Πολιτική θύελλα-Πολιτιστική ανάπαυλα

Να που ήρθε πάλι η ώρα της κάλπης. Όπως μου είπε και η 10χρονη ανηψιά μου Κωνσταντίνα: «Έχουμε ήδη ψηφίσει δύο φορές σε έναν χρόνο. Τώρα θα είναι η τρίτη».

Όταν σου το λέει και ένα παιδί αυτό, καταλαβαίνεις πως η κατάσταση έχει ξεπεράσει τα όρια των ενήλικων και έχει πια επηρεάσει τον πληθυσμό που μπορεί να μην ψηφίζει, όμως αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα.

Όπως θα έλεγε και η Βάνα Μπάρμπα: «Κουράστηκα και κορέστηκα».

Δεν ξέρω πια σε τι θα ωφελούσε να σχολίαζα τις πολιτικές εξελίξεις, όσο ραγδαίες και αν θέλουν να τις παρουσιάζουν δημοσιογράφοι και πολιτικοί.

Αυτό το 2015 μας έπεσε πολύ βαρύ σαν ένα στιφάδο μέσα στο κατακαλόκαιρο. Και όχι τίποτα άλλο αλλά μας βγήκε από τη μύτη.

Δεν δικαιώθηκαν οι προσδοκίες πολλών Ελλήνων που είχαν ελπίδα πως αυτή η κυβέρνηση θα έφερνε κάτι καλύτερο ως προς τις διαπραγματεύσεις και θα ανέτρεπε την τρομοκρατία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτά γίνονται στα παραμύθια.

Στην σκληρή πραγματικότητα ο κακός της υπόθεσης πάντα νικάει. Προσμένουμε όμως στη δικαιοσύνη του Θεού.

Μπορεί όντως να θέλει την δοκιμασία μας για άλλη μια φορά, γιατί ίσως δεν βάλαμε μυαλό.

Δεν πήραμε το μάθημα μας. Να αγαπάμε το συνάνθρωπο μας και να μη νοιαζόμαστε μόνο για τις οικονομίες μας να μη χαθούν.

Αλλά ποιος ξέρει τι θέλει ο Θεός;

Αν ήξερα σαφώς και θα ήμουν ένας καλός άνθρωπος. Και εγώ έχω τις αδυναμίες μου, τις αμαρτίες μου, τα πάθη μου και τα λάθη μου.

Μακάρι να βοηθάει ο ένας τον άλλο και η κρίση να περάσει όσο το δυνατόν ανώδυνα.

Έτσι θα μπορέσουμε να ορθοποδήσουμε ακόμη και μέσα στην καταστροφή.

Δεν κοιτάτε που οι Σύριοι πρόσφυγες προσπαθούν να επιζήσουν σε έναν κόσμο που είναι αφιλόξενος και άγριος;

Έχουν όμως το αίσθημα της επιβίωσης. Θέλουν να υπάρξουν με τα παιδιά τους σε καλύτερες συνθήκες. Μακριά από τον πόλεμο, τον θάνατο, την αγριότητα, το φανατισμό.

Δύσκολοι καιροί γενικά με αβεβαιότητα και ανασφάλεια.

Αλλά ποιος άραγε είχε ποτέ του βεβαιότητα και ασφάλεια; Πλαστά συναισθήματα σε έναν κόσμο γυάλινο που λέει και ο Στέλιος Καζαντζίδης στο τραγούδι του.

Δεν ξέρω τι θα ψηφίσω, δεν ξέρω ποιον να εμπιστευτώ για να οδηγήσει τη χώρα στο επόμενο χρονικό διάστημα.

Εν οίδα ότι ουδέν οίδα. Σωκράτης.

Όλοι πάνω κάτω είμαστε ζαλισμένοι και δεν έχουμε πια τη διάθεση.

Θα μας έρθουν οι λογαριασμοί και δεν ξέρω αν θα μπορούμε να τους πληρώσουμε.

Ο καθένας κρίνει με βάση τη ζωή του και την καθημερινότητα του.

Πολλοί χρωστάνε και δεν ξέρουν αν ποτέ θα ξεχρεώσουν.

Όπως και το αν θα πάρουμε σύνταξη κάποια στιγμή.

Εδώ δεν έχουμε δουλειές, τη σύνταξη θα σκεφτόμαστε;

Υγεία να έχουμε τουλάχιστον για να παλεύουμε.

Με τα μανιασμένα κύματα που έρχονται το ένα μετά το άλλο.

Η χώρα μας έχει θάλασσα παντού, ακόμη και στη στεριά.

Και είμαστε μαθημένοι να είμαστε δεινοί κολυμβητές παντού.

Δόξα τω Θεώ!

Όσο για την Ξάνθη μας κινείται σε ρυθμούς του μπάσκετ με την εθνική Ελλάδος να έρχεται αντιμέτωπη με τις εθνικές ομάδες και άλλων κορυφαίων χωρών στο δημοφιλές άθλημα.

Ο Φίλιππος Αμοιρίδης άφησε παρακαταθήκη με αυτό το κλειστό γήπεδο.

Οι διάδοχοι του δεν ξέρω τι θα αφήσουν.

Αυτό θα φανεί στην ιστορία.

Στις 29 θα τιμήσουμε τον Πολιούχο μας, Άγιο Ιωάννη Πρόδρομο που μας προστατεύει. Είναι μια μεγάλη μέρα καθότι είναι ο Βαπτιστής του Χριστού μας.

Στις 30 Αυγούστου ανοίγει η αυλαία των Γιορτών Παλιάς Ξάνθης.

Με τη συναυλία του Μιχάλη Χατζηγιάννη και θα έχουμε συναυλίες και άλλων γνωστών καλλιτεχνών όπως του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Ελένης Τσαλιγοπούλου και Μάνου Πυροβολάκη.

Μια πολιτιστική ανάπαυλα απαραίτητη για να αποχαιρετίσουμε γλυκά το καλοκαίρι και να υποδεχθούμε το φθινόπωρο.

Με ένα σουβλάκι στο χέρι περπατάμε τον παραδοσιακό οικισμό, συναντάμε γνωστούς και φίλους, παλιούς και νέους και γνωρίζουμε πολιτιστικές δράσεις συλλόγων, καλλιτεχνών, ανθρώπων του πνεύματος.

Ή ξεσκάμε στα αυτοσχέδια κουτουκάκια των συλλόγων τρώγοντας, πίνοντας, τραγουδώντας και χορεύοντας.

Έτσι όμορφα ξεχνάμε τα όσα μας βαραίνουν έστω και λίγο.

Και να τα σκεφτόμαστε διαρκώς τι θα κερδίσουμε;

Μόνο με στεναχώριες δεν περνάει η ζωή.

Εύχομαι πάντα ο Θεός να μας δίνει δύναμη να χαιρόμαστε τις καλές στιγμές και να έχουμε υπομονή στις δύσκολες.