Τετάρτη 8 Ιουλίου 2015

Στις 12 Ιουλίου οι αποφάσεις: Είναι η εορτή του Αγίου Παϊσιου, του πιο πρόσφατου Αγίου μας



Ο κύβος ερρίφθη: Την Κυριακή 12 Ιουλίου 2015 θα αποφασίσουν οι «και καλά» Ευρωπαίοι εταίροι μας αν θα μείνουμε με μνημόνιο σκληρών μέτρων ή θα μας δείξουν την πόρτα της εξόδου. Χθες δήλωσαν πως είναι έτοιμοι και για grexit και έχουν κάνει τα σχέδια τους και γι’ αυτό. Την ίδια στιγμή που η δεύτερη παγκόσμια οικονομία του κόσμου αυτή της Κίνας έχει μεγάλες απώλειες. Και αναμένεται αν μας διώξουν σαν τα σκυλιά να επηρεαστεί σημαντικά, τελικά, η παγκόσμια οικονομία από το 2% της ελληνικής ψωροοικονομίας.
Για αυτό ασκούνται και οι πιέσεις του Ρώσου και του Αμερικάνου να βρεθεί λύση και να μη φύγουμε από την ευρωζώνη. Βέβαια ο κ. Τσίπρας έχει εντολή να μη πάμε για ρήξη, άρα θα πάμε σε ένα σκληρό μνημόνιο όπως φαίνεται. Δηλαδή εκεί όπου ξεκινήσαμε το 2010 ή και χειρότερα; Άρα τόσος αγώνας σκληρών διαπραγματεύσεων πέντε μηνών πάνε στράφι και τελικά ένα μυρμήγκι δεν μπορεί να τα βάλει με τον ελέφαντα.
Αυτό το μυρμηγκάκι όμως έκανε τόσα πολλά λάθη και είχε τόσους πολλούς εχθρούς στο σπίτι του αλλά ήταν και εχθρός του εαυτού του. Με όσα ψήφιζε, με όσα έκρυβε, με την ζωή του που κοιτούσε τον στενό πυρήνα του σπιτιού του και του τομαριού του και όχι έστω της μικρής του γειτονιάς -δεν σου λέω κοινωνίας-. Όχι δεν τα φάγαμε μαζί, που είπε ο Πάγκαλος. Γιατί άλλο είναι να έχεις την εξουσία και να συνεχίσεις να τρως, ενώ σε εμπιστεύτηκαν για να είσαι εκεί για να οικοδομήσεις καλύτερο μέλλον και άλλο να είσαι ένας απλός πολίτης που ναι μεν κάνεις τις ανοησίες σου όμως δεν έχεις την θέση να διοικήσεις και να καταστρέψεις με τις αποφάσεις και τις πράξεις σου. Οι ευθύνες όταν πηγαίνουν παντού, τελικά δεν τις παίρνει κανείς.
Σημασία έχει ότι τώρα δεν έχουμε επιστροφή. Φτάσαμε εδώ στον πάτο που τον ξύνουμε και σαφώς υπάρχει και άλλο πιο κάτω που κανείς δεν θέλει να το γνωρίσει. Γιατί μάθαμε να αρνούμαστε το Σταυρό και τη θυσία, αντιθέτως βλέπουμε τους συνανθρώπους μας καναπέδες να ξαπλώσουμε ή πάτωμα να πατήσουμε… Σαφώς υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις -Δόξα τω Θεώ- που θυσιάζονται και με τη ζωή και την παρουσία τους μας γεμίζουν φως και μας δίνουν δύναμη. Ας τους μιμηθούμε όσο μπορούμε μπας και δούμε μια άσπρη μέρα όλοι μας.
Ας ξαναγυρίσουμε όμως στις 12 Ιουλίου. Εορτάζουμε τον Άγιο Παίσιο τον Αγιορείτη για πρώτη φορά ως Άγιο της Εκκλησίας μας, της Ορθόδοξης. Είναι η τελευταία Αγιοκατάταξη. Αποφασίστηκε στις 13 Ιανουαρίου 2015 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. «Η μεγαλύτερη «βιομηχανία» στην Ελλάδα είναι αυτή  που βγάζει Αγίους» είχε πει κάποιος.  Και γι’ αυτό θα μπορούσαμε να καυχηθούμε ως χώρα. Γιατί μας δίνει ελπίδα.  
Για τον Άγιο Παϊσιο Αγιορείτη έχουν γράψει προφητείες του -όπως λένε-εφημερίδες και διαδίκτυο και λιγότερο μεταδίδονται από τηλεόραση και ραδιόφωνο. Αυτό είναι βέβαια μεγάλη συζήτηση. Γιατί το διορατικό χάρισμα, του εδόθη από το Θεό για κάποιον συγκεκριμένο λόγο και όχι για να τρομοκρατούμαστε. Άρα το ότι αναπαράγονται λόγια του από ανθρώπους χωρίς διάκριση, είναι λάθος.
Ο Άγιος από τα Φάρασα της Καππαδοκίας που ήρθε μετά την μικρασιακή καταστροφή με την οικογένεια του και εγκαταστάθηκαν στην Κόνιτσα, από μικρός αγαπούσε τόσο πολύ το Θεό και τον συνάνθρωπο που έλεγε πως θα ήθελε να κόψει την καρδιά του κομματάκια και να τα μοιράσει στον κόσμο, που προσευχόταν διαρκώς και ήθελε να ξέρει για τις ζωές των ανθρώπων για να έχει μεγαλύτερο πόνο όταν ζητούσε από το Θεό να βοηθήσει. Κοιμήθηκε εξαιτίας του καρκίνου, της μεγάλης ασθένειας της εποχής μας, έχοντας φρικτούς πόνους μαρτυρίου.  
Τώρα λάμπει στους ουρανούς και έχει παρρησία στο Θεό. Ας προσευχηθούμε να μας βοηθήσει. Είχε μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία μας και Την είχε δει, όπως επίσης και το Χριστό που είπε πως το Φως Του δεν έχει Αρχή και Τέλος και τόσους Αγίους. Μάλιστα τον είχε βαπτίσει ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης. Ζούσε τον Παράδεισο από εδώ και όσοι τον γνώρισαν το επιβεβαιώνουν. Ένιωσαν ότι άγγιξαν την αιωνιότητα ευρισκόμενοι δίπλα του. Ήταν η Θεία Χάρη που είχε και "πλημμύριζε" τους ανθρώπους, τα ζώα, τη φύση. Τα πάντα, όπου βρέθηκε.
Στις 12 Ιούλη εμείς γιορτάζουμε τον πιο πρόσφατο -μέχρι στιγμής- Άγιο της Εκκλησίας μας και ότι και να γίνει είμαστε σίγουροι πως θα είναι δωρεά του Θεού, διά μέσω του Αγίου Παϊσιου. Τις πρεσβείες, τις ευχές και τις προσευχές Του να έχουμε. Αμήν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου