Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα Μητροπολίτη Ξάνθης

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,

Μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ εἰσήλθαμε στὸ σωτήριο νέο ἔτος 2014. Τὸ κάθε νέο ἔτος συνοδεύουν οἱ ἐλπίδες ὅλων μας. Οἱ ἐλπίδες τῶν εὐχῶν μας, οἱ ἐλπίδες τῶν προσδοκιῶν μας.

Οἱ προσδοκίες ὅλων μας βρίσκουν μὲ τὴν ἀνατολὴ τοῦ νέου ἔτους μιὰ χαραμάδα στὴν ἐλπίδα. Στὴν ἐλπίδα ποὺ ἑδράζεται πάνω στὸ νέο, τὸ καινούργιο, τὸ πρωτόγνωρο.

Ἀλλὰ οἱ ἐλπίδες μας δὲ μπορεῖ νὰ στηρίζονται μόνο σὲ ἕνα ἁπλὸ συναίσθημα. Οὔτε μπορεῖ νὰ εἶναι γεννήματα μόνο τῶν ἐκ φύσεως αἰσιόδοξων χαρακτήρων. Οὔτε μπορεῖ νὰ ξεπροβάλουν ἀπὸ τὴν περιρέουσα ἑορταστικὴ ἀτμόσφαιρα. Οἱ ἐλπίδες πρέπει νὰ βασίζονται στὴν πραγματικότητα. Νὰ ξεκινοῦν ἀπὸ ὑπαρκτὰ δεδομένα ποὺ εἴτε ὁ χρόνος, εἴτε ὁ κόπος καὶ ἡ προσπάθεια θὰ τὸ ἐνσαρκώσει.

Ὑποδεχόμαστε τὸ νέο ἔτος μὲ εὐχές, προσδοκίες καὶ ἐλπίδα, γιὰ ὅσους μποροῦν νὰ ἐλπίζουν ἀκόμα. Γιατὶ κάποιοι ἔχουν πάψει νὰ ἐλπίζουν πρὸ πολλοῦ. Καὶ ὄλοι οἱ ὐπόλοιποι ἴσως ἐλπίζουν σ’ ἕνα ὄνειρο, σὲ μιὰ ἀκαθόριστη προσδοκία.

Καὶ διερωτᾶται ὁ ἄνθρωπος σήμερα, ποῦ νὰ στηρίξει τὶς ἐλπίδες του; Στὴν πτωχευμένη οἰκονομία μας, τὴν αὐξανόμενη ἀνεργία, στὴν ἀνυπαρξία ἡγετῶν;

Γιὰ μᾶς τοὺς Χριστιανοὺς οἱ ἐλπίδες μας δὲν εἶναι ἀκαθόριστες, γεννήματα τῶν πόθων μας. Ἐμεῖς στηρίζουμε τὶς ἐλπίδες μας στὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησιοῦ Χριστοῦ, τοῦ Θεοῦ ποὺ ἔκλεινε οὐρανοὺς καὶ κατέβηκε στὴ γῆ. Οἱ ἐλπίδες μας στηρίζονται στὴν παντοδυναμία του, στὴν παντογνωσία του, στὴν ἄπειρη ἀγάπη του, στὸν ἀδιάψευστο λόγο Του. «Ἐν τῷ κόσμῳ θλίψιν ἕξετε, ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον».

Πτωχεύσαμε, ἀδελφοί, πρῶτα ἐσωτερικά, πνευματικά, καὶ κατόπιν πτωχεύσαμε ὑλικά, γιατὶ περιφρονήσαμε τὴ θεόπνευστη παρότρυνση «ἐπίρριψον ἐπὶ Κύριον τὴν μέριμνάν σου καὶ αὐτὸς σὲ διαθρέψει». Στηριχθήκαμε μόνο στὶς δικές μας δυνάμεις καὶ ἀπομακρυνθήκαμε ἀπὸ τὸ Θεό. Καιρὸς γιὰ μετάνοια, ἀλλαγὴ νοῦ καὶ τρόπου ζωῆς.

Καινούργιος χρόνος. Ἂς τὸν ξεκινήσουμε μὲ τὴν ἐλπίδα μας στὸν Θεό, ποὺ εἶναι «ἡ ἐλπὶς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καὶ τῶν ἐν θαλάσσῃ μακράν».

Ἔτσι, ἡ ἀνατολὴ τοῦ νέου ἔτους 2014 θὰ φωτίζεται ἀπὸ ἐλπίδες, ποὺ δὲν πεθαίνουν γιατὶ στηρίζονται καὶ φωτίζονται ἀπὸ τὸν ἀνέσπερο Ἥλιο τῆς δικαιοσύνης, τὸν Ἰησοῦ Χριστό, «τὸν ἄναρχο, τὸν ἀτελεύτητο, τὸν ἐπέκεινα παντὸς χρόνου, τὸν ὄντα καὶ τὸν ἐσόμενον.» Αὐτὸν ποὺ ὑπάρχει καὶ ἔρχεται εἰς συνάντησή μας.

Καλὴ καὶ εὐλογημένη χρονιά, ἀδελφοί.

Διάπυρος πρὸς τὸν Κύριον εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ

ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ