Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: «Χριστός, σημείον αντιλεγόμενον»

Σαράντα ημέρες μετά την κατά σάρκα γέννηση του Χριστού, με συγκίνηση πολλή ο δίκαιος Συμεών κρατά στην αγκαλιά του το θείο βρέφος, και με την καρδιά του πλημμυρισμένη από αγαλλίαση, με στραμμένο το βλέμμα προς τον ουρανό προφέρει θερμή ευχή: «νυν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα ...».
Ο τρισευτυχισμένος εκείνος πρεσβύτης στρέφεται κατόπιν προς την Παναγία, για να της απευθύνει βαρυσήμαντους λόγους: «ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τω Ισραήλ και εις σημείον αντιλεγόμενον».
Λόγοι πραγματικά προφητικοί, τους οποίους η Παναγία ακούει με δέος, διότι προφητεύουν γεγονότα θλιβερά και δυσάρεστα: «και σου δε αυτής την ψυχήν διελεύσεται ρομφαία», αναφερόμενα στο πάθος του Χριστού, μπροστά στο οποίο θα σπαρασσόταν η καρδιά της μάνας. Τα προφητικά λόγια του δικαίου Συμεών «ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών και εις σημείον αντιλεγόμενον» είχαν, έχουν και θα έχουν την πραγμάτωσή τους σε κάθε εποχή.
Αφ’ ότου ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, η προσωπικότητά Του και η διδασκαλία Του έγιναν το σοβαρότερο σημείο αντιλογίας μεταξύ των ανθρώπων. Ανάλογα δε προς τη στάση που παίρνουν έναντι του Χριστού, οι άνθρωποι χωρίζονται σε αυτούς που τον αρνούνται και σ’ αυτούς που τον δέχονται.
Ο Κύριος είπε ότι «ο μη ων μετ’ εμού κατ’ εμού εστίν». Εκείνη η δήθεν ουδετερότητα, η οποία είναι δυνατόν να εφαρμόζεται σε προσωπικές και διεθνείς σχέσεις, δε μπορεί να υπάρχει στις σχέσεις μας με τον Χριστό. Όποιος θέλει να εμφανίζεται ως ουδέτερος και αδιάφορος, είναι στην πραγματικότητα αρνητής.
Μεγάλη δυστυχώς μερίδα ανθρώπων είμαστε χλιαροί. Και ο Κύριος δηλώνει ρητά ότι μας θέλει θερμούς και αφοσιωμένους, με αγωνιστικό φρόνημα και θέληση να εφαρμόσουμε το λόγο Του στη ζωή μας.
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει: Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο «φως του κόσμου» αλλά οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι. Οι διώκτες του Χριστού και της Εκκλησίας Του, Νέρωνες, Δέκιοι, Διοκλητιανοί έφυγαν. Το πέρασμά τους από τη ζωή αυτή γράφτηκε με μαύρα γράμματα. Εκείνος που εδίωξαν όμως μένει στους αιώνες.
Οι φίλοι του Χριστού, όσοι Τον αγάπησαν και θυσιάστηκαν γι’ Αυτόν, οι μάρτυρες, οι δίκαιοι, οι όσιοι ευφραίνονται στην θέα του ακτίστου φωτός του προσώπου Του.
Αδελφοί, και στις μέρες μας διώκεται ο Χριστός στα πρόσωπα των αγνοουμένων Επισκόπων και των Χριστιανών της Συρίας, της Αιγύπτου. Στον τόπο μας χλευάζεται. Εμείς, ποιά θέση παίρνουμε απέναντί Του; Δική μας είναι η επιλογή και βέβαια απολαμβάνουμε και τις συνέπειές της.
 Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου