Φιλί ζωής στο μονοπάτι της ζωής ποιος θα δώσει;

Θα μπορούσε να ήταν ένας πίνακας ζωγραφικής αυτή η εικόνα:

Δεν είναι όμως. Είναι μια φωτογραφία τοπίου μέσα στην Ξάνθη. Είναι στο λεγόμενο Μονοπάτι της Ζωής. Το τηλεφώνημα της αδελφής μου Ρούλας με ξάφνιασε ευχάριστα και είπαμε να περπατήσουμε με την μικρή Έλλη, την μαμά της την Ανθή και την φίλη τους Βάσω. Ήμουν ήδη προκατειλημμένη αρνητικά γιατί ο κουμπάρος Θοδωρής, μου είχε πει πως πλέον η διαδρομή στο μονοπάτι δεν είναι προσβάσιμη. Είχαμε κατολισθήσεις και πλέον πρέπει να ρισκάρεις από ένα σημείο και μετά. Οι φίλες ρώτησαν τι σημαίνει το "Δ.Ξ." στις πλάκες πάνω. Η απάντηση ήρθε όταν επέστρεψα από τον περίπατο και μια γνωστή μου είπε: "Δεν ξαναφτιάχνω".

Στην συνέντευξη αυτή του κ. Μιχάλη Δερμεντζόπουλου: http://www.xanthinews.gr/2011/08/blog-post_2183.html ενός εκ των πρωτεργατών του οράματος αυτού φαίνεται πως υπήρχε όραμα. Ο Δήμος Ξάνθης προτίθεται να συνδράμει για να συνεχιστεί; Ή ελλείψει κονδυλίων ας χαθεί και αυτό το μονοπάτι;

Πάντως όπως βλέπετε και από τις φωτογραφίες είναι σαν να βρισκόμαστε μέσα σε δάσος της μακρινής Αμερικής. Και όμως είμαστε μέσα στην Ξάνθη, δίπλα στον ποταμό Κόσυνθο και θέλουμε να έχουμε ένα πνεύμονα οξυγόνου για να κάνουμε τις πεζοπορίες μας.
Ζητάμε πολλά για μια πόλη που είχε ως κεντρικό σύνθημα για την τουριστική της προβολή το σύνθημα: "Ξάνθη: ζήσε το μύθο σου;"
Ιδιώτες άνοιξαν το μονοπάτι το έδωσαν ζωή και περιμένουμε άραγε από ποιον να μην το αφήσει να πεθάνει;