμε με την καρδιά μας γιατί η Αγία Γραφή λέει ότι ο Θεός χάραξε τον νόμο εκεί (Από το βιβλίο του Αγίου Νεκταρίου «Περί επιμελείας ψυχής»). Φέτος στην Ακολουθία της Αποκαθήλωσης κατάλαβα πως έκλαιγε η καρδιά μου για τον Κύριο και Θεό μου, όπως ομολόγησε ο Απόστολος Θωμάς. Δεν με συγκρίνω σαφώς με τον μαθητή του Ιησού, αλλά αυτό το ζωτικό όργανο, το κέντρο της ύπαρξης μας μπορεί και αναγνωρίζει τον δημιουργό Της.  
Μπορεί τα πάθη μας, οι αμαρτίες μας να μας κρατούν μακριά Του, μα η καρδιά ξέρει την Αλήθεια. Όταν βλέπει τον Δημιουργό να πονάει δεν μπορεί να μην αντιδράσει. Είναι αυτή που ξέρει το Φως πως είναι αληθινό. Όσο και αν η λογική αντιστέκεται και δεν θέλει να πιστέψει πως ο Χριστός αναστήθηκε και θυσιάστηκε για εμάς, η καρδιά θα κάνει την έκπληξη και θα ζητάει τον Κύριο και Θεό Της.
Μια αδιάκοπη σχέση με το Θεό μπορεί να προσφέρει Αναστάσιμη ζωή. Ο χριστιανός μπορεί να έχει μια συνεχή χαρούμενη ζωή. Να λάμπει το πρόσωπο του από χαρά, ζητώντας τη Βασιλεία των Ουρανών. Ο Θείος έρωτας κρατάει τη χαρά μέσα στον άνθρωπο και τον μετουσιώνει σε ένα ον ζωντανό, όπου κυλάνε φλέβες που θέλουν έλεος από τον αιώνιο Εραστή. Το Νυμφίο της Εκκλησίας μας. Το Χριστό μας.

Χριστός Ανέστη χαρά μου, που έλεγε στον χαιρετισμό του πάντα ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ!

Σάββατο 26 Απριλίου 2014

«Οι μουσουλμάνοι της Θράκης είμαστε αληθινοί πατριώτες»

Η «δημοκρατία» αποκαλύπτει μια επιστολή-κόλαφο για όσους παίζουν ύποπτα παιχνίδια με τη μειονότητα
Του Κώστα Παππά, από το Σαββατιάτικο ένθετο της Δημοκρατίας για την Ορθοδοξία

Φούντωσε τις τελευταίες ημέρες η συζήτηση για τους μουσουλμάνους της Θράκης και τους λεπτούς χειρισμούς που απαιτούνται για το θέμα από την Πολιτεία και τα κόμματα. Η «δημοκρατία» με αυτή την ευκαιρία ρίχνει σήμερα φως στο ζήτημα της ειρηνικής συνύπαρξης στη Θράκη, που εδώ και δεκαετίες αποτελεί κεκτημένο (με την προσπάθεια και των δύο πλευρών, χριστιανών και μουσουλμάνων) και πανευρωπαϊκό σημείο αναφοράς. Σημαντικά κεφάλαια υπήρξαν πάντα τα ζητήματα της εκπαίδευσης των μουσουλμάνων και τα μειονοτικά σχολεία. Πρόσφατα, με αφορμή την απόφαση της πλειοψηφίας των καθηγητών της Θεολογικής του ΑΠΘ για ίδρυση κατεύθυνσης ισλαμικών σπουδών εκφράστηκαν πολλές και διαφορετικές απόψεις για το ζήτημα. Σήμερα, η «δημοκρατία» φέρνει στο φως αποκλειστικά μια επιστολή την οποία συνέταξαν και απέστειλαν  προς τον πρόεδρο του Τμήματος Θεολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης τα μέλη του Σωματείου «Σύλλογος Εκπαιδευτικών Μουσουλμανικής Θρησκείας Θράκης» και κοινοποίησαν στον υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων  Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο και τον γενικό γραμματέα Θρησκευμάτων Γεώργιο Καλαντζή. Στην επιστολή τα μέλη του συλλόγου παρουσιάζουν τη δική τους οπτική για το θέμα της ίδρυσης τομέα ισλαμικών σπουδών στο ΑΠΘ, τονίζουν την ελληνική τους καταγωγή και ζητούν να τους επιτραπεί να σπουδάζουν στην πατρίδα τους και όχι σε άλλες χώρες (όπως η Τουρκία που τους περιμένει με... ανοιχτές αγκάλες).
Στην αρχή της επιστολής τους σημειώνουν το γεγονός ότι τα παιδιά της μουσουλμανικής μειονότητας είχαν επιλογές ανάμεσα στο μειονοτικό γυμνάσιο - λύκειο, στο ιεροσπουδαστήριο και στη δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Στην περίπτωση των μουσουλμάνων οι οποίοι επέλεξαν τη δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, τα μέλη του σωματείου σημειώνουν ότι «βρέθηκαν να αισθάνονται άβολα και αμήχανα, όταν κατά την ώρα των θρησκευτικών έπρεπε να αποχωρήσουμε από την τάξη χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε και εμείς τα θρησκευτικά μας, τη στιγμή που η ίδια η Πολιτεία μάς έχει αναγνωρίσει επισήμως ως μουσουλμανική μειονότητα». Στη συνέχεια της επιστολής τα μέλη του σωματείου αναφέρονται συγκεκριμένα στην ελληνική τους καταγωγή, απαντώντας σε εκείνους οι οποίοι αντιτίθενται αρκετές φορές σε ζητήματα αναβάθμισης της παιδείας η οποία παρέχεται  προς αυτούς τους νέους. Σημειώνουν, λοιπόν, χαρακτηριστικά:  «Εμείς στη Θράκη δεν είμαστε μετανάστες από μακρινές χώρες με άλλους πολιτισμούς. Οι παππούδες και οι παππούδες των παππούδων μας γεννήθηκαν σε αυτά τα χώματα. Γεννηθήκαμε Έλληνες πολίτες, πήγαμε στον Στρατό, πληρώνουμε τους φόρους μας και οι γονείς μας δούλεψαν πολύ σκληρά όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες για να προχωρήσει μπροστά η πατρίδα μας! Πολλοί από εμάς θυμούνται τον πατέρα τους να λείπει μετανάστης στη Γερμανία, όπως ακριβώς και οι πατεράδες των χριστιανών φίλων μας».
Στη συνέχεια της επιστολής τους τα μέλη του υπό σύσταση σωματείου αναφέρονται στο γεγονός ότι κάποιοι επιχειρούν, κερδίζοντας χρήματα και εξουσία, να παρουσιάσουν μια εικόνα για το Ισλάμ τελείως διαφορετική από αυτή που οι ίδιοι γνωρίζουν για τη θρησκεία τους. Μάλιστα, στο σημείο αυτό της επιστολής αναφέρουν: «Αλήθεια όλοι αυτοί που μιλάνε τόσο υποτιμητικά για τη δική μας θρησκεία σκέφτηκαν έστω και μια στιγμή πώς θα ήταν δυνατόν να συνυπάρχουμε ειρηνικά και αρμονικά εδώ και 94 χρόνια με τους χριστιανούς Έλληνες πολίτες αν το Ισλάμ είναι έτσι όπως το περιγράφουν ή αν η Ορθοδοξία δεν είχε το πνεύμα ελευθερίας και αγάπης προς τον άνθρωπο;»

Στη συνέχεια του κειμένου της επιστολής γίνεται επίσης φανερή η άποψη των μουσουλμάνων ότι «η Ελλάδα δεν βαρύνεται με εκείνα που βαρύνουν άλλες δυτικές χώρες στις σχέσεις τους με το Ισλάμ». Από το κείμενο αυτό δεν λείπει επίσης μια ξεκάθαρη αναφορά για τη διαχρονική στάση των μητροπολιτών της Θράκης ώστε η ειρηνική συνύπαρξη να αποτελεί και σήμερα μια πραγματικότητα. Πιο συγκεκριμένα στην επιστολή αναφέρεται: «Ποτέ δεν ακούσαμε από τους μητροπολίτες της Θράκης λόγια που να πληγώσουν τη θρησκευτική μας ταυτότητα. Είδαμε όμως έργα που αποδεικνύουν ότι μας σέβονται. Αυτή είναι η Ορθοδοξία που γνωρίζουμε και σεβόμαστε». Στο τέλος της επιστολής επισημαίνουν τη χαρά και την τιμή που αισθάνθηκαν για το γεγονός της θετικής απόφασης από την πλειοψηφία των καθηγητών της Θεολογικής Σχολής της Θεσσαλονίκης για την ίδρυση κατεύθυνσης ισλαμικών σπουδών, την οποία χαρακτηρίζουν ιστορική. «Ένα Τμήμα Θεολογίας μας αποδέχεται όπως είμαστε, μας δέχεται για αυτό που είμαστε και θα μας βοηθήσει να γνωρίσουμε καλύτερα αυτό που είμαστε για να συνεχίσει η Θράκη να είναι πρότυπο συνεργασίας και συνύπαρξης χριστιανών και μουσουλμάνων» αναφέρουν. Καταλήγουν μάλιστα, τονίζοντας: «Αφού ζούμε στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία και ο σεβασμός προς τους λίγους θεωρείται δεδομένος, θα μας επιτρέψουν όσοι έχουν διαφορετική άποψη να τους πούμε ότι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα απολύτως από εμάς και πιστεύουμε ότι αν μας γνώριζαν, θα αναθεωρούσαν πολλά από αυτά που μας προσάπτουν τόσο άδικα σήμερα».

Ο Γρηγόρης των ταραΝΑΚΟΥνήματων

Δεν μου αρέσουν οι αποχωρισμοί και οι αποχαιρετισμοί, αλλά δεν μπορούσα να μη γράψω κάτι για το συνεργάτη του ιστολογίου μας Γρηγόρη Κωστάκη που πλέον δεν είναι κάτοικος Ξάνθης, αλλά Αγίου Νικολάου Κρήτης. Ο Γρηγόρης πήρε το πτυχίο του πολιτικού μηχανικού και τελικά δεν είχε άλλο λόγο να κατοικήσει στην θρακιώτικη πόλη μας (δυστυχώς είναι αφιλόξενη γη λόγω της ανεργίας) και αναχώρησε για την ιδιαίτερη πατρίδα του. Τον ευχαριστώ πολύ που αρθρογράφησε για τα ταραΝΑΚΟΥνήματα και φυσικά η πρόσκληση είναι ακόμη ανοιχτή για αυτόν.
Ο Γρηγόρης είναι η κινητή εγκυκλοπαίδεια προσωποποιημένη. Ο κουμπάρος μου ο Θοδωρής πολλές φορές του έλεγε για τα ταξίδια του, μα ο Γρηγόρης του έδινε πληροφορίες λες και ήταν εκεί συνεχώς. Ξέρει ιστορία, παίζει στα δάχτυλα τη γεωγραφία, μπορεί να σου εξηγήσει για τις τέχνες ότι απορία έχεις, να σου αναλύσει για πολιτικά γεγονότα που συνέβησαν με μια σιγουριά που βάζει κάτω όλους τους αναλυτές. Είναι πολύ καλός γνώστης πολλών θεμάτων.
Προσωπικά τον ξέρω τέσσερα χρόνια, αλλά είναι σαν να τον γνωρίζω περισσότερα. Έχει αυτήν την αμεσότητα που κερδίζει το συνομιλητή του. Πάντοτε είναι θετικός στο κάλεσμα φίλων για έναν καφέ, έναν περίπατο, ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, μια εκδρομή. Καλός ψάλτης που έδινε το καθιερωμένο ραντεβού του κάθε Σάββατο στο μοναστήρι της Γέννησης Θεοτόκου στα Κομνηνά, αλλά και στις αγρυπνίες. Τελευταία φορά πήγε λίγο πριν φύγει από την Ξάνθη, το Σάββατο του Λαζάρου. Φαινόταν συγκινημένος μα ήθελε να το κρύψει, όπως και αργότερα στο σπίτι του κ. Λάζαρου και της κας Μηλίτσας που μαζευτήκαμε για τελευταία φορά.
Ο Γρηγόρης ίσως και να ξανάερθει στην Ξάνθη, όχι σαν επισκέπτης αλλά σαν κάτοικος. Αλλά και να μη γίνει αυτό, θα είναι σαν να μην έφυγε ποτέ. Γιατί μερικούς ανθρώπους όταν τους βλέπεις είναι σαν να μην έφυγαν ποτέ. Αφήνουν το σημάδι τους στις ψυχές των ανθρώπων που γνώρισαν.

Λόγω της νέας του αγάπης: της εκμάθησης της ρωσικής γλώσσας δεν θα μπορούσα να μην του πω: «Γρηγόρη в свидания».

Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Μαθητές της Β Λυκείου πιο ώριμοι από τους ενήλικες

Η συνεργάτιδα του ιστολογίου μας φιλόλογος Άννα Λασχαρίδου μου απέστειλε δύο άρθρα μαθητών της της Β Λυκείου που είναι ιδιαίτερα και δείχνουν ωριμότητα σκέψεως, ευαισθησία, σοβαρότητα και υπευθυνότητα που υπερβαίνει το νεαρό της ηλικίας τους.

Προς υπουργείο παιδείας,
   Με αφορμή το μάθημα έκφρασης - έκθεσης και το θεματικό κύκλο κριτικής που διδάσκεται, θα ήθελα ως μαθητής του ελληνικού σχολείου να εκφράσω κι εγώ τις απόψεις μου τηρώντας τη δική μου κριτική στάση στο υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα. Διότι, η εκπαίδευση στο ελληνικό σχολείο δεν συμβαδίζει πλήρως με τον αρχικό της σκοπό, που είναι η ανάπτυξη των πνευματικών, σωματικών και ηθικών ικανοτήτων των μαθητών. Διαπιστώνεται μάλιστα συχνά πως αποτελεί ένα σύστημα ελλιπές και γεμάτο προβλήματα.
   Πρωτίστως, το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα παρέχει παρωχημένες και αποπροσανατολιστικές γνώσεις. Ως αποτέλεσμα, οι μαθητές δεν αναπτύσσουν την κριτική σκέψη τους, αλλά εξυπηρετούν την εξειδίκευση και όχι τη διαμόρφωση ολοκληρωμένης προσωπικότητας. Επιπλέον, η έλλειψη διδακτικών αντικειμένων που να ανταποκρίνονται στις κοινωνικές συνθήκες η ανεπαρκής παροχή διδακτικών εγχειριδίων και οργάνωσης αποτελούν ένα σημαντικό πρόβλημα που πρέπει να λυθεί σύντομα και άμεσα.
   Ακόμη, σημαντικό πρόβλημα αποτελεί και η πλειοψηφία του εκπαιδευτικού προσωπικού. Οι διδάσκοντες συχνά χαρακτηρίζονται από έλλειψη διαλόγου με του διδασκομένους και την εφαρμογή μιας ξεπερασμένης μεθόδου διδασκαλίας καθιστώντας έτσι το μάθημα ανιαρό. Μάλιστα, οι ίδιοι, πολλές φορές δεν προλαβαίνουν να γνωρίσουν τους μαθητές του και για αυτό αξιολογούν με βάση την μερική απόδοση τους σε μια γραπτή δοκιμασία, παραγνωρίζοντας έτσι τη συνολική προσωπικότητα τους.
    Τέλος, το κυριότερο πρόβλημα κατά την γνώμη μου, είναι η διδακτέα ύλη σε συνδυασμό με τις πανελλήνιες εξετάσεις. Κατ' αρχάς, η ύλη (που έχει διπλασιαστεί σε σχέση με την ύλη των προηγούμενων διδακτικών ετών) είναι μεγάλη σε όγκο και περιέχει πολλά γνωστικά αντικείμενα, κάτι που δημιουργεί και την ανάγκη για μηχανιστική απομνημόνευση. Για να καταφέρουν οι μαθητές καταφεύγουν στα φροντιστήρια και όποιοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα, συχνά δεν τα καταφέρνουν! Έπειτα οι πανελλήνιες, ο στόχος κάθε μαθητή, από την αρχή του σχολείου, όλη η προετοιμασία του τόσα χρόνια που προσπαθούσε να τον οπλίσει με τα κατάλληλα εφόδια για αυτήν ακριβώς τη στιγμή. Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα με όλα αυτά, σύμφωνα με κάποιες στατιστικές έρευνες που πραγματοποιήθηκαν οι εξετάσεις, σε συνδυασμό με την τεράστια ποσότητα ύλης έχουν ως αποτέλεσμα οι μαθητές να αποτυγχάνουν και να μην καταφέρνουν να περάσουν σε μια σχολή της αρέσκειας τους.
      Όλα αυτά τα χρόνια έχω καταλάβει πως δεν είναι απλώς πως δεν υπάρχει διάθεση βοήθειας από τους αρμόδιους προς τους διαμαρτυρόμενους μαθητές, ούτε απροθυμία αλλαγής του εκπαιδευτικού συστήματος. Αυτό που εγώ κατανοώ είναι η επιθυμία των «υψηλά ιστάμενων» να καταφέρουν τη δημιουργία... μιας νέας γενιάς! Μιας γενιάς, από μαθητές που δεν κατάφεραν να μπουν σε κάποια σχολή, μια γενιά από «ανειδίκευτα»  άτομα που θα αναγκάζονται να εργάζονται με ελάχιστες οικονομικές απολαβές. Και δυστυχώς έχουμε βιώσει όλοι ό,τι επιφέρει η οικονομική δυσχέρεια στο άτομο. Κι όλα αυτά, τα υφίστανται οι μαθητές, αυτοί που αποκαλούνται «οι πολίτες του μέλλοντος». Αυτοί που, τελικά, δεν φέρουν καμία ευθύνη. Καλά τα καταφέρατε!
Με επιμονή κι ελπίδα,
Καλιαμπός Δημήτρης, μαθητής β΄ λυκείου.


Αγαπητοί έφηβοι βουλευτές 
Όπως και εσείς, έτσι και εγώ είμαι ένας  νέος, ο οποίος βλέπει και βιώνει καθημερινά την φτώχεια και την εξαθλίωση να πλήττουν όλες τις κοινωνικές τάξεις τόσο της χώρας μας όσο και παγκοσμίως.
Ένα δυσάρεστο φαινόμενο το οποίο έχει γίνει πλέον κομμάτι της καθημερινότητας μας. Άνθρωποι να κοιμούνται στα παγκάκια και στα πεζοδρόμια, άνθρωποι που αναγκάζονται να ψάχνουν στα απορρίμματα, γιατί το κράτος αδυνατεί να τους προσφέρει εργασία. Άνθρωποι οι οποίοι είχαν τις εργασίες τους, ώσπου μια μέρα ο εργοδότης τους αναγκαζόμενος (όπως συχνά προβάλλεται ως δικαιολογία) από την ίδια την πολιτεία, τους πέταξε έξω αδιαφορώντας για  το μέλλον της οικογένειας τους. Άνθρωποι που ανήκαν στη μεσαία τάξη βρίσκουν πια μοναδικό καταφύγιο στα συσσίτια των ενοριών τους, εξασφαλίζοντας τους έτσι τα προς το ζήν για τούς ίδιους αλλά και για τα μέλη της οικογένεια τους.
Από αυτή την κατάσταση ξέρετε τι με θυμώνει;. Η αδιαφορία της πολιτείας, για τους εκατομμύρια πολίτες της, η οποία νοιάζεται και υπόσχεται ένα καλύτερο μέλλον για όλους εμάς μόνο την στιγμή των εκλογικών περιόδων. και σας ρωτώ: Πού είναι οι πράξεις στα όσα μας υπόσχονταν ενώπιων όλων μας; Πού είναι οι καλύτερες ημέρες που θα ξημέρωναν για την Ελλάδα και τους κατοίκους της;. Υποσχέσεις που πλέον δεν πείθουν!  
Ακόμα με θυμώνει το φαινόμενο του φασισμού και τού ρατσισμού, που  παίρνει δραματικές διαστάσεις στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας! Πολλές φορές σκέφτομαι πώς μια χώρα σαν την Ελλάδα κατάφερε να ασπαστεί τέτοιες απόψεις και μάλιστα κοινοβουλευτικά. Διότι πρόκειται για χώρα από  όπου πηγάζει ο όρος της Δημοκρατίας, της ελευθερίας στην ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ και ο σεβασμός, μια χώρα η οποία έχει βιώσει της προσφυγιά, παγκόσμιους πολέμους, πείνα, φτώχεια και δικτατορία, έπρεπε να απεμπολεί τέτοιου είδους πεποιθήσεις. 
Επιπλέον με απασχολεί ιδιαίτερα το μέλλον της γενιάς μου, βλέποντας την ανεργία να καλπάζει με γοργούς ρυθμούς και να απορροφά κυρίως τους νέους. Πολύ συχνά ακούω από φίλους πώς θέλουνε να φύγουνε μόλις τελειώσουν το πανεπιστήμιο αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον σε άλλες ευρωπαϊκές και μη χώρες του κόσμου , σκεπτόμενοι πως το μέλλον της Ελλάδας είναι αβέβαιο.
    Στην συνέχεια θα αναφερθώ σε ένα πολύ συχνό φαινόμενο που είχε ριζώσει για τα καλά στην ζωή ορισμένων ανθρώπων και καλύτερα θα λέγαμε ευνοημένων ανθρώπων από το κράτος. Αναφέρομαι στην αναξιοκρατία, στο λεγόμενο ρουσφέτι, που ευθύνεται για την ύπαρξη ενός πελατειακού κράτους. Δύο έννοιες αλληλοεξαρτημένες ιδιαίτερα γνωστές για την χώρα μας.  
Αυτά είναι που με θυμώνουν και που με εξοργίζουν στην χώρα μας. Αυτή η χώρα που μέχρι το 2009 ζούσε πλούσια και ανέμελα βρέθηκε σε σημείο το οποίο ποτέ κανένας μας δεν μπορούσε να φανταστεί. Ξέρετε όμως μέσα από αυτό το πάθημα που πιστεύω να μας γίνει μάθημα αναπτύχθηκε μεταξύ μας ένα πολύ σημαντικό αίσθημα. Το αίσθημα της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς, το οποίο έλειπε από την καθημερινότητα μας. Αν και αργά καταλάβαμε πως όλοι ανεξαρτήτως θρησκείας, φυλής, εθνικότητας, και κουλτούρας έχουμε την ανάγκη και την βοήθεια όλων σε μια περίοδο σαν και αυτή που αντιμετωπίζουμε στις μέρες μας.
Σας ευχαριστώ
[ΜΠΑΚΑΒΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ, μαθητής β΄ λυκείου]

6ο Παιδικό Εφηβικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών στη Ξάνθη

Το ραντεβού δόθηκε! Την  Κυριακή, 4 Μαΐου στις 5:15 μ.μ. όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Γήπεδο «Φίλιππος Αμοιρίδης» στη  Ξάνθη.

Παιδιά και έφηβοι από τις τέσσερις άκρες της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης θα χορέψουν, θα τραγουδήσουν και θα εμφυσήσουν δύναμη στην καρδιά του Πόντου, του Ελληνισμού όλου. Το 6ο Παιδικό Εφηβικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών είναι πια παράδοση ζώσα.   «Θα μας δώσουν την χαρά να διαπιστώσουμε «Η Ρωμανία κι αν πέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο».» δηλώνουν οι διοργανωτές και απευθύνουν πρόσκληση σε όλους.

Θεία Λειτουργία στον Άη Γιώργη Εχίνου

Τό Σάββατο 26 Ἀπριλίου ἐ.ἔ. καί ὥρα 07:30-10:30 στόν πανηγυρίζοντα Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου Ἐχίνου θά  τελεσθεῖ Θεία Λειτουργία ἱερουργοῦντος  τοῦ  Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ξάνθης καί Περιθεωρίου κ.κ. Παντελεήμονος.
Παρακαλοῦνται οἱ εὐσεβεῖς καί φιλέορτοι χριστιανοί ὅπως προσέλθουν και τιμήσουν τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου στήν ἀκριτική ἐνορία του Νομοῦ μας.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

Αρχιερατικός Εσπερινός σε αρχαιολογικό χώρο

Γνωστοποιεῖται ὅτι τό Σάββατο 3 Μαΐου ἐ.ἔ. καί ὥρα 19:00 στόν ἀρχαιολογικό χῶρο Περιθεωρίου-Ἀναστασιουπόλεως (πλησίον χωριοῦ Ἀμαξάδων) θά τελεσθεῖ Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός συγχοροστατούντων τῶν Σεβασμιωτάτων Μητρο-πολιτῶν  Ξάνθης καί Περιθεωρίου κ.κ. Παντελεήμονος καί Μαρωνείας καί Κομοτηνῆς κ. Παντελεήμονος.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

Σάββατο 19 Απριλίου 2014

Καλή Ανάσταση από τα ταραΝΑΚΟΥνήματα

Τα ταραΝΑΚΟΥνήματα σας εύχονται Καλή Ανάσταση και Καλή Λαμπρή! Το Φως του Χριστού να λάμπει πάντα στις ψυχές και τις ζωές μας. Να ζούμε μια διαρκή Ανάσταση και να έχουμε συνεχής σχέση με το Θεό, ελπίζοντας να συναντηθούμε μαζί Του στην Άνω Ιερουσαλήμ. 

Με λίγα σύννεφα το Πάσχα

Την Κυριακή του Πάσχα ο καιρός θα είναι βελτιωμένος σε ολόκληρη τη χώρα με αραιές μόνο νεφώσεις οι οποίες τις πρωινές κυρίως ώρες θα είναι κατά τόπους αυξημένες. Η θερμοκρασία θα σημειώσει λόγω των νοτιάδων βαθμιαία άνοδο.
Αναλυτικά η γενική πρόγνωση καιρού για Κυριακή 20-4-2014
Αραιές νεφώσεις σε ολόκληρη τη χώρα με τοπικές βροχές στην Ήπειρο, το Βόρειο Ιόνιο, τη Δυτική Στερεά, τη Μακεδονία και τη Θράκη, περιμένουμε την Κυριακή του Πάσχα. Τα φαινόμενα σταδιακά θα σταματήσουν. Λίγα χιόνια θα πέσουν στα ορεινά της Βόρειας Ελλάδας και της Ηπείρου.
Η θερμοκρασία, θα κυμανθεί από 6 έως 18 βαθμούς στη Βόρεια Ελλάδα, από 8 έως 21 βαθμούς στην Κεντρική Ελλάδα, από 11 έως 23 βαθμούς στη Νότια Ελλάδα, από 11 έως 20 βαθμούς στη Δυτική Ελλάδα και από 12 έως 21 βαθμούς στα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη.
Οι άνεμοι στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο θα πνέουν δυτικοί βορειοδυτικοί ασθενείς έως μέτριοι και στο υπόλοιπο Αιγαίο νότιοι νοτιοδυτικοί σχεδόν μέτριοι έως μέτριοι και πρόσκαιρα ισχυροί. Στο Ιόνιο οι άνεμοι θα πνέουν νότιοι νοτιοανατολικοί μέτριοι έως ισχυροί και στα νότια κατά τόπους σχεδόν θυελλώδεις.
Αραιές νεφώσεις κατά περιόδους πυκνότερες, περιμένουμε την Κυριακή του Πάσχα στην Αττική. Η θερμοκρασία στο κέντρο θα φτάσει τους 20 βαθμούς Κελσίου. Οι άνεμοι θα πνέουν νότιοι νοτιοδυτικοί ασθενείς έως μέτριοι.

Αραιές νεφώσεις αυξημένες τις πρωινές ώρες όπου ενδέχεται να βρέξει τοπικά, περιμένουμε την Κυριακή του Πάσχα στη Θεσσαλονίκη. Η θερμοκρασία θα φτάσει τους 17 βαθμούς Κελσίου. Οι άνεμοι στο Θερμαϊκό θα πνέουν από μεταβλητές διευθύνσεις ασθενείς έως σχεδόν μέτριοι.

Το Άγιο Φως ήρθε στην Ελλάδα

«Δεύτε λάβετε Φως εκ του ανεσπέρου Φωτός». Η πόρτα του Πανάγιου κουβούκλιου άνοιξε και δυο πύρινες δεσμίδες με 33 κεριά η καθεμιά εμφανίστηκαν από μέσα. Η μοναδική αυτή τελετή και παράλληλα αποκλειστικό προνόμιο του Οθρόδοξου Πατριάρχη Ιεροσολύμων πραγματοποιήθηκε και φέτος στον Πανάγιο Τάφο  το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου.
Ο ναός ήταν κατάμεστος από πιστούς, ορθόδοξους και μη χριστιανούς, χιλιάδες επισκέπτες, που υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, επιδίωξαν να βιώσουν από κοντά αυτό το μεγάλο θαύμα της Ανάστασης του Κυρίου όταν από τον Πανάγιο Τάφο βγήκε ο Ορθόδοξος Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος Γ' υψώνοντας στο χέρι του το Άγιο Φως για να το μοιράσει σε όλους.
Σε όλους αυτούς, που περίμεναν με κατάνυξη στην ψυχή και, στα χέρια, πολλές λαμπάδες αποτελούμενες από 33 κεράκια, όσα και τα χρόνια του Ιησού, να το λάβουν και να το μεταδώσουν.
Η τελετή άρχισε με την είσοδο του πατριάρχη Θεόφιλου Γ' στον ναό, συνοδευόμενου από αρχιερείς, ιερείς και διακόνους του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, αλλά και τον Αρμένιο πατριάρχη.
Ακολούθησε η Ιερή Λιτανεία και η αποσφράγιση του Πανάγιου Τάφου, ο οποίος, σύμφωνα με την παράδοση, ελέγχθηκε ότι δεν εμπεριείχε τίποτα που να μπορούσε να ανάψει φωτιά και σφραγιστεί με βουλοκέρι την προηγούμενη μέρα.
Τότε, ο πατριάρχης έβγαλε την αρχιερατική στολή του και έμεινε μόνο με το λευκό στιχάριο, έλαβε τους σβηστούς πυρσούς και εισήλθε στο Ιερό Κουβούκλιο.
Όλα τα καντήλια στο κτιριακό συγκρότητημα του Ναού της Αναστάσεως ήταν σβηστά. Ο Πατριάρχης προσευχόταν στο εσωτερικό του Πανάγιου Τάφου. Η θεϊκή φλόγα, σύμφωνα με τις παραδόσεις, εμφανίζεται «από το πουθενά» στον ελληνορθόδοξο πατριάρχη, αποκλειστικά σε αυτόν και σε κανέναν άλλο. Η έξοδος της φλόγας, που άναψε μόνη της εκπληρώνοντας κάθε χρόνο ένα θαύμα στο εσωτερικό του Πανάγιου Τάφου, είναι συγκινητική.
Χέρια απλώνονται από παντού και μέσα σε λίγα λεπτά ο ναός γεμίζει από φλόγες που «προχωρούν» μέχρι να καλύψουν όλο τον χώρο.
Από τον Πανάγιο Τάφο σε ολόκληρη την Ελλάδα
Παραδοσιακά, εκπρόσωπος της ελληνικής πολιτείας παρίσταται στην τελετή του Αγίου Φωτός. Την κυβέρνηση φέτος εκπροσώπησε ο υφυπουργός Εξωτερικών, Κυριάκος Γεροντόπουλος. Από το ναό της Αναστάσεως, το Άγιο Φως αρχίζει το ταξίδι του με προορισμό τις εκκλησίες της Ελλάδας.
Το αεροπλάνο με τον αρμόδιο υφυπουργό, το μετέφερε από το Ισραήλ στην Αθήνα και στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, όπου έγινε η τελετή υποδοχής, με τιμές αρχηγού κράτους για να ξεκινήσει, αμέσως μετά η διανομή του σε όλη τη χώρα. Έτσι, από τα αεροδρόμια φθάνει στις πόλεις της επικράτειας και από εκεί, στις εκκλησίες, για να φωτίσει την Ανάσταση του Κυρίου και να φτάσει από χέρι σε χέρι σε κάθε σπίτι.

Πηγή: http://www.amen.gr

Τι να φάτε το Πάσχα όσοι κάνατε νηστεία

Η ειδικός στο αδυνάτισμα Μαρία Ψωμά μας δίνει τις καλύτερες πρακτικές συμβουλές
Μετά την Μεγάλη Εβδομάδα φτάνουμε στο βράδυ του Μ. Σαββάτου μετά την Ανάσταση και την Κυριακή του Πάσχα.
Tο βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου προτιμήστε ένα πιάτο μαγειρίτσα με βραστό αυγό.
Την Κυριακή του Πάσχα θέλει ιδιαίτερη προσοχή.
Οι περισσότεροι μένουν νηστικοί μέχρι το μεσημέρι με αποτέλεσμα να πέφτουν “με τα μούτρα”, στο πασχαλινό τραπέζι. Δεν είναι τυχαίο ότι την ημέρα αυτή έχουμε πολλά επεισόδια γαστρεντερικού και καρδιαγγειακά.
Θέλει πρωινό, 1 φέτα τσουρέκι ή αυγά και το μεσημέρι πάντα σαλάτα πριν από οτιδήποτε φάμε.
Δεν χρειάζεται να στερηθούμε κάτι. Μπορούμε να φάμε από όλα αλλα με μέτρο.
Επίσης προσοχή το αλκοόλ. Πολλοί πίνουν νηστικοί από το πρωί, με αποτέλεσμα μέθη και αντιδραστική υπογλυκαιμία, οπότε τρώνε ότι βρουν μπροστά τους.

Καλό Πάσχα!

Πηγή κειμένου: http://www.missbloom.gr
Φωτογραφίες από προσωπικό αρχείο 

Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

Ανάστασιμο μήνυμα Οικουμενικού Πατριάρχη κατά του ρατσισμού: "Αληθινή πρόοδος δέν δύναται νά ὑπάρξῃ χωρίς Θεόν"

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ - ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΩΣ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

Χριστός Ἀνέστη!

«Δεῦτε», ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, «λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου Φωτός» τοῦ Φαναρίου, τοῦ Ἱεροῦ Κέντρου τῶν Ὀρθοδόξων, καί δοξάσωμεν ὅλοι ὁμοῦ καί ἀπό κοινοῦ «Χριστόν τόν Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν».

Ζοφερά ἦτο ἡ ψυχική κατάστασις τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου μετά τήν Σταύρωσιν Αὐτοῦ, διότι διά τῆς δι᾿ αὐτῆς θανατώσεως τοῦ Κυρίου διελύθησαν αἱ ἐλπίδες τῶν μαθητῶν Του περί ἐπικρατήσεως Αὐτοῦ καί αὐτῶν ὡς πολιτικῆς ἐξουσίας.

Εἶχον ἐκλάβει τήν θριαμβευτικήν εἴσοδον τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τά Ἱεροσόλυμα, μετά τήν ἀνάστασιν τοῦ Λαζάρου καί τήν θαυματουργικήν τροφοδοσίαν πέντε χιλιάδων ἀνδρῶν, πλέον γυναικῶν καί παιδίων, διά πέντε ἄρτων καί δύο ἰχθύων, ὡς προανάκρουσμα τῆς κατακτήσεως ὑπ᾿ αὐτῶν κοσμικῆς ἐξουσίας.

Ἡ μήτηρ δύο ἐξ αὐτῶν ὑπέβαλε μάλιστα τό αἴτημα ὅπως οἱ υἱοί αὐτῆς καθήσουν εἷς ἐκ δεξιῶν καί εἷς ἐξ εὐωνύμων τοῦ Κυρίου, ὅταν Οὗτος ἀναλάβῃ τήν ἐξουσίαν.

Ὅλα αὐτά διελύθησαν ὡς παιδικαί φαντασίαι λόγῳ τοῦ φοβεροῦ πλήγματος τῆς θανατικῆς ἐκτελέσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Τήν πρωίαν, ὅμως, τῆς μιᾶς τῶν Σαββάτων αἱ Μυροφόροι εὗρον τόν τάφον κενόν καί ἤκουσαν παρά τοῦ Ἀγγέλου ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν.

Μετ᾿ ὀλίγον δέ εἶδον Αὐτόν εἰς ἀλλοίαν κατάστασιν, μή ἐπιτρέπουσαν εἰς τάς Μυροφόρους νά Τόν ἀγγίξουν.

Ἡ τοιαύτη ἀπροσδόκητος ἐξέλιξις τῶν πραγμάτων προεκάλεσε τήν ἀπορίαν τῶν περί τόν Ἰησοῦν περί τῆς περαιτέρω ἐξελίξεως τῶν γεγονότων.

Ἡ ἀπάντησις δέν ἐδόθη εἰς αὐτούς ἀμέσως. Εἰδοποιήθησαν νά ἀναμένουν μέ ὑπομονήν καί καρτερίαν μέχρις ὅτου ἐνδυθοῦν δύναμιν ἐξ ὕψους.

Πειθαρχήσαντες δέ εἰς τήν ἐντολήν, ἀνέμενον μέχρι τῆς Πεντηκοστῆς, ὅτε τό Ἅγιον Πνεῦμα, ἐπελθόν, ἀπεκάλυψεν εἰς αὐτούς, ἐν πληρότητι, τήν νέαν ἀποστολήν των.

Αὕτη δέν συνίστατο εἰς τήν ἀπελευθέρωσιν ἑνός ἔθνους ἀπό τῆς ὑποδουλώσεως εἰς ἄλλο ἔθνος, ἀλλά εἰς τήν ἀπελευθέρωσιν τῆς ἀνθρωπότητος ὅλης ἀπό τῆς ὑποδουλώσε-ως εἰς τόν ἄρχοντα τοῦ κακοῦ καί εἰς τό κακόν ἐν γένει.

Μία ἄλλη μεγάλη ἀποστολή διαφορετική ἀπό ἐκείνην τήν ὁποίαν ὠνειρεύοντο.

Ἡ ἀσύλληπτος ἐντολή τῆς διαδόσεως τοῦ κηρύγματος τῆς ἀπελευθερώσεως τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τῆς δουλείας τοῦ θανάτου ἐξέπληξεν αὐτούς, ἀλλ᾿ ἀνελήφθη μετά ζήλου καί ἐκηρύχθη πανταχοῦ καί ἔσωσε καί σώζει πολλούς ἀπό τοῦ θανάτου.

Ὑπάρχει ὁ πρωτότοκος τῶν νεκρῶν, ὁ ἀναστημένος Ἰησοῦς, ὁ ὁποῖος προσφέρει εἰς ὅλους τήν δυνατότητα τῆς ἀναστάσεως καί τῆς αἰωνίου ζωῆς, μιᾶς ζωῆς ἡ ὁποία δέν ὑπόκειται πλέον εἰς τήν φθοράν, διότι ἐν τῇ ἀναστάσει οἱ ἄνθρωποι εἶναι ὡς οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἐν οὐρανῷ καί φέρουν σῶμα πνευματικόν ἀντί τοῦ σαρκικοῦ.

Πρόγευσιν αὐτῆς τῆς μακαρίας ἀναστασίμου καταστάσεως βιοῦμεν ἀπό τώρα, ὅταν φέρωμεν τό σάρκινον ἔνδυμά μας εἰς τρόπον ὥστε νά μή γευώμεθα τήν οὐσίαν τοῦ θανάτου, δηλαδή τήν ἀπομάκρυνσιν ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, ἀλλά νά αἰσθανώμεθα ὅτι μετέβημεν ἀπό τοῦ φυσικοῦ θανάτου τοῦ σαρκίνου σώματος εἰς τήν ἀνωτέραν ζωήν τοῦ πνευματικοῦ τοιούτου διά τῆς μετ᾿ ἀγάπης γνώσεως τοῦ Προσώπου τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία γνῶσις ἰσοδυναμεῖ πρός τήν αἰώνιον ζωήν.

Δέν προσδοκῶμεν, λοιπόν, ἁπλῶς τήν ἀνάστασιν τῶν νεκρῶν ὡς ἕν γεγονός τοῦ ἀπωτάτου μέλλοντος ἀλλά μετέχομεν αὐτῆς ἀπό τοῦδε, ὥστε νά κραυγάζωμεν ἐνθουσιωδῶς μετά τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου: «Ποῦ σοῦ, θάνατε, τό κέντρον; ποῦ σοῦ, Ἅδη, τό νῖκος;».

Συνανέστημεν μετά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ζῶμεν τά ἔσχατα ὡς παρόντα καί τά παρόντα ὡς ἔσχατα. Ἡ ἀνάστασις διαποτίζει τήν ὕπαρξιν ἡμῶν καί πληροῖ χαρᾶς αὐτήν. Ὡς ἐπλήσθη χαρᾶς τό στόμα τῶν μαθητῶν ἐν τῷ λέγειν ἀνέστη ὁ Κύριος.

Συνεχίζομεν τό ἔργον τῶν Ἀποστόλων. Μεταδίδομεν εἰς τόν κόσμον τό μήνυμα τῆς ἀναστάσεως. Κηρύσσομεν ἐν ἐπιγνώσει, ὅτι ὁ θάνατος δέν πρέπει νά ἔχῃ θέσιν εἰς τήν ζωήν μας, οὐδεμίαν ὠφέλειαν προσφέρει εἰς τήν ἀνθρωπότητα.

Οἱ ἐπιδιώκοντες νά βελτιώσουν τήν κοινωνικήν ζωήν διά τοῦ θανάτου συνανθρώπων τινῶν αὐτῶν, δέν προσφέρουν ἀγαθήν ὑπηρεσίαν εἰς τούς ἐπιζῶντας. Ὑπηρετοῦν τήν ἐπέκτασιν τοῦ θανάτου καί προετοιμάζουν τήν ὑπ᾿ αὐτοῦ καταβρόχθισιν ἑαυτῶν.

Εἰς τάς ἡμέρας μας τά τύμπανα τοῦ θανάτου καί τοῦ σκότους ἠχοῦν μανιωδῶς. Μερικοί συνάνθρωποί μας πιστεύουν ὅτι ἡ ἐξόντωσις ἄλλων συνανθρώπων μας εἶναι πρᾶξις ἐπαινετή καί ὠφέλιμος, ἀλλά πλανῶνται οἰκτρῶς.

Δυστυχῶς, ἡ ἐξουδένωσις καί καταπίεσις τῶν ἀσθενεστέρων ὑπό τῶν ἰσχυροτέρων ἐπικρατεῖ εἰς τήν κοσμικήν πυραμίδα τοῦ γίγνεσθαι.

Συχνάκις ἐκπλήσσει ἡ σκληρότης καί ἔλλειψις εὐσπλαγχνίας τῶν κρατούντων τά ἡνία τοῦ κόσμου καί τῶν νομιζόντων ἐξουσιάζειν αὐτοῦ.

Ὁ Χριστός, ὅμως, διά τοῦ σταυρικοῦ θανάτου Αὐτοῦ ἀντέστρεψε τήν κοσμικήν πυραμίδα καί εἰς τήν κορυφήν αὐτῆς ἐτοποθέτησε τόν Σταυρόν Του.

Εἰς τήν κορυφήν εὑρίσκεται ὁ Ἴδιος, ἐπειδή Αὐτός ἔπαθε πλεῖον πάντων τῶν ἀνθρώπων. Δέν ὑπῆρξεν ἄνθρωπος εἰς τόν κόσμον ὁ ὁποῖος ὑπέφερεν ὅσα ὑπέφερεν ὁ Θεάνθρωπος Χριστός: «Σχήματι εὑρεθείς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτόν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ».

Διά τοῦτο ὁ Θεός Πατήρ «ἐχαρίσατο Αὐτῷ ὄνομα τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα, ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καί ἐπιγείων καί καταχθονίων» (Φιλιπ. β΄ 8-11).

Συχνάκις εἰς τήν ἱστορίαν τῆς ἀνθρωπότητος βλέπομεν νά κυριαρχῇ τό σκότος τοῦ θανάτου, τό ἄδικον ἀντί τῆς δικαιοσύνης, τό μῖσος καί ὁ φθόνος ἀντί τῆς ἀγάπης, καί τούς ἀνθρώπους νά προτιμοῦν τό καταχθόνιον μῖσος ἀντί τοῦ φωτός τῆς Ἀναστάσεως.

Παρά τήν φαινομενικήν τεχνολογικήν πρόοδον τῶν ἀνθρωπίνων κοινωνιῶν, παρά τάς διακηρύξεις περί τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί τῶν θρησκευτικῶν ἐλευθεριῶν, τό ἐθνοφυλετικόν καί θρησκευτικόν μῖσος διογκοῦνται παγκοσμίως καί προκαλοῦν ἐπικινδύνους ἐντάσεις, αἱ ὁποῖαι ἐπιτείνουν τήν κυριαρχίαν τοῦ βασιλείου τοῦ θανάτου, τοῦ Ἅδου, τῶν καταχθονίων.

Οἱ ἄνθρωποι ἀτυχῶς δέν ἠμποροῦν νά ἀνεχθοῦν τήν διαφορετικότητα εἰς τόν συνάνθρωπόν των. Δέν ἠμποροῦν νά δεχθοῦν τήν διαφορετικήν φυλετικήν καταγωγήν τοῦ ἀνθρώπου, τάς διαφορετικάς ἀντιλήψεις καί πεποιθήσεις του, πολιτικάς, θρησκευτικάς, κοινωνικάς.

Ἡ ἱστορία, ὅμως, ἔχει ἀποδείξει ὅτι ἀληθινή πρόοδος δέν δύναται νά ὑπάρξῃ χωρίς Θεόν. Οὐδεμία κοινωνία δύναται νά εἶναι ἀληθῶς προοδευτική καί εὐδαίμων, ἐάν δέν ὑπάρχῃ ἐλευθερία. Ἀλλά ἡ ἀληθινή ἐλευθερία ἀποκτᾶται μόνον μέ τήν παραμονήν πλησίον τοῦ Θεοῦ.

Ἡ ἱστορία τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνος ἐπιβεβαιοῖ τραγικῶς αὐτήν τήν ἀλήθειαν. Ἡ ἀνθρωπότης ἐγνώρισε τήν ἐκ τῆς Κεντρικῆς Εὐρώπης πηγάσασαν φρίκην μέ τά ἑκατομμύρια θυμάτων τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου καί τῶν ρατσιστικῶν διωγμῶν.

Ταὐτοχρόνως ὅμως ἔζησε καί τήν φρίκην τῶν δυνάμεων ἐκείνων, αἱ ὁποῖαι, ὀνομάζουσαι ἑαυτάς προοδευτικάς, διέπραξαν ἐν ὀνόματι τῆς ἐλευθερίας ἀναλόγου μεγέθους καί σκληρότητος ἐγκλήματα εἰς τήν Ἀνατολικήν Εὐρώπην.

Οὕτω, λοιπόν, ὁ ὁλοκληρωτισμός δέν γνωρίζει πολιτικάς παρατάξεις, ὡς ἀπότοκος ἑνός ἀνθρωπισμοῦ ἄνευ Χριστοῦ, μέ φυσικήν ἀπόληξιν τόν ὄλεθρον καί τόν θάνατον.

Πάντα ταῦτα βεβαιοῦν ὅτι πᾶσα προσπάθεια διά ἀληθινήν ἐλευθερίαν ἄνευ Θεοῦ εἶναι καταδικασμένη εἰς τραγῳδίαν.

Εἰς τήν κυριαρχίαν αὐτήν τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους, ἡ Ἐκκλησία ἀπαντᾷ μέ τήν χάριν καί τήν δύναμιν τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ.

Αὐτός, ὁ Ὁποῖος ἀνέλαβεν εἰς Ἑαυτόν τάς ἀσθενείας καί τά παθήματα ἑκάστου ἀνθρώπου, παρέχει εἰς τόν κόσμον διά τῆς Ἀναστάσεώς Του καί τήν βεβαιότητα ὅτι «νενίκηται ὁ θάνατος».

Ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή εἶναι δῶρον καί φῶς τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τό ὁποῖον «φαίνει πᾶσιν». Ἄς τιμήσωμεν ὅλοι τό δῶρον.

Ἄς εὐχαριστήσωμεν οἱ πάντες τόν Δωρητήν, τόν «ὡς ἐν ἐσόπτρῳ διά σαρκός λάμψαντα τῷ κόσμῳ καί τό φῶς τῆς ἀναστάσεως τοῖς ἔθνεσι δείξαντα».

Δεῦτε, λοιπόν, λάβωμεν φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου Φωτός τῆς Ζωῆς. Δεῦτε, ἀποδεχθῶμεν καί ὑποδεχθῶμεν τήν δωρεάν τῆς ἀναστάσεως καί ἀναφωνήσωμεν ἐκ καρδίας μεγαλοφώνως:

Χριστός Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος! Χαίρετε λαοί καί ἀγαλλιᾶσθε!

Φανάριον, Ἅγιον Πάσχα ,βιδ΄
† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος πρός Χριστόν Ἀναστάντα

εὐχέτης πάντων ὑμῶν

Αναστάσιμο μήνυμα Μητροπολίτη Ξάνθης:"Ο Θεός με την Ανάστασή Του μας «καταδικάζει» στην αθανασία"

Αδελφοί μου αγαπητοί,
            Γιορτάζουμε την λαμπροφόρο Ανάσταση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
            Και προξενεί εντύπωση το γεγονός ότι σήμερα στην πασχαλινή Θεία Λειτουργία η Εκκλησία στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο προβάλλει το γεγονός της σαρκώσεως του Λόγου. Ακούσαμε ότι «ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσε εν ημίν».
            Ο Λόγος σαρκώθηκε γιατί η ανθρώπινη φύση ήταν θνητή. «Για να δεχθεί τον θάνατον προσέλαβε το σώμα» θα πει ο Μέγας Αθανάσιος, για να διαπεράσει και να υπερνικήσει τη θνητότητα και την φθορά, για να κληροδοτήσει στον άνθρωπο την πληρότητα της ζωής.
            Διάβαση σημαίνει η λέξη Πάσχα, πέρασμα από το θάνατο στη ζωή.
            Η Ανάσταση δεν είναι οπτική ψευδαίσθηση ή φαντασιόπληκτο ονειροπόλημα, δεν είναι νοητική αφαίρεση, είναι χειροπιαστά συγκεκριμένη, αλλά υπέρλογη πραγματικότητα. Είναι η αποτύπωση του μυστηρίου της «ογδόης ημέρας», της πραγματικότητας των εσχάτων.
            Το σώμα του αναστημένου Χριστού είναι η ανθρώπινη φύση ελεύθερη από κάθε περιορισμό και ανάγκη, είναι ένα θεανθρώπινο σώμα με σάρκα και οστά, που όμως δεν αντλεί τη ζωή από τις βιολογικές λειτουργίες, αλλά υποστασιάζεται  στην προσωπική σχέση με τον Θεό, που αυτή και μόνη το συνιστά και το ζωοποιεί.
            Η Ανάσταση διδάσκει στον πιστό ότι η φύση που αντλεί την ύπαρξή της από τον Θεό δεν πεθαίνει.
            Καταδικάσαμε τον Θεό εμείς οι άνθρωποι σε θάνατο και ο Θεός με την Ανάστασή Του μας «καταδικάζει» στην αθανασία.
 Θελήσαμε να κάνουμε το Θεό θνητό και Εκείνος με την έγερσή Του μας κατέστησε αθανάτους.
Ένας μάρτυρας της Αναστάσεως, ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος γράφει: «Γιατί ονομάζεις τον Θεό δίκαιο; Που βλέπεις την δικαιοσύνη Του; Αντί της ανταποδόσεώς του της δικαίας, ανάσταση ανταποδίδει στους αμαρτωλούς και αντί των σωμάτων που καταπάτησαν το Νόμο Του, με δόξα αφθαρσίας μας ενδύει. Μην αποκαλείς το Θεό δίκαιο λοιπόν, γιατί η δικαιοσύνη Του δεν αναγνωρίζεται στα δικά μας πράγματα. Να λες ότι είναι ΑΓΑΘΟΣ για τους πονηρούς και ασεβείς, αυτό να λες ότι είναι ο Θεός».
 Η Ανάσταση του Χριστού γίνεται το χαρισματικό δαχτυλίδι του αρραβώνος μας με την αιωνιότητα, την ογδόη ημέρα. Στο Ευχαριστιακό Τραπέζι, τη Θεία Λειτουργία, η Ορθοδοξία γιορτάζει πάντα το Πάσχα: «Αεί Πάσχα δυνάμεθα επιτελείν» λέγει ο Άγιος Χρυσόστομος, γιατί ολόκληρη η ζωή του πιστού «είναι μια γιορτή και ένα Πάσχα», δηλαδή μια μετάβαση από τα ορώμενα στα νοούμενα, από τα γήινα στα ουράνια.
 Για τον εγωκεντρικό, λογοκράτη και ορθολογιστή άνθρωπο «παρά φύσιν φαίνεται η των νεκρών ανάστασις», σ’ εμένα όμως και στην αλήθεια, γράφει ο Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός δεν είναι παρά φύσιν αλλά υπέρ φύσιν πραγματικότητα, πάνω από την ανθρώπινη λογική.
            Χριστός Ανέστη. Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους Αιώνας. Αμήν.
Διάπυρος προς τον Αναστάντα Κύριον ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ 
Ο ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ

ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ

Όταν τα λόγια γίνονται λυγμός

Από μικρή θυμάμαι είχα πάρει ένα βιβλιαράκι με τα εγκώμια της Μεγάλης Παρασκευής και μου άρεσε να τα ψάλω. Ακόμη και μέρες μακριά από το Πάσχα σιγομουρμούριζα το:
«Ω γλυκύ μου έαρ,
γλυκύτατόν μου Τέκνον,
πού έδυ σου το κάλλος;
Υιέ Θεού παντάναξ,
Θεέ μου πλαστουργέ μου,
πώς πάθος κατεδέξω;
Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα,
λίαν πρωί ελθούσαι».
Ακόμη και αν δεν είσαι ψάλτης σου αρέσει να βγάζεις από μέσα σου τον καημό σου όσο αμαρτωλός και αν είσαι όσο αμαρτωλός και αν αισθάνεσαι. Θες να συμμετέχεις στο πένθος της Παναγίας, θες να βγάλεις το λυγμό σου που σε βασανίζει και σε κρατάει δέσμιο των παθών σου και να μην μπορείς να αφεθείς στην Αγάπη του Χριστού…

Ο ουρανός σταμάτησε να δακρύζει για την περιφορά του Επιταφίου στα Νεκροταφεία

Παρά την καταρρακτώδη βροχή από  χθες στην Ξάνθη, την ώρα που ήταν να βγει ο Επιτάφιος στα Νεκροταφεία σταμάτησαν οι κρουνοί του ουρανού λίγο πριν ολοκληρωθεί η περιφορά. Μάλιστα για λίγο ξεπρόβαλε και ο ήλιος μέσα από τα σύννεφα ως ένα μήνυμα για την Ανάσταση που θα έλθει. Ο χώρος των κοιμητηρίων, όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, ήταν γεμάτος από κόσμο που πήγε να τιμήσει τους αγαπημένους του που έφυγαν για το μεγάλο ταξίδι. Καθάριζαν, θυμιάτιζαν, άναβαν τα καντήλια και τα κεριά τους, έβαζαν λουλούδια με δάκρυα στα μάτια και με μια προσμονή πως θα ανταμωθούν και πάλι στη Βασιλεία των Ουρανών. Ο καθένας καθότανε μπροστά στο μνήμα και έσκυβε ευλαβικά όταν περνούσε ο Επιτάφιος που ήταν λιτός ως προς το στολισμό του. Μπροστά πήγαινε η μπάντα του Δήμου Ξάνθης δίνοντας τον πένθιμο ρυθμό.
«Ανθρώπους που θυμούνται τους νεκρούς τους μην τους φοβάσαι» σκέφτηκα όταν είδα γεμάτα τα νεκροταφεία. Φεύγοντας μια εικόνα κράτησα και τη μοιράζομαι μαζί σας γιατί έχει μέσα της μεγάλη ελπίδα. Σε ένα μνήμα που έγραφε «Άγνωστος» ένας κύριος άναβε κερί. «Είναι μεγάλη υπόθεση να μην αποκαλύφθηκε ποτέ η ταυτότητα σου μετά το θάνατο σου και όμως υπάρχει άνθρωπος που σε θυμάται», λογίστηκα ανακουφισμένη.  Ήταν ένας από τους πεσόντες του πολέμου και ίσως να ήταν ένας στρατιωτικός ο ευαισθητοποιημένος αυτός κύριος, αλλά μπορεί να ήταν και ένας χριστιανός που ήθελε να αποδώσει φόρο τιμής σ’ αυτήν την ψυχή που θυσιάστηκε, ακολουθώντας το δρόμο που χάραξε ο Χριστός για όλους μας.

Καλή Ανάσταση σε ζώντες και κεκοιμημένους!

Σισανίου Παύλος: "Την κρίσιμη ώρα διαλέξαμε τον Βαρραβά και όχι τον Χριστό"

«Οι Βαρραβάδες μας κουνούν το χέρι από την τηλεόραση! Δεν εκτιμήσαμε, λένε, ότι μας άφησαν να ζούμε, έστω κι’αν σερνόμαστε!» σημειώνει με ιδιαίτερο νόημα ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος στο μήνυμά του για τη γιορτή του Πάσχα.
Ο Μητροπολίτης
Σισανίου και Σιατίστης
Παύλος
ΠΑΣΧΑ 2014
«Α δ ε λ φ ο ί μου
Τον Σταυρό της Μεγάλης Πέμπτης, τον αντιμετωπίσαμε σαν μια ευκαιριακή συγκίνηση, την Ανάσταση, σαν αφορμή για γλέντι κοσμικό!
Το Πάσχα (πέρασμα) δεν το καταλάβαμε δεν διαβήκαμε! Μείναμε στην από εδώ όχθη! και τώρα ζούμε μια διαρκή Σταύρωση χωρίς προοπτική.
Η δική Του θυσία μαρτυρούσε για τη δική μας αξία. Περιφρονήσαμε τη θυσία Του και ψάχνουμε στους σκουπιδοτενεκέδες το χαμένο μας πρόσωπο!
Ζητήσαμε τη χαρά μακρυά από το σπίτι του Πατέρα, την Εκκλησία Του. Τώρα τρώμε τα ξυλοκέρατα, κι’αυτά δεν  μας τα δίνουν. Την κρίσιμη ώρα διαλέξαμε τον Βαρραβά και όχι τον Χριστό. Δώσαμε την δύναμη στους Βαρραβάδες κι’αυτοί μας λήστεψαν.
Γιά τον Χριστό φωνάξαμε κι’εμείς το «άρον, άρον σταύρωσον αυτόν»! Τελικά Εκείνος ανέστη και εμείς μείναμε σταυρωμένοι! Σταυρωθήκαμε στον Σταυρό της αλαζονείας μας και τώρα ζούμε καθημαγμένοι και ανυπόληπτοι!
Οι Βαρραβάδες μας κουνούν το χέρι από την τηλεόραση! Δεν εκτιμήσαμε, λένε, ότι μας άφησαν να ζούμε, έστω κι’αν σερνόμαστε!
Όμως ο Χριστός Ανέστη!
Η Ανάσταση του πηγή μιάς ανεξάντλητης δύναμης για τον καθένα μας. Οι καμπάνες μας καλούν στο χοροστάσι της Ανάστασης. Μην μπερδευθείτε! η πόρτα της χαράς είναι η καρδιά μας, όχι η κοιλιά μας.
Τώρα τα πάντα γέμισαν φως, ο ουρανός και η γη και τα καταχθόνια!
Η ελπίδα είναι εδώ!
Αδελφοί και Αδελφές,
Χριστός Ανέστη!
Ηγέρθη ο Κύριος όντως!»
Πηγή: http://www.amen.gr

Σήμερα μαύρος ουρανός σήμερα μαύρη μέρα

Τὸ εὐρύτατα διαδεδομένο σ᾿ ὅλο τὸν ἑλληνικὸ χῶρο Μοιρολόϊ, ἢ Καταλόϊ τῆς Παναγιᾶς εἶναι ἕνα μεσαιωνικὸ μακροσκελὲς ὁμοιοκατάληκτο στιχούργημα λόγιας προέλευσης, ἀλλὰ ἐντυπωσιακὰ πλατιᾶς λαϊκῆς ἀποδοχῆς. Ἐπηρεασμένο ἀπὸ τὶς σχετικὲς περικοπὲς τῶν Εὐαγγελίων καὶ τὴν ὑμνογραφία τῆς Ἐκκλησίας ἀποτελεῖ ἕναν ἀνθρωποκεντρικὸ ἀφηγηματικὸ θρῆνο γιὰ τὴ μαρτυρικὴ πορεία τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν σταυρικὸ θάνατό Του, ἰδωμένη μέσα ἀπὸ τὰ μάτια καὶ τὰ συναισθήματα τῆς τραγικῆς του μάνας. Τραγουδισμένο ἀπὸ τὶς γυναῖκες γύρω ἀπὸ τὸν «τάφο» τοῦ Χριστοῦ, κατὰ τὸ ἦθος καὶ τὸ ὕφος τῶν οἰκείων τους κοσμικῶν μοιρολογιῶν, ἐκφράζει τὴ συμπόνοια, τὴν ταύτισή τους μὲ τὴ μητρική, ἀνθρώπινη πλευρὰ τῆς Παναγιᾶς. Ὡστόσο ὁ τρόπος τῆς τελετουργικῆς του ἐπιτέλεσης ἀποκαλύπτει τὶς προχριστιανικὲς ρίζες τοῦ ἐθίμου. Ἂν καὶ ὑπάρχουν κατὰ τόπους διαφορές, σὲ ἐπὶ μέρους στοιχεῖα τοῦ τραγουδιοῦ ἢ στὴ μελωδική του ἐκφορά, ἡ δομὴ καὶ ἡ φόρμα τοῦ Μοιρολογιοῦ καθὼς καὶ ἡ λειτουργία του παρουσιάζουν ἐντυπωσιακὲς ὁμοιότητες ἀπὸ τὴν Κάτω Ἰταλία μέχρι τὸν Πόντο καὶ τὴν Κύπρο. Ἡ συνέχεια τῆς ἀφηγηματικῆς ροῆς, ὅπως προκύπτει μέσα ἀπὸ τὴν ἀλληλοδιαδοχὴ τῶν ἀποσπασμάτων διαφορετικῆς προέλευσης, τὸ καθιστᾷ ἐμφανές.