Μουσικές καλημέρες...

Στίχοι-μουσική: Μαρίζα Ρίζου

Ενορχήστρωση: Δημήτρης Σιάμπος

Γλυκό πρωί

φως ν' αναπνεύσω κοντά σου να τρέξω κι εσύ

με κοιτάς

και όλα τα λες, δίχως λέξη ν' ακούσω

Δες πιο μακριά

Αυτά που θα έρθουν τα ξέχασα ήδη γιατί

Είναι απλά, τα πάντα με σένα κοντά

Τη μια στιγμή, ελπίζω και θέλω να πάνε όλα τόσο καλά

Μα μετά, φοβάμαι μη χάσω ξανά

Το άλλο πρωί, τα χρόνια περάσαν κι οι φόβοι μου χάσαν γιατί,

είχα πει

Θα πάω για να δω τι θα βγεί

Βόλτες μακριά

Μαζί περπατάμε τα βράδια πετάμε ψηλά

Κι από κει

Με άλλους γελάμε, που μένουν στη γη τους

Μοιάζεις ξανά

Μ αυτό το παιδί που μαζί του έχω ζήσει ζωές

Μαγικές... και όσες ακόμα θα έρθουν

Γλυκό πρωί...

Ή αν προτιμάτε κάτι πιο δυνατό...

\

Στίχοι:   Λίνα Νικολακοπούλου

Μουσική:   Ara Dinkjian

Ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη

Σαν γυναίκα γεννά

στο χώμα η νύχτα το πρωί

κι όλα αντέχουν ξανά

και γίνονται ζωή.

Ποια παλιά κιβωτός

μέσα απ’ του χρόνου τις στοές

βγάζει ακόμα στο φως

ζευγάρια αναπνοές.

Δυνατά, δυνατά

γίναν όλα δυνατά τ’ αδύνατα

Δυνατά, δυνατά

σ’ ένα θέαμα κοινό

Δυνατά, δυνατά

κι όπως πάνε του χορού τα βήματα

με τα χέρια ανοιχτά

όλα τα περιφρονώ

Μα σαν γυναίκα γεννά

στο χώμα η νύχτα το πρωί

κι όλα αντέχουν ξανά

και γίνονται ζωή

Ποια παλιά κιβωτός

μέσα απ’ του χρόνου στοές

βγάζει ακόμα στο φως

ζευγάρια αναπνοές.

Δυνατά, δυνατά

γίναν όλα δυνατά τ’ αδύνατα

Κι αναμμένο πετά

σπίρτο η γη στον ουρανό

Δυνατά, δυνατά

κι όπως πάνε του χορού τα βήματα

με τα χέρια ανοιχτά

όλα τα περιφρονώ

Κι όλο κάτι λέω

κάποια αγάπη κλαίω

κι όλο μέσα μου θρηνώ χαλάσματα

Με τα χρόνια μου

στα σεντόνια μου

σαν φαντάσματα.

Δεν υπάρχουν πολλά

που να τα ελπίζουμε μαζί

κοίτα, κοίτα ψηλά

κι άλλος αιώνας ζει.