ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΘΕΩΣΗ»

Υπήρξαν στην αρχαιότητα πολλοί σοφοί που είπαν: «Μην κάνεις ο,τι δεν θέλεις να σου κάνουν οι άλλοι». Σ’ αυτήν την αρχή είχαν δει το κλειδί για μια αρμονική κοινωνική ζωή. Ο Χριστός με τη διδασκαλία Του άνοιξε νέους ορίζοντες και έδωσε νέες διαστάσεις στον παλαιό τούτο κανόνα συμπεριφοράς. Αντί για το αρνητικό «μην κάνεις» τόνισε το θετικό: «Αυτό που θέλετε να κάνουν οι άλλοι σε σας, αυτό να κάνετε και σεις σ’ εκείνους».

Επιθυμείς οι άλλοι να σου δείχνουν κατανόηση; Δείξε τους πρώτα εσύ. Θέλεις οι συνεργάτες σου να είναι ειλικρινείς και αληθινοί; Έτσι πρέπει να είσαι απέναντί τους πρώτος εσύ. Ποθείς να κυριαρχήσει η δικαιοσύνη; Αγωνίσου και συ να είσαι δίκαιος στις συναλλαγές και γενικά στις ανθρώπινες σχέσεις σου. Θέλεις, όταν σφάλεις να σε συγχωρούν; Να συγχωρείς ολόψυχα. Ποθείς να σε εξυπηρετούν, να σε αγαπούν; Βοήθα εσύ πρώτος, αγάπα όσο μπορείς πιο πολύ.

Κι όταν οι άλλοι δεν ανταποκρίνονται; Μπορεί να πει κανείς. Μα δεν το κάνεις με τον όρο ότι ο άλλος θα συγκινηθεί. Κινείσαι εντελώς ελεύθερα ανεξάρτητα από το τι θα κάνει ο άλλος.

Μέτρο δεν είναι η αμφίδρομη συμπεριφορά, η ελπίδα ότι θα προσφέρω μεν, αλλά και θα πάρω. Μέτρο συγκρίσεως για το χριστιανό δεν είναι πως ενεργούν η αντιδρούν οι άλλοι, αλλά τι ζητεί ο Θεός, τι κάνει Εκείνος. Το χριστιανικό ιδανικό είναι ασφαλώς πολύ υψηλό. Αυτό που έχει σημασία είναι να μην πάψουμε να προσβλέπουμε σ’ αυτό το ιδανικό, να μην το αντικαθιστούμε αυθαίρετα με ημίμετρα η με δικά μας νέα μέτρα. Έτσι θα ξέρουμε τουλάχιστον ότι έχουμε πολύ δρόμο ακόμη για να το προσεγγίσουμε. Δεν μπορείτε λέγει ο Χριστός να αγαπάτε μόνο αυτούς που σας αγαπούν, να ευεργετείτε αυτούς που σας ευεργετούν.

Η μεταμόρφωση του ανθρώπου, η πορεία προς την αλλαγή, προς τη θέωση, στην οποία μας καλεί η Εκκλησία, δεν συνίσταται σε μια μυστικιστική φυγή σε ειδυλλιακά περιβάλλοντα, αλλά περνάει μέσα από τους σκονισμένους και γεμάτους αναθυμιάσεις πονηρίας και αχαριστίας δρόμους του καθημερινού βίου.

Το πρόβλημα δεν είναι πως θα τους αποφύγουμε, αλλά πως μέσα σ’ αυτούς θα γινόμαστε «υιοί Υψίστου». Το βασικό δε μυστικό γι  αὐτό το έργο είναι ο λόγος του Χριστού «γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί».

Έτσι η σκληρή πραγματικότητα της καθημερινότητας γίνεται το ασκητήριό μας, ο στίβος για καλύτερες επιδόσεις. Τα σκληρά και δύσκολα μεταβάλλονται σε ευκαιρίες για να πραγματοποιήσουμε τον προορισμό μας.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ