Η λυσσαλέα και σφοδρή επίθεση στην Εκκλησία, σε ράσα και Αγίους

Γράφει η Σοφία Παυλίδου

Όλοι όσοι ασχολούμαστε με το facebook γνωρίζαμε την ύπαρξη μιας «σατυρικής» σελίδας που προσέβαλλε  την μνήμη του γέροντα Παϊσιου, αυτήν την εκλεκτή μορφή της ορθόδοξης οικογένειας που ανέπαυε με τον παρηγορητικό του λόγο και την προσευχή του εκατοντάδες ψυχές.
Σήμερα λοιπόν μάθαμε για την σύλληψη του νεαρού που φέρεται να ήταν ο δημιουργός της σελίδας και μεγάλη μερίδα ανθρώπων ,πολλοί απ’ τους οποίους προέβησαν σε αναφορές στο facebook , ικανοποιήθηκαν με αυτήν την εξέλιξη ,κάποιες φορές ξεπερνώντας τα εσκαμμένα όσον αφορά τον τρόπο εκδήλωσης της χαράς τους. Δεν θα σταθώ όμως σ’ αυτό, αν και ο φανατισμός όποιας φύσεως, συνδυασμένος με βωμολοχία είναι κάτι που πάντοτε με ενοχλούσε. Θα αναφερθώ στις αντιδράσεις των λεγόμενων προοδευτικών, προσκείμενων στην αριστερά αν αυτό σημαίνει κάτι. Θεωρώντας πως η σύλληψη του 27χρονου μπορεί να αποτελέσει την απαρχή για την φίμωση της ελευθερίας του λόγου και να επεκταθεί σαν καρκίνωμα σε όλους μας, δεν διστάζουν να χαρακτηρίζουν ως χριστιανοταλιμπάν όσους πιστεύουν στον Θεό και δείχνουν να θίγονται από τέτοιες πρακτικές αχαλίνωτης διακωμώδησης της πίστης τους, μιας και καταφερόμενος κανείς ενός προσώπου της εκκλησίας ας μην γελιόμαστε στην ουσία χτυπάει τον ίδιο το θεσμό..

Ο  βουλευτής της αριστεράς Πέτρος Τατσόπουλος, δεν δίστασε να κάνει λόγο για ανθηρή μακρόβια μπίζνα που στήθηκε γύρω από το όνομα του γέροντα που άδειασε τις τσέπες πλείστων όσων αφελών, γέμισε τις τσέπες ολίγων ξετσίπωτων επιτήδειων και πυροβόλησε τη νοημοσύνη όλων.
Χιουμοριστική σελίδα την χαρακτήρισε..
Mε λίγα λόγια όποιος νοιώθει θαλπωρή και γαλήνη διαβάζοντας τα βιβλία του γέροντα, πιστεύει στα θαύματα που έχουν γίνει ή ακόμη καλύτερα όποιος έχει γευθεί από πρώτο χέρι την πνευματική του αύρα, σύμφωνα με τον κύριο Τατσόπουλο είναι ανόητος, έτσι απλά επειδή το λέει…
Κάποτε πρέπει να τελειώνει αυτό το ανέκδοτο που θεωρεί  όλους όσους εναποθέτουν την ύπαρξή τους στο Θεό υποδεέστερους νοημοσύνης, όχι επειδή μπορεί να επηρεάσει ή να κλονίσει την πίστη κάποιου, αλλά επειδή στερείται  ουσιωδών επιχειρημάτων..

 Κάποιοι την βλασφημία την θεωρούν προοδευτισμό, εξυπνάδα, ανωτεροτητα και άσκηση καθήκοντος όσων αφορά τον σχολιασμό του κοινωνικοπολιτικοθρησκευτικού γίγνεσθαι..
Έχρισαν τον εαυτό τους βούδα που βρίσκεται στην απόλυτη φώτιση να γνωρίζει τα πάντα, να έχει άποψη για τα πάντα, μεροληπτικά, επιλεκτικά, άθλια.
Αυτό που με λυπεί αλλά και με προβληματίζει συγχρόνως, είναι η θλιβερή διαπίστωση πως η αθεΐα θεωρείται μαγκιά, μέσα από τη θολοκουλτούρα του ψευτοαναρχισμού και της  κατ’ επίφασήν μόρφωσης. Μου κάνει εντύπωση η λυσσαλέα και σφοδρή επίθεση σε ότι έχει να κάνει με Εκκλησία, ράσα, αγίους… Καταγγέλλουν την θρησκοληψία και την ψευτοηθική που διαπνέει την ελληνική κοινωνία, κατά την άποψή τους πάντα, αλλά δεν κάνουν λόγο ποτέ για την ουσία, το περιεχομένο  που νοηματοδοτεί και φωτίζει στους αιώνες την εκκλησία.
”Γεύσασθε και είδατε ότι Χριστός ο Κύριος”, ο Μ. Βασίλειος ερμηνεύει το στίχο αυτό μ 'ένα διδακτικό παράδειγμα: «όπως το μέλι, όσο και με τα λόγια το παρατηρήσεις, ότι είναι καλό και γλυκό, δεν μπορείς να το καταλάβεις, αν δεν το γευθείς, έτσι συμβαίνει κι εδώ. Δεν μπορείς να νοιώσεις τη χρηστότητα του ουράνιου λόγου, αν δεν βασανίσεις με το νου σου τα δόγματα της αλήθειας , κι αν δεν αποκτήσεις προσωπική πείρα της χριστότητος του Κυρίου. Η γεύση είναι μια εμπειρία. Και η γεύση του Χριστού είναι θεϊκή, πνευματική εμπειρία ».
Οι ύβρεις και η χυδαιολογία, αλλά και η κενότητα που εμπερικλείει δήθεν επαναστατικό και προοδευτικό λόγο ποτέ δεν πήγαν τον κόσμο μπροστά, μόνο βαδίζοντας προς το Φώς μπορούμε να αφουγκραστούμε και να προσεγγίσουμε την ομορφιά που μπορεί να μας σώσει ..
Ο θεός να δώσει να πλησιάσουμε τη ζεστασιά της Αγάπης του το Φώς, την Αλήθεια ..
Κατά βάθος είμαι ζήτημα φωτός! (Γ. Σεφέρης)

Υ.Γ. Ευχαριστώ για την φιλοξενία!