Η σχέση μας με την Παναγία και το Θεό

Σε 12 μέρες θα γιορτάσουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου, της Μητέρας του Θεού μας. Αυτό το διάστημα πηγαίνουμε στις Παρακλήσεις στις Εκκλησιές, νηστεύουμε και έχουμε στραμμένο το βλέμμα στην Παναγία μας, όσο μπορούμε, όσο επιτρέπουμε στον εαυτό μας να νιώσει το φιλόστοργο χάδι της Γυναίκας που δέχθηκε να έχει στα σπλάχνα της τον Κύριο, δίχως να φέρει αντίρρηση στο πρώτο άκουσμα της ευχάριστης είδησης, αλλά ούτε και την αμφισβήτησε.

Έκανε υπακοή στο θέλημα του Θεού και έτσι άνοιξε ο δρόμος της Σωτηρίας μας. Στο Ευαγγέλιο παρουσιάζεται να σιωπά πέρα από το Γάμο της Κανά, όπου ζητάει την παρέμβαση του Υιού Της, πριν τελειώσει το κρασί. Όσα θέλει να πει τα κάνει προσευχή, όπως και πάντα από μικρή είχε διαρκώς το λογισμό Της στο Θεό. Ποιος να πιστέψει όλα αυτά; Αποτελούν σκάνδαλο για έναν που δεν διανοείται να υπάρχει τέτοιος άνθρωπος. Ο Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας λέει πως όταν ο Θεός είπε πως δημιούργησε τον άνθρωπο «Λίαν καλώς» είχε σκεφτεί την Παναγία.

Ό,τι και να πω για τη Μητέρα του Θεού θα είναι λίγο. Δεν χωράει σε λέξεις. Είναι η Μητέρα όλων μας. Η μεσίτρια μας στο Θεό όταν παραδώσουμε την ψυχή μας. Στο τέλος των παρακλήσεων ψάλλουμε αυτούς τους υπέροχους ύμνους:

«Απόστολοι εκ περάτων, συναθροισθέντες ενθάδε, Γεθσημανή τω χωρίω, κηδεύσατε μου το σώμα και συ,  Υιέ και Θεέ μου, παράλαβε μου το πνεύμα.

Ο γλυκασμός των αγγέλων, των θλιβομένων η χαρά, Χριστιανών η προστάτις, Παρθένε Μήτηρ Κυρίου, αντιλαβού μου και ρύσαι, των αιωνίων βασάνων.

Και σε μεσίτριαν έχω, προς τον φιλάνθρωπον Θεό, μη μου ελέγξη τας πράξεις, ενώπιον των αγγέλων, παρακαλώ σε Παρθένε, βοήθησόν μοι εν τάχει.

Χρυσοπλοκώτατε πύργε και δωδεκάτειχε πόλεις, ηλιοστάλακτε θρόνε, καθέδρα του Βασιλέως, ακατανόητον θαύμα πως γαλουχείς τον Δεσπότην».

Τόσο όμορφα λόγια που κρύβουν μέσα τους μεγαλείο. Αυτή η αδύναμη καρδιά μας πόσο θέλει να ξεδιψάει με την παρουσία Της. Την κάθε ελπίδα μας εναποθέτουμε στη Χάρη Της. Γιατί είναι Μάνα και αγαπάει τα παιδιά Της. Δεν θέλει να τα βλέπει να υποφέρουν. Τα δικά Της δάκρυα θα μας σώσουν.

Σύμφωνα με την παράδοση, μια φορά ο Χριστός είχε πει στον Άγιο Πέτρο πως έβλεπε τον Παράδεισο γεμάτο σε σημείο που να αναρωτιέται πως γίνεται αυτό. Ενώ η κόλαση άρχισε να αδειάζει. Τότε ο Άγιος πήγε το βράδυ να δει τι συμβαίνει και πρόσεξε πως η Παναγία έβαζε σκοινί και τραβούσε τους ανθρώπους. Την άλλη μέρα είπε στον Κύριο: «Ρωτήστε τη Μητέρα σας. Αυτή ξέρει».

Γι’ αυτό κάθε μέρα καλό είναι να λέμε τους Χαιρετισμούς στην Παναγία για να Της θυμίζουμε την παρουσία μας. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως όταν προσευχόμαστε λέμε «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς». Παρακαλεί συνεχώς τον Χριστό μας να μας ελεεί όποιοι και αν είμαστε, ό,τι και αν κάνουμε.

Την βλέπουμε ως Μάνα όποια ηλικία και αν έχουμε. Γιατί πάντα έχουμε ανάγκη να νιώθουμε την παραμυθία Της, αυτήν την γλύκα στην ψυχή. Όταν νιώσεις πως έχεις μέσα σου αρνητικά συναισθήματα δοκίμασε να ζητήσεις τη βοήθεια Της και θα θυμηθείς αυτά τα λόγια. Μην σκεφτείς τίποτα, άκου μόνο την καρδιά σου και θα σου δώσει την πληροφορία η Παναγία και θα σου φύγει ο φόβος, η αγωνία και ότι άσχημο σε βασανίζει.

Όλα βασίζονται στη σχέση μας με το Θεό, με την Παναγία, με τους Αγίους. Έτσι θα αρχίσουμε να έχουμε σχέσεις με τον εαυτό μας, με τον πλησίον, με τα ζώα, με τη φύση, με όλη την πλάση. Όσο ευτυχισμένοι και αν είμαστε, να έχουμε υλικά αγαθά, οικογένεια, ανέσεις, να κάνουμε ότι μας ευχαριστεί, ποτέ δεν θα νιώσουμε την πληρότητα που προσφέρει η σχέση με το Θεό.

Για να το καταλάβει κάποιος πρέπει να δει ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα ή έχουν λίγα ή είναι κακότυχοι για οποιονδήποτε λόγο -σύμφωνα με τα κλισέ των ανθρώπων- και όμως έχουν ένα τεράστιο χαμόγελο και λάμπουν από χαρά, γιατί επιδιώκουν αυτήν την σχέση. Αυτοί που πασχίζουν να καλύψουν οι υπόλοιποι με ψευτιές και είδωλα, που αδειάζουν αντί να γεμίζουν την ψυχή.

Η ζωή δεν σταματάει εδώ, έχει συνέχεια και είναι στην αιωνιότητα. Η συντροφιά μας θα ναι πάντοτε ο Θεός. Αυτός ο Ξένος αλλά και τόσο Αγαπημένος. Δεν χωράει στο μυαλό μας και αν γίνει ποτέ αυτό θα το χάσουμε. Τόση Αγάπη δεν υπάρχει στους Ανθρώπους. Μην ψάχνεις να τη βρεις εκεί. Αυτός σου τη δίνει και στη χαρίζει μέσα από τα δημιουργήματα Του και τις δωρεές Του.

Ότι καλό, δικό Του,

ότι όμορφο, δικό Του.

Δεν δίνει απλώς Αγάπη, είναι η Αγάπη,

δεν δίνει απλώς το αγαθό, είναι το Αγαθό…

Καλή Παναγιά!