Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

Φωτοβόλτα στην Καστοριά

Γράφει ο Γρηγόρης Κωστάκης 

Η ενορία Τοξοτών διοργάνωσε μια διήμερη προσκυνηματική εκδρομή στην δυτική Μακεδονία, την Κυριακή 28 Ιουλίου μετά την εκκλησία, στην οποία συμμετείχα και σας παραθέτω το σχετικό αφιέρωμα.
Το πρόγραμμα της εκδρομής ήταν λιτό και περιλάμβανε τέσσερις προορισμούς: Καστοριά, Μονή Κλεισούρας, Παναγία Σουμελά και Μονή Παναγίας Δοβρά. .
Από θρησκευτικής πλευράς ξεχώριζε η Ιερά Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου Κλεισούρας Καστοριάς. Εκεί φυλάσσονται τα λείψανα της Αγίας Σοφίας, μιας Αγίας  που εκοιμήθη μόλις 39 χρόνια πριν. Δυστυχώς η αμέλεια μου δεν με άφησε να μελετήσω τον βίο Της που έχει εκδοθεί από την Ιερά Μονή αλλά από την περιεκτική ξενάγηση που μας έγινε μου έμεινε και μεταφέρω εδώ ότι ήταν Πόντια που αφού έχασε σύζυγο και παιδί τα δύσκολα χρόνια πριν την μικρασιατική καταστροφή βρέθηκε με την ανταλλαγή των πληθυσμών στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Εκεί η Παναγία της ζήτησε να πάει να φροντίζει την κλειστή πλέον Μονή της στην Κλεισούρα, πράγμα που έκανε μέχρι το τέλος της ζωής της, παρά την προσπάθεια των οικείων της να την γηροκομήσουν. Η παρουσία της στην Μονή συνοδεύεται από περιστατικά αυταπάρνησης αλλά και σαλότητας, όπως όταν απέτρεψε τους Γερμανούς να κάψουν το μοναστήρι για αντίποινα κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η ζέστη την ώρα της επίσκεψης που ήταν το μεσημέρι με απέτρεψε από το να βγάλω φωτογραφίες εξωτερικά της μονής και η  αναρτημένη απαγόρευση φωτογράφησης έκανε το ίδιο για το δροσερό και φιλόξενο εσωτερικό του κοινοβίου. Μετά από την Παναγία της Κλεισούρας σειρά είχε το προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο. Η κούραση από την ζέστη και τις στροφές της άδενδρης διαδρομής σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είχα ξαναπάει αν και πολύ παλιά, με οδήγησαν σε μια σκιά για φαγητό έπειτα από το επιβεβλημένο κεράκι στην Χάρη της Παναγίας. Έτσι δεν ακολούθησα την περιήγηση στο μουσείο με εκθέματα για τον ποντιακό ελληνισμό που υπάρχει εκεί.
Χορτάτοι πλέον, μέσα από το δάσος της ανατολικής πλαγιάς του Βερμίου περάσαμε από την Βέροια για να επισκεφθούμε άλλο ένα μοναστήρι: την Παναγία Δοβρά όπου υπάρχει ο ανεγειρόμενος ναός του Αγίου Λουκά Επισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας του οποίου τα λείψανα και προσκυνήσαμε εντός του καθολικού της Μονής. Από τον μοναχό που μας μίλησε μάθαμε για θαύματα του Αγίου στην περιοχή και την ιστορία της Μονής.














Για το τέλος κράτησα την πόλη της Καστοριάς παρά το γεγονός ότι ήταν η πρώτη μας στάση και μας φιλοξένησε στην μοναδική μας διανυκτέρευση. Μετά την άφιξη μας και το γεύμα στο ξενοδοχείο πήγαμε στο σπήλαιο του δράκου στο εσωτερικό του οποίου επίσης απαγορευόταν η φωτογράφηση και που ήταν πολύ εντυπωσιακό αν και η βόλτα μας ήταν λίγο βιαστική καθώς έκλεινε μετά.

Ακολούθησε βαρκάδα με το καραβάκι του Δήμου στα γαλήνια νερά της λίμνης που μάλιστα προέκυψε μεγαλύτερη, λόγω δυσκολίας κατάπλου στον αρχικά προγραμματισμένο προορισμό. Έτσι αντί για την βόρεια παραλία αποβιβαστήκαμε στο μοναστήρι της Παναγίας της Μαυριώτισσας.

Την ώρα εκείνη όμως ετελείτο εκεί κάποιος γάμος και για αυτό το επισκεφθήκαμε την άλλη μέρα το πρωί. Μετά υπήρχε ελεύθερος χρόνος που με την παρέα του Παπά Γιάννη τον περάσαμε πίνοντας τον καφέ μας σε καφετέρια, δίπλα στο εκκλησάκι του προφήτη Ηλία που από την ραχούλα του στην χερσόνησο της Καστοριάς μπορεί κάποιος να δει όλη την πόλη που απλώνεται και προς τις δυο ακτές της.


Η βόλτα μας συνεχίστηκε σε ένα πανηγυράκι που είχε στήσει ο δήμος σε μια πλατεία δίπλα στην βόρεια ακτή αλλά εγώ προτίμησα αντί για αυτό, μια βόλτα στα σοκάκια της πόλης όπου και χάζεψα έστω κι απ’ έξω λίγες από τις πολλές βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες της. Οι φωτογραφίες είναι από το ναό των Δώδεκα Αποστόλων.

Την άλλη μέρα ξύπνησα νωρίς κι έκανα άλλη μια φωτογραφική βόλτα, που περιλάμβανε βαρκούλες και κτίρια παλιά, αλλά συντηρημένα αλλά όχι, και με σύγχρονες προσπάθειες αναβίωσης και συνέχειας της Μακεδονικής αρχιτεκτονικής. Έφτασα μέχρι την Μητρόπολη και σε μια πλατεία που έδειχνε κεντρική αλλά όχι τουριστική.

Μου έκανε ευχάριστη εντύπωση και η άγρια ζωή που υπήρχε στην λίμνη: πελεκάνοι, κορμοράνοι, γλάροι, πάπιες, χήνες... Μετάνιωσα που δεν είχα μαζί μου φακό με περισσότερο ζουμ (μέγιστο εστιακό μήκος), για να φανούν πιο μεγάλα. Την επιστροφή στο ξενοδοχείο και το πρωινό ακολούθησε η επίσκεψη στην Παναγιά την Μαυριώτισσα. Από εκεί, από το Ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου συγκεκριμένα είναι και η εικόνα του Μιχαήλ Αρχάγγελου που κρατά "το κοινόν του θανάτου ποτήριον".





Παρά την κούραση του διημέρου νομίζω ότι άξιζε η εκδρομή και οφείλω να δώσω συγχαρητήρια στον Παπά Γιάννη Κούκο για την διοργάνωση και σε όλους τους συνταξιδιώτες μου για την όμορφη παρέα τους. Ελπίζω να ξοδέψω μερικές μέρες ακόμα στην όμορφη πόλη της Καστοριάς από την οποία μόλις πήρα μια πρώτη γεύση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου