Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

Καλο(καίριασε)...

Πρώτη μέρα του καλοκαιριού ορίστηκε η χθεσινή 17η του Ιούνη 2013 λόγω της έλευσης των υψηλών θερμοκρασιών. Κάποιοι σίγουρα κάνατε τα μπάνια σας. Είμαστε σ’ αυτούς που ακόμη δεν βούτηξαν στα νερά της θάλασσας και η αλήθεια είναι πως θα ήθελα πολύ να κολυμπούσα και να χάζευα τη γαλήνη της θάλασσας και του ουρανού. Και όπως λέει ο αγαπημένος Οδυσσέας Ελύτης: «Μετά 3000 χρόνια ο ίδιος λαός στην ίδια γη εξακολουθεί να ομιλεί την ίδια γλώσσα, με την έννοια ότι και ο λιγότερο εγγράμματος, κυρίως αυτός ο οπωροπώλης και ο αρτοποιός, εξακολουθεί να λέει τον ουρανό ουρανό και την θάλασσα θάλασσα. Αυτά λέγονται στην γλώσσα την δική μου και είναι τα μικρά πένθη της ούπω έτη γενννηθείσης Ενωμένης Ευρώπης».
Η κρίση βέβαια μας ποδοπάτησε τα όνειρα για διακοπές και πλέον τα όμορφα μέρη τα χαζεύουμε μέσα από το ίντερνετ. Κάτι είναι και αυτό βέβαια. Παλιά τα ονειρευόμασταν μόνο με τη φαντασία μας ή βλέποντας φωτογραφίες στις εγκυκλοπαίδειες. Αυτούς τους κόσμους τους άγνωστους, τους μακρινούς. Αυτούς που φοβάμαι να προσεγγίσω με το αεροπλάνο αλλά και γιατί εδώ και τρία χρόνια σε ένα πανέμορφο νησί (Καστελόριζο) βγήκε ο ΓΑΠ και μας ανακοίνωσε τα μνημό(συ)νια. Φέτος όμως έχω τη διάθεση να ταξιδέψω σε ένα νησί έστω και κοντινό. Θέλω να χαρώ το καλοκαίρι. Να ζήσω την ωραιότερη εποχή όπως αναφέρει και στο Ψαλτήρι ο Δαβίδ: «Εσύ δημιούργησες τα ωραία της γης, το καλοκαίρι και την άνοιξη, εσύ τα έπλασες αυτά».
Για μένα ανέκαθεν καλοκαιρινές διακοπές ήταν ένα νησί. Οι μυρωδιές, οι ήχοι, το φως, η ζεστασιά, αυτή η ανεμελιά, η ξεγνοιασιά, η απόλυτη χαλάρωση. Να αντικρίζεις τη θάλασσα και να μη σκέφτεσαι τίποτα. Παρά μόνο να γαληνεύεις. Δεν είναι τυχαίο ότι τις καλύτερες διακοπές τις έκανα σε κάμπινγκ. Εκεί που δεν σε νοιάζει τι θα φορέσεις, αφού είσαι συνέχεια με το μαγιό και είσαι ανάμεσα σε γη και ουρανό και καταμεσής η θάλασσα. Ακούς τα τζιτζίκια, βουτάς όταν σκας από τη ζέστη, λες και ακούς ιστορίες το βράδυ με λίγο φωτισμό και μπορείς και αναπνέεις καθαρό αέρα οποτεδήποτε θελήσεις.
Θυμάμαι και ένα παλιό τραγούδι που έλεγα μικρή: «Αυτό το καλοκαίρι θέλω να γλεντήσω, τίποτα να μη σκεφτώ»…

Το καλοκαίρι μόλις ξεκίνησε και είναι καιρός να το νιώσουμε, να το απολαύσουμε. Ελλάδα θα πει καλοκαίρι και κανείς δεν μπορεί να μας το στερήσει όσο και να το προσπαθήσει. Γιατί μπορούμε και με τα λίγα να κάνουμε μεγαλειώδεις διακοπές, χωρίς να είμαστε σε ιστιοφόρα, καταμαράν ή θαλαμηγούς. Αν έχουμε καλή διάθεση και καλούς λογισμούς στις αποσκευές μας, έχουμε τα πάντα…

Εύχομαι στο τέλος του καλοκαιριού να έχω ανταποκριθεί σε αυτά που γράφω! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου