Κουραστήκαμε με τις συνεχόμενες εξελίξεις-Ένα καλοκαίρι σαν ένας χρόνος: Εμείς οι τρελοί ελπίζουμε μόνο στο Θεό

Μια μέρα πριν μας αφήσει ο Ιούλιος και βλέπω για άλλη μια φορά στην τηλεόραση τον πρωθυπουργό. Αυτή τη φορά ενώπιον των κομματικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τα βρίσκει με την αριστερή πλατφόρμα και τους καλεί να στηρίξουν, αλλιώς τους προειδοποιεί ότι θα πέσει η κυβέρνηση. Νέες περιπέτειες δηλαδή. Κουράστηκα πια με τα πολιτικά, τα κομματικά, τους διχασμούς, την αβεβαιότητα, την τρομοκρατία, την προπαγάνδα. Όλα αυτά τα αρνητικά που μας μαύρισαν το καλοκαίρι μας. Και όχι τίποτα άλλο, ήρθε και ο καύσωνας και μας αποτέλειωσε.

Αυτό το καλοκαίρι μου φαίνεται τόσο μακρύ λες και έχουμε διανύσει έναν χρόνο ακόμη. Δηλαδή έχουν περάσει δύο έτη από το Γενάρη. Δεν γίνεται άλλο πια με αυτές τις εξελίξεις που κάθε μέρα τρέχουν και στην ουσία δεν ξέρουμε τι γίνεται και τι θα συμβεί. Στον αέρα ακόμη η έξοδος από την ευρωζώνη και η χρεωκοπία κρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα μπερδεμένα κεφάλια μας.

Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες έζησαν για πρώτη φορά την εμπειρία να σχηματίζουν ουρές μπροστά στα ΑΤΜ λόγω των capital controls. Εμένα προσωπικά αυτό δεν με προβλημάτισε. Αλλά κάποιους τους εξόντωσε αυτό το γεγονός. Αναφέρομαι στους επιχειρηματίες και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Τελικά οι αναδουλειές τους, τους οδήγησαν να προχωρήσουν και σε άλλες απολύσεις εργαζομένων και σε πολλαπλάσιες στρατιές ανέργων. 

Όσο για τους ηλικιωμένους που περίμεναν ντρέπομαι γιατί δεν τους βοηθήσαμε εμείς οι νέοι ώστε να μην ξεροσταλιάζουν όρθιοι. Δεν τιμάει τη νεολαία αυτή η εικόνα.

Στα θετικά συμπεριλαμβάνω τις κάρτες σίτισης και το ανάλογο πρόγραμμα με παροχή τροφίμων και άλλων προϊόντων, που θα υλοποιηθεί μέσα από Δήμους και άλλους φορείς. Γιατί τουλάχιστον κάποιοι θα έχουν να φάνε και δεν θα ζητιανεύουν για λίγα τρόφιμα. Οι προηγούμενοι κυβερνώντες τους είχαν αφήσει όλους αυτούς τους πεινασμένους ανθρώπους στα συσσίτια. Στα επίσης θετικά είναι και η επιδότηση ενοικίου και ρεύματος.  Γιατί υπάρχουν αυτοί που ζούνε στο δρόμο ή μέσα στα σκοτάδια. Άραγε τους νοιάστηκαν οι προηγούμενοι μνημονιακοί εμπράκτως;

Κατά τα άλλα ο κ. Τσίπρας με τον κ. Καμμένο δεν μπόρεσαν να κάνουν επανάσταση και συνεχίζουμε πιο πολύ να είμαστε σιδηροδέσμιοι των Ευρωπαίων τσαρλατάνων που θέλουν να λέγονται ισχυροί και δυνατοί. Η Ευρώπη δεν είναι πια -εδώ και χρόνια- υπέρ της αλληλεγγύης των λαών και πρέπει να σταματήσει να υποκρίνεται ότι ενδιαφέρεται για τους αδύναμους. Δεν μπορεί να τους βοηθήσει όσο και να διατείνεται ότι το πράττει.

Όλοι αισθανόμαστε μια κόπωση και ένα μούδιασμα. Δεν ξέρω αν θα μπορέσουμε σύντομα να σηκώσουμε κεφάλι. Πάντως βλέπω και στη γειτονιά μας χειρότερες φωτιές από αυτές της οικονομικής εξαθλίωσης που ναι μεν είναι πόλεμος, αλλά στην Τουρκία γίνονται αεροπορικές επιθέσεις, στη Συρία και σε άλλες χώρες οι Τζιχαντιστές συνεχίζουν να κάνουν μάρτυρες χιλιάδες ανθρώπους με τους αποκεφαλισμούς και άλλα βασανιστήρια.

Όλα αυτά που θα μας οδηγήσουν; Μόνο ο Θεός ξέρει. Εμείς μόνο προσευχή και υπομονή. Αυτό ξέρουμε και αυτό κάνουμε. Ας ελπίσουμε πως η Παναγία μας θα μεσιτεύσει στον Κύριο μας και Υιό Της να μας προφυλάσσει από κινδύνους και να βρίσκουμε την παραμυθία στην αγκαλιά της Αγίας Τριάδος, της Θεομήτορος και των Αγίων μας. Τίποτα άλλο δεν αποτελεί Φως μέσα στο ζοφερό σκοτάδι του παρόντος και του μέλλοντος.

Ο Χριστός είναι το Φως, η Οδός, η Αλήθεια. Όλα τα άλλα οδηγούν στο πουθενά, σε αδιέξοδο, στην καταστροφή. Δόξα τω Θεώ που έχουμε την πίστη μας να μας κρατάει σε μια συνεχόμενη χαρά!!! Γιατί εμείς οι χριστιανοί ορθόδοξοι έχουμε αυτήν την τρέλα. Να κρατιόμαστε όρθιοι όταν όλα καταρρέουν. Χάρη στη δύναμη του Θεού μας.