Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

Καλοκαίρι 2013: Χωρίς διακοπές παρόλα αυτά με ένα πλατύ χαμόγελο!!!

Φωτογραφία αρχείου στο Μοναστήρι των Κομνηνών
 Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης
Αυτό ήταν και το καλοκαιράκι. Θα μου πεις ακόμη σκάει ο τζίτζικας και γράφω έχοντας απέναντι μου τον ανεμιστήρα με τέρμα ανοιχτές τις μπαλκονόπορτες και να μην κουνιέται φύλλο… Το ημερολόγιο όμως το δείχνει. Κύκνειο άσμα της αγαπημένης εποχής. Φέτος δεν πήγαμε διακοπές μιας εβδομάδας όπως άλλες χρονιές, παρά μόνο μια μέρα και ένα μπάνιο και μια τριήμερη απόδραση στην Κοζάνη.
Δόξα τω Θεώ να λέμε γιατί βλέπω οι άλλοι που λείπανε όλο το καλοκαίρι (βλέπε διάφοροι διάσημοι που θαρρείς έβγαλαν λέπια από την πολλή θάλασσα) έπεσαν σε κατάθλιψη που γύρισαν στο κλεινόν άστυ. Εμείς πάλι αποφύγαμε αυτού του είδους την κατάθλιψη. Την καθημερινότητα στην πόλη ξέρουμε και αυτή εμπιστευόμαστε.
Βέβαια καταλάβαμε πως ήταν καλοκαίρι, κατά τα άλλα. Φάγαμε παγωτά (όχι πολλά λόγω διατροφής), υποβρύχιο βανίλια, πεπόνι, καρπούζι, μουσακά, ιμάμ, ακούσαμε τζιτζίκια, περπατήσαμε δίπλα στη θάλασσα έστω για μια βραδιά, βουτήξαμε έστω και μια φορά στην πεντακάθαρη θάλασσα των Αμμόλοφων, περπατούσαμε τα βράδια νομίζοντας πως είμαστε σε ένα νησί (τα σοκάκια της παλιάς πόλης δίνουν τέτοια εντύπωση), καθίσαμε δίπλα στο ποτάμι, κόψαμε ντομάτες, αγγουράκια, πιπεριές και μελιτζάνες από τον κήπο μας, τον ποτίζαμε επί εβδομάδες νιώθοντας τη φύση και τις υψηλές θερμοκρασίες.
Ήμασταν καλεσμένοι σε αρραβώνα φίλης, σε γάμο ενός φίλου και έπονται άλλοι τρεις. Μάλιστα στο γάμο της περασμένης Κυριακής χορέψαμε τόσο πολύ που φάγαμε όλους τους διαγωνιζόμενους σε όλα τα χορευτικά τηλεοπτικά σόου. Ο άντρας μου πήρε το χρυσό και εγώ το χάλκινο, από μια φίλη. Το αργυρό το πήρε ένας φίλος μας που είναι άνεργος σαν και εμένα και περιττό να σας πω πως εμείς οι άνεργοι χορέψαμε πιο πολύ από όλους τους εργαζόμενους! Χι χι! Γιατί βρε παιδιά εμείς ξέρουμε τι θα πει να είσαι μετέωρος και αφηνόμαστε στην ελευθερία των κινήσεων. Έξω ντέρτια και καημοί, όπαααααααα!

Το φθινόπωρο έρχεται με τις Γιορτές Παλιάς Ξάνθης και με πλούσιο πρόγραμμα πολιτιστικών εκδηλώσεων. Όπως είδα στο meteo θα έχουμε πρωτοβρόχια και πτώση της θερμοκρασίας. Έτσι για να καταλάβουμε την έλευση της νέας εποχής. Περιμένω πως και πως τα πανηγύρια γιατί είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποχαιρετίσουμε το καλοκαίρι. Χωρίς μελαγχολία, αλλά με μια όμορφη υπόσχεση πως ότι και να γίνει εμείς θα το γλεντάμε. Ακόμη και στους πόνους μας, εμείς γιορτάζουμε.

Σημείωση: Τα όσα έγραψα στις αρχές καλοκαιριού δεν ανταποκρίνονται σε αυτά του απολογισμού αλλά δε βαριέσαι; Έτσι είναι η ζωή γεμάτη εκπλήξεις...: http://taranakounimata.blogspot.gr/2013/06/blog-post_3614.html






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου