Παναγία μου σώσε και σκέπασε μας!

Σήμερα είναι η μεγάλη γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου, του Πάσχα του καλοκαιριού. Είναι η Μάνα όλων μας, το Πανάγιο όνομα της το επικαλούμαστε όλοι, ακόμη και αυτοί που δεν εκκλησιάζονται και λένε πως δεν πιστεύουν. Και όμως έχουν το γλυκό Της όνομα στα χείλη. Νιώθουμε μια οικειότητα μαζί Της. Ξέρουμε πως μας καταλαβαίνει, πως μας νοιάζεται, γιατί και Εκεί νη πόνεσε. Είδε το Υιό Της να σταυρώνεται, να μαρτυρά πάνω στο Σταυρό. Και έκανε υπομονή, σιωπούσε διαρκώς προσευχόμενη. Επέλεξε εξαρχής το δρόμο της Ταπείνωσης. Παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού.

Δέχθηκε ως δούλη Κυρίου να έχει μέσα στα σπλάχνα Της το Θεό μας. Τον μεγάλωσε και Τον είδε να πεθαίνει και να ανασταίνεται. Και είναι η Μεσίτρια μας με τις προσευχές Της. Πόσες φορές μας έχει σώσει αθόρυβα, δίχως να το καταλάβουμε, αλλά το νιώσαμε στην καρδιά μας. Την είδαμε να μας χαμογελά και να μας δίνει την παραμυθία Της. Στα δύσκολα, σ’ εκείνα που μας πονάνε. Μας κάνει διαρκώς δώρα, θαύματα, μας ανατρέπει αυτά που μας βαραίνουν και μας χαρίζει χαρές που δεν τις περιμέναμε, δεν τις αξίζαμε. Και όμως είναι εκεί για να μας απλώσει το χέρι Της. Γιατί πιστεύει πως τα παιδιά Της χρειάζονται ευκαιρίες.

Πόσο Την αγαπώ την Παναγία! Αυτή η αγάπη Της πόσες φορές με έχει κάνει να ελπίζω, να υπομένω, να επιμένω, να πιστεύω. Να είναι Δοξασμένο το όνομα Της στους ουρανούς και στη γη. Να είναι πάντοτε μαζί μας. Και εμείς να κάνουμε θεάρεστους λογισμούς και θεάρεστες πράξεις για να είμαστε αγαπημένα της παιδιά. Να της ανταποδίδουμε με τις μικρές μας δυνάμεις ως ένα δείγμα αντίδωρου αυτά που μας προσφέρει. Αν και πάντοτε θα είμαστε υπόχρεοι στα όσα μας δίνει χωρίς ανταλλάγματα. Θέλει να μας βλέπει χαρούμενους.

Να έχουμε τη Χάρη Της, την ευλογία Της, την ευχή Της, τις Μεσιτείες Της, τις Πρεσβείες Της. Παναγιά μου σ’ αγαπώ. Φύλαξε μας, σκέπασε μας. Τα παιδιά μας, εμάς όλους εν ζωή να έχουμε μετάνοια και σωτηρία. Και όλους τους κεκοιμημένους αδελφούς μας ανάπαυσε τους.