Οδοιπορικό στην Κωνσταντινούπολη του τουρισμού

Οδοιπορικό στην Κωνσταντινούπολη θα παρουσιαστεί μέσα από το ιστολόγιο μας από σήμερα και τις προσεχείς ημέρες για εσάς και μόνο τους αναγνώστες μας.

Ήταν μια εκδρομή που διοργάνωσαν οι ενορίες των Τοξοτών και Βαφέικων Ξάνθης, στην οποία συμμετείχαν 52 άτομα από την Ξάνθη, την Πάτρα, την Έδεσσα, τη Θάσο, τη Χρυσούπουλη. Παρά τις αρχικές επιφυλάξεις που εκφράστηκαν από ορισμένους εκδρομείς -όπως την γράφουσα- λόγω των τελευταίων επεισοδίων που συνέβησαν στην Πόλη και μεταδόθηκαν από τα ΜΜΕ, τελικά διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι πως δεν υπήρχε πρόβλημα να περιηγηθούμε στους δρόμους της Πόλης και μάλιστα βρεθήκαμε τουλάχιστον τρεις φορές στην πλατεία Ταξίμ πρωί και βράδυ.

Σ’ αυτό το ταξίδι είχαμε την ευκαιρία να δούμε τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο στο Πατριαρχείο που βρίσκεται στο Φανάρι, να πάρουμε την ευλογία του, να μας δώσει αναμνηστικά σταυρουδάκια και να φωτογραφηθούμε μαζί του!!! Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα μάλιστα τον είδαμε δύο φορές, αφού πριν λίγες μέρες είχε επισκεφθεί την Ξάνθη.

Η ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ

Η Κωνσταντινούπολη εδώ και 12 χρόνια έχει αυξήσει κατά πολύ την τουριστική της κίνηση. Μόνο σε έναν χρόνο από τα έσοδα που συγκεντρώνουν από τους τουρίστες στην Αγία Σοφία είναι 150 εκατ. ευρώ το χρόνο! Τα υπερωκεάνια και κρουαζιερόπλοια που έρχονται από όλες τις μεριές του πλανήτη ρίχνουν άγκυρα στο λιμάνι και οι τουρίστες επισκέπτονται αρχικά την Αγία Σοφία που είναι μουσείο από το 1934 με εντολή του Κεμάλ Ατατούρκ.

Δυστυχώς οι Ρωμιοί στην Πόλη έμειναν μόλις 1000, παρόλα αυτά τα κτίρια μαρτυρούν την έντονη παρουσία των ενδόξων προγόνων. Γιατί εκεί βρίσκεται ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ελληνικής ιστορίας. Το Βυζάντιο ζει ακόμη, όσα χρόνια και αν πέρασαν και αυτό το καταλαβαίνει ο καθένας ταξιδιώτης. Μπορεί να είσαι σε ένα οθωμανικό κράτος όμως η αύρα της βυζαντινής αυτοκρατορίας είναι ακόμη εκεί, παρά την Άλωση της Πόλης, παρά την Μικρασιατική Καταστροφή, παρά τα Σεπτεμβριανά. Και αυτό δεν το λέω σαν Ελληνίδα Ορθόδοξη μα σαν μια ταξιδιώτισσα που είδα τόσους πολλούς ανθρώπους να υποκλίνονται μπροστά στην ιστορία του Βυζαντίου.

Η πληρότητα στα ξενοδοχεία είναι τόσο μεγάλη που υπάρχουν ταξιδιώτες που διαμένουν στη Σηλυβρία (πατρίδα του Αγίου Νεκταρίου) για να μπορούν να γνωρίσουν την Κωνσταντινούπολη. Άλλα 500 ξενοδοχεία χρειάζονται να γίνουν για να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των τουριστών, σημείωσε ο ξεναγός μας. Μάλιστα η τιμή για τα δωμάτια είναι σαν το Χρηματιστήριο. Τις προηγούμενες μέρες που είχαν Μπαϊράμ, υπήρχαν δωμάτια στα ξενοδοχεία που κόστιζαν 400-500 ευρώ!!!

Δεν είχαμε την ευκαιρία αυτή τη φορά να επισκεφθούμε τα ελληνικά σχολεία Ζωγράφειο και Ζάππειο (πριν 9 χρόνια είχα επισκεφθεί το πρώτο). Με λύπησε το γεγονός ότι στα σχολεία αυτά μπορούν να πάνε μόνο Έλληνες Ορθόδοξοι με τουρκική υπηκοότητα και όχι άλλοι, που κάτι τέτοιο θα έδινε δυνατότητα συνέχισης της λειτουργίας τους. Γιατί έμειναν μόνο 1000 Ρωμιοί…

Όσο για τα υπέροχα κτίρια με τίτλους ιδιοκτησίας σε ελληνικά χέρια, που έμειναν αναξιοποίητα μετά τα Σεπτεμβριανά (εκδίωξη των Ελλήνων) πρόσφατα βγήκε ένας νόμος, σύμφωνα με τον οποίο θα μπορούσαν οι κληρονόμοι να τα πουλήσουν εντός δύο χρόνων, εάν όμως δεν εμφανίζονταν, το τουρκικό κράτος θα τα έκανε κατάσχεση. Και δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που έγινε κάτι τέτοιο, αφού οι κληρονόμοι ήταν πολλοί και διασκορπισμένοι σε διάφορα μέρη του κόσμου και έτσι δεν ανήκουν πια σε Έλληνες…