Τα ατελείωτα «θέλω» μας

Όλος ο Νοέμβρης είναι γεμάτος με εορτές. Την Παρασκευή ήταν των Ταξιαρχών, χθες Σάββατο του Αγίου Νεκταρίου, σήμερα Κυριακή του Αγίου Αρσενίου Καππαδόκη, αύριο του Αγίου Μηνά. Τις γιορτινές μέρες μεταξύ μας ανταλλάσσουμε πολλές ευχές. Και εμείς φυσικά όλοι έχουμε πολλά «θέλω» και συγκεκριμένα πολλά απίστευτα «θέλω». Τι ακούει άραγε ο Θεός από εμάς; Γιατί πιστεύουμε πως αυτά μας χρειάζονται, αυτά μας λείπουν, αυτά θα μας κάνουν ευτυχισμένους. Άρχισα λοιπόν να το παίρνω αλλιώς σιγά σιγά και να λέω: «Ότι πει ο Κύριος» γιατί στην τελική δεν έχει σημασία τι θέλω εγώ για μένα αλλά τι θέλει ο Θεός για μένα. Βέβαια και ξέρει τις επιθυμίες μου, τις ανάγκες μου, τα όνειρα μου, τους φόβους μου, τις πίκρες μου, τις λύπες μου και τις χαρές μου. Να μην τα πολυλογούμε: ΞΕΡΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. ΞΕΡΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΞΕΡΩ ΕΓΩ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. Άρα γιατί να του τα λέω συνεχώς;

Για να λέω και την αλήθεια κουράστηκα συνέχεια να λέω τα ίδια και τα ίδια. Γιατί στην τελική βαρέθηκα να τα λέω ακόμη και εγώ. Πόσο μάλλον ο Κύριος που ακούει. Τον κούρασα και τον ίδιο μάλλον για αυτό με έχει και σε μια κατάσταση pause. Έτσι νιώθω τουλάχιστον. Ε και στο κάτω κάτω πόσο πολύ τα θέλω και τι να κάνω γι’ αυτά; Εδώ ξέρω ανθρώπους που δεν έχουν ζητήσει τίποτα και έχουν πολλά και μάλιστα καλά. Γιατί η ζωή τους ήρθε πολύ διαφορετική από αυτή που την σχεδίασαν και όμως την καλοδέχθηκαν με τις αλλαγές της. Βέβαια ξέρω και άλλους που τους ήρθαν ανάποδα και παρόλα αυτά τους βλέπω να έχουν υπομονή και να συνεχίζουν τη ζωή τους. Γιατί έτσι είναι. Προχωράει και όποιος θέλει την ακολουθεί. Όποιος μένει πίσω, αυτός χάνει. Άλλωστε Ζωή είναι ο Θεός. Αλήθεια είναι ο Θεός. Δρόμος είναι ο Θεός. Ελπίδα είναι ο Θεός. Φως είναι ο Θεός.

Επομένως τι θέλουμε συνεχώς; Μα φυσικά ότι ικανοποιεί το «εγώ» μας. Και νομίζουμε και τους άλλους. Εδώ γελάνε. Στην τελική, τώρα που το σκέφτομαι αρχίζω να νιώθω ελεύθερη που σταμάτησα να σκέφτομαι τα «θέλω». Αμάν πια. Θέλω να ηρεμήσω από τις επιθυμίες μου. Δεν θέλω να έχω κανένα αίτημα. Γεννηθήτω το θέλημα Σου Κύριε. Εσύ μου είπες να μη μεριμνώ. Γιατί εσύ ο Ίδιος τα κάνεις όλα. Επομένως αράζω και καταρχήν σε Ευχαριστώ, σε Δοξάζω και σου ζητώ μόνο κάτι: Μνήσθητι μου Κύριε στη Βασιλεία Σου. Ακόμη και αν εγώ σε ξεχάσω, Εσύ μην το κάνεις. Γιατί τι θα απογίνω χωρίς Εσένα;