Μετανάστες είμαστε όλοι στη.Πολιτογραφημένοι στον ουρανό

Όλοι είμαστε μετανάστες σε τούτη τη γη. Κανείς δεν είναι μόνιμος σε καμία γη. Όλοι είμαστε πολίτες ουρανού.  Ξένο έβλεπαν το Χριστό και κυνηγημένος ήταν από τότε που γεννήθηκε. Ακόμη ξένο Τον βλέπουμε όταν κάνουμε διακρίσεις στους συνανθρώπους.

Σαν τον μετανάστη στη δική σου γη

μέρα νύχτα λύνεις δένεις την πληγή

κι όλα γύρω ξένα κι όλα πετρωμένα

και δεν ξημερώνει να `ρθει χαραυγή

Στράγγισε η ζωή σου που αιμορραγεί

κάθε ώρα τρόμος πόνος και κραυγή

και σ’ ακούν οι ξένοι κι ο αδερφός σωπαίνει

αχ δεν είναι άλλη πιο βαθιά πληγή

Σύρμα κι άλλο σύρμα και χοντρό γυαλί

μάτωσε ο ήλιος την ανατολή

κλαις κι αναστενάζεις αχ ξενιτιά φωνάζεις

μα η ελπίδα μαύρο κι άπιαστο πουλί